คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : CHAPTER 12 ## C-O-N-C-E-R-T
กลับมาถึงห้องพอแบคฮยอนอาบน้ำเสร็จผมก็เขาไปอาบบ้าง ได้ยินเสียงเคาะประตูสักพักก็เงียบลงสงสัยแบคฮยอนจะไปเปิดแล้ว วันนี้มันวันซวยของผมเลย เพราะไอ้พวกนักเลงสามคนนั้น ลำพังผมเจ็บตัวไม่เท่าไหร่หรอก แต่เซฮุนที่เขาจะมีคอนเสิร์ตพรุ่งนี้นี่สิ ดีนะที่เขาไม่เป็นไรมาก จะช่วยทำแผลให้ก็ไม่ยอม
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับชุดนอนลายหมีพูห์ที่แบคฮยอนเตรียมมาให้ ถึงคนแมนๆอย่างผมจะไม่ชอบก็เหอะแต่จะทำยังไงได้ เห็นแบคฮยอนกำลังนั่งอ่านกระดาษอะไรสักอย่างยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่
ติ๊ง ติ๊ง
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น ถ้าไม่ดังนี่แบคฮยอนโดนสอบสวนยาวแน่
LINE
= S.E.H.U.N =
2 ชั่วโมงที่แล้ว
SH : ฮยองงง กลับถึงบ้านรึยัง? 23.55 น.
SH : นี่ผมเซฮุนเองนะ ฮยองๆ 23.58 น.
ตอนนี้
SH : ฮยองโอเคมั้ย? > 01.50 น.
Read < ฮยองไม่เป็นไร นายหล่ะโอเครึป่าว? ทำแผลรึยัง?
SH : เรียบร้อยแล้ว คยองซูฮยองมาช่วยทำให้หน่ะครับ > 01.53 น.
Read < ดีแล้วแหละๆ รีบพักผ่อนนี่จะตี 2 แล้วนะ พรุ่งนี้มีคอนเสิร์ต
SH : ฮยองคอยดูผมนะ ผมจะตั้งใจมากๆเลย > 01.56 น.
Read < แน่นอนๆ ฝันดีนะๆ กู๊ดไนท์ ^^
SH : กู๊ดไนท์ครับ > 01.58 น.
ผมกำลังหลับสบายอยู่บนที่นอนนุ่มๆสีขาว อยู่ๆแบคฮยอนก็มาปลุกผม มันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วเลยมาปลุกผมไปอาบบ้าง เสื้อผ้าสำหรับวันนี้เป็นเสื้อผ้าของแบคฮยอนทั้งนั้น ดีนะที่ผมกับมันตัวพอๆกันเลยแบ่งกันใส่ได้ ผมเดินออกมาก็เจอเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กางเกงยีนส์สีซีดขาดๆ เข็มขัดตัว H ราคาเกือบเหยียบครึ่งแสน วางพาดอยู่บนเตียง แล้วก็มีรองเท้าไนท์กี้แอร์สีแดงวางอยู่
พอแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ผมเดินออกมาหาแบคฮยอนที่นั่งรออยู่ที่ห้องนั่งเล่น แต่ตอนนี้เซฮุนยังไม่โทรมาตามผมเลยนั่งเล่นโทรศัพท์ตามข่าวไปเรื่อย แบคฮยอนก็เหมือนกันนั่งก้มหน้าก้มตากับโทรศัพท์ทั้งๆที่ปกติมันแทบจะไม่ได้เล่นโซเชียลอะไรเลย นอกจากไลน์ที่เอาไว้ติดต่อกันเท่านั้น
ผมเปิดทวิตเตอร์ขึ้นมาดูว่าแฟนคลับคนอื่นๆเขาเตรียมอะไรไปกันบ้าง ส่วนมากก็จะเห็นแท่งไฟ ผ้าเชียร์ พัดแล้วก็กล้องถ่ายรูป…
กล้องถ่ายรูป เห้ย ผมลืมเอามาอะ กล้องโปรราคาเหยียบแสน พึ่งซื้อมาคิดว่าจะเอาไว้ถ่ายงานนี้โดนเฉพาะเลย
“แบคฮยอนอ่า TT”
“ห้ะ?” แบคฮยอนตอบผมทั้งๆที่สายตายังไม่ละออกจากโทรศัพท์
“คือ ฉันลืมเอากล้องมาอะ”
“นั้นไง” แบคฮยอนชี้นิ้วไปที่โต๊ะริมห้อง มันเป็นกล้องของผมที่พึ่งซื้อมา
“นายไปเอามาได้ไงเนี่ย?”
“พอดีเมื่อเช้าฉันกลับไปที่คอนโดหน่ะ ไปเอาของคิดว่านายต้องใช้แน่ๆ”
“นายนี่โครตรู้ใจเลย อยากกินไรบอกมาเบยยย”
“อยากกินเซฮุน…”
“เห้ย! อันนี้ไม่ให้” ผมร้องเสียงหลง ลืมตัวแสดงอาการออกไปเต็มๆ
“แหมมมม่ ล้อเล่นนิดๆหน่อยๆ” แบคฮยอนหัวเราะคิคิ
ติ๊ง ติ๊ง
พูดถึงก็มาเลย ตายยากจริงๆ ฮ่าๆ
LINE
= S.E.H.U.N =
Read < แน่นอนๆ ฝันดีนะๆ กู๊ดไนท์ ^^
SH : กู๊ดไนท์ครับ > 01.58 น.
