เกลียดอะไรมักได้แบบนั้น..(แก้ไขเนื้อหาใหม่)
ผมเกลียดสองคนนี้มากๆ แม่เลี้ยงที่มีลูกติดอายุพอๆกันกับผม ที่มาแย่งความรักของพ่อไป ยังไงก็เกลียด ความยุติธรรมหรอ ไม่มีหรอก เกลียดแม่ก็ต้องเอาไปลงที่ลูก จริงๆเกลียดทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละ
ผู้เข้าชมรวม
11,124
ผู้เข้าชมเดือนนี้
72
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
วรวิทย์ พิชิตไพศาล (เสือ)
เรียนอยู่บริหารปี3 เมื่อพ่อแต่งงานใหม่กับใครที่ไหนก็ไม่รู้ ผมจึงต้องออกมาขัดขวาง แต่ก็ไม่ทันเมื่อผมมาถึงตอนที่งานแต่งเสร็จไปเรียบร้อยแล้ว ไม่เป็นไรในเมื่อผมกลับมาแล้วผมจะขัดขวางและทำลายความสุขนั่นซะ อย่าคิดว่าจะอยู่กันอย่างมีความสุข ได้ข่าวว่ามีลูกติด ติดมาด้วย เรียนวิศวะอยู่ปี3งั้นหรอ อีกไม่นานจะเข้าไปทำความรู้จักก็แล้วกัน แต่เข้าไปแบบไหนนั่นก็อีกเรื่องแต่เราต้องได้เจอกันแน่นอน
นายเอก
ศรัณย์ กัณฑมาส (เรน)
เรียนอยู่วิศวะปี3 โดนบังคับให้เป็นเฮดว้ากทั้งๆที่ไม่ใช่ตัวตนของผมเลยสักนิด ผมไม่ได้โหดขนาดที่จะเป็นเฮดว้ากได้ซะหน่อย แค่ลุคกับบุคลิกให้ก็แค่นั้น แต่เพราะขัดไม่ได้ก็ยอมไป ไอ้เพราะอะไรก็ได้ ยอมๆไปนี่แหละที่ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไป เป็นมนุษย์ดีๆอยู่บนโลกของความเป็นจริง แต่พอแม่ตัดสินใจแต่งงานใหม่กับผู้ชายที่รวยที่สุดอย่างลุงคชา ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปไม่ใช่ในทางที่ดีนะ แต่มันคือนรกดีๆสำหรับผมนั่นเอง แต่เพื่อให้แม่มีความสุขผมจะทำอะไรได้นอกจากยอม ซาตานที่มาดึงผมลงนรกก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาเป็นลูกติดของลุงคชาสามีใหม่ของแม่ผมนั่นแหละ 'เสือ นักศึกษาปี3 คณะบริหาร'
ผลงานอื่นๆ ของ amarm2815 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ amarm2815
ความคิดเห็น