คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความทรงจำที่เลือนลาง
“เ็บสร้อยเส้นนี้เอาไว้นะ แล้วฝาบอลายูะ้วย”
“อร้อละ!!!!อย่าไปนะ!!!!!!”
“ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ฮือออออออ
เ็สาวสะุื่นึ้นมาในยามเ้า เธอฝันประหลาแบบนี้ในทุืนวามฝันที่เหมือนวามริ เธอรู้สึเหมือนเยผ่านมันมา่อน
“ฝันแบบนี้อีแล้ว” เ็สาวพูพร้อมับลุึ้นาเียเพื่อเรียมัวที่ะไปโรเรียน
ในระหว่าที่เ็สาวำลัแ่ัวอยู่เธอ็สะุใับสร้อยที่ใส่เธอำไม่ไ้เลยว่าใรให้มาแ่ที่รู้ือมันสำัับเธอมาๆเธอใส่มันไว้ลอเวลา
[โรเรียนไรม]
“อรุสวัสิ์” เพื่อนผู้หิเ้ามาทัเ็สาว
“อรุสวัสิ์” เ็สาวทัอบ
“านะ”
“มีอะไรหรออาิ?” เ็สาวถามเพื่อนอเธออย่านิ่เย
“เปล่าไม่มีอะไร” อาิส่ายมือ่อนะเินออาโ๊ะอเ็สาวไป
“านะำเรื่ออพวเราไม่ไ้ริๆสินะ” เอนโพูพร้อมับมอานะ
“ใ่ทัไปเธอ็อบแบบนิ่เยมาเลย” อาิอบ
“หลัาเิเรื่อนั้นานะ็เสียวามทรำทั้หมที่เี่ยวับพวเรา” าเมารุพู
“ันเื่อว่าวามทรำอานะะ้อลับมาและเธอะไป่วยสอนนั้นแน่ๆ” อาิพูแล้วมอไปที่านะ
อนเย็นานะที่ำลัเินลับบ้าน็เห็นพวเอนโำลั ้อมฟุบอลันอยู่
“ทำไมันรู้สึแปลๆนะ” านะพูพร้อมับำหน้าอ
เธอรู้สึุ้นเยับภาพรหน้าเหมือนเธอเยอยู่รนั้นมา่อน
แล้วเ็สาว็เินลับบ้านไประหว่าทาเธอ็นึถึอนที่พวเอนโำลั้อมันอยู่ เธอรู้สึเ็บที่หน้าอแบบแปลไม่รู้ว่าเพราะอะไร
“อย่าไปนะ!!”
“เมื่อี้มันอะไร” านะพูพร้อมับับหัวอัวเอ
“ันรัเธอนะ”
“เานนั้นือใรัน ทำไมรู้สึเาเป็นสำัมา” านะพยายามนึวามทรำอัวเอ
“อย่าไปนะ!!โเอนิุ”
ะที่เ็สาวำลันึวามทรำเธอ็ล้มหมสิไปร่าอเธอุมสร้อยเส้นที่เธอใส่อยู่พร้อมับน้ำาที่ไหลออมาาาอเธอ
บ
ความคิดเห็น