คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : SF. CHANCE #YUGMARK
CHANCE
นี่การไปญี่ปุ่นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ตั้งแต่บริษัทมีแพลนจะให้GOT7ไปเดบิวต์ที่ญี่ปุ่นเขาก็เข้าออกประเทศนี้เป็นว่าเล่น และยิ่งช่วงนี้มีการโปรโมทที่ญี่ปุ่น ทำให้เขาต้องบินไปกลับระหว่างเกาหลี-ญี่ปุ่นอยู่บ่อยๆ
ที่โรงแรมพวกเขาจะนอนกับตามรูมเมทที่นอนในหอ ซึ่งจินยองไปนอนกับเมเนเจอร์ของวง
"มาร์คไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวฉันลงไปรอข้างล่างนะ หิวมากเลย"
แจ็คสันบอกกับรูมเมทที่นั่งรื้อกระเป๋าเดินทางอยู่บนเตียงสีขาวชิดริมหน้าต่างก่อนจะเปิดประตูออกไป แน่สิตั้งแต่มาถึงญี่ปุ่นพวกเขาก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลยนอกจากอาหารบนเครื่องบินเมื่อหลายชั่วโมงก่อน
มาร์คพยักหน้าตอบกลับไปเชิงรับรู้ หลังจากแจ็คสันออกไปแล้วคนตัวเล็กก็เปลี่ยนชุดเตรียมอาบน้ำชำระร่างกายให้สดชื่น
*
"เอ้ายูคยอมมาทำอะไร ไม่หิวหรอ"
มาร์คเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมชุดคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาดที่โรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ มือก็ถือผ้าขนหนูพลางเช็ดผมที่เปียกลู่ไปด้วยก็พบกับน้องเล็กของวงที่นั่งนิ่งอยู่บนเตียงของเขา สายตาคมที่จ้องมาทำให้เขาประหม่าเล็กน้อย คนตัวเล็กรีบเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ก่อนอาบน้ำแล้วเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำด้วยความว่องไว
"ทำไมนายไม่ลงไปกินอาหารข้างล่างล่ะ" หลังจากแต่งตัวเสร็จ คนตัวเล็กก็เดินเช็ดผมมาหยุดอยู่ที่หน้าน้องเล็กตัวโต
"ก็รอพี่อยู่"
"รอทำไม ไม่หิวหรือไง"
"หิวสิครับ"
"งั้นก็ไปกินสิ อ๊ะ!"
พูดยังไม่ทันจบประโยค มือใหญ่ของยูคยอมก็ดึงพี่ใหญ่ตัวเล็กให้ลงไปนอนบนเตียงที่เขานั่งอยู่ ร่างหนาตรึงข้อมือบางไว้ก่อนจะขึ้นคร่อมคนเป็นพี่
"ปล่อยนะยูคยอม หิวก็ลงไปกินอาหารข้างล่างสิ"
"นี่ไง อาหารของผม"
พูดจบยูคยอมก็กดริมฝีปากของตนปิดริมฝีปากอิ่มของคนใต้ร่างไว้ เขากดจูบย้ำๆอยู่อย่างนั้นโดยไม่มีการลุกล้ำอะไร แต่ก็ทำให้คนใต้ร่างหน้าขึ้นสีได้เพราะความเขินอาย ถึงแม้ว่าจะเคยจูบกันอยู่ แต่มาร์คก็ยังไม่ชินเสียที
เขาสองคนแอบคบกันมาได้สักพักแล้ว โดยที่เมมเบอร์คนอื่นยังไม่มีใครรู้ รวมถึงเมเนเจอร์และคนในบริษัท มีเพียงแค่เขาสองคนเท่านั้น
พวกเขาไม่ค่อยมีโอกาศแบบนี้มากเท่าไหร่ จะคอยโอกาศเวลาเมมเบอร์และเมเนเจอร์ไม่อยู่หอ ยูคยอมจะเข้าไปหามาร์คที่ห้อง หรือไม่ก็จะเป็นคนอุ้มร่างบางมาที่เตียงของตนแทน และนี่ถือเป็นโอกาศที่ดี ทุกคนลงไปทานอาหารกันที่ชั้นล่างของโรงแรม มีเพียงยูคยอมที่กำลังชิมอาหารของตนเองอยู่บนเตียง
"พ..พอก่อน ยู.. ยูคยอม" หน้าต่างที่ไม่ได้ปิดม่านไว้ทำให้ร่างบางยิ่งเกิดความเขินอาย "เดี๋ยวมีคนมาเห็น พอก่อน"
"เราอยู่ชั้น77นะครับ"
"แต่ม่าน.."
"โรแมนติกดีจะตาย ดูท้องฟ้าสิครับ"
"แต่.."
