คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เหมือนจะง่าย 2
One
"การที่จะมีคู่ครองต้องเป็นคนทีเรารักจริงๆ"
@ครอบครัว บยอน
ตอนที่ผมเดินเข้ามาในบ้านนี้คืออึงเลยครับ นี้สุดๆเลยครับครบองค์กร ประชาครอบครัวบยอนจากที่เจอเเค่เทศการณ์สำคัณเเต่ตอนนี้
ฮ่าๆๆ เต็มบ้านครับบ นี้ไม่อยากจะพูดเลยน่ะ เดินเข้ามานี้คือหน้าตาเเบบว่าทุกคนก็อปหน้าตากันเลยป่ะเนี่ยย
"สวัสดีครับบ ทุกคนมาพร้อมกันเลยน่ะครับบ^^ "
"บยอน เเบคฮยอนใช่ไหม?"น้าถามพรางหันหน้ามาที่ผมอ่ะเนี่ยย อะไรจำผมไม่ได้หรอผมหล่อขึ้นหรอ
"ครับ ผมเองนี้น้าจำผมไม่ได้หรอครับ หรือเป็นเพราะผมหล่อขึ้นครับ อิอิอิ"ตอบอย่างรู้ชะตกรรมของตัวเองเลยครับ
"ป่าวเเค่อยากรู้ว่าถ้าใช้นามสกุล บยอน! เเล้วทำไมทำตัวเเบบนี้ บยอนของเราไม่เคยทำใครเสียศักดิ์ศรีตังเอง ไม่มีใครขายศักดิ์ศรีกิน
เเล้วนี้นายทำอะไรอยู่ ทำไมทำเเบบนี้ฉันคิดว่านายจะทำตัวดีกว่านี้น่ะ เเบคฮยอน !"มันก็จริงน่ะครับ
"ครับผมทราบเเต่ที่ผมทำเเบบนี้เพราะผมมีเหตุผลน่ะครับ"อ่าาจะให้พูดยังไงดีล่ะ ผมมีเหตุผลของผมทุกคนมีเหตุผมเป็นของตัวเอง ที่เลือกที่จะทำสิ่งนั้น
"เหตุผลที่ว่าคือ ผมเเค่อยากรู้ว่าการมีเซ็กส์มันเป็นยังไงอีกอย่างเเบคเเค่อยากลองน่ะครับ เเล้วที่เเบคทำไปก็เพราะความสมัครใจของเเบคเองเเละเราสองคนครบกันเเบบ one nightstay ครับ ไม่มีอะไรต้องเสียเขาไม่เสีย เเบคไม่เสียต่างคนต่างเข้าใจกันครับ" เฮ้อออ เหนื่อยน่ะเนี่ยกว่าจะตอบไปได้อ้าง180ข้อเลยครับ
"ออ เเค่เล่นๆเเล้วนามสกุล บยอนนี้นายคิดว่ามันเล่นไหม บยอน เเบคฮยอน" น้าครับบบ อีกเเลว้ครับบ
"ครับผมทราบว่าทำให้ตระกูลของเราเสีย ผมขอโทดครับที่ทำไปไม่ทันคิดน่ะครับ ^" อ่าาอยู่ดีๆนํ้าตามันก็ไหลออกมา ทำไมน่ะ
ผมทำมันไปเพื่ออะไร เฮ้ออ T^T
"เเล้วใครคือคู่นอนของเรา ?"ตอนนี้ทุกคนคงมีคำถามมากมายใช่ไหมครับ
"เอ่อออ ปาร์ค ชานยอลครับ"ตอบทั้งที่ยังร้องไห้
"ห๊าา เเบคนายรู้ไหมว่านั้นน่ะ เป็นหุ้นส่วนของเราเเละเป็นครอบครัวที่มีนามสกุลเท่าๆบยอนของเรา เเละเขาอาจจะเหนือกว่าเราเเล้วนายทำอย่างนี้ทุกคนจะเป้นยังไง ห๊ะเเบคฮยอน!!"
