คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7 : เลือกหัวหน้าห้องกับภัยร้ายที่คืบคลาน
Chapter 7 : เลือกหัวหน้าห้องกับภัยร้ายที่คืบคลาน
'หนึ่งคะแนนนี้ เพื่อนายนะอีดะ°v°!'
-------------꧁༺°•✮•°༻꧂------------
เมื่อวานหลังจากมิโดริยะและบาคุโกคุยเปิดใจ(?)กันแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกลับบ้าน แต่ยังมีมิโดริยะที่ถูกออลไมท์เรียกไปคุยแบบส่วนตัวหลังบาคุโกเดินห่างออกไปแล้ว
"เขามามุงอะไรหน้าโรงเรียนน่ะ...?"
"ก็แค่สื่อมวลชน แต่แบบนี้แย่แฮะ..."
วันนี้ชิออนมาโรงเรียนช้ากว่าปกติหน่อยเพราะหลับเพลินจากเมื่อวาน แต่ก็ไม่นึกว่าจะมาเจอเข้ากับอาจารย์ประจำชั้นพร้อมกับกองทัพสื่อมวลชนแบบนี้!
อย่าพุ่งเข้ามาอย่างกับว่าทะลุออกมาจากหนังแนวซอมบี้บุกแบบนั้นเซ่! กลัวนะเฮ้ย!!
"คือขอสัมภาษณ์...! หว่า ซกมกจริงอาบน้ำล่าสุดเมื่อไหร่คะเนี่ย..."นักข่าวสาวพึมพำขณะจ่อไมค์มาทางไอซาวะที่ทำหน้าเหม็นเบื่อพอสมควร สงสัยไม่ชอบนักข่าว แหงล่ะ ก็โปรฮีโร่ใต้ดินนี่นะ
เมื่อไม่ได้คำตอบจากคนเป็นอาจารย์นักข่าวไร้จรรยาบรรณทั้งหลายจึงพุ่งเป้ามาที่เด็กสาวจากสาขาฮีโร่ด้านหลังเขาแทน
"หนูจ๊ะ คาบเรียนของออลไมท์เป็นยังไงบ้างเหรอช่วยบอกรายละเอียดการสอนของเขามาหน่อยจะได้มั้ย!!?"ไมค์ถูกยื่นมาทางเธอ
ชิออนอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบยังไงดีซึ่งท่าทางแบบนั้นไม่ได้ช่วยทำให้เหล่านักข่าวถอยออกไปสักนิดยังคงมุงกันเข้ามาอีก จนไอซาวะขยับร่างมาบังเด็กสาวไว้พร้อมกล่าวเสียงเด็ดขาด
"เด็กๆต้องเข้าเรียนแล้วล่ะครับ กรุณาถอยออกไปด้วย"พูดไปพลางดันหลังเด็กสาวไปพลาง ชิออนยอมเดินตามคำสั่งของอีกฝ่ายและขณะนั้นหางตาก็ไปเห็นเข้ากับร่างๆหนึ่งเข้า
เป็นชายร่างโปร่งที่การแต่งกายแทบจะเป็นสีดำทั้งหมด ยกเว้นแค่รองเท้าผ้าใบที่เป็นสีแดงสดราวกับโลหิต ตามร่างกายของอีกฝ่ายมีเครื่องประดับรูปร่างคล้ายมือติดอยู่ตามตัวชวนให้ขนลุกแปลกๆ
แต่งตัวแบบนั้นไม่น่าใช่นักข่าวนะน่ะ?
แต่เพราะประตูขนาดใหญ่ปิดลงตามระบบป้องกันภัยของโรงเรียนทำงานทำให้ไม่สามารถมองรายลายเอียดของอีกฝ่ายได้ ชิออนละความสนใจจากบุคคลปริศนาแล้วหันมายิ้มหวานให้อาจารย์ตนแทน
"แล้วสรุปอาบน้ำล่าสุดเมื่อไหร่คะ?"
ฝ่ายถูกถามคิ้วกระตุก"ก็ต้องเมื่อเช้าอยู่แล้วสิเฟ้ย"
เมื่อมาถึงห้องเรียนชิออนรีบถลาตัวไปนั่งที่ประจำทันทีไม่ทันให้อีดะเอ่ยตักเตือนใดๆ อาจารย์ไอซาวะเดินเอื่อยๆไปยืนหน้าห้อง เขาพูดถึงเรื่องการซ้อมต่อสู้เมื่อวานและตำหนิบาคุโกเรื่องอารมณ์ที่เหมือนเด็กของอีกฝ่าย เลิกได้เลิกนะครูขอ ส่วนมิโดริยะก็เอ่ยแนะนำนิดหน่อย
"ส่วนเธอสุมิเระ ความบ้าบิ่นน่ะถ้าลดลงได้สักนิดจะขอบใจมาก"คนถูกเอ่ยถึงได้แต่ยิ้มรับไปเมื่อไม่มีอะไรจะเถียง
ถ้าทำได้ก็จะทำให้นะคะอาจารย์...
