เผลอใจ. . . ไปรักเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : แม่คะ. . .นู๋ขอโทษ

รถ BMW series 5  เลี้ยงเข้ามาในคอนโดแห่งหนึ่ง

"ถึงแล้ว ลงเถอะ" เคนบอก
"อือ"

เคนนำทางมุกไปยังชั้น 7  ห้อง 704

สภาพห้องเป็นคอนโดหรูหรามีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
ภายในตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เรียบๆ และสบายๆ

มุกเดินเข้ามาในห้อง และยืนค้าง
เฮ้อ ไอตานี่มันรวยจริงๆด้วย  โชคดีจัง . . .ไม่เหมือนชั้นเรย เฮ้อ รันทด

เคนเดินมา แล้วยื่นผ้าเช็ดตัวให้ฉัน
"อาบน้ามซะนะ แล้วจะได้รีบนอน"
"อือ เคน ชั้นขอนอนบนโซฟานี่ได้เป่า "
"- -* เฮ้ย จิงหรอ ทำไมไม่นอนในห้องล่ะ ชั้นมีอีกห้องนะ ไม่ได้นอนห้องเดียวกันหรอก "
"ไม่เอา ชั้นขอผ้าห่มอย่างเดียวละกัน. . .ถ้าจะกรุณา โซฟาเคนน่านอนจิงๆนะ "
"งั้นก้อตามใจเทอละกัน ไปอาบน้ำเหอะ"
"อือ  เคน ชั้นชื่อ มุก ไปอาบน้ามแระนะ"
^^

--------------------------------------------------------

ชั้นใส่เสื้อผ้าที่เค้าเตรียมให้  เปนเสื้อผ้าหลวมๆ ตัวใหญ่ๆ แต่สบายดี
แล้วชั้นก้อเดินมานั่งที่โซฟา
"มุก หิวไรเป่า"
"ไม่อ่ะ ขอบจัย"
"งั้นชั้นนอนแระนะ ว่าแต่ แน่ใจนะ ว่านอนได้ ที่โซฟานี่อ่ะ แล้วไม่เอาหมอนหรอ"
"แน่สิ สบายจาตาย ชั้นไม่ชอบนอนหมอนน่ะ "
"night นะ"

คืนนี้ ชั้นคงนอนไม่หลับ เฮ้อ. . .
ชีวิตชั้นมันรันทดจริงๆ
แต่ก่อนครอบครัวชั้นเคยสมบูรณ์ ทั้งเงินทอง ความอบอุ่น ทุก ๆ อย่าง
ชั้นเปนลูกคนเดียว เรียนม.6 โรงเรียนเอกชน
บ้านชั้นไม่ได้รวยมากมาย แต่ก้อมีใช้ไม่เคยขัด

พอชั้นอยุ่ม.5 พ่อก้อทิ้งชั้นและแม่ไป
หลังจากนั้นแม่ก้อตรอมใจ เมา  เริ่มไม่ทำงาน เงินทองก้อหมดไปเรื่อยๆ
พักหลังๆ ชั้นก้อไม่ค่อยมีเงินไปจ่ายค่าเทอม (ก้อมันแพงนี่หว่า)
แล้ววันนี้ที่ชั้นออกมาสภาพนี้ก้อเพราะว่า. . .

"กลับมาแล้วหรอ! ไม่ค่ำไม่คิดจะกลับบ้านใช่ม่ะ" แม่โมโหเพราะเมาเหมือนเดิม

ชั้นไม่ถือหรอก คนเมา อีกอย่าง ชั้นรักแม่มากนะ

"แกมันตัวซวย มีแกชั้นก้อต้องลำบาก  ฮือๆ นังลูกเลว เลวเหมือนพ่อแกไง"

ชั้นเงียบ ทน เพราะมันเปนแบบนี้ทุกวัน คงชินซะมากกว่า. . . .
ชั้นถอดรองเท้า วางไว้ที่ชั้น  แล้วก็ถอดถุงเท้าข้างซ้าย

"ชั้นพูด ไม่ได้ยินหรอ !"

เพี๊ยะ !!!

ชา  บอกได้คำเดียวว่า ชา  มันชาทั้งแก้มซ้าย และหัวใจชั้นก้อชา

เมื่อก่อน แม่ไม่เคยตบชั้นเรย แต่พอแม่เลิกกะพ่อ แม่ก้อตบ ตี ชั้นเรื่อยๆ

แต่ชั้นทน เพระท่านคือ. . . แม่ และชั้นก้อรักท่านมากนะ
"ถ้าไม่มีแก ก้อคงจะดีกว่านี้ ฮึ!"
"แม่ต้องการ    จะไม่มี. . . หนูหรอคะ Y-Y"
"ใช่เซ่ ไม่มีแกไง ไม่มีแก!!!"

ชั้นวิ่งออกจากบ้าน  แล้วเริ่มลดความเร็ว เดินช้าๆ
และคิดอะไรไปเรื่อยๆ  ชั้นเสียใจ ที่เปนคนที่ทำให้แม่ลำบาก
ชั้นเสียใจ   เสียใจจริงๆ. . .

-----------------------------------------

อิอิ จบอีกตอนน๊าคะ  ติ เยอะๆ  ชมหน่อยๆ ก้อดีค่ะ

ขอบคุณค่ะ