เรื่องสยองขวัญ ในโรงเรียน

ลำดับตอนที่ #4 : ห้องนาฏศิลป์สยอง

เมื่อปีที่แล้ว ฉันกับเพื่อนอีก 5 คนต้องซ้อมรำถวายพระพรในวันที่ 5 ธันวาคมที่โรงเรียน ครูเปิดห้องนาฏศิลป์เก่าที่เล็กกว่าห้องที่ใช้ในปัจจุบันให้ เพราะมันเงียบดีแถมยังมีห้องนำอยู่ในห้องด้วยอีกต่างหาก
หลังจากที่ซ้อมกันไปได้ 4 ช.ม. ฉันก็มานั้งพิงกำแพงที่อยู่ตรงข้ามห้องนำ แล้วก็หลับตาเพื่อพักผ่อน ตอนแรกฉันยังได้ยินเสียงเพื่อนๆ และเสียงเพลงไทยที่ใช้ซ้อมรำอยู่ และซักพักเสียงเพื่อนๆก็เงียบไป เสียงเพลงก็เปลี่ยนเป็นเพลงที่ฉันไม่เลยได้ยินมาก่อน พอฉันลืมตาขึ้นดูปรากฏว่าเพื่อนๆ ไม่อยู่ในห้องเลยซักคน และตรงประตูห้องนำมีผู้หญิงห่มสไบเฉียง ตัวซีดขาวแบบที่ไม่รู้จะเปรียบกับอะไรดียืนอยู่ เขาจ้องมาที่ฉันด้วยแววตาน่ากลัวมาก ฉันรีบมองไปที่ประตูและคิดว่าจะวิ่งไปที่นั้นให้เร็วที่สุด แต่พอฉันหันกลับมามองที่ประตูห้องนำอีกฉันก็แทบเป็นลม เพราะผู้หญิงคนนั้นเดินจากห้องนำมาอยู่ข้างๆ ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ฉันรีบหลับตาปี๋ด้วยความกลัว แล้วก็มีเพื่อนๆมาเขย่าตัวเรียกฉัน พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นเพื่อนๆซ้อมรำอยู่ เสียงเพลงก็เหมือนเดิม เพื่อนๆบอกว่า เห็นฉันดิ้นไปมาเลยคิดว่าฝันร้าย ฉันก็คิดว่าฝันร้ายเลยไม่สนใจอะไรอีก แต่อีก5นาทีต่อมา เพื่อนฉันคนหนึ่งเดินเข้าไปในห้องนำแล้วก็รีบวิ่งออกมา พวกฉันมองไปในห้องนำโดยอัตโนมัติ แล้วฉันทุกคนก็เห็นผู้หญิงใส่ชุดไทยห่มสไบเฉียงเดินอยู่ในนั้น พวกฉันก็เลยรีบวิ่งออกมาจากห้องนั้น แล้วไปหาครูที่อีกตึกหนึ่งทันที
ครูเองก็ตอบพวกฉันไม่ได้ว่าผู้หญิงที่เห็นนั้นเป็นใคร แต่ครูบอกให้พวกฉันไปทำบุญกรวดนำให้โดยเร็วที่สุด แล้วห้องนาฏศิลป์ห้องนั้นก็ไม่เคยถูกเปิดใช้อีกเลยตั้งแต่วันนั้น