คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : CHAPTER 3 ** CB
หลังจากที่จากคอนเสิร์ตจบลงใจผมแทบจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ก็ช่วงที่ผมขึ้นไปบนเวทีนั่น ทุกสายตาจดจ้องมาที่ผมทำให้ผมกลัว เกร็งไปหมดยิ่งตอนนี้ต้องมายืนข้างๆชานยอลแบบนี้ยิ่งทำให้ผมทำอะไรไม่ถูกไปอีกร้อยเท่า ยิ่งเขามาคุกเข่าอยู่ต่อหน้าผมแบบนั้นยิ่งทำให้ผมอึ้ง แต่สิ่งที่ทำให้ผมใจลอยมาจนถึงตอนนี้ก็คือประโยคที่เขากระซิบกับผมบนเวทีนั้น
‘ผมหน่ะ ตกหลุมรักฮยองแล้วหล่ะ’
ผมแทบจะไม่กล้ามองหน้าเขาหรือเผชิญหน้ากับเขาตอนนี้เลย แต่ว่าพรุ่งนี้พวกเขาก็จะกลับกันแล้ว แค่ไปงานปาร์ตี้เองคงไม่เป็นไรหรอก ระหว่างที่ผมไปเอารถมามันมีเหตุการณ์นิดหน่อยทำให้ผมขับรถมารับลู่หานช้า
ตอนที่ผมกำลังเดินไปที่รถมินิคูเปอร์สีแดงของผม มีผู้หญิงกลุ่มประมาณ 3-4 คน ยกมือโบกไปมามาทางที่ผมยืน ผมมั่นใจว่าผมไม่เคยรู้จักพวกเธอมาก่อนผมเลยมองไปที่ข้างหลังของผมก็ไม่มีใครยืนอยู่ (หรือว่าจะมีแล้วผมมองไม่เห็น) ผมชี้นิ้วมาที่ตัวเองแล้วขยับปากเชิงพูดว่าเรียกผมหรอ? พวกเธอพยักหน้าแล้วเดินเข้ามาหาผมทันที
“คุณใช่คนที่อยู่บนเวทีปะค่ะ?”
“อ่อ ใช่ครับๆ”
“คุณชื่ออะไรหรอ?”
“แบคฮยอนครับ มีอะไรรึป่าว?” ผมหวังว่าพวกเธอจะไม่มาตบผมนะ
“คือเราชอบเธอมาก”
“เวลาเธออยู่กับชานยอลมันแบบเหมาะสมสุดๆ” ผู้หญิงคนที่สองพูดเสริม
“อ่อคือผมกับเขาไม่ได้...”
“ตอนนี้ไม่ใช่ อนาคตไม่แน่ ฉันเห็นสายตาเขามองคุณแล้วแบบฟิน >___<” ผู้หญิงสี่คนยื่นตีแขนกันไปมา บิดไปบิดมาเหมือนเขินแทนผม ฮ่าๆ
“พวกเราขอถ่ายรูปกับคุณหน่อยนะค่ะ” ผมก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร ยิ้มแล้วชาองนิ้วท่าประจำของผม
“ขอบคุณครับ แหะๆ ผมคงต้องไปแล้ว”
“แล้วฉันจะรอดูพวกคุณนะ” ผู้หญิงคนที่สามพูด
“ชานยอลกับแบคฮยอน ฉันจะเรียกว่า ชานแบคๆ”
ตอนนี้ผมก็แยกออกมาจากกลุ่มผู้หญิงกลุ่มนั้นแล้ว ขับรถมารับลู่หานก็เกิดเรื่องซะแล้วแต่ยังดีที่สุดท้ายแล้วคนที่ดูแลลู่หานก็คือเซฮุน ผมมั่นใจว่ายังไงเขาก็ต้องดูแลดีแน่นอน ผมเชื่อว่าเซอุนก็รักลู่หานเหมือนที่ลู่หานก็รักเซฮุน
เหตุผลนี้ทำให้ผมต้องมารับหน้าแทนเซฮุน มาบอกเมมเบอร์คนอื่นๆ รวมทั้งผมต้องมาเผชิญหน้ากับชานยอลด้วย
“คนนี้ใครอะ?” ผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาขณะที่ผมกำลังคุยกะเมมเบอร์คนอื่นๆ
“เพื่อนของเพื่อนชานยอลหน่ะครับ” ซูโฮพูด
“หน้าตาใช้ได้นิ สนใจเป็นไอดอลมะ?”