แล้วคาบโฮมรูมก็เริ่มขึ้น อาจารย์ไอซาวะเกริ่นนำซะชวนใจหายในตอนแรก แต่บรรยากาศก็ผ่อนคลายขึ้นสิ่งที่พวกเราต้องทำก็คือการเลือกหัวหน้าห้อง
ชิออนถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อมันเป็นอะไรที่ออกจะธรรมดาอย่างที่โรงเรียนควรจะเป็นสักที แต่อนิจจาแทนที่ทุกคนจะบ่ายเบี่ยงหน้าที่แต่ทุกคนกลับฉุดกระชากแย่งตำแหน่งหัวหน้าห้องกัน การจะเป็นฮีโร่ก็เหมือนเป็นผู้นำซึ่งตำแหน่งหัวหน้าห้องก็จะเป็นการฝึกไปในตัว
"นี่เป็นงานที่ต้องมีความรับผิดชอบสามารถชี้นำคนหมู่มาก ไม่ใช่งานที่อยากทำก็ทำได้ง่ายๆจะต้องได้รับความไว้วางใจอย่างถึงที่สุดเพราะงั้น...มาโหวตกันเถอะ!"
ถึงจะออกตัวแรงว่าอยากเป็นแต่ก็ดูมีเหตุผลดี แล้วไหงสั่นงั้นล่ะอีดะ!?
สรุปทุกคนก็ตัดสินใจที่จะทำการโหวตหัวหน้าห้องกันอย่างที่อีดะบอกเพราะอาจารย์ก็อนุญาต(จริงๆคือตามน้ำไปเฉยๆแหละเพราะเขาอยากนอน)แล้ว ซึ่งผลที่ออกมาก็คือ...
มิโดริยะ : 3
ยาโอโยโรสุ : 2
สุมิเระ : 1
อีดะ : 1
และอื่นๆ
"ผมได้3คะแนนเลยเหร๊อ!?"มิโดริยะร้องลั่น
อ่ะเด๊ะ?
เนตรสีม่วงมองผลโหวตตาปริบๆ สับสนกับ1คะแนนที่ได้รับมา เพราะเธอเองก็โหวตให้อีดะไปแล้วและไม่นึกด้วยว่าจะมีคนมาโหวตให้เธอแบบนี้
"ใครมันโหวตให้เจ้าเดกุวะ!!!?"บาคุโกตะโกนถามลั่น เขาคงตอบกลับมามั้ง หน้าตาเหมือนจะเข้าไประเบิดหน้าคนโหวตขนาดนั้น
"คงคิดว่าดีกว่าโหวตนายล่ะมั้ง" 'เซโระ ฮันตะ'อัตลักษณ์'เทปกาว'ว่าขำๆ
จู่ๆในหัวของเธอก็มโนภาพเมื่อเจ้าของอัตลักษณ์ระเบิดได้เป็นหัวหน้าห้องขึ้นมา ทุกคนถูกใส่ปลอกคอ ถูกใช้เยี่ยงทาส ต้องใส่เสื้อลายราชาระเบิดบาคุโกว(?)ถือป้ายไฟ(?)Noooooooooo(อันนั้นก็เกินไป!)
ชิออนพยักหน้าเห็นด้วยกับเซโระหงึกๆทันที
แล้วอาจารย์ไอซาวะก็สรุปผลให้อีกทีพร้อมเรียกทั้ง2คนให้ไปรับตำแหน่ง ยาโอโยโรสุมีท่าทีเจ็บใจเล็กน้อยส่วนหัวหน้าห้องคนเก่งก็ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า
เวลาพักเที่ยง
ชิออนแยกมานั่งกินข้าวในโรงอาหารโรงเรียนคนเดียวเพราะก่อนหน้านี้ดันพลัดหลงกับพวกมิโดริยะ กลัวจะเสียเวลาจึงแก้ปัญหาโดยการมานั่งกินคนเดียวไปเลย
"ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยจ๊ะ?"
"ค่ะ ตามสบาย"
"ขอบใจจ้า"เสียงเลื่อนเก้าอี้ดังขึ้นทำให้เธออดหันไปมองผู้มาเยือนไม่ได้ เขาเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งเรือนผมสีปีกกาเงางามตับนัยน์ตาสีฟ้ามนดูมีเสน่ห์
อีกฝ่ายยกมือป้องปาก"ตายจริง เธอเองก็อยู่สาขาฮีโร่สินะ"ชิออนพยักหน้ารับเบาๆ
"ฉัน'มิบุจิ โคโคะ'จากห้อง1-B ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะสุมิจัง"รอยยิ้มเจิดจ้าราวกับเทพยดาลงมาจุติทำเอาเธอต้องยกมือมากันไว้แต่ปากก็ยังไม่ลืมยิ้มให้กับอีกฝ่าย
"เอ่อ แล้วรู้จักฉันด้วยเหรอคะ?"
