สุภาพบุรุษสุดหื่น

ลำดับตอนที่ #4 : ความสาวที่ต้องสูญเสียไป P3

แว๊บนึงก่อนจะพูดว่า“ได้เลยครับ ที่รัก หึ หึ” ประโยคหน้าน่ะ พอเข้าใจ แต่ไอ้คำว่า หึ หึ นี่มันแปลว่าอะไร หว่า ไม่อยากจะคิดเลย

ถึงจะยังไงตอนนี้ ฉันก็นั่งอยู่บนรถของเขาเรียบร้อยแล้ว (หน้าไม่ค่อยจะหนาเลยแฮะ)

เขากำลังขับรถออกไป ไวดุจสายฟ้าแลบ (จะรีบไปไหนเนี่ย) ดูแล้วเหมือนอยากจะโชว์ออฟให้ดู โถ่ ไอ้คุณชายปัญญาอ่อน แบบนี้ฉันก็ขับเป็น เห็นแล้วคันไม่คันมืออยากขับซะจริง ฉันเลยเอ่ยออกไปว่า

“นี่นาย! ให้ฉันขับมั่งได้ป่ะ เห็นแล้วอยากขับมากเลย” แล้วเข้าก็ตอบกลับมาว่า

“ขับเป็นแน่นะ คงจะไม่พาไป สุ่มสี่สุ่มห้า หรอกใช่มั้ย” ฉันเลยตอบกลับมาว่า

“แน่นอน! อยู่แล้ว” หึ หึ นายกับฉันมันคนละระดับกัน เดี๋ยวจะโชว์ให้ดูว่า ฉันกับนายมันต่างกันแค่ไหน

...สิบนาทีต่อมา...

“กรี้ดดดด....ว้ายยยย....หลบเร็วววว...ยัยบื้อเอ้ยยย...ไหนว่า ขับเป็นไงงง...กรี้ดดดด!” ได้เห็นคุณชายแต๋วแตกก็วันนี้แหละ 555 สนุกจริงเว้ยยย เพิ่มความเร็วอีกดีกว่า

“กรี้ดดดด...พอได้แล้ว! ฉันกลัวววว...” แต่นี่คือเสียงฉันเอง แง้ๆ ก็นายนี่อาศัยจังหวะที่ฉันเร่งความเร็ว เบี่ยงตัวมาแย่งพวงมาลัยจากฉันไป เกือบรถคว่ำแล้วหล่ะเนี่ย ดีนะที่เหยียบเบรกไว้พอดี  ไม่งั้นคงฉิบหายทั้งคู่แหงๆเลย  ไอ้บ้านี่ก็เล่นเป็นเด็กๆ อยู่ได้ ใจหายหมดเลย

“นี่นาย! อยากตายรึไง มาแย่งพวงมาลัยฉันทำไม” พอพ้นนาทีวิกฤต ก็เริ่มก่อสงครามปากทันที

“ก็เธอน่ะขับเร็วเกินไปแล้ว แถมยังขับ ย้อนศรอีกต่างหาก น่ากลัวกว่าอีก!” ที่เขาพูดมันก็ถูกนะแต่ฉันจะไม่ยอมเถียงแพ้นายนี่หรอก จึงเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้

“ฉันขับมาดีแล้วน่า แต่รถคันอื่นต่างหาก ที่ขับสวนกับเรา ฉะนั้นฉันไม่ผิด นายนั่นแหละที่ ไม่ยอมบอกว่ามีรถคันอื่นแซงมา” เออ! เถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ คนอย่างฉันไม่เคยยอมใครอยู่แล้ว

“พูดแบบนี้ เดี๋ยวพาเข้าม่านรูดซะเลย รอนานแล้วเนี่ย” ความหื่นเริ่มปรากฏขึ้นมาแล้ว

“นี่นาย! อย่าคิดทำอะไรบ้าๆ ขึ้นมานะ ไม่งั้นฉันแจ้งตำรวจแน่!” คิดว่าฉันไม่กล้ารึไง!