“เมเนเจอร์ฮยองไม่ต้องเลย เห็นคนหล่อๆหน่อยนี่ชวนเข้าบริษัทตลอด เดี๋ยวพวกผมก็ตกกระป๋องพอดี”
“ทำไมนายขี้อิจฉาจังวะ ชานยอล”
“เขาไม่สนใจหรอกก” เมเนเจอร์ฮยองเบะปากใส่ชานยอลเพราะว่าชานยอลชอบขัดใจเขาตลอด
“เอ่ออ..แล้วเซฮุนไปไหนอะ?” งานเข้าแล้ว ผมลืมคิดคำแก้ตัวไว้ ไม่ได้เตี๊ยมกันมาด้วย
“พอดีเซฮุนเค้า…อยากพักผ่อนหน่ะครับ” คยองซูพูดด้วยใบหน้าเงียบเฉย ไม่ดูน่าสงสัยเลย
“อย่างงั้นหรอ? นี่ถ้าไม่ใช่คยองซูนี่ฮยองไม่เชื่อนะเนี่ย เจ้าเด็กพวกเนี่ยชอบโกหกมีแต่คยองซูที่เชื่อถือได้” (ต่อจากนี้ไปคงไม่ใช่แล้วหล่ะ)
“คร้าบบบบๆ” จงอินพูดเชิงประชด
“แล้วนี่ฉันต้องขึ้นไปดูเขาสักหน่อยมั้ยเนี่ย?” เมเนเจอร์ทำท่าจะเดินออกไป
“ไม่ต้องงงง!!” พวกผมห้าคนพูดพร้อมกันผสานเสียงทำเอาคนทั้งงานหันมามอง
“ไม่มีอะไรครับ เชิญทานต่อเลยครับๆ” ชานยอลพูดแล้วก็โค้งขอโทษ
“มันบอกอยากพักผ่อนคนเดียวอย่าไปกวนมันเลยๆ” จงอินพูด
เมเนเจอร์ฮยองพยักหน้าเป็นอันเข้าใจแล้วเดินออกไปโดยที่ไม่ได้ติดใจอะไร
งานวันนี้ก็จบไปได้ด้วยดี แต่นี่ก็ดึกมากแล้วรถของผมเซฮุนก็ขับออกไปกับลู่หานผมเลยกลับบ้านไม่ได้ มีวิธีสุดท้ายและวิธีเดียวก็คือต้องนอนกับเมมเบอร์สักคนนึง
“แบคฮยองขอโทษนะ ผมขอไปนอนกับคยองซูฮยอง”
“แบคฮยอนฮยอง ผมสัญญากับจงอินไว้แล้วขอโทษครับ”
“ไม่เป็นไรหรอกๆ”
“ซูโฮฮยองเขาไม่นอนกับคนไม่สนิทหรอก เขาจะนอนไม่ได้” ชานยอลพูดแทรกออกมาก่อนที่ซูโฮจะอ้าปากซะอีก ซูโอก็ได้แต่พยักหน้า แล้วก็โค้งขอโทษผม
นั้นหมายความว่าเหบือคนสุดท้ายแล้วสินะ เขาก็ดูจะไม่มีปัญหาอะไร เขาไม่มีคนนอนด้วย เขานอนกับใครก็ได้ แล้วนี่ผมจะนอนหลับได้ยังไง..
