คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความทรงจำที่หายไป
"านะนี่ือใรัน?"
"หมายวามว่ายัไ ็โอะ านะไ เพื่อนสมัยเ็อันไ"
โเอนิมีท่าทีที่ใสุีับท่าทาอเพื่อนๆที่พอถามถึานะไม่มีใรรู้ัเธอเลย
"นายมีเพื่อนสมัยเ็้วยหรอ?" เอนโถาม
"็นที่นายลาเ้ามรม่อนันไ" โเอนิพยายามอธิบาย
"มีนแบบนั้น้วยหรอ?" เอนโทำหน้า
"พวนายำเธอไม่ไ้เลยหรอ" โเอนิถามอีรั้
"ไม่เลย"
ทุนอบทำให้โเอนิ็อมาและวิ่ออไปาผู้ป่วยร่วม โเอนิวิ่ไปที่บ้านอานะแ่ที่บ้านอเธอว่าเปล่าไม่มีอะไรเลยเหมือนไม่เยมีใรอยู่มา่อนรวมถึห้ออานะ็ไม่มีอะไรอยู่เลย โเอนิไปถามนแถวนั้น ปราว่าไม่ใรรู้ับ้านโอะเลยเหมือนบ้านอานะไม่เยอยู่เมือนี้มา่อน
"ทำไมัน านะ วามทรำที่เี่ยวับเธอถึหายไปาทุน" โเอนิพูอย่าเหนื่อยหลัาที่วิ่ไปทั่วเมือ
"หรือเพราะยัยนั่นที่พาัวานะไป" โเอนินึถึเ็สาวหน้าาที่พาัวานะไป
โเอนิเินมาหยุที่สนามเ็เล่นที่เาเอานะรั้แรอนที่เป็นเ็
"ันื่อโเอนิ ูยะเธอละ?"
"โอ........โอะ านะ"
"เธออย่าร้อไห้เลยนะ หลัานี้ันะเพื่อนับเธอนะ"
โเอนิมอที่สนามเ็เล่นและนึถึอีที่เอับานะ เา็นึอีไม่นานเาะลืมเธอไป้วยแน่ๆ เาไม่อยาลืม ลืมนสำัสำหรับเานที่เารัสุหัวใ รอยยิ้มที่อ่อนโยน และสใส อีไม่นานเา็ะลืมมันไป้วยแน่ๆ
"ุโเอนิ"
"เฟย์"
"ผมยัำุานะไ้นะรับ"
"ห้ะ!?"
???
านะถูพาัวมายัสถานที่แห่นึในอีมิิเธอถูัไว้ในโหลแ้วโยมีสายยาโยอยู่รอบัวเธอ
"ีมาที่ับัวมาไ้" ายนนึพู
"เท่านี้ารทลออเรา็ไ้เริ่มันสัที" ายอีนพู่อ
"ั้นันอัว่อนนะะ" เ็สาวหน้าาพู
"ามสบาย"
"โอะ านะ ่อานี้โลนั้น็ะไม่ใรำเธอไ้ เธอะไม่เยมีัวนอยู่ในโลนั้น เธอะไ้ไม่้อเ็บปวับอนาที่ำลัะมาถึัวเธอในอีไม่นาน" เ็สาวหน้าาหันไปมอร่าอานะ่อนะเินาไป
"หมายวามว่ายัไ ที่นายยัำานะไ้ เฟย์" โเอนิถาม
"ไม่ไ้มีแ่ผมนะรับ มีินาโะ้วยรับ" เฟย์อบ
"หมายวามยัไ" โเอนิถามอีรั้
"เหุาร์เหมือนับอนที่พวาอนามาเปลี่ยนแปลประวัิศาสร์เลยรับ ัวนอุานะถูลบออไป" เฟย์อธิบาย
"แสว่ายัยนั่นมาาอนา" โเอนิอบ
"น่าะใ่แสว่าัวนอุานะมีผมระทบอะไรสัอย่าในอนาแน่รับ" เฟย์พู
"แล้ววระทำยัไละ" โเอนิถาม
"เี๋ยวผมะลอหาว่าอนนีุ้านะไปอยู่ที่มิิไหนนะรับ" เฟย์อบ
หลัานั้นโเอนิ็ลับบ้าน และเ้านอนเพราะุยับเฟย์เสร็ฟ้า็มืแล้ว
"านะ ันะหาเธอให้เอ"
"ันะไม่มีวันลืมเธอเ็า"
บ
ความคิดเห็น