"เธอได้อันดับ3ของการสอบเข้าเลยนะ ใครจะไปเมินได้กันล่ะ"อีกฝ่ายว่าพลางคีบข้าวสวยเข้าปาก อย่างนี้นี่เอง
เราทั้งสองนั่งกินข้าวไปคุยโต้ตอบกันไป น่าแปลกที่อีกฝ่ายคุยสนุกกว่าที่คิด ความรู้สึกเหมือนได้คุยกับเพื่อนผู้หญิงด้วยซ้ำ
ปี๊ป!!!!!!!!ปี๊ป!!!!!!!!!!!!!!!!
จู่ๆเสียงสัญญาณเตือนภัยของโรงเรียนก็ดังขึ้นโดยระดับความอันตรายอยู่ที่ระดับ3ซึ่งสูงมาก นั่นสร้างความแตกตื่นให้กับเหล่านักเรียนเป็นอย่างยิ่ง เหล่าเด็กยูเอย์ต่างแย่งกันไปที่ทางหนีฉุกเฉินเบียดเสียดกันจนแทบขยับไม่ได้
"สุมิจังระวังนะ!"มิบุจิซังร้องขณะคล้องแขนเธอไว้เพื่อกันไม่ให้เราทั้ง2ถูกคลื่นมนุษย์ซัดแยกไปคนละทาง
ทว่าระหว่างที่ทุกคนกำลังชุลมุนกันอยู่นั้น ร่างๆหนึ่งที่เธอคุ้นตาก็ลอยลิ่วข้ามหัวเหล่านักเรียนยูเอย์ไปแปะเป็นป้ายทางหนีอยู่ที่หน้าทางออกฉุกเฉิน ซึ่งเหตุผลที่เธอคุ้นตาอีกฝ่ายน่ะเหรอก็เพราะว่าคนๆนั้นคือ'อีดะ เท็นยะ'ผู้มีอัตลักษณ์'เอนจิ้น'ยังไงล่ะ
"ทุกคนครับทุกอย่างปลอดภัยครับ เป็นกองทัพสื่อมวลชนเท่านั้นไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ที่นี่คือยูเอย์...เพราะงั้นทำตัวให้สมกับเป็นนักเรียนชั้นแนวหน้ากันหน่อยเถอะนะครับ!"
นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ฉันโหวตให้นายเป็นหัวหน้าห้องล่ะ...
หลังจากเหตุการณ์ช่วงพักเที่ยงมิโดริยะก็ได้ยกตำแหน่งหัวหน้าให้กับอีดะ เท็นยะซึ่งเหตุผลก็รู้ๆกันอยู่แล้วการกระทำของอีดะทุกคนได้รับรู้มันด้วยตาของตนเอง แม้เจ้าตัวจะมีท่าทีกระอักกระอ่วนเล็กน้อยที่ถูกยกตำแหน่งให้
"ดีแล้วล่ะนะ"เธอเอ่ย เรียกสายตาจากคนในห้องได้เป็นอย่างดี
"สุมิเระคุง?"
"ถึงจะพึ่งเจอกันไม่นานก็เถอะแต่ฉันรู้สึกได้ว่านายมีออร่าความเป็นผู้นำเต็มเปี่ยมเลยล่ะนะอีดะ ฉันถึงได้โหวตนายไงล่ะ"
หนุ่มแว่นมองเธอตาค้างไม่นึกว่า1คะแนนที่ได้มาจะมาจากสุมิเระ แต่เพราะแบบนั้นความลังเลที่มีอยู่ก่อนหน้าก็ผลันมลายหายไปสิ้น
"งั้นต่อจากนี้อีดะ เท็นยะจะขอทำหน้าที่หัวหน้าห้องให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังอย่างแน่นอนครับ!"
หลังจากนั้นก็เกิดเสียงแซวเล็กน้อย ดูเหมือนอีดะจะได้ฉายาเพิ่มเป็น'คุณหัวหน้าห้องป้ายทางหนีไฟ'ด้วยล่ะ ก็ถ้ายืนในตอนนั้นมันติดตาจริงๆล่ะนะ เหมาะดีแฮะ!
ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่เพราะเหตุการณ์ช่วงพักเที่ยงที่ผ่านมาทำให้ชิออนอดสงสัยไม่ได้
หรือว่าชายที่เธอเห็นเมื่อเช้าจะมีความเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้กันนะ?
'สนใจกันมั้งสิคะ ดิฉันก็น้อยใจเป็นนะ...'ยาโอโยโรสุคิดในใจ
------------꧁༺°•✮•°༻꧂-------------
1 คอมเมนท์ 100 กำลังใจ
เมนท์กันเยอะๆนะ~
ความคิดเห็น