เพื่อนจ๋า...ฉันลาก่อน

ลำดับตอนที่ #1 : ความเดิม...ความผูกผัน

     จากที่สาวเวอร์จิ้นอย่างใยบัวสอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคใต้ทำให้เธอต้องดั้นด้นมาเรียนไกลจากบ้านแต่ทว่าเธอไม่มาเพียงคนเดียวเธอมากับนาธานเพื่อนสมัยเรียนตั้งแต่อนุบาลที่พ่อแม่รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเก่าก่อน เธอคือสาวที่ครอบครัวไม่อยากให้มีแฟนในมหาวิทยาลัยและเธอก็ได้สัญญาเอาไว้แต่เรื่องมันก็เกิดขึ้นเมื่อรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยกลับทำให้เธอต้องเปลี่ยนแปลง เธอหวังที่จะครองรุ่นพี่ที่
  ชื่อ " ซาร์ "และเรื่องวุ่นๆก้อเกิดขึ้นเมื่อรุ่นพี่ดังกล่าวมีดีกรีล่าผู้หญิงทั้งมหาวิทยาลัยที่สวยๆ แต่เธอยังดันทุรังที่จะสวมบทนางเอกหวังจะเปลี่ยนให้รุ่นพี่มารักหล่อนและเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่เรื่องราวต่างๆถูกจับตามองโดยนาธานผู้เป็นเพื่อนที่คอยห่วงใยเธอมาตลอดแต่นาธานเองก็ใช่ว่าจะด้อยสักเท่าไรเข้ามาเรียนปีหนึ่งปั๊บก็เป็นแฟนกับพี่ปีสองปุ๊บ เรื่องราวความรักระหว่างเพื่อนจึงเริ่มขึ้นและดูจริงจังมากขึ้น จนบางครั้งอาจเกินเลยไปซะไกล   ( ทางที่ดีควรอ่านเรื่อง สาวเวอร์จิ้นตามล่าหารักก่อนนะค่ะ )
ตอนที่ 1
    ตั้งแต่ที่ใยบัวได้เริ่มเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยภูมิภาคแห่งนี้กับนาธานเพื่อนเล่นสมัยเด็กด้วยกัน ความผูกผันระหว่างเพื่อนก็มีมากยิ่งขึ้น คงเป็นเพราะเขาสองคนมาด้วยกันมั้งเลยกลายเป็นความผุกพันที่แน่นเอี๊ยด จนกระทั่งใยบัวได้แอบหลงรักรุ่นพี่คนหนึ่งเท่านี้แหละ เหตุการณ์เรื่องราวต่างๆก็เริ่มก่อตัวขึ้นแม้บางครั้งหัวใจของนาธานกับใยบัวจะไม่เตรียมตัวรับมือไว้
    " แกชอบพี่ซาร์จริงๆเหรอ " นาธานถามอย่างแปลกใจ
    " อืม ..สเปคว้อย" ใยบัวยิ้ม
" คิดดีแล้วนะ " นาธานย้ำ
" เออ...คนอย่างบัวไม่คิดผิดแน่นอน "
" ถ้าพี่เค้ารู้ความจริงว่าฉันแอบรักเขาละก้อ ...." หล่อนยิ้มอย่างมีเล่ห์
"ทำมาย...พี่เขาจะมารักแกนั้นหรอ " นาธานส่ายหน้าแล้วมองไปยังภูเขาเบื้องหน้าที่กำลังทอดตัวอยุ่สุดแนวขอบอ่างน้ำ
" ทำไม..ถ้าแกไม่เชื่อฉัน...รับคำท้า ถ้าฉันจีบพี่ซาร์ไม่ติดฉันจะไม่แต่งงานเลยชาตินี้"
หล่อนตอบอย่ามั่นใจ
" แล้วที่พ่อแกเคยบอกละ ว่าอย่ามีแฟนตอนเรียนนะ จำได้ป่าว "
" ถ้าแกไม่พุด ชั้นไม่พูด เขาจะรู้มั้ย แกทำยังกะชั้นเปงแฟนกะพี่เขาแล้ว "
" ก็แกบอกว่าต้องเป็นแฟนกันให้ได้ไม่ใช่เหรอ " นาธานแทรกแล้วพูดเสียงจริงจัง
" แกเข้าใจฉันสิ ...เพื่อนฉันเค้ามีแฟนกันหมดแล้ว บางคนนะก็เป็นแฟนกะพวก BBAน่าอิจฉาจะตาย วิดวะอย่างงี้ ฉันอยากมีบ้างอะ " ใยบัวทำสีหน้าขอความเห็นใจให้นาธานเห็นแล้วทำหน้าทะเล้นใส่
" แกยังมีเลยไอ้โย่งอย่ามาว่าแต่เค้าเลย ยัยแพทอารายนั่นนะ อย่าคิดว่าอีบัวไม่รุ้นะ"
ใยบัวพูดแล้วทำหน้างอน
" เรามานผู้ชาย " นาธานเสียงเข้ม
" พี่ซาร์เค้าก็คิดเหมือนนายนั่นแระ เค้าอยากมีคนรักที่จริงใจ      เหมือนที่แกรักกะพี่แพทไง" ใยบัวเสริม
" แต่พี่ซาร์เค้าเสือผู้หญิงนะ แฟนคนเก่าเขาดาวมหาลัย แล้วแกเป็นใคร ถ้าคบกะแกไม่หวังเรื่องอย่างว่า ไอ้นาธานขอกระโดดอ่างนี้ตาย " นาธานพูดเหมือนจะปรามเพื่อน
" ฉันรู้ แต่พี่แกต้องเปลี่ยนแปลงเพื่อฉัน " ใยบัวเริ่มเพ้อฝัน นาธานส่ายหน้าเหมือนจะรั้งเพื่อนคนนี้ไว้ไม่อยุ่เสียแล้ว
" ถ้าแกคิดได้เท่านี้ ฉันก้อจะไม่ห้ามอารายแล้ว แกคงเข้าใจในความหวังดีของฉัน
ฉันรู้ ว่าพี่ซาร์เป็นยังไง ฉันผู้ชายดูกันออก แกมานโง่จริงๆ" นาธานพูดจบเดินออกไปอย่างเสียอารมณ์
" เอ้ย........ไอ้โย่งเปงไรว่ะ  " ใยบัวมองตามหลังเพื่อนแล้วน่งมองอ่างน้ำเบื้องหน้าอย่างมีความสุข
  " ฉันจะทำให้เรารักฉันให้ได้ พี่ซาร์ที่รักของน้องบัว " หล่อนยิ้มอย่างมีความสุข