คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : CHAPTER 8 ----- Close friend
เหตุการณ์ทั้งหมดที่ผ่านมาตลอด 1 ปีเต็มๆ ทำให้ผมรู้สึกมีความหวังขึ้นมาว่าเซฮุนก็ชอบผมเหมือนกัน เพื่อนทุกคนก็ดูจะคิดเหมือนผม ผมตัดสินใจบอกความในใจกับเซฮุน
วันนี้ผมและครอบครัวมาเที่ยวกันที่พัทยา ผมติดสินใจที่จะบอกความในใจในวันนี้ พิมพ์ข้อความทั้งหมดที่อยู่ในใจไปทั้งหมดกว่าจะกดส่งได้ผมทำใจแล้วทำใจอีกแต่ข้อความที่ตอบกลับมามัน..
เซฮุนกลับเปลี่ยนเรื่องคุยมันคงเป็นการปฏิเสธสินะครับ ผมโดนแบบนี้มาเป็นครั้งที่ 2 แล้ว มันตอนช่วงครึ่งปีแรกผมตัดสินใจบอกไปแล้วครั้งนึง เขาตอบกับผมแค่ว่า “ไม่อยากเสียเพื่อน” ความรู้สึกคือแย่ครับ ผมก็เข้าใจนะว่าถ้าเลิกกันไปมันจะทำให้มองหน้ากันไม่ติด แต่มันทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นเพื่อนแล้วทำไมหรอ มันเป็นการเอาสถานะ’เพื่อน’มาอ้างรึป่าว? จนวันนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าเขาคิดยังไงกับผมกันแน่...
นี่เข้าสู่ช่วงปิดเทอมของม4 มันข่าวมาถึงหูของผม..
‘เซฮุนอะจะไปเรียนต่อที่เกาหลีด้วยแหละ ข่าวที่นี่มันจริงๆนะ’
ผมได้ยินแล้วใจกระตุกใกล้กันแค่นี้มันก็เหมือนจะไกลมากแล้ว ผมไปปรึกษาเพื่อนของผม ผมค่อนข้างจะเชื่อข่าวนี้นะ
BH : แน่ใจได้ยังไง? ถามมันเองดีกว่า ฟังจากปากคนอื่นจะรู้ได้ยังไง?
ก็จริงของมันครับ ผมตัดสินใจทักไลน์ไปถามมัน..
LH : ได้ข่าวว่าจะไปเรียนต่อที่เกาหลีหรอ
SH : เห้ย! ข่าวมั่วอะไรกัน ไม่ได้ไปๆ
ทำเอาผมโล่งใจไปเลย อย่างน้อยผมก็ได้ยินมันออกมาจากตัวเซฮุนเอง..
เมื่อเข้าสู่ปิดเทอมแล้วก็ต้องตามมาด้วยการเรียนพิเศษ เซฮุนไปเรียนอีกตามเคยตั้งแต่วันแรกๆที่ปิดเทอมเลย จนมาถึงตอนนี้เรียนจบแล้ว
SH : เนี่ยเรียนคณิตฯ ม5 เทอม1 จะจบเดือนหน้าแล้ว
LH : ขยันจริงๆ นายทำได้อยู่แล้วแหละ
2-3เดือน ผ่านไป
วันนี้ผมกับเพื่อนๆนัดกันมากินเค้กร้านใกล้ๆกับโรงเรียน หลังๆมานี่ผมไม่ค่อยได้คุยเลย เซฮุนเรียนก็เลยไม่อยากจะกวนเท่าไหร่ วันนี้ผมเลยทักไปเรียนจบคอร์สแล้วนิ
LH : เรียนจบคอร์สแล้วดิสบายเลย
SH : นี่ยังอยุ่กรุงเทพฯเรียนอยู่
LH : อ้าว มันจบคอร์สแล้วนิ
SH : มาเรียนของม5เทอม2
LH : ขยันไปไหน เวลาเยอะแยะจะรีบเรียนไปทำไม
SH : อะไรๆมันก็ไม่แน่นอนนะ..
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดของเซฮุนปกติชอบพูดคำพูดคำคมเสี่ยวๆอยู่แล้ว
วันนี้วันเสาร์วันเรียนพิเศษษษษ........
