ตรวนใจ เจ้านายของฉัน

เพราะเจ้านายเป็นผู้ชายที่ทรงเสน่ห์ สาวน้อยสาวใหญ่จึงเข้ามารุมล้อมเขา แน่นอนว่าอโรชาก็เป็นเหมือนสาวๆ  เหล่านั้น เธออยากเป็นเบอร์หนึ่งในชีวิตของเขา ทั้งที่เธอเป็นเพียงคนรับใช้ในบ้าน

แต่วันนี้อโรชาไม่ต้องการอะไรจากเจ้านายที่ชื่อเดนิสอีกแล้ว ขอให้เธอได้เลึ้ยงลูกเพียงลำพังอย่างสงบสุขเท่านั้น ทว่าชีวิตก็ไม่ได้ดำเนินไปอย่างที่เธอหวัง เมื่อเขากลับมาอีกครั้ง

……………..

"เลอะหมดแล้ว คุณแม่บอกแล้วไม่ใช่เหรอคะหนูนิว่าอย่าเอามาเล่นเอง ต้องให้คุณแม่อยู่ด้วยเท่านั้น"

เจ้าตัวน้อยหน้าเสียเพราะมารดาสั่งไว้เช่นนั้นจริง มีแต่เธอที่ซุกซนเกินขอบเขต 

ป้าพิณหยิบทิชชูมาเช็ดที่ใบหน้าเล็กๆ แต่เมื่อมีบุรุษไปรษณีย์เอาของมาส่ง ป้าพิณจึงขอตัวไปที่หน้าบ้าน หนูนิไม่ตามไปเหมือนเคย แต่กลับจ้องหน้าคนแปลกหน้าที่หล่อเหมือนพระเอกในทีวีตาไม่กะพริบ

"เช็ดให้หนูนิหน่อยค่ะ"

เด็กหญิงวัยสามขวบยื่นกระดาษทิชชูให้เขา เดนิสรู้ว่าเขาต้องทำหน้าที่ต่อจากหญิงวัยกลางคน ทั้งที่ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ แต่เด็กหญิงก็หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู ทำให้เขานึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ

เดนิสหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดเครื่องสำอางที่เลอะไปทั่วแก้มยุ้ย

"อย่าบอกจุนแม่นะคะว่าหนูนิเอาของจุนแม่มาเล่น" เธอกำชับราวกับรู้จักกันมานาน ทั้งที่เป็นคนแปลกหน้า 

"ไม่บอกครับ" มีรอยยิ้มแต