คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 13 : ฝืนรัก
Chapter
13
สำหรับยอแ
หาย้อนเวลาลับไปไ้…
เา็เลือที่ะรัแบอมอยู่ี
ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปล…
ท้อฟ้ายามเ้าทีู่เียบเหาผิปิ
ร่าบาที่นอนหลับสนิทอยู่บนเียนอนสีาว แบอมที่เลือนอนอีฝั่
ลืมาื่นึ้นมาสำรวนที่นอน้าาย หยาน้ำายัเอ่อลออยู่ที่วาู่สวยู่นั้น
ทำให้ในใอแบอมรู้สึโหวๆอย่าบอไม่ถู
“อื้อ…”ยอแราในลำอ
ทำให้ใรบานที่แอบ้อมอ้อเสมอหันไปทาอื่นเพื่อไม่ให้อีนับไ้
“ื่นแล้วหรอ?”แบอมถามเมื่อเห็นอีนลืมาึ้นมา
“…”ยอแไม่อบพร้อมับหันหน้าหนีไปอีทา
ทำให้แบอมเริ่มหุหิ ระาแนยอแให้เ้ามาิับร่าายอนเอ
“ทำไม? โธรัน?
เลียัน?”แบอมถามยั่วโมโหยอแ แบอมรู้ี
ไม่ว่าอะไระเิึ้น ยอแ็รัเาเสมอ รัมาลอ และไม่มีวันเลิรั
“ปล่อย!”ยอแพูออมา้วยเสียที่แผ่วเบา
“ถ้าันไม่ปล่อยละ?”แบอมไม่ยอมปล่อยมือออาแนอยอแ แถมยัยับร่าเ้ามาใล้ิยอแ
นลมหายใร้นออันและัน
“แล้วนาย้อารอะไราันอี…”
“…”
“ันให้นายไปหมแล้ว ทั้ัวและหัวใ
ันไม่เหลืออะไรให้นอย่านายทำลายไ้อีแล้ว ฮึ…”ยอแพยายามลั้นเสียสะอื้นเอาไว้
แ่สุท้าย็ลั้นเอาไว้ไม่อยู่
“แ่นี้มันยัไม่พอ…”แบอมพูบ็ลุออาเียนอนแล้วเินออไปนอห้อนอนทันที
“้อให้ันายไหม?
มันถึะพอสำหรับนอย่านาย”ยอแพูไล่หลัแบอมที่เินออาห้อนอนไปแล้ว
นี้ือผลรรมที่ัวเอ่อไว้สินะ
ย้อนลับมาสู่ัวเอเร็วีริๆ เมื่อไหร่…ถึะผ่านพ้นวามทรมานนี้ไปไ้
้อทนับวามเย็นาและเหยียยามไปถึเมื่อไหร่?
ถ้าไม่รั็อย่าทำร้ายันเลยแบอม
ันผิอะไร? หรือเพราะันรันายมาเินไป
ันถึ้อเ็บปวทนทุ์ทรมานอยู่แบบนี้
ยอแอาบน้ำทำวามสะอาำระร่าายที่แสนสปรอัวเอ
ันผิวที่้ำารอยฝืนรัอแบอมแไปทั้ัว
“ะไปไหน?”
แบอมที่นั่อยู่ห้อนั่เล่นถาม เมื่อเห็นยอแำลัเินออาห้ออเาไป
“ันะลับบ้าน”
“ใรอนุา?”
“แล้วทำไม้อมีใรอนุา? ีวิัน ันเลือเอไ้”
“แ่ีวิอนายเป็นอันั้แ่เมื่อวานแล้วยอแ!!! ลืมไปแล้วหรือไ!!!”แบอมะอยอแอย่าเหลืออ
“ไม่มีวัน…”ยอแพูบ็เปิประูห้อพร้อม้าวเินออาุมนรนี้เสียที
ทันทีที่ยอแเปิประู ็เอพ่อแม่ออิมแบอมยืนอยู่หน้าห้อ
“อ้าว!!
หนูยอแ มาทำอะไรที่นี่แ่เ้า”แม่อแบอมถาม
“…”ยอแเียบไม่ยอมอบำถาม
ทำให้แม่อแบอมหันไปมอหน้าลูายอัวเออย่า้อารำอบ
“ยอแมานอนับผมั้แ่เมื่อืนแล้วรับ”แบอมอบไ้หน้า้านๆ
“แล้วพ่อับแม่มาหาผมวันนี้มีธุระอะไรหรอรับ?”แบอมถาม่อ
“พ่อับแม่ไปุยับาิผู้ให่ฝั่ยอแมาแล้วนะ”พ่ออแบอมบอลูาย
“ว่าไนะรับ!!” ยอแอึ้ แสว่าพี่มาร์รู้เรื่อทั้หมแล้วั้นสิ
“พ่อับแม่ไปสู่อหนูาพี่ายแล้ว
แ่ว่าพี่ายหนูไม่ยอม นว่าะไุ้ยับหนูเอ”
“…”ยอแทำหน้าโล่อ
พี่มาร์เป็นแบบนี้เสมอ เาไม่เยัสินใแทนยอแเลยสัรั้ พี่มาร์มัะให้ยอแเลือทาเินอีวิเอ
แ่ะอบพูทิ้ท้ายประโยให้ยอแิไ้เสมอ ่อนที่ะามใือ ‘พี่มาร์รัยอแนะ’
“แ่ว่า…ยัไหนู็้อแ่านับอิมแบอมอยู่ี
่อให้หนูไม่รัแบอม แ่แบอม้อรับผิอบในสิ่ที่ัวเอทำในวันนั้น !!”
“ยอแอโทษริๆนะรับ แ่ว่าวันนั้น…เราสอนไม่ไ้มีอะไรัน เพราะะนั้นแบอมไม่ำเป็น้อรับผิอบยอแ”
“หึ!!
แ่ว่าเมื่อืน นายยันอนราใ้ร่าให้ันเอาอยู่เลยนะยอแ!!!”
ความคิดเห็น