[Fiction TVXQ] Foxglove : 2Kim

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

   

Intro

รถสปอร์ตคันหรูที่จอดเทียบกับข้างทาง  ไม่ขยับเคลื่อนไปไหน แต่ภายใต้ฟิล์มสีดำสนิทในรถคันนั้น กลับมีสองร่างที่ขยับเคลื่อนกายพันธนาการล้ำลึก  ร้อนแรง...เมื่อไฟปรารถนาถูกจุดขึ้นโดยคนทั้งสอง  เสียงเนื้อเสียดสีผสานกับเสียงครางแว่วหวานแม้ดังกังวานไปทั่วทั้งรถแต่ไม่มีเล็ดรอดออกไปข้างนอกให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้นได้ยิน

เสียงเอี๊ยดอ๊าดของเบาะนั่งดังขึ้นทุกขณะเมื่อชายหนุ่มโถมกายลงมาหนักหน่วงจนร่างเล็กสั่นคลอน  ขาเรียวทั้งสองถูกร่างแกร่งยกขึ้นพาดไหล่ตนไว้  เพื่อที่ตนจะได้สอดใส่ได้ง่ายขึ้น  ฝ่ามือเล็กยกขึ้นตะกุยตะกายบานหน้าต่างรถระบายความเสียวซ่านผสมปนเปไปกับความเจ็บปวดที่หวานล้ำ  ฝ่ามือใหญ่ทาบทับประสานมือนั้นไว้แน่น

“อา..ซี๊ดด  จ..จุนซู”  เสียงครางแหบทุ้มประชิดริมหูนิ่ม นั่นก็ทำร่างน้อยๆแทบละลายคาอ้อมกอด

“อ๊ะ...พ..พอก่อนได้มั้ย  ผ..เจ็บ  ฮึ่กก”

“อีกนิด..อา” แน่นอนว่าแจจุงจะไม่ยอมปล่อยลูกแมวตัวน้อยๆเป็นอิสระจนกว่าตนจะเสร็จสม  ชายหนุ่มรู้ดีว่าตัวเองใกล้จะถึงฝั่งฝัน จึงสวนกายเข้าออกถี่และเร็วขึ้นจนร่างใต้โยกไหวไปพร้อมกับน้ำตาที่รินไหลมาเป็นทางซึ่งไร้ค่าเมื่อคนข้างบนมองข้ามไป

แม้ร่างจะหลอมเป็นหนึ่ง แต่สิ่งที่เขาพบ คือหัวใจเขาที่ถูกละเลย...สายตาคู่นั้น ไม่ได้มีเขาอยู่ในนั้น   ร่างกายนี้ มันไม่เพียงพอที่จะได้รับความรักจากคนตรงหน้า  แม้รู้ดี แต่ดันทุรังเอง...โทษใครไม่ได้  ต้องโทษตัวเองที่หลงรักผู้ชายคนนี้จนยอมสละทุกอย่างได้แม้กระทั่งร่างกายและความบริสุทธิ์ที่หวงแหน  

ยอม..จนกว่าจะได้ความรักตอบแทน..กลับคืนสู่หัวใจ

เมื่อแจจุงได้ตักตวงร่างนี้จนพอใจ  ธารน้ำอุ่นที่เอ่อล้นยังช่องทางสีหวานเมื่อแรงอารมณ์ถึงจุดสิ้นสุดจึงถอนกายออกมา  พร้อมฟุบหน้าลงบนอกเปล่าเปลือยด้วยความเหนื่อย  แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงหอบหายใจแรง  ฝ่ามือเล็กหมายจะเอื้อมจับกลุ่มผมสีดำขลับพลางลูบไปมาด้วยความรัก  แต่ก็ต้องหยุดความคิดไว้  แม้จะอยู่ใกล้ตรงหน้าแต่เขากลับรู้สึกเอื้อมไม่ถึง

ผมเป็นเพียงแค่คนธรรมดา  ส่วนคุณเป็นถึงนักร้องชื่อดัง เป็นดาวประดับไว้บนฟากฟ้า  ผมไม่อาจเอื้อมคว้าคุณไว้

จากที่กอดก่ายรวมเป็นหนึ่งอยู่บนเบาะเดียวกัน ในตอนนี้จุนซูเป็นฝ่ายขยับมานั่งเบาะเคียงข้างคนขับแทน  ต่างฝ่ายต่างรีบสวมเสื้อใส่กางเกง โดยที่ใบหน้าหวานซึ่งเปรอะเปลื้อนไปด้วยคราบน้ำตาเสหันไปทางบานหน้าต่างรถ ทอดมองบรรยากาศภายนอกในยามค่ำคืนดึกสงัด  กว่าอีกฝ่ายจะปล่อยเค้าออกจากอ้อมกอดที่หนาวเหน็บเวลาก็ล่วงเลยผ่านมาถึงเที่ยงคืน

