ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    American Guy ว่าจะไม่รักแล้วนะ!

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : On The Way In A Year! 1 ปีกับนายหัวทอง

    • อัปเดตล่าสุด 15 ธ.ค. 56



    Chapter 2 : On The Way In A Year! 1 ปีกับนายหัวทอง
    ##ตั้งแต่ตอนต่อไปนี้จะมีบางช่วงที่ตัวละครจะต้องพูดกับบรูคลิน ซึ่งต้องใช้ภาษาอังกฤษสื่อสาร ดังนั้นถ้ามีตัว E อยู่หน้าปรโยคสนทนา แสดงว่าตัวละครนั้นสื่อสารประโยคนั้นเป็นภาษาอังกฤษ##

       

          ฉันให้คำตอบนายนั่นแบบหน้าตาเฉย+กวนบาทา =O= หึ! แค่ฉันเห็นหน้านายนี่ครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตาชะมัด แหนะๆ ทำมาเป็นหน้าตาบ้องแบ้ว ขอโทษนะจ้ะพ่อหนุ่มหัวทอง ฉันไม่หลงกลนายหรอก

            “นี่ บรูคลิน ชาร์ลอต จากอเมริกา” แม่ฉันแนะนำพร้อมยิ้มให้กับนายหัวทอง โอ๊ะ! ไม่ใช่สิ กับนายบรูคลินต่างหากล่ะ

              “มาอยู่กี่เดือนอ่ะม๊า” แม็คถามอย่างสงสัย

              “1 ปี”

                “1 ปี!!! OoO” ฉันกับแม็คอุทานใหญ่ ทำให้คนรอบข้างหันมามองเรา 4 คน -//- แถมอีตาบรูคลินยังหัวเราะเงียบๆ อีก น่าอายช  ะมัด

     

             “ไปกันเถอะ ไปกินข้าวเย็นกัน” เมื่อได้ยินดังนั้น ฉันกับแม็ครีบเดินรู่ออกไปจากตรงนั้น

             E “เอ่อนี่ หนึ่งหนุ่ม สาวหนึ่ง จะรีบไปไหนกันน่ะ มาช่วยพี่เค้าถือของก่อนสิ ” 

              “เอ่อ…พี่เนล แม่บอกว่าไรอ่ะ -_-”    แม็คถามฉันพร้อมกับทำหน้าตาเหมือนเจอหนอน

              “แม่บอกให้ไปช่วยถือกระเป๋า”  ฉันทำหน้าเซ็ง พร้อมหันหลังกลับไปหาแม่

              “ช่วยถือให้ไอ้หัวทองเนี่ยนะ เราเป็นโฮสนะ ไม่ใช่กุ๊ย”

              “อย่าพล่ามมากน่า นายอยากอดข้าวเย็นแบบไอ้บู้หรือไงไอ้บู้ที่ว่า มันคือหมาที่บ้านฉันเองแหละ ^^ เมื่อพูดจบแม็คเดินหน้าเซ็งแบบฉัน มาช่วยถือกระเป๋านายบรูค จะว่าไปก็ไม่หนักนะ เดาได้เลยมันคือกระเป๋าเสื้อผ้า -3- นี่ฉันกำลังถือกระเป๋าที่มีกางเกงในของตานี่หรือเนี่ยยยย

        เราสองคนเดินหน้าเซ็งมาจนถึงลานจอดรถก่อนแม่และบรูคลิน สองคนนั้นดูกันสนิทดีนะเนี่ย เหมือนแม่จะคุยอะไรเกี่ยวกับฉันอยู่นะ - -? เพราะอีตาบรูคลินหัวเราะและมองมาที่ฉัน เหอะ แม่นะแม่ อย่าให้ถึงตาหนูละกัน ;A;

           E “อะ เดี๋ยวเอาของทั้งหมดไว้ท้ายรถนะ แล้วเราจะไปกินข้าวเย็นกัน แม่พูดปนยิ้มพร้อมกับขึ้นรถไปเปิดท้ายหลังให้ ณ ตอนนี้ ฉัน แม็คและบรูคลิน ยืนกันอย่างเงียบ

            E “เดี๋ยวฉันเก็บกระเป๋าพวกนี้เองก็ได้ เธอกับน้องขึ้นรถไปก่อนเถอะ” นี่คือประโยคที่สอง ที่ฉันได้ยินจากปากของบรูคลิน

            E “ไม่ล่ะ ฉันเก็บกับน้องเอง ฉันไม่อยากอดข้าวเย็น” ฮ่าๆๆ มันเป็นแผนแรกของฉันเองล่ะ แผนอะไรน่ะเหรอ? ก็แผนที่จะทำให้อีตาบรูคกลับประเทศไปไวๆ ไง ขู่ให้นายนี่กลัว แล้วตานี่จะได้ขอทางโครงการกลับบ้าน เป็นอันจบ ฉันไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับนายนี่ไปถึง 1 ปีหรอกนะ ถ้าผู้หญิงก็พอว่าอยู่ แต่นี่กลับเป็นผู้ชาย แถมหน้าตายังดูหื่นเงียบๆ อีก บรึ๋ยยย พูดแล้วกลัวอ่ะ -3-