“งั้นก็เอาสิ!” พอพูดจบ เขาก็โน้มตัวเข้ามาใกล้ ใกล้เข้าไปเรื่อยๆ จนริมฝีปากของเราแตะกัน เขาจูบอย่างดุเดือด บ้าครั่ง และเอาแต่ใจ ฉันพยายามหลบ ไม่ยอมให้ริมฝีปากของเขารุกล้ำเข้ามาได้ จูบแรกของฉัน ฉันไม่อยากให้ผู้ชายจอมหื่นเอาแต่ใจคนนี้ได้ไป ฉันไม่ยอมหรอก ฉันพยายามรวบรวมกำลังขัดขืน แต่ร่างกาย กลับอ่อนปวกเปียก ยิ่งหลบหลีกขัดขืนมากเท่าไหร่ เขาก็เข้ามาประชิดตัวมากเท่านั้น จนฉันเริ่มหายใจไม่ออก หัวใจเต้นแรงขึ้น แรงขึ้น จนกลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง และแล้วจากจูบที่ดุเดือดและบ้าครั่ง กลับกลายเป็นจูบที่อ่อนหวาน ชวนเคลิบเคลิ้ม น่าหลงใหล ความร้อนภายในกายพุ่งสูงขึ้น จนแทบระเบิด มือที่เคยผลักไสเขา กลับโอบรัดรอบกาย ก่อเกิดอารมณ์ที่เธอไม่เคยรู้จัก ทำให้เธอรู้สึกกระหาย กระหายผู้ชายคนนี้เหลือเกิน ทั้งสองกายกอดจูบนัวเนียกันภายในรถ อย่างไม่มีใครยอมใคร ปล่อยความเร่าร้อนใส่กันอย่างเต็มที่ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารถถูกจอดในโรงแรมตั้งแต่เมื่อไหร่  ไม่รู้ตัวเลยว่าถูกอุ้มเข้าไปในห้องสวีตตอนไหน ในหัวของฉันเริ่มหมุนเคว้งคว้าง สมองของฉันเริ่มพร่าเลือน คิดอะไรไม่ออกเลย ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามตัณหา และกามรมย์ เขาค่อยๆ เอื้อมมือมาปลดเสื้อผ้าของฉันอย่าง แผ่วเบา ปลดออกไปทีละชิ้น ทีละชิ้น จนเหลือเพียงแค่ปราการด่านสุดท้าย เขาค่อยๆ เอามือไล้ไปตามขอบบราตัวสวย มือของเขาโอบอุ้มประทุมถันของฉันไว้ แล้วค่อยๆบดคลึงทีละน้อย ทีละน้อย เขาผลักฉันลงไปที่เตียงนอนนุ่มๆ แล้วกระซิบที่ข้างหูว่า  “คุณสวยมากเลยนะครับ จนผมอยากจะ รักคุณเดี๋ยวนี้!” เขาพึมพำกับเรือนร่างของฉัน แต่ฉันมัวแต่หลงในสิ่งที่เขาปรนเปรอให้ เลยไม่ทันสังเกต เขาค่อยๆลูบไล้แผ่นหลังของฉัน มันทำให้รู้สึกร้อนเหลือเกิน อยากให้เขาช่วยปลดปล่อยความทรมานนี้เสียที  “ฉันนน...ทรมานนน..เหลือออ...เกินนน ได้โปรดดดด เถอะ...”  ฉันวิงวอนเขา แต่เขาไม่สนใจยังคงก้มหน้า ทรมานฉันต่อไป เขารีบกลืนกินผลเชอรี่สองลูก พลางใช้มือขยำมัน อย่างไม่กลัวบอบช้ำ แล้วฝ่ามือของเขาก็ไล้ลงไปตามร่องสะดือของฉัน หยอกเย้ากับสะดือบุ๋ม จนกายสาวสั่นสะท้าน แล้วเขาก็พูดออกมาว่า “ช่วยถอด เสื้อผ้า...ให้ผมที...” ฉันทำตามอย่างว่าง่าย เมื่อเขาหันมาสบตากันฉัน เราก็โน้มหน้าลงไปจูบกันทันที จูบด้วยความหื่นกระหาย ความต้องการในตัวเขาพุ่งถึงขีดสุดเมื่อได้เห็นเรือนร่างระหงของเธอชัดๆ ถนัดตา นิ้วเรียวยาวของเขา ค่อยๆ เลื่อนลงมา วนรอบๆเกสรดอกไม้งาม สร้างความทรมานให้เธอได้อย่างดีเยี่ยม  แล้วค่อยๆเกี่ยวเอาน้ำหวานเข้าปาก อย่างเอร็ดอร่อย