ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ลูกเป็ดตัวที่5 (100%)
ตอนที่ 5
"นี่พวกเธอ มาอ่อยผู้ชายของฉันต่อหน้าต่อตานี่ มียางอายบ้างมั้ยยะ ห๊ะ!" โซยูท้าวสะเอวพร้อมกับด่าออกไปเบาๆ
"เราไม่ได้ทำแบบนั้นเลยนะ" ดาซมรีบบอก
"ตอแหลค่ะ"
"นี่โซยู ทำไมต้องพูดขนาดนี้ด้วยล่ะ เราไม่ได้ตอแหลลลลลลลลลลล เลยนะ" คล้ายๆจะเน้นใส่หน้าโซยูนะนั้น
"นี่หล่อน อย่ามาทำแอ๊บแตกแถวนี้ เดี๋ยวฉันก็ตบให้ความจำเสื่อมซะเลยนี่"
ระหว่างที่โซยูกำลังตั้งอกตั้งใจกับการด่าดาซม ก็เพิ่งจะสังเกตุว่า แรดอีกตัวกำลังรุกไปหาฮยอนซองซะแล้ว น่งตักซะด้วย ชะนีสมัยนี้ ทำไมไม่เรียบร้อยเหมือนฉันบ้างเลยนะ (โซยู! เธอเรียบร้อยหรอ)
"นี่!" แผดเสียงพร้อมกระชากผมโบราให้ลุกออกมาจากตักฮยอยซอง
"กรี๊ดดดดดด นังโซยู แกกล้าดียังไงมาจิกหัวฉันยะ!!!!"
"ฉันไม่ดึงให้หนังหัวหลุดติดมือมาก็ดีแล้ว"
"แก!!!!" โบราง้างมือทันที แต่ไม่ทันจะได้ฟาดออกไปก็ถูกฮยอนซองดึงไว้เสียก่อน
"เธอ ไปซะ แล้วอย่ามากล้าดี คิดจะตบโซยูอีก ถ้าเธอแตะต้องคู่หมั้นฉัน ฉันเอาตายแน่ๆ" ฮยอยซองบอกด้วยท่าทางจริงจัง ดูเหมือนจะจริงจังจนน่ากลัว
จองมินมองดูใบหน้าโกรธเกรี้ยวของร่างสูงก่อนจะถอดใจเล็กๆ ถึงบอกว่าหมั่นกันไปอย่างนั้น แต่ปกป้องกันขนาดนี้ ก็คงจะสำคัญมากเหมือนกันสินะ แล้วจองมินคนนี้ล่ะ จะเอาพื้นที่ตรงไหนยืน
"ฮะ ฮะ ฮยอนซองคะ"โบราเสียงสั่น
"ไป!"
สิ้นเสียง โบรากับดาซมก็วิ่งหายไปทันที ฮยอนซองหันกลับมาหาโซยูอีกครั้ง
"ขายขี้หน้าชะมัด ฉันอุตส่าห์บอกจองมินว่าเธอจัดการได้ แล้วดูสิ เกือบโดนตบแล้ว"
"ถึงจะตบกัน ฉันก็เอาอยู่ย่ะ" เชิด
"เรอะ"
"แน่น๊อนนนน ว่าแต่ ฮยอนซองอ่าาาาาา" โซยูเดินเข้ามากอดฮยอนซอง
"เฮ้ยๆๆๆๆ ปล่อยเฮ้ย"
"มะกี้นายเท่ห์มากอ่ะค่ะ เดี๋ยวเอาไว้ฉันตอบแทนความเท่ห์ของนายด้วยการวางแผนซั่มจองมินนี่ก็ล่ะกันนะ"
"ห๊ะ!!!!!!!!" ทั้งโต๊ะ ประสานเสียง โซยู้ววววววววว เธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกันเนี้ย!!!!!
=[]= หน้าดงฮยอนและโจทวิน
=_= หน้ามินวู
-..- หน้าฮยอนซอง
^..^ หน้าโซยู
คนพวกนี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ToT หน้าจองมิน
30%
สัญญาว่าจะรีบบบบบบบบบบ หาเวลามาอัพต่อโดยเร็วนะคะ
..........
"ฉันไม่อยากลงไปอ่ะ"จองมินบอกพร้อมกับเกาะขอบประูตูไว้แน่น
"ไม่ลงแล้วจะได้กลับบานมั้ยอ่ะ" มินวูออกแรงเท่าที่มีทั้งหมดดึงตุ๊กแกจองมินออกจากประตู
"ไม่เอา เดี๋ยวเจอจอมปีศาจ ไม่น้าาาาาาาาาาา" ToT
"งั้นฉันจะไปตามมันขึ้นมารับนายเอง"มินวูบอกพร้อมกับปล่อยจองมนแล้วรีบวิ่งลงไป
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
ซวยแล้ว ทำไงดี โดดตึกดีมั้ย ไปแอบในลิ้นชักใต้โต๊ะดีกว่า หรือ ปิดประตูล็อคห้องไปเลย เพื่อนไปกันหมดแล้ว เอาไงดีว๊าาาาาาาาา
"จองมิน!" นั่น มันมาแล้วววววว วิ่งเข้าห้องเรียน ล็อคประตูซะเลย
ปัง ปัง ปัง !!!!!
แว๊กกกกกกกกกกก ทุบประตูทามม๊ายยยยย ไม่กลัวมันพังรึ
"จองมิน!"
