FIC EXO ALL D.O. Make Me Crazy Babyที่รักคุณทำให้ผมบ้าตาย

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter-1-ขัดใจ

9.00 น.

รร.sm ห้อง S-1-A

"เฮ้ยวันนี้ ห้องเราจะมีนักเรียนมาใหม่"  ปาร์ค ชานยอล พูดในระหว่างเพื่อนตัวแสบทั้งสิบ นั่งหน้าสลอนเล่นเกม อ่านหนังสือ เม้าท์มอย ม่อหญิงทางแชทอยู่ 

"แล้วแกรู้ได้ไงวะ" อู๋อี้ฟานถามด้วยความเหนื่อยหน่าย กับไอ้คนรู้มาก

"ก็ชานยอลมันเสือกไง" อื้อฮืม ประสานเสียง 9 คนทีเดียวเชียว

กริ๊ง~~~~~~~~~~~

    "เอ้า เงียบๆหน่อย วันนี้มีนักเรียนใหม่มานะ" อาจารย์มินจี อาจารย์ที่ปรึกษาของห้องนี้กำลังบอกข่าวแก่ทุกคน

"เข้ามาเลย จ้ะ"  อาจารย์สาวพูดเป็นสัญญาณ  "ครืด ตึกๆๆ"  หลังจากนั้นก็มีร่างเล็กเดินเข้ามา ความสูงไซส์ น่ารักพอดีๆ โครงหน้าหวาน ผมนิ่มสลวย ตากลมโต จมูกโด่งได้รูป ปากรูปหัวใจอิ่มเอิบ สะพายกระเป๋ากีตาร์ทีใหญ่ผิดปกติ เกินตัวไปหน่อย แหม บางคนอาจจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงสินะ พวกคุณลืมอไรไปรึเปล่า นี่มัน รร.ชายล้วน นะ!!!!!!!!!!!!!!! จะมีผู้หญิงมาอยู่ได้ไง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ตัวแสบทั้ง 11 นั่ง(แดกจุด) เงียบเพราะตะลึง อยู่ ต่างพลางกันคิดว่า  "วันนี้สวรรค์รั่วหรือไงทำไมถึงมีนางฟ้าตกมาอยู่หน้ากระดานของห้องพวกเขากันล่ะ"  "ไงล่ะพวกตัวแสบ" อาจารย์มินจีพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ "เฮ้อ ช่างเหอะ เอ้า แนะนำตัวได้เลย"

"อา ผม โด คยองซู ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ^-^" ยิ้มเป็นมิตรปิดท้ายกระชากใจพร้อมน้ำเสียงหวานนั้นให้เหล่าแสบกระอักอีก "พวกผมรับฝากหัวใจคุณด้วยคร้าบบบ" ได้แต่คิดในใจ
"เอ้าคยองซูไปนั่งตรงกลางเลยนะ" อาจารย์มินจี 