            “ฮะ? นี่เธอพูดอะไรของเธอเนี่ย =O=

        ฉันไม่สนคำพูดของบรูคลิน ฉันรีบๆ เก็บกระเป๋ากางเกงใน แล้วบึ่งไปที่ประตูรถหน้า

            “แม็คจะนั่งหน้า!!” นายแม็คนี่ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ มากันทางประตูเฉยเลย

            “นี่ ตอนมาฉันก็นั่งหน้า ตอนกลับฉันก็ต้องได้นั่งข้างหน้าสิ” 

            “ฮือ..หึ ไม่เอาอ่ะ แม็คจะนั่งข้างหน้า ถ้าแม็คนั่งหลังแล้วเกิดหัวทองพูดกับแม็คขึ้นมาล่ะ”

            “ก็ช่วยไม่ได้ นายอยากโง่ภาษาอังกฤษเอง โฮะๆ ^O^

            “เอ้อ จำไว้พี่เนล เดี๋ยวแม็คจะเอารูปตอนเด็กที่พี่เนลแก้ผ้าไปให้ตาหัวทองนั่นดู หน้าตานั่นก็ดูหื่นๆ อยู่ด้วยน้า”

            “เออๆ ก็ได้วะ อยากนั่งตรงไหนก็นั่ง = =” เมื่อแม็คเอ่ยข้อเสนอนั้นมาทีไร ฉันจำต้องยอมมันซะทุกที แหม่ ก็ฉันอายอ่ะ -//- อย่างที่บอกแม่ฉันเป็นคนชอบถ่ายรูป แล้วรูปตอนที่ฉันยังเด็กๆ   แถมแก้ผ้านอนแผ่รังสีมีเยอะซะด้วยสิ เหอะๆ -_-

        ณ ตอนนี้ ฉันก็ได้นั่งบนเบาะเดียวกันกับบรูคแล้ว รู้สึกอึดอัดชะมัด เพื่อแก้ความอึดอัดฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาล้วก็ไลน์ไปหาเพื่อน

      NaillyStar : แกกกกกก!!!

      McBreezy : หา

      NaillyStar : อึดอัดว่ะ -0-

      McBreezy : ไรเนี่ย คิดถึงแฟนเก่าอ่อ555

      NaillyStar : ไม่ใช่ๆ ชั่งเหอะ ว่าแต่แกทำไรอยู่วะ

      McBreezy : ฉันอยู่ห้างกับแม่ กำลังซื้อเสื้อผ้าอยู่ เออนี่! ฉันได้ข่าวมาว่าปีนี้โรงเรียนเรามีนักเรียนแลกเปลี่ยนตั้ง 3 คนแน่ะ เห็นว่าชาย 2 หญิง 1 โอ้ยยย >_< ฟินอ่ะแก ขอให้มาแบบไม่มีแฟนด้วยเถิด

        คนที่ว่าน่าจะรวมกับนายบรูคลินนะ ข่าวไวจริงๆ แต่ฉันว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครว่าฉันเป็นโฮสของบรูคลิน ไม่งั้นสาวๆ ทั้งโรงเรียนต้องรุมโจมตีฉันแน่ -_- ก็นะ นายนี่ก็ดูหล่ออยู่เหมือนกัน เอ๊ะ! นี่ฉันคิดอะไรออกไปนะ -3-

      NaillyStar : แหม ไม่เบานะเนี่ยยัยบรี ว่าแต่ถ้ามาแบบไม่มีแฟนจริงๆ แกจะจีบปะ

      McBreezy : หึ ไม่อ่ะ

      NaillyStar : อ้าว - -; ไหงเป็นงั้น

      McBreezy : ยกให้แกดีกว่า ให้ฝรั่งมาดามใจคนพึ่งโสดอย่างแกไง อิอิ

      NaillyStar : แหม่ -_- อย่าดีกว่า ว่าแต่แกอยู่ห้างไหนอ่ะ

      McBreezy : เซ็นทรัลเวิลด์ ไม จะมาหาฉันหราาา

            “ม๊าจะไปกินข้าวที่ไหนอ่ะ”

           “ไปแถวๆ สยามอ่ะ เนลจะไปกินที่ไหนล่ะ พารากอนหรือเซ็นทรัลเวิลด์”

            “ไปเซ็นนนนนนน!” แม็คพูดแทรกขึ้นมา

            “นี่แม็ค แม่ถามฉันไม่ได้ถามนายนะ -0-

            “เธอสองคน ถ้าจะทะเลาะกันแบบนี้ แม่ไปถามลูกชายคนโตของแม่ดีกว่า ^0^” และแล้วแม่ก็หันไปถามบรูคลินแบบไม่สนใจลูกในไส้แท้ๆ ของแม่เอง T^T E “เฮ้ บรูคลิน อยากไปทานข้าวเย็นที่ไหน พารากอนหรือเซ็นทรัล”