"ไม่อยู่" อ้าว เฮ้ย กูตอบทำไม บ้าหรอ
"ถ้าฉันพังเข้าไปได้นะ นานโดนดีแน่ๆ" อ๊ากกกกก จะพังเลยเรอะ ใจเย็นพ่อคู๊นนนนนนนนนนนน
"จองมินไม่อยู่ในนี้จริงๆนะ อย่าพังเลยฮะ" T_T
โครม!!!!!! ประตูหลุดทั้งบาน
ชิมฮยอนซอง ไปเอาเรี่ยวแรงมหาศาลขนาดนี้มาจากไหน นี่ยังเรียกตัวเองว่าเป็นคนได้อยู่อีกหรอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"นายจะออกมาจากใต้โต๊ะดีๆ หรือจะให้ฉันลากนายออกมาปล้ำ"
"ห๊าาาาา แล้ว แล้ว แล้วถ้าออกไปดีๆจะปล้ำมั้ย"
"ปล้ำ"
"เฮ้ยยยยยย ไม่เอานะฮะ แง๊!!!! กลัวแล้ววววววววววว" T[]T
"ฮึฮึ ฉันล่อเล่นหรอกน่ะ หน้าอย่างนายใครจะปล้ำลง"
"อ้าววววววววววว"
"ทำไม หรืออยากให้ปล้ำ"
"ไม่ ไม่ ไม่"
"ลุกเร็วเข้า จะพาไปเดท" ฮยอนซองกระชาก(ย้ำว่ากระชาก)แขนจองมินให้ลุกจากพื้น
"ไม่ไปเดทนะฮะ ผมจะกลับบ้าน พี่ดงฮยอนรออยู่อ่ะ"
"มันปั่นจักรยานกลับไปกับมินวูแล้ว เสียใจด้วย นายต้องไปกับฉัน"
"อะไรนะ พี่ดงฮยอนนนนนนนนนนนนนน"
ทั้งคู่มาที่โรงหนังใกล้ๆกับโรงเรียน ดูเหมือนโปรแกรมหนังวันนี้จะมีแต่หนังผีซะอย่างนั้น
ผีกวาดบ้าน... (เอิ่ม รักสะอาดดีนะ) จูออนนี่ ผีโคตรพ่อโคตรแม่ดุ (จะน่ากลัวไปล่ะ) เท็ดดี้ หมีสยอง (ห๊ะ) อภินิหารย์ กุมารทองแดง (O_o) ลูกกรอกคะนอง (=[]=) นี่มันหนังอะไรก๊านนนนนนนนนนนนนนนนน
"กลับเหอะ หนังไม่น่าดูเลย"
"ไม่น้าาาา พี่บอกจะพามาดูนี่ ดูเหอะ ผมชอบหนังผีอ่ะ"
"ไม่กลัวรึไง"
"ไม่เลย"
"เออ ก็ได้ ถ้ากลัวแล้วมาซบฉัน นายโดนปล้ำแน่"
"ไม่มีทาง ไปฮะ ไปซื้อตั๋วก่อน"
ตอนนี้กลายเป็นจองมินลากฮยอนซองซะแล้ว ท่าทางร่างสูงจะไม่อยากดูหนังซักเท่าไรเลยแฮะ
"จูออนนี่ สองคนครับ"
"กลัวผีมั้ย" พนักงานหน้าเหมือนจูออนนี่ถาม สยองตั้งแต่ยังไม่ได้ดูหนังเลยอ่ะ ของเค้าดีจริง
"ไม่ฮะ/กลัว" จองมินกับฮยอนซองประสานเสียง
"ตกลงกลัวหรือไม่กลัว"
"พี่กลัวหรอ"
"นายนั่นแหละกลัว"
"แต่ผมไม่กลัวนะ"
"อย่าเถียง อยากตายหรอ ฉันบอกว่านายกลัว นายก็ต้องกลัว เข้าใจมั้ย"
"กะ กะ ก็ได้ฮะ" ขู่อีกแล้ว ไอ้บ้าาาาาาาา
"ตกลงว่ากลัวฮะ"
"กลัวผี คิดครึ่งราคา" พนักงานบอกพร้อมกับออกตั๋วแล้วส่งเงินทอนให้ ในขณะที่จองมินกับฮยอนซองยังงงกับโปรโมชั่น กลัวผีขึ้ดคิดครึ่งราคาไม่หาย อะไรของมันวะ โรงหนังนี่
จองมินนั่งมองผีพี่สาวคลานออกมาจากห้องน้ำในจอ อย่างตั้งใจ ก่อนจะหันไปเห็นว่า ฮยอนซอง เอาหัวมุดลงไปในกระเป๋าเสียแล้ว
"เฮ้ย พี่ กลัวผีทำไมไม่บอกแต่แรกล่ะฮะ"
"ฉันไม่ได้กลัว ฉันมุดไปหาของ" โห ข้ออ้างมัน
"ไม่กลัวก็ตั้งใจดูนะฮะ ผีพี่สาวจะออกมาแล้ว"
จองมินหันกลับไปดูหนังต่อ ในจังหวะเดียวกันที่ ผีพี่สาวกระโดด(?)มาเกาะจอฉายภาพยนตร์
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" ใครกรี๊ด
ไม่ใช่เสียงจองมิน แล้วนี่มันเสียงใคร เอ่.....อย่าบอกนะว่า
จองมินหันไปหาคนข้างๆ
"เฮ้ย!!!"
ชิมฮยอนซองสลบไปเรียบร้อยแล้ววววววววววววววววววว
..................
...................................
.........................................
เย้ๆๆๆๆๆๆ จบไปอีกตอนแล้วค่ะ ไรเตอร์อาจจะไม่ได้มาอัพถี่ๆเหมือนตอนแรกนะคะ แต่สัญญาว่าจะมาอัพเรื่อยๆแน่นอน ขอบคุณที่ตามอ่านน้าาาาาาา เจอกันตอนหน้าค่ะ บายยยยยยยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น