"ฮึกก ผม ฮึก ขอโทดครับ ฮึกกฮืออ เดียวผมจะ ฮึกอืออ ไปช่วยงานที่ ฮืออ บริษัทเองครับ ฮือออ"
"ไม่ต้องหรอก นายเเค่ต้องเเต่งงานกลับตระกูลปาร์ค เเล้วทุกอย่างจะดีขึ้นทั้งหมดเลย"
"เอ่่ออคืออ ไม่เเต่งได้ไหมครับบ ผมยอมทุกอย่างขอเเค่อย่าเเต่งได้ไหมครับ ผมไม่ได้ชอบเขาเลยซักนิดน่ะครับ ฮืออ ไม่เเต่งน่ะครับบ "ผมพูดพรางดิ้นๆอยุ่ที่เก้าอี้
"ถ้าไม่เเต่งนายจะยอมให้ทุกคนอดตายหรอเเบค!! "
"ไม่ครับ"
"งั้น ก็ต้องเเต่ง นี้เยจินเอา มือถือมาโทรหาคุณนายปาร์คเรื่องนี้เเละบอกเขาเอาลูกชายเขามาด้วยจะได้คุยกันรู้เรื่อง!!"
1 ช.ม. ผ่านไปปป ><
"สวัสดีค่ะ ดิฉันคุณปาร์คเองค่ะ เรื่องที่คุณบยอนเสนอมาโอเคเลยค่ะเพราะพวกเราก็อยากที่จะร่วมการค้าเเละอีกอย่างอยากจะดองกับครอบครัวบยอนด้วยค่ะ เอาเป็นว่าตกลงน่ะค่ะ นี้ลูกชายดิฉันค่ะ ปาร์ค ชานยอล เรียนบริหาร ปี2เเล้วค่ะ สวัสดีน้าสิลูก" นั่งเสร็จพูดเลยอื่มมม ไม่เลวเลยครับบบ สุดยอออดด
"สวัสดีครับ เเต่จะเเต่งก็ได้ครับผมไม่มีปัญหาเเต่ขอเเค่เเต่งหลังเรียนจบน่ะครับเพราะตอนนี้น้องเเบคยังเรียนไม่จบเลยอีกอย่างผมก็ยังเรียนไม่จบคงมีวุฒิภาวะยังไม่พอน่ะครับ ผมเลยคิดว่าเราเเค่หมั่นไว้ก่อนไหมครับ "เอ่ออ นี้สาบานว่ามันไม่เต็มใจน่ะครับ -.-
"อีกอย่างเเบคคิดว่าตอนนี้เรายังรู้จักกันไม่นานด้วยน่ะครับ จริงไหมพี่ชานยอล"
"อ่าใช่ครับบ "
"น้องเเบคไปเก็บของเร็วครับ คุณเเม่รออยู่น่ะ"อะไร เดียวเเม่เม่ใคร
"เอ่ออทำไมหรอครับ ?"
"พวกเราจะให้ลูกสองคนใช้ชีวิตร่วมกันน่ะจ๊ะ เเม่เตรียมบ้านเเละของไว้หมดเเล้วน่ะลูกให้เวลาก่อนหมั้น2เดือนน่ะ เเล้วเราจะหมั้นกันเเล้วรอทั้งสองคนเรียนจบก็เเต่งงานไงค่ะ ดีไหมเเบบนี้ "
"เอ่ออ ครับบ T^T "
@CB Home
"นี้เป้นบ้านที่หนูสองคนจะอยู่ด้วยกัน่ะค่ะ ส่วนเสาร์อาทิตย์ให้กลับมาหาเเม่ที่บ้านปาร์คเเล้วก็ค่อยไปบ้านบยอนค่ะ เเม่ไปเเล้วน่ะค่ะคุณปารืคดูเเลน้องดีๆน่ะค่ะ " คุณนายปารืคพูดจบก้เดินออกไปปปปปปป
"นี้นายน่ะวันนั้นเด็ดดีน่ะ ดีเเล้วที่เราได้อยู่ด้วยกันเวลาฉันทำอะไรจะได้สะดวกหน่อย จริงไหมน้องเเบค!ููู^^"
"อะไร นายหมายถึงอะไรสะดวกมาอธิบายเดียวนี้น่ะเว้ยย ไอ้ปาร์ค"
"ก็เเบบที่นายครางให้ฉันนั้นเเหละเเบคฮยอน"
"ไม่!! ฉันไม่มีวันยอมนายหรอกน่ะ ไม่ๆๆๆ"
"โอ๊ยยย หยุดพูดได้เเล้วคนจะนอนถ้านายจะนอนไปนอนโซฟา ไม่ก็พื้น จบบบ!!"