คืนนี้ผมคงต้องโดนเนรเทศออกมานอนที่โซฟาแน่ๆเลย แต่ยังไงผมก็ไม่กล้าไปนอนห้องเดียวเตียงเดียวกับแบคฮยอน ฮยองหรอก ผมคงจะนอนไม่หลับเขาก็คงจะเหมือนกัน
ก่อนอื่นผมโทรไปคุยกับเซฮุนก่อนดีกว่า อาการของลู่หานฮยองเป็นยังไงบ้าง? ผมเชื่อว่าแบคฮยอนฮยองก็คงไม่สบายใจเหมือนกัน ในงานปาร์ตี้เขาก็ดูเป็นห่วงตลอด
หลังจากที่ผมเล่นอินสตาแกรมมามีแฟนๆมาเม้นหาผม แท็กรูปมาหาผมเต็มไปหมด ช่วงเวลาที่ผมว่างๆหรือผมเหนื่อย หมดกำลังใจผมก็จะมาอ่านข้อความของแฟนคลับ ดูรูปที่แฟนคลับแท็กมาหาถึงแม้ว่าบางรูปจะทำร้ายผมมากก็ตามแต่มันก็เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้ผมได้เสมอ
ระหว่างที่ผมรอแบคฮยอนฮยองอาบน้ำผมก็นั่งเล่นอินสตาแกรมอ่านคอมเม้นของแฟนคลับ ดูรูปที่แฟนคลับแท็คมาหาแต่มีรูปนึงที่สะดุดตาทำให้ผมกดเข้าไปดูมัน
เป็นรูปของคนชื่อแอคว่า LoveReAlPcy แน่นอนว่าเธอเป็นแฟนคลับของผม ผู้หญิงประมาณ 3-4 คน มีผู้ชายร่างเล็กอยู่ตรงกลาง ก็คือแบคฮยอนฮยอง
LoveREAlPCY : We love you and will be support them. They are so cute! #ChanBaek ♥
“นี่ไปถ่ายกับสาวที่ไหนมาเนี่ย?” ผมแกล้งถามเขา
“แฟนคลับนายอ่าหล่ะอยู่ๆก็มาขอถ่ายรูป”
“นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันก็มีแฟนคลับแล้ว คบกันไปก็คงดีนะ”
“ย๊า! นี่นายพูดอะไรเนี่ย?”
“มาคบกันจริงๆปะหล่ะ?”
“เอ่อ..ฉันง่วงแล้ว ไปนอนก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์” เขาเดินเข้าไปในห้องนอนปิดประตูแล้วล็อคห้องทันที
ผมหัวเราะคิกคักแล้วเดินไปอาบน้ำบ้าง แบคฮยอนฮยองคงจะหลับไปแล้วในห้องไม่มีเสียงตะกุกตะกักอะไรเลย วันนี้ผมก็เหนื่อยมาทั้งวันเริ่มจะง่วงแล้ว ผมเดินไปปิดไฟแล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาสีครีมนุ่มๆ ตอนที่ผมใกล้ๆจะหลับ ผมได้ยินเสียงประตูเปิด เหมือนจะเป็นเสียงของประตูห้องนอน ผมหรี่ตามองเห็นร่างเล็กเดินออกจากประตูมา ผมคิดว่าเขาคงจะออกมาเข้าห้องน้ำหรือไม่ก็กินน้ำ ผมเลยไม่ได้ทักเขาแต่เขากลับเดินตรงมาที่ผม หยิบผ้าห่มที่อยู่ในตู้ในห้องนอนออกมาห่มให้ผม มือบางๆของเขาลูบที่ใบหน้าของผม
“ราตรีสวัสด์นะ ฮยองก็คิดว่าฮยองก็ตกหลุมรักนายแล้วเหมือนกัน”
+++ ชานแบคละมุนสุดๆ >__________< +++
ความคิดเห็น