อยากให้อีกฝ่ายกกกอด แต่เมื่อโดนกกกอดสมใจ กลับอยากให้อีกฝ่ายคลายอ้อมกอดและปล่อยตนไป

“จะเอาเท่าไหร่ เงินน่ะ” ภายในรถที่ถูกปกคลุมด้วยความเงียบมานานถูกทำลายลงเมื่อแจจุงเปิดปากขึ้นก่อน

“ม..หมายความว่ายังไง” ใบหน้าหวานหันขวั่บ  เขารู้ดี ว่าตัวเองมีค่าเพียงแค่คู่นอนชั่วข้ามคืน  ไม่ได้มีความหมายอะไรกับทั้งชีวิตของแจจุง  เขาไม่ต้องการเงิน เพราะฐานะที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้ บอกตามตรงว่ามีกินมีใช้สบายไปตลอดชาติ  เขาไม่ใช่ผู้ชายอย่างว่า  เพียงแค่เต็มใจนอนกับคนตรงหน้าโดยไม่หวังอะไรตอบแทนทั้งนั้น

“ก็ไม่ได้หมายความว่ายังไง นายอยากได้เงินเท่าไหร่  ฉันก็จะให้เพื่อตอบแทนสำหรับ..คืนนี้ไง” ใบหน้าหล่อเหลามองไปข้างหน้า  พลางติดกระดุมเม็ดที่เหลือจนเสร็จ

“ผมไม่ใช่ผู้ชายขายตัว”  แจจุงถึงกับกลั้วหัวเราะออกมาพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก มองคนข้างๆไปพลางอย่างประเมินค่าและประเมินราคา  ปากก็บอกว่าไม่ได้ขายตัว แต่เสนอตัวมาถึงที่ แบบนี้เขาเรียกว่าอะไร

“แล้วนายอยากได้อะไร ฮึ..”   ผมอยากได้หัวใจของคุณ....แจจุง   คุณให้ผมได้หรือเปล่า

เพราะมัวแต่จมอยู่กับความเสียใจเลยไม่ทันสังเกตเห็นว่าแจจุงได้สอดแผ่นกระดาษไว้ในกระเป๋าเสื้อที่หน้าอกด้านซ้ายของตัวเอง  รู้สึกตัวอีกทีเมื่อปลายนิ้วเรียวไล้ไปมายังช่วงฐานที่มีเสื้อปกปิดไว้ ทำให้จุนซูหลุบมองลงต่ำก่อนจะค่อยๆเงยขึ้นสบอีกฝ่ายพร้อมหยาดน้ำตา   ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆเคลื่อนเข้าหาใบหน้าหวานอย่างเชื่องช้าพร้อมมอบจุมพิตแสนดูดดื่มเพื่อบอกลาคู่นอนสำหรับค่ำคืนนี้ แล้วถอนออกมา

“ลงไปจากรถฉันซะ แล้วก็มองดูข้างนอกให้ดีๆอย่าให้ใครเห็น”  ริมฝีปากได้รูปประทับรอยจูบไว้บนแก้มนวลใสเพียงแผ่วเบา พร้อมขยับกายมานั่งประจำที่คนขับเตรียมสตาร์ทรถเป็นเชิงไล่ให้อีกคนลงจากรถไป ซึ่งจุนซูรู้ดีจึงเปิดประตูรถพร้อมก้าวออกมา  ร่างบางยืนนิ่งงันสักพักก่อนหันหลังกลับไปก็พบว่ารถคันหรูได้เคลื่อนตัวขับออกไปไกลเสียแล้ว

“คุณแจจุง สักวัน..สักวันผมจะทำให้คุณมองเห็นหัวใจของผมสำคัญกว่าร่างกายนี้”  ยอมเปลืองตัวเข้าไปเล่นกับไฟเช่นคุณ เพื่อพันธนาการคุณไว้  กลิ่นกายหอมกรุ่นของคุณที่ทิ้งไว้ยังคงอบอวลไปทั่วกายติดตรึงไม่เสื่อมคลาย  หากแต่ความรักของคุณ ไม่เคยทิ้งไว้ในหัวใจของผมเลย