ทั้งคาบเช้าวันนั้น แสบ 11ตัว ไม่เป็นอันเรียนเลยสักนิด เพราะเอาแต่จ้องร่างบางอยู่ตลอดเลย

~~~~~~~~~~~~~~~~~กริ๊ง 

"เอ้าวันนี้ พอแค่นี้นะ ไปพักได้" อ.ประจำวิชาประวัติศาสตร์กล่าว

พออาจารย์ออกจากห้องเท่านั้น แสบทั้ง 11 รีบแย่ง กันแนะนำตัวฝากเนื้อฝากตัวและคิดว่าจะฝากหัวใจไว้ที่ร่างบาง ชวนไปกินข้าวเที่ยง แต่กลับถูกร่างบางปฏิเสธเพราะร่างบางห่อข้าวมาและขอตัวทานคนเดียวในห้อง

ทางด้านแสบบอยแบนด์(?)

"เฮ้อ เฟลสัสอ่ะ" แบคฮยอนพูดขึ้น

"ไมวะ" จุนมยอนถามเพื่อนที่ทำหน้าเฟล(ทำไงวะ)

"เฮ้อ น่ารักขนาดนั้นมีแฟนยังวะ" มินซอกพูดลอยเปรยๆ แต่ทั้งหมดก็เห็นด้วย

 

S-1-A

RRRRRRRRRRR!!!!!!!!!!!!!

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"ยอโบเซโย" 

"อ่า เสร็จแล้ว หืมได้สิ แต่ในห้องเรียนพี่มันร้อนพี่ไปเล่นที่สนามดีกว่ามีลมด้วย โอเค เดี๋ยวเฟซไทม์กลับไป น้องเล่นเปียโนนะ"

ร่างบางเก็บโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋ากางเกง ฉวยเอากระเป๋ากีตาร์ใหญ่ผิดปกติ

"ถึงซะที" ร่างบางเอ่ยกลับตัวเอง

ตอนนี้เค้าอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ริมสนาม

ร่างบางจัดการเอากระเป๋ากีตาร์ลลงจากบ่าแล้ว เปิดกระเป๋าออก ในมีโต๊ะพับตัวเล็กมากแต่สูงอยู่ข้างใน

ทีกีตาร์โปร่งตัวสวย และไวโอลินสีขาว พร้อมโบสีเข้ากัน ร่างบางจัดการตั้งโต๊ะเล็กนำที่ตั้งโทรศัพท์รูปแมว

มาตั้งไว้พร้อมหยิบกีตาร์ออกมา นำมือถือมาเสียบเปิดกล้องเฟซไทม์ ที่ทำแบบนี้เพราะน้องสาวที่อยู่ที่ออสเตรเลียโทรมาบอกว่าร้องเพลงให้ฟังหน่อย ส่วนตัวเค้าก็บอกให้น้องสาวเล่นเปียโน ส่วนตนจะเล่นกีตาร์และร้องไปด้วย นิ้วเรียวขาวกดโทรหาน้องสาวสุดที่รัก "โด คาอึน" 

"เอานะ เพลงเดิม" ปากอิ่มรูปหัวใจ บอกแก่น้องสาว

"1 2 3"

เธอเข้ามากระชากหัวใจ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้พบกัน

อยากจะสานสัมพันธ์ กับเธอต่อไปให้ยาวนาน

อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ หยุดประเดี๋ยวนี้ ตอนที่เราจ้องตาเป็นมัน

พร้อมกับส่งสัญญาณว่าฉันชอบเธอ
.........

เสียงหวานดั่งหญิงสาวเอื้อนโอษฐ์ร้องเพลงโปรดที่เขากับน้องสาวชอบมาก

และเสียงหวานเช่นนั้นทำให้สิ่งรอบข้างเหมือนหยุดฟังดั่งนางฟ้าร้องเพลงกล่อม

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 

ก่อนหน้านั้น 2 นาที

    "เฮ้ย!!! คยองซูทำอะไรน่ะ " จงแดที่เห็นร่างบางหยิบกีตาร์ขึ้นมา

"เออนั่นดิ ไปดูเร็ว" จงอินชักนำแสบแอนด์เดอะแก๊งไปดูร่างบาง
 

เธอเข้ามากระชากหัวใจ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้พบกัน

อยากจะสานสัมพันธ์ กับเธอต่อไปให้ยาวนาน

อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ หยุดประเดี๋ยวนี้ ตอนที่เราจ้องตาเป็นมัน

พร้อมกับส่งสัญญาณว่าฉันชอบเธอ

แต่แล้ว ฝันนั้นก็สลายไปในพริบตา

เมื่อมีคนหนึ่งเดินเข้ามา จับมือเธอแล้วเดินจากไป

 

เมื่อเสียงหวานเข้ามาในโสตประสาทของพวก

ทำให้พวกเขาอยู่ในภวังค์ ภวังค์ที่ไม่อยากออก

พวกเขา คิดว่า ร่างบางนั้นแหละ เข้ามากระชากหัวใจ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้พบกัน

แลพวกเขาก็อยากจะสานสัมพันธ์ กับร่างบางได้

การร้องเพลงทำให้ร่างบางดูดีขึ้นไปอีกเมื่อเค้า

แสดงท่าทางที่อินกับบทเพลงที่เขาร้องพร้อมการดีดกีตาร์

ตัวโปร่งไปด้วย....

 

ไม่อยากจะขัดใจตัวเอง ที่มันชอบเธอ

ไม่ให้ชอบเธอ ก็คงเป็นไปไม่ได้

เพราะใจมันคิดไปไกล ยากที่จะดึงกลับแล้ว

จำเป็นต้องขัดใจตัวเอง ข่มตาลงแล้วหันหลังกลับ

ปลอบใจว่าไม่เป็นไร คิดว่าเป็นความสุขเล็กๆน้อยๆไป.....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

เมื่อเพลงจบพวกแสบก็หลุดจากภวังค์พร้อมคีย์ตัวสุดท้ายและตากลมโตที่เปิดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม

ทำเอาคนเเถวนั้นหน้าแดง ชอค น้ำลายฟูมปาก

"อ๊ะ ทุกคนมาทำไรกันเหรอครับ" เสียงหวานเอ่ยถาม

"เอ่อ ....." แสบสนิทศิษย์พยักหน้า(ฮะ!?)

"จะขึ้นห้องกันน่ะ เห็นนายเลยเดินมาดู" คริสตอบ

"อ่อ ครับคุณคริส งั้นผมขอขึ้นห้องด้วยคนนะ แปปนึงนะครับ" เสียงหวานเอ่ยขอ

มีเหรอพวกเขาจะไม่ยอม

"ได้สิ" คริสตอบแทนแสบทุกตัว

"คาอึน ไปก่อนนะเดี๋ยวโทรไปใหม่" หน้าหวานหันไปพูดกับโทรศัพท์
.

.
.
.
.
.
.
..
."เราอยู่หอเดียวกันใช่ไหมครับ" ร่างบางเอ่ยถามเพื่อทำลายความเงียบ
ในระหว่างทางเดินกลับ
"อ่า ใช่แล้ว"แบคฮยอนตอบคำถาม
"คยองซู คนที่ชื่อคาอึนน่ะใครเหรอ"จงอินถามทั้งๆที่ปกติเค้าไม่ใช่คนขี้สงสัยแต่ในเมื่อเป็นเรืองของร่างเล็กทำให้เขาสนใจ
"น้องสาวผมที่อยู่ออสเตรเลีย" ริมฝีปากเอ่ยตอบออกไป

"อ๋อ " ทุกคนต่างโล่งใจเมื่อร่างบางตอบเช่นนั้น
.
..





















----------------------------TALK--------------------------------------

แหม แดกจุด เป็นโกดังเลย
ตอนนี้หลงน้องตาโตหัวปักหัวปำทีเดียว
**รักลีดเดอร์นะจ๊ะ จุ๊ฟปี้**
SWEETY BLACKBLOOD >3<