คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : CHAPTER 23 ## B-E-L-I-E-V-E
“เซฮุน..คือว่า..” ผมหันไปคุยกับคนที่นั่งข้างๆ
“แหม่ มาเที่ยวไม่ชวนเลยนะ” อยู่ๆก็มคนมาพูดขัดจังหวะ ผมหันไปทางต้นเสียง
“กีแจ..!” ผมเห็นเขาก็ตกใจแต่ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวหรอก รวมทั้งเซฮุนด้วย เพราะคนที่เดินตามหลังกีแจมาก็คือ มุนอา
“ทำไมมาอยู่ที่นี่ มาได้ยังไง?” เซฮุนหันไปถามมุนอา
“ทีมงานพยายามติดต่อนายแต่นายไม่รับโทรศัพท์ก็เลยถามบริษัทเค้าบอกว่าพวกนายมาพักร้อนกันที่นี่ ทีมงานเลยเปลี่ยนบรรยากาศมาถ่ายที่นี่ซึ่งบริษัทนายก็เห็นด้วย”
“แล้วนายอ่ะ?” ผมหันไปถามกีแจ
“บังเอิญผ่านตอนที่มุนอากับทีมงานไปที่บริษัทอีกอย่างผมก็แค่ตามหัวใจผมมา..” เขาพูดแล้วยิ้มกว้าง
“อยู่ที่นี่กันเอง” ผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาดูเหมือนว่าเขาจะเป็นโปรดิวเซอร์รายการ
“เซฮุน ฉันขอคุยกับนายหน่อยเกี่ยวกับคิวถ่ายรายการที่นี่”
“เอ่ออ..ได้ครับ” เซฮุนเดินตามโปรดิวเซอร์ออกไป ก่อนไปเขาก็หันมามองผมเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง ผมก็พยักหน้าให้เขา
“งั้นฉันก็ขอตัวนะค่ะ” มุนอาโค้งให้ผมแล้วเดินตามเซฮุนออกไป
ผมถอนหายใจแล้วเดินกลับไปนั่งที่ม้านั่งตัวเดิม กีแจเดินมานั่งแทนที่เซฮุนข้างๆผม
“นั่นใช่เจ้าของเทียนรึป่าว?” เขาหันมาถามผมหลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน
ผมพยักหน้าช้าๆในขณะที่สายตาผมยังคงมองไปที่ทะเล
“อื้มม... ไม่น่าหล่ะผมถึงเจอคุณครั้งแรกที่ตึก ปกติคนนอกเข้าบริษัทไม่ได้ง่ายๆ” ผมยังคงเหม่อลอย แทบไม่ได้ฟังที่เขาพูดสักเท่าไหร่
“คุณรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวผมมา” เขาลุกออกไปทันที
“อะ นี่ของคุณ ระวังร้อนนะ” กีแจยื่นมันเทศที่ถูกห่อด้วยกระดาษฟรอยด์ให้ผม
ผมรับมาแล้วแกะกระดาษฟรอยด์ออกอยากระมัดระวัง
“อร่อยมากอะ คุณกินดิๆ!” เขาพูดหลังจากที่เขากัดเข้าไปคำแรก
ผมค่อยๆแกะเปลือกมันออกก็เจอกับเนื้อสีเหลืองเนียนอยู่ข้างใน ควันลอยออกมาจากเนื้อมันเทศ
“อืมมม.. อร่อยจริงๆ” ผมกัดเข้าไปหนึ่งคำเนื้อมันทั้งนุ่มและทั้งหวานมากๆ
ระหว่างที่กินมันเทศ กีแจก็ชวนผมคุยนู้นคุยนี่ไปเรื่อยทำให้ผมก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้น
“ผมว่าคุณเข้าไปพักผ่อนเถอะ ตอนนี้ลมเริ่มแรงแล้ว” กีแจบอกกับผม
“อืมม แล้วนายพักที่ไหนหล่ะ?”
