สุภาพบุรุษสุดหื่น

ลำดับตอนที่ #2 : ความสาวที่ต้องสูญเสียไป P1

มีนารัตน์: ฉันกำลังเดินไปข้างหน้า อย่างเลื่อนลอยพิกล พลางนึกทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา บัตรเชิญปริศนาที่ไม่ได้เขียนชื่อผู้ส่ง ความรักครั้งก่อนๆสิ่งต่างๆที่ผ่านมาแล้วยากที่จะแก้ไขได้ ความผิดที่ได้เคยตัดสินใจทำลงไป ทุกๆอย่างฉันกำลังจมอยู่กับอดีต คงยากมาก ถ้ามีใครคิดจะดึงฉันขึ้นมาจากสิ่งเหล่านั้น ตั้งแต่เด็กเพื่อนๆเคยเรียกฉันว่า “เด็กที่มีแต่ความเศร้าคนนั้น” แต่พอตอนนี้เพื่อนๆกลับให้ฉายาฉันว่า “แรดเงียบ” แต่ฉันก็ไม่แคร์หรอก ก็เขาพูดถูกแล้วนินา ช่วยไม่ได้แฮะ กำลังเบื่อๆเลย หาอ่อยผู้ชายเล่นแก้เซ็งดีกว่า แต่ดูเหมือนว่าแถวนี้จะไม่ค่อยมีคนหน้าตาดีเลยนะ เซ็งค่ะ ไปหาอ่อยที่อื่นดีกว่า ก็วันนี้ฉันแต่งตัวด้วยกางเกงขาสั้นจู๊ดจู๋ น่าหวาดเสียว กับเสื้อที่คอคว้านลึกจนถึงเนินอกขาวๆ อวบๆ ที่มักจะมีคนชมอยู่เสมอๆว่า “หุ่นดี” สวย น่ากินไปทั้งตัว เหมือนกับโสเภณีไม่มีผิดเพี้ยนเลย...(อ้าว!  ปากหรอนั่น! นี่ยัยคนเขียน แต่งให้มันดีๆหน่อยสิเดี๋ยวโดน...ก้านคอ...ตายห่า...ตายโหงหรอก)  รู้สึกจะพล่ามมากไปหน่อยนะขอโทษด้วย ฉันก็มักจะหลงตัวเองแบบนี้ประจำอยู่แล้วแหละ คงจะไม่แปลกหรอกนะ อิ อิ

และในขณะที่ฉันกำลังเดินไปเรื่อยๆ อย่างใจลอยนั้น ฉันก็ได้พบกับเพื่อนสาวคู่ซี้ปึ้ก สมัยเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียนนานาชาติ “คอร์นเวตน์” โรงเรียนที่ติดอันดับหนึ่งในสามของประเทศไทย  แต่พอฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่เกาหลีใต้ได้แล้ว ฉันกับเพื่อนคนนี้ก็ต้องห่างกันออกไป ทุกวันนี้เราเหมือนอยู่กันคนละโลกเลยหล่ะ นานๆทีถ้ามีโอกาสเราก็มักจะได้พบกัน แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยกันมากมายเหมือนเมื่อก่อน เพราะเราต่างก็มีงานที่ต้องทำ ทุกวันนี้จึงทำแค่ “ยิ้มให้กัน” ก็พอ น่าแปลกที่วันนี้เพื่อนคนนี้กลับเดินมาทักทายฉันใกล้ๆ แล้วพูดว่า

“ที่รักครับ...วันนี้คุณสวยมากเลยครับ” ห๊าาา...ว่าไงนะ แกเป็นผู้หญิงนะเว้ยยย...

“เล่นอะไรของแกนิ ไอ้บ้า ถึงแกเป็นผู้หญิง แต่ฉันก็เขินนะโว้ยย...” บ้าจริง เดี๋ยวผู้ชายแถวนี้จะเข้าใจว่าคนสวยอย่างเราเป็นเลสเบียนแล้วจะแย่เอาน่ะสิ เพราะตอนนี้รู้สึกได้ถึงสายตาตัดพ้อ จากผู้ชายหลายคนที่อยู่แถวนั้น

“ที่ฉันพูดแบบนี้เพราะห่วงแกนะ ไอ้มีนา ดูชุดที่แกแต่งมาสิ แรดสุดๆเลย ฉันกลัวว่าจะมีคนลากแกไปฟัน ก็เลยต้องทักไปแบบนั้น ขอให้เข้าใจไว้ด้วย” แหม sheก็ทำเป็นสอน น่าเบื่อจริ้งงง...

“แล้วใครจะไปแต่ตัวทอมๆ แบบแกหล่ะ ไอ้ฝัน” ใช่แล้วเอชื่อเหมือนฝันแต่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อไปเป็น อัสสึ เรียบร้อยแล้ว ตามสัญชาติเดิม(ญี่ปุ่น)แต่หน้าลาว(หล่อโคตรๆ แต่หลงตัวเองสุดๆ)มากค่ะ(=3=;) ฉันรับไม่ได้แถมนิสัยยังทอมอีก เฮ้อ...สวยเซ็ง=^=

 “เอาน่าแกอย่าโกรธเลยน่า เรื่องแค่นี้เอง จิ้บๆ” เออเรื่องแค่นี้แต่มันเกี่ยวกับผู้ชายนะโว้ยรับไม่ได้เลยว่ะ (เป็นเพื่อนกันได้ยังไงเนี่ย)