อาจารย์ : ไม่ไปเรียนต่างประเทศหรอ ม.ปลายหน่ะทำไมไม่ไป เห็นพี่สาวก็ไปเรียนอยุ่กับญาติที่นู้นนิ
อ่อ! ลืมบอกไปครับเซฮุนเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี
SH : ไม่อ่าครับ มหาลัยก็ไม่ไปอยู่นี่แหละๆ
ทำให้ผมมั่นใจขึ้นไปอีก สบายใจไปอีก ขอให้ผมได้อยุ่ใกล้ๆก็พอแล้วครับ...
วันนี้พี่ชายของเซฮุนอัพรูปถ่ายรูปผ่านกระจกของเครื่องบินมาลง ‘บ๊ายบาย ไทยแลนด์’ พร้อมกับติดแท็กเซฮุน ทำเอาผมใจกระตุกวูบ นี่ไปไหนกัน..
ผมตัดสินใจทักเพื่อนของเซฮุนไป
LH : เซฮุนไปไหนหรอ?
Kai : ไปเกาหลี ไปเรียนต่อ
สมองของผมโล่งไปหมดแล้ว อึ้งไปเลย น้ำตาก็ไม่ไหล ในหัวผมตีกันไปหมด
Kai : ล้อเล่น ไปเที่ยวออสเตรเลีย 5555
ผมอยากจะเตะมันเข้าไปผ่านโทรศัพท์
Kai : ความจริงก็มีอะไรอยากจะบอกแต่ไม่เอาดีกว่า
LH : ถ้าจะพิมพ์มาขนาดนี้อ่านะ
** สติ๊กเกอรืหมีไฟลุก **
LH : บอกมาเหอะหน่า
Kai : คือ...ที่ฟังมามันถูกแล้วแหละ มันจะไปต่อเกาหลีจริงๆ
LH : จะล้อเล่นอะไรอีก
Kai : อันนี้พูดจริงไม่ได้ล้อเล่น
ครั้งนี้มันเจ็บปวดจริงๆ น้ำตาค่อยๆคลอออกมาผมโทรศัพท์หาเพื่อนผมทันที ร้องไห้แบบหยุดไม่ได้ ไอ้เรื่องที่มันจะไปก็เสียใจจริงๆแหละ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือเซฮุนโกหก ผมมารู้จากปากคนอื่น ผมไม่รู้หรอกนะว่าทำไปเพื่ออะไรหรือแค่ไม่อยากให้ผมเสียใจแต่แบบนี้มันทำให้ผมเสียมากกว่าเดิมเสียอีก
ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องยอมรับความจริง...
ผมเริ่มทำใจได้แล้วเพราะคิดว่ามันไปเรียนต่อตปท.ยังไงก็ต้องดีกว่าอยู่แล้ว เพื่ออนาคตของมันนี่เนอะ..!
ตอนนี้เซฮุนทำเรื่องลาออกจากโรงเรียนของผมเรียบร้อยแล้วแต่ด้วยความที่มันติดเพื่อนมาก ทุกๆเย็นมันจะมาเตะบอลกับเพื่อนที่โรงเรียนทุกเย็น ผมก็หวังแค่เจอหน้ามันตอนเย็นทุกๆเย็น วันเสาร์นี้มันจะไปต้องแล้ว
วันอังคาร
LH : วันศุกร์ใส่เสื้อซิมสันที่ซื้อให้มาให้ดูหน่อย ไม่เคยเห็นจะใส่
SH : ไม่ได้
LH : ไม่อยากใส่ขนาดนั้นเลย ?
SH : ป่าวๆคือจะเอาไปเกาหลีด้วยเดี๋ยวซักไม่ทัน
เป็นประโยคที่ทำให้ผมมีความสุขมากที่สุดเลย ผมยิ้มออกมาอย่างกับคนบ้า -.,- อย่างน้อยมันก็ไม่ลืมของที่ผมให้เลย ขอบคุณจริงๆ
SH : งั้นเดี๋ยวใส่ไปพรุ่งนี้ๆ
LH : โอเคๆ
♥
ความคิดเห็น