คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : Special part one : Honeymoon (NC)
วันรบรอบ 1 เือนที่แบอมและยอแไ้ใ้ีวิอยู่ร่วมันันท์สามีภรรยา ึ่แบอมและยอแไ้ัสินใเอาไว้่อนหน้านี้แล้วว่าะไปฮันนี่มูนันที่เาะเู
และวันนี้็มาถึ…
“ยอแไป่อนนะรับพี่มาร์”
“เินทาปลอภัยนะ
ถึที่พัแล้วอย่าลืมโทรหาพี่้วย พี่เป็นห่ว”
“รับผม”ยอแยิ้มว้าให้ับพี่ายัวเอ
ไม่ว่าเาะทำอะไร อยู่ที่ไหน พี่มาร์ไม่เยทำให้ยอแ้อรู้สึว่าเาาวามอบอุ่นเลยแม้แ่น้อย
“ฝาูแลยอแ้วยนะแบอม”
“ผมะูแล้วยีวิรับ”แบอมยิ้มให้ยอแ
เาะเู
พระอาทิย์ยามบ่ายแ่ๆ เริ่มทอแสอ่อนแรลเรื่อยๆ นานเท่าไหร่แล้วนะ? ที่เาไม่ไ้มาสัมผัสลิ่นอายทะเลแบบนี้
ั้แ่ยอแำวามไ้ เา็ไม่มีภาพวามทรำเี่ยวับทะเลเลยแม้แ่น้อย
“ยอแ
เป็นอะไร?”แบอมเอ่ยถามนรัที่เอาแ่เหม่อมอท้อทะเลรหน้าไม่ไปไหน
“ันไม่ไ้เป็นอะไร
”ยอแยิ้มอบ
“ไปเล่นน้ำันไหม?”
“แบอมไปเล่นเถอะ
ันว่ายน้ำไม่เป็น”
ไม่ใ่แบอมไม่รู้ว่ายอแว่ายน้ำไม่เป็น
เารู้ รู้ทุอย่าเี่ยวับยอแ แ่เาแ่แล้ถาม เพื่อให้สิ่ที่เาเรียมมาเอร์ไพส์
ไม่ผิแผน
“ามันมา”แบอมว้า้อมือยอแให้เินามเามาโยที่ไม่ถามวามสมัรใายอแเลยสันิ
“ไปไหน?”
“ถ้าถึแล้วเี๋ยว็รู้เอ”
“อืม” ยอแยอมเินามแบอมไม่ัืนใๆ
สุท้ายแบอม็พายอแมาหยุอยู่รลานหน้าผาหินว้าโล่ๆนาบลำน้ำทะเล
“นั่รอันอยู่รนี้นะ
อย่าไปไหน เ้าใไหม?”
“อืม แล้วะไปไหน?”
“เี๋ยวันลับมา”แบอมไม่ยอมอบ
“อืม
ลับมาไวๆนะ”ยอแพยัหน้า
10 นาทีผ่านไป รื รื รื เสียโทรศัพท์อยอแสั่น สายเรียเ้า ‘defsoul’
“ยอแ เินออมาที่หน้าผา
เินระวัๆ้วยนะ แล้วมอมาที่ทะเลเร็วๆ ันรออยู่”
“อะไรอนายเนี่ยแบอม”
ยอแบ่นแ่็ยอมเินออมาามำสั่
เมื่อยอแเินออมาหยุอยู่รบริเวลานหน้าผาหินว้า
ภาพที่ยอแเห็น ือแบอมำลัับเ็ทสีโบไม้โบมือไปมาเหมือนเ็ๆ ยอแไ้แ่ิในใ
โทรมาหาเาเพื่อให้มาูเล่นเ็ทสีเนี่ยนะ ิอะไรอยู่นะ อิมแบอม
“ั้ใูให้ี
ันรันายนะ”แบอมพูบ็วาสายไป
“…” ยอแ็ไ้แ่วย ิะทำอะไรอเาันนะ?
และสิ่ที่ยอแไ้เห็น่อาประโยบอรัอแบอม
ทำให้เาถึับน้ำาไหลออมาอย่าไม่รู้ัว แบอมำลัับเ็ทสีวนไปวนมา ึ่ลื่นน้ำที่ออมา
ลายเป็นรูปหัวในาให่บนผืนน้ำทะเล
“…” แบอมเินมาหยุอยู่้าหลัยอแ
พร้อมโอบอนรหน้าเอาไว้
“อย่าร้อไห้”แบอมพูพร้อมับหมุนไหล่นัวเล็ให้หันหน้ามาหาเา
“…”
“ยอแอันไม่เหมาะับน้ำาหรอนะ”แบอมเอื้อมมือไปเ็น้ำาให้ยอแเบาๆ
พร้อมับพรมูบที่หน้าผาเบาๆ
“อบุนะ”
“อวัวันรบรอบันทำไ้แ่นี้”แบอมระิบบอยอแเบาๆ
“ันไม่ไ้้อารอะไร
แ่เวลานี้นายอยู่เีย้าัน ็รู้สึอบุมาๆแล้วริๆ”
“เ็ี้แย”แบอมยี้หัวยอแเบาๆที่อนนี้เอาแ่ร้อไห้
“ฮึ…”
“ันสัา
่อานี้ ทุวินาทีที่ันยัหายใ ันะรันายให้ีที่สุ”
“แบอม…”
“เื่อันนะ”
“อืม”ยอแพยัหน้า
แบอม้มหน้าลมาประทับูบที่ริมฝีปาอยอแอย่าแผ่วเบาและหอมหวานไป้วยรสาิอวามรัที่นสอนมอบให้ึ่ันและัน
“นายเป็นอันนเียว
เ้าใไหมยอแ?” แบอมพูบ
ริมฝีปาร้อน็ทาบลมาที่ลำอาวอยอแุไร้หาวามหอมหวานาลำอาว
“อื้ออออ
พอ่อน แบอม”ยอแยมือึ้นันแผ่นอว้าอแบอมพร้อมทุบไปมาเบาๆ
“ันอเถอะนะ
ันะไม่ไหวแล้ว”
“ยะ…ยัทำอนนี้ไม่ไ้”
“ทำไม?”
“ลับไปทำที่ห้อนะ…โอ๊ย”ยอแพูไม่ทันบ
แบอม็อุ้มยอแผาบ่าแร่ไปที่ห้อพัอย่าไว
CUT
แบอมนหื่น่ะ ^^
ความคิดเห็น