“แถวๆนี้แหละ บ้านพักอยู่ถัดจากพวกคุณไปไม่ไกล งั้นเดี๋ยวผมไปส่งนะ”
“ขอบใจนะๆ”
‘คิดว่าวันนี้จะได้คุยกับเซฮุนแล้วแท้ๆ’
ผมรีบเดินนำหน้ากีแจไปทางบ้านพัก
“ขอบคุณนะ นายรีบกลับเถอะ อากาศเริ่มเย็นแล้ว”
“ครับๆ แล้วเจอกันใหม่”
ผมเดินเข้าไปในห้องก็เจอกับแบคฮยอนที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงแล้ว ผมรีบเอาของไปเก็บแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
‘ใครนะ มาตอนนี้ จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว’
“เดี๋ยวฉันเปิดเองๆ” ผมหันไปบอกแบคฮยอนเพราะผมเพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี
ผมค่อยๆเปิดประตูออก
“อ่ะ” ผมอุทานออกมาหลังจากที่เห็นคนหน้าที่ยืนพิงกรอบประตูอยู่
“นายมาทำอะไรดึกป่านนี้?!”
เขาเดินผ่านตัวผมเข้าไปภายในห้องโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตผมสักคำ ทำเอาแบคฮยอนที่นอนกลิ้งอยู่บนเตียงลุกขึ้นมานั่ง
“อ้าว เซฮุนเองหรอ ฮยองออกไปเดินเล่นนะ” แบคฮยอนเดินออกจากห้องไป
ผมปิดประตูห้องแล้วเดินกลับมานั่งลงที่ปลายเตียงที่เซฮุนกำลังนอนกลิ้งอยู่ยังกับเป็นเตียงของตัวเอง
“มีอะไรรึป่าว? มาดึกดื่นป่านนี้” ผมหันไปถามเขาพร้อมกับเช็ดผมไปพลางๆ
เซฮุนขยับมานั่งใกล้ผม แล้วแย่งผ้าขนหนูจากมือผมไป
“เค้าจะมาถามตัวเอง เรื่องที่ตัวเองจะพูดเมื่อตอนหัวค่ำอะ” เขาพูดพร้อมกับเอาผ้าขนหนูเช็คผมให้ผมอย่างเบามือ
“ไม่มีไรหรอก ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก ตัวเองกลับไปพักผ่อนเถอะดึกแล้วนะ”
“ถึงไม่ใช่เรื่องใหญ่เค้าก็อยากรู้ เรื่องของตัวเองมันใหญ่สำหรับเขาเสมอ”
ผมยิ้มแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ
“ไว้ค่อยคุยก็ได้แต่วันนี้ตัวเองไปนอนก่อนดีกว่า” ผมยื่นมือไปลูบเบาๆที่ใบหน้าของเขา
“ตัวเองๆ ตัวเองรู้จักกีแจได้ยังไง?”
ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้เซฮุนฟังตั้งแต่วันแรกที่เจอจนวันนี้ เพราะผมไม่อยากให้เขาไม่สบายใจไม่อยากปิดบังอะไรต่อกัน เดี๋ยวมารู้ทีหลังจะรู้สึกแย่เปล่าๆ
“ตัวเองเข้าใจเขาใช่ไหม ที่ไปกินข้าวกับเขาไปเที่ยวกับเขาเพราะเค้าคิดกับเขาแค่พี่น้อง”
“เค้าเชื่อใจตัวเองเสมอแหละ..” เซฮุนยื่นนิ้วมาจิ้มที่แก้มผม
สายตาของเขาบอกผมว่าเขาเชื่อใจผมจริงๆ เขาไว้ใจผมเสมอ
“ไปนอนได้แล้วๆ” ผมผลักไหล่เขาเบาๆ
“ตัวเองเค้าขอนอนกับตัวเองได้ไหมม ~”
“ตัวเองนอนนี่แล้วแบคฮยอนจะนอนไหน”
“นอนห้องผม นอนกับแฟนเขาไงงง”
“เห้ยยย ไปเป็นแฟนกันตอนไหนเนี่ย แบคฮยอนเงียบเลย”
“นะ นะ นะ ตัวเอง”
“ไม่ เค้าจะนอนกับแบคฮยอน ตัวเองกลัยไปนอนห้องตัวเองเลยยยยย” ผมผลักเขาจนไปยืนอยู่ที่หน้าประตู
“ก็ได้ แต่เค้าขออะไรอย่างนึง”
“ตัวเองเรื่องมากวะ ขออะไร?”
ฟอดดดดดดดด...
“นี่ไง ไปแล้วนะ ฝันดีนะครับบบ” เขาหอมแก้มผมแล้วก็วิ่งหนีไป
‘เด็กบ้านี่’
ผมยิ้มแล้วมองตามแผ่นหลังที่วิ่งห่างออกไปจนลับตา..
ความคิดเห็น