           E “แล้วแต่คุณนายเถอะครับ ^_^” บรูคลินตอบพร้อมยิ้ม

           E “งั้น ไปเซ็นดีกว่าเนอะ” ว่าเสร็จแม่ก็เลี้ยวเข้าลานจอดรถ อะไรมันจะช่างพอดีขนาดนี้ -_-

        ให้ตายเถอะ ดันมาเดินห้างเดียวกับยัยบรีซะด้วยสิ เจอกันจะทำไงเนี่ย เป็นแบบนี้บรีได้รู้แน่ว่าฉันเป็นโฮสของเด็กแลกเปลี่ยนหนึ่งในสาม ถึงเซ็นทรัลมันจะกว้างใหญ่แค่ไหนก็เถอะ ยังไงเราก็เจอกันอยู่ดี แต่ไม่แน่เราอาจจะไม่เจอกันก็ได้ ถ้าบรีกลับบ้านไปก่อน

      NaillyStar : เปล่าๆ ไม่ไปหาแกหรอก ว่าแต่จะกลับบ้านยัง

      McBreezy : ยังอ่ะ ว่าจะไปกินข้าวกับแม่ต่อ

      NaillyStar : ร้านไหนๆ

      McBreezy : ถามอย่างนี้ แกอยู่ที่เซ็นใช่ปะเนี่ยยย

      NaillyStar : ปล๊าววว ฉันอยู่เซเว่นนน

      McBreezy : จริงง่ะ แล้วไป

      NaillyStar : แล้วไปอะไรยะ

      McBreezy : ปล๊าววว ไม่มีอะไรหรอก ช็อปเซเว่นให้สนุกล่ะ ฉันจะไปกินข้าวละ บายย ปล.ถึงแกทักมาฉันก็ไม่ตอบหรอก :P แบร่

      NaillyStar : นี่!! อย่าเพิ่งสิ ตอบมาก่อนอยู่ร้านไหน

        ไปแล้ว ไปลับ ยัยบรีอ่านข้อความฉันแต่ไม่ตอบซะงั้น เอาวะ! เจอก็เจอ ให้มันรู้ไปเลย

        ตอนนี้เราสามคนบวกกับบรูคลินก็ได้มานั่งอยู่ที่ร้านอาหารไทยชื่อดังที่เซ็นทรัลเวิลด์ ฉันก็ได้แต่มองว่ายัยบรีอยู่ร้านเดียวกับฉันหรือเปล่า

            E “มองอะไรของเธอน่ะ” คำถามแรกที่บรูคถามฉัน

            “……..” ฉันไม่ตอบพร้อมมองหาต่อไป

            E “เนล ตอบพี่เขาสิ” แม่พูดพร้อมทำหน้าดุใส่ฉัน

            E “ม๊า เขาไม่ใช่พี่หนูนะ” ฉันเรียกร้อง แต่นายบรูคกลับหัวเราะเล็กน้อย

            E “นี่! หัวเราะอะไรไม่ทราบยะ”

            E “เอาล่ะๆ อย่าทะเลาะกัน กินข้าวเถอะ แล้วพรุ่งนี้แม่จะพาไปซื้อชุดนักเรียนให้บรูค” แม่พูดตัดบทพร้อม ตักข้าวใส่ทัพพีให้แม็ค,ฉันและก็บรูค

            “พรุ่งนี้เนลไม่ไปด้วยนะ จะต้องซักผ้า” ฉันตักข้าวเข้าปาก

            E “พูดอังกฤษ” แม่ทำหน้าดุอีกแล้ว >_< ฉันล่ะกลัวอดข้าวเย็นจริงๆ 555

     

            E “ว่าแต่ คุณศิริวารินทร์จะให้ผมเรียกแทนว่าอะไรดีครับ แม่ มาดาม หรือคุณศิริวารินทร์” บรูคลินพูดตัดบท ก่อนที่ฉันกับแม่จะมีปากเสียงกัน -_-

             E “เรียกแม่นั่นแหละจ้ะ ดูใกล้ชิดกันดี

             E “โอเคครับแม่”

     

         เชอะ อยากจิอ้วกก แหม่ ดูเข้ากันดีนะเนี่ย เอ๊ะ แต่เจ้าแม็คไม่มีส่วนร่วมในการสนทนาครั้งนี้เลยนะ อ๋อ ^_^ รู้และ เจ้าแม็คคงจะฟังไม่อกล่ะมั้ง เด็กอะไรอยู่ ม.2 แล้ว แต่ยังไม่กล้าปริปากพูดกับฝรั่งสักนิด คอยดูถ้าแม็คอยู่กับบรูคล่ะก็คงใช้ภาษามือกันล่ะมั้งทีนี้

      บนรถ...
      พอเรากินเสร็จ ก็กลับบ้านไปนอน ฮ้า ฉันอยากนอนจะตายซะแล้วสิ แต่ไม่ได้ๆ ถ้าหลับตอนนี้ล่ะก็หัวฉันได้ไปซบกับบรูคแน่ หึๆ ไม่มีวัน ไม่มีวัน ไม่มีวัน….ฝุ้บบ คร่อกก Zzz

     

    Minor!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×