นี่ไม่ใช่ครั้งแรก และครั้งสอง ที่เขากับแจจุงแอบมามีอะไรกันลับๆแบบนี้ไม่ว่าจะที่ใดก็ตาม  และที่สำคัญเราไม่ได้คบกัน ไม่เปิดเผยในความสัมพันธ์  สิ่งที่เยียวยาให้แจจุงหันหลังกลับมามอง คงจะมีเพียงแค่เรื่องเซ็กส์ที่ไร้ข้อผูกมัด  แต่นับวันเป็นเขาที่รู้สึกผูกพัน จนถอนตัวและหัวใจจากผู้ชายคนนี้ไม่ขึ้นเสียแล้ว

จุนซูฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าตอนที่อยู่บนรถนั้นแจจุงได้สอดแผ่นกระดาษไว้ที่เสื้อเขา  เมื่อจำได้   มือเล็กจึงล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อที่หน้าอกด้านซ้ายเพื่อหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมา  สายตาเรียวไล้มองสิ่งที่อยู่ในฝ่ามือ พลันหยดน้ำตากลับไหลหยดลงบนกระดาษแผ่นนั้นจนเปียกชื้น

มันไม่ใช่แผ่นกระดาษธรรมดา  แต่เป็นเช็คต่างหาก  ซึ่งตัวเลขในนั้นที่เขียนด้วยลายมือของคิมแจจุง ด้วยจำนวนตัวเลขที่มีถึงแปดหลัก

                “ขอบคุณนะครับคุณแจจุง ที่อุตส่าห์เห็นผมมีค่าถึงสิบล้านวอน”  แผ่นกระดาษที่มีมูลค่าถึงสิบล้านวอนถูกฉีกจนละเอียดด้วยมือของจุนซู  พร้อมกับปล่อยเศษกระดาษไร้ค่านั้นให้ปลิวว่อนไปตามสายลมที่พัดผ่าน

                ผมยอมเป็นของฟรีสำหรับคุณไปจนชั่วชีวิต ดีกว่าให้คุณดูถูกร่างกายผมด้วยจำนวนเงินเพียงแค่นี้

                แม้จะมากมายคุ้มค่ากับที่ยอมเสียตัวไป  แต่ผมกลับดูไร้ค่าไม่มีความหมายอะไรเลย..ในสายตาคุณ

 

....................................................

แวะคุยกับไรท์เตอร์ก่อนสิคะ ^[]^

แอบมาเปิดเรื่องใหม่ค่ะ รีบๆอ่านกันนะคะ กลัวโดนแบนจริงๆ ฮ่าๆๆๆ 
เรื่องนี้ทดลองอัพในเด็กดีก่อนค่ะ  ถ้าโดนแบนรอบนี้คงจะ..อัพในบล็อกอย่างเดียวเลย
ไม่ใช่เอ็นซีนะคะสำหรับอินโทรพาร์ทนี้ ฉากมันค่อนข้างวาบหวามนิดนึง แต่ไม่ได้หยาบนะ TT
แจซูก็ออกแล้ว ตอนแรกมาก็..ฮ่าๆๆ ความสัมพันธ์ของคู่นี้จะเป็นแบบพาร์ทนี้ยันจบน่ะค่ะ O[]O
แอบๆ ลับๆ นี่ไม่เคยลองได้แต่งเลย อยากจะลองซักเรื่อง เพราะเห็นหน้าแจกับจุนทีไร
ไรท์เตอร์ก็จะนึกถึงความสัมพันธ์แบบลับๆ ไม่เปิดเผย  >////< ดูเซ็กซี่ๆ  
บอกไว้ก่อนนะคะ พี่แจไม่โหดเรื่องนี้..แต่เท่าที่ไรท์เตอร์เขียนมาได้ 3 ตอนแล้ว 
และเท่าที่เขียนมาทั้งหมด  ความรู้สึกของจุนเจ็บที่สุด  
ความสัมพันธ์ของโฮซูนั้นมาติดตามพาร์ทหน้าเน้ออ

คนเขียนเลือดกรุ๊ป b ค่ะ เพราะฉะนั้นจะเอาความรู้สึกเวลาที่รักใครสักคนนั้น ค่อนข้างทุ่มเท
และก็เจ็บหลายครั้ง เพราะไม่เผยความรู้สึกตัวเองออกมาตรงๆ  มาลงในตัวของจุนซูเสียหมด
(ไม่ได้อกหักแล้วมาลงเมนตัวเองนะ ม้ายยช่ายย  O[]O)

ถ้าไม่มีคอมเม้นท์ กำลังใจเหมือนแต่ก่อน  ไรท์เตอร์ก็คงต้องอัพในบล็อกอย่างเดียวค่ะ ^[]^

ยังไงอ่านแล้วเม้นๆให้ไรท์ด้วยนะคะ เพลียค่ะเพลีย