วันนี้
SH : ฮยองพร้อมรึยัง? > 08.50 น.
Read < พร้อมแล้วๆ ให้ไปรอที่ไหนๆ?
SH : เดี๋ยวรถจะวนไปรับฮยองสองคนที่ข้างหลังนะ แล้ววนมารับพวกผมที่หน้าโรงแรมเดี๋ยวแฟนๆจะสงสัย หลังๆนี่หนีออกหลังโรงแรมตลอด > 08.55 น.
Read < โอเคตามนั้นๆแล้วเจอกัน
“แบคฮยอนไปกันเถอะ/ลู่หานไปกัน” แบคฮยอนพูดพร้อมผม ที่ผมรู้ว่าต้องไปแล้วเพราะเซฮุนมันไม่แปลกแต่ทำไมแบคฮยอนรู้หล่ะ?
“นายรู้ได้ไงว่าถึงเวลาแล้ว”
“เอ่ออ..คือว่า ฉันได้ยินเสียงคนเปิดประตูจากห้องข้างๆหน่ะ” มันพูดติดๆขัดแถมยังเอาโทรศัพท์ซ่อนไว้ข้างหลัง
“เออๆ”
ตอนนี้ต้องรีบไปแล้ว ถ้ากลับมาจากคอนเสิร์ตเมื่อไหร่มีคุยยาวแน่ น่าสงสัยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เดี๋ยวมีเรื่องปิดบังเพื่อนสนิทอย่างผมได้ยังไง!
ผมขึ้นรถมาแล้วนั่งแถวหลังสุดเพื่อให้ไม่เป็นที่สังเกต รถวนมาจนถึงหน้าโรงแรมผมแอบมองผ่านช่องผ้าม่านออกไป แฟนคลับเยอะมากกก แต่เราคนกว่าจะขึ้นรถมาได้นี่ก็โดดเบียดแล้วเบียดอีก คยองซูนี่ตัวเล็กๆโดนชนทีนี่แทบปลิว พวกเขาใส่ชุดสบายๆเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเพราะยังไงก็ต้องไปเปลี่ยนชุดอยู่ดี เซฮุนเดินมานั่งข้างๆผม ชานยอลก็มานั่งของแบคฮยอน เอ๊ะยังไงสองคนนี้ไปสนิทกันตอนไหน(?) ผมมองเซฮุนตั้งแต่หัวจรดเท้า รองเท้าของเขาเหมือนผมเป๊ะเลยแต่ของเขาเป็นสีน้ำเงิน นี่นับเป็นของคู่กันรึป่าว? ดิสเพทคงไม่เข้าใจผิดว่าผมเดทกับเซฮุนใช่มะ? ฮ่าๆ
รถขับมาถึงบริเวณหน้าคอนเสิร์ตทุกคนเดินลงจากรถไปจนหมด รวมทั้งผมกับแบคฮยอนด้วย เพราะส่วนใหญ่แฟนคลับไม่ได้สนใจพวกผมเลย ผมแยกกับเซฮุนออกมาบริเวณหน้างานที่มีแฟนคลับอยู่เยอะมาก บ้านแม่แฟนไซน์ทั้งจากเกาหลีและจีนมากันเยอะเลย ผมก็เป็นหนึ่งในแฟนคลับที่เข้าไปเอาผ้าเชียร์จากบ้านของเซฮุน ทั้งบ้านไฮเปอร์บีท ทวิตพ้อยซัน สปิงบอย บลาๆๆ ไม่พลาดสักบ้าน วันนี้ผมก็จะเป็นมาสเตอร์นิมถ่ายเซฮุนอีกคน หวังว่าฝีมือการถ่ายรูปของผมจะไม่ห่วยจนเกินไป
งานกำลังจะเริ่มแล้ว ทุกคนทยอยเข้าไปภายในคอนเสิร์ตรวมทั้งผมกับแบคฮยอนที่ตอนนี้นั่งอยู่บัตร V.I.P หน้าสุด ผมคงถ่ายรูปเซฮุนได้ใกล้แบบเห็นรูขุมขนเลยทีเดียว
นั้น! งานกำลังเริ่มขึ้นแล้ว ผู้ชายในชุดสูทสีขาวตัดกับสีดำ 5 คนเดินขึ้นมาบนเวที
“อันยองงงง สวัสดีครับบบ!!”
แชะ แชะ แชะ
เสียงชัตเตอร์ทั้งกล้องของผมปนๆกับมาสเตอร์นิมคนอื่นๆ ดังไม่ขาดสาย เขาหล่อมากจริงๆ..!
++++ >__________________< ++++
ความคิดเห็น