ตอนนี่ปาร์คชานยอลนอนเตียงแล้วผมจะไปนอนที่ไหนดีล่ะครับ ?พรุ่งนี้ก็ยิ่งมีเรียนเช้าอีก โอ๊ยยยแบคคนนี้อากจิครายยย เอาเป็นว่านอนเตียงเนี่ยแหละแต่ผมมีวิธีให้ไม่ใกล้ชิดกันน่ะครับ ผมเห็นละครทุกเรื่องถ้าพระเอกนางเอกนอนเตียงเดียวกันจะกอดกันแน่น เอ๊ะเดียวนี้ผมคิดว่าผมเป็นพระเอกอยุ่หรอ-.-
~~ตึง ตึง ~~
เสร้จรียบร้อยครับแบบนี้แหละเราไม่ต้องกอดกันไม่ต้องแยงที่นอนกันครับ ผมทำอะไรอยากรู้ไหมครับ
ถีบปาร์คชานยอลลงไปไงครับ แต่มันไม่แย่ขนาดนั้นหรอกครับผมเอาหมอนกับผ้าห่มให้แล้วครับ แค่นี้
@ตอนเช้า
-ชานยอล-
ผมตื่นมาแบบงง เมื่อคืนผมนอนบนเตียวตอนเช้าผมนอนพื้นได้ยังไง แล้วใครมันเอาผมลงมา
แต่จากที่ดูแล้วตัวการคงไม่ใช้ครับบ
“บยอน แบคฮยอน มึงถีบกูทำไมมมม มารับผอดชอบกูเดียวนี้กูเป็นลูกมีพ่อมีแม่น่ะ”คนเขามีพ่อมีแม่จะมาถีบเล่นๆหรอ มาให้ผมทำคืนเลยน่ะ(?)
“โถ่ๆๆ ตัวอย่างกะควาย แค่นี้ทำเป้นเจ็บไม่เข้ากับหน้ามึงเลยชานยอล”
“ทำไม ! ถ้าสะโพกกูใช้การได้ไม่ดีกูจะจัดการมึงแทน แล้วน้องๆของกูเขาจะไม่พอใจมึงไม่รู้หรอ เอ่ออ กูลืมไปมึงโดนเสียบไม่รุ้หรอกก ฮ่าๆๆ “พูดจบก็เดินออกไป
“ไอ้ชานยอลลล มึงตายยยยยย”
“วันนี้กูจะไปซื้อของเข้าบ้านเลิกเรียนกี่โมง “
“เที่ยง เจอกันที่ห้างกูเอารถไปเอง “
-แบคฮยอน-
ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้างแล้วครับ ผมนัดกับไอ้ชานยอลไว้ตอนเที่ยงนี้ผมยังไม่เห้นมันโผล่หัวมาเลยยย
“ฮัลโหลครับ แบคฮยอนพูดครับ”
[อยุ่ไหนเนี่ยกูรออยู่ศูนย์เครื่องใช้ไฟฟ้าน่ะรีบๆมาให้เวลา10นาที เดินเร็วด้วยกูเหนือยรอ]
“เออ”
--> ~~> 15 นาทีผ่านไปป <-- <~~
“กูให้เวลามึงแค่10นาทีนี้มึงสายไป5นาทีน่ะ” มาถึงด่าเลยน่ะมึงเนี่ยยย
“เอ่ออ กรูรีบแล้ว มึงจะซื้ออะไรไปบ้าง หยิบเลย เดียวช่วยคิดอันไหนดีไม่ดี”
"เอาอันนี้ด้วยเนี่ยย เวลากูปาร์ตี้กับเพื่อน "
"อันนี้ดีกว่าน่ะเว้ยเอาอันนี้"
"เอาอันนี้เเหละเนี่ย ถามกูเนี่ยใช้มาก่อน"
"งั้นเอาทั้งสองอันเลย จบ!"
"จานได้ยัง เอาเเบบนี้สัก6โหล่ เเล้วก็ถ้วย6โหล่ เเก้วอีก6โหล่ ช้อนซ่อมเหมือนกันน่ะ"
"มึงเลี้ยงทั้งคณะหรอถามเหอะซื้อห่าไร่เยอะเเยะ"
"เรื่องของกู มีหน้าที่เดินเดินไป"
เอาโน๊ตบุ๊คไปลงวินโดว์ใหม่น่ะค่ะ
อาจจะไม่ได้ต่อน่าา
ความคิดเห็น