"อืม.. เงียบเถอะน่า" พูดจบก็กดจูบลงไปที่กลีบปากบางอีกครั้ง ยูคยอมแตะลิ้นลงไปที่ริมฝีปากอิ่มเป็นเชิงขออนุญาต ซึ่งมารค์คก็เผยอปากออกเล็กน้อยเป็นการเชิญชวนเรียวลิ้นของคนรักให้เข้าไปเกี่ยวกระหวัดภายในโพรงปากหวาน
ทั้งสองแลกจูบกันอยู่สักพักก่อนที่ยูคยอมจะผละออกมาอย่างเสียดาย เมื่อกำปั้นเล็กของพี่ใหญ่ใต้ร่างเขาเริ่มทุบเบาๆที่อกแกร่งเป็นการท้วงเมื่อเริ่มหายใจติดขัด แต่มีหรือที่เด็กวัยกำลังโตที่กำลังอยากรู้อยากเห็นจะหยุดอยู่แค่นั้น จมูกโด่งซุกไซ้ไปตามซอกคอขาว กลิ่นสบู่กับน้ำหอมกลิ่นMUSKทำให้สติเขาแทบหลุด ริมฝีปากหนาก็ขบเม้มไปตามแผงอกที่โผล่พ้นเสื้อกล้ามตัวบางที่คนตัวเล็กชอบใส่อยู่บ่อยๆจนเกิดรอยแดงจางๆ
"อ๊ะ.. เจ็บนะ อย่ากัดสิ คยอมอา.."
เด็กดื้อยังไม่ยอมหยุด ฟันคมฟังเขี้ยวลงไปที่ผิวขาวๆของพี่ใหญ่ มือหนาที่ล้วงเข้าไปใต้เสื้อบางตอนไหนก็ไม่รู้ลูบไล้ไปตามหน้าท้องบาง ผิวเนียนลื่นมือทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้
"มาร์ค.. ไม่ลงไปหาอะไรกินหรอ แล้วนั่นยูคยอมอยู่ด้วยไหม เห็นแบมแบมบอกว่าจะมาหานาย"
"ยูคยอม หยุดก่อน" มาร์คกระซิบเบาๆก่อนจะดันคนตัวโตที่กำลังโลมเลียร่างกายของเขาให้ลุกออกไปเมื่อได้ยินเสียงแจ็คสัน
เรียกที่หน้าห้อง และถือเป็นโชคดีที่แจ็คสันลืมเอาคีย์การ์ดลงไปด้วยเลยไม่สามารถเข้ามาในห้องนี้ได้ "ยูคยอมอยู่กับฉัน เดี๋ยวลงไป"
"โอเค เห็นว่านายยังไม่ลงมาคิดว่ามีปัญหาอะไรเลยขึ้นมาตาม งั้นฉันลงไปก่อนนะ"
"อื้ม" เมื่อไม่มีเสียงตอบกลับก็ทำให้เขามั่นใจว่ารูมเมทของเขาได้ไปจากหน้าห้องแล้ว
"ยูคยอมลงไปข้างล่างกันเถอะ เดี๋ยวคนอื่นจะสงสัยเอา"
"แต่.. พี่รอผมเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหม..."
"หือ?"
"คือ ผมไม่ไหวแล้ว.." ว่าพลางก้มมองส่วนล่างของตัวเองที่นูนขึ้นผ่านกางเกงหนังสีดำตัวโปรด คนตัวเล็กหน้าขึ้นสีอีกรอบริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น ในเมื่อร่างบางไม่ตอบอะไร ยูคยอมจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปช่วยเหลือตัวเองจากกิจกรรมเมื่อครู่
"อา..."
"อืม มาร์ค..."
"ย๊า! เบาๆหน่อยสิคิมยูคยอม!" มาร์คตะโกนว่า พลางหยิบหมอนใบโตขึ้นมาปิดหูตัวเองหลังจากได้ยินเสียงน่าอายของคนรักที่กำลังช่วยเหลือตัวเองอยู่ในห้องน้ำ
"นี่มันเสียง อา.. ที่ผมรู้สึก อืมม.. ต่อพี่เลยนะ"
"ฮื่ออ เบาๆสิ!"
Fin.
SPECIAL.
"พี่มาร์คไม่อึดอัดหรอครับ ใส่เสื้อผ้าเยอะแยะจัง" แบมแบม รองมักเน่ที่เดินตามหลังอยู่เอ่ยถามขึ้น
"เอ่อ.. ไม่อึดอัดหรอก.."
"ช่างมาร์คเถอะแบม มาร์คมันโดนลูกหมากัดมา" แจ็บสันที่เดินอยู่ข้างๆแบมแบมพูดขึ้น
มาร์คหันไปมองแจ็คสัน ใจเขาสั่นไปหมด
อย่าบอกนะว่ารู้เรื่องของเขาแล้ว
"หือ? พี่มาร์คไปเล่นกับลูกหมาตอนไหนไม่เห็นชวนแบมเลย"
"เอ่อ.." คนตัวเล็กได้แต่อ้ำๆอึ้งๆเพราะไม่รู้จะตอบคนเป็นน้องว่าอย่างไรดี
"ถ้าแบมอยากเล่นเดี๋ยวพี่พาไปเล่นก็ได้"
"จริงนะพี่แจ็คสัน"
"จริงสิครับ"
แจ็คสัน
นายมันร้ายกาจ
มันเป็นฟิคชั่ววูบจริงๆ.....
ก็อยากให้เขามีโอกาศอยู่ด้วยกันบ้างอะไรบ้าง
555555555555555555555555555
แท็กเดิมฮะ #ฟิคแค่จูบ
คือพลอตมันก็ตามชื่อเรื่องอะฮะ แค่จูบ
มันไม่มีอะไรมากกว่านี้ มั้ง......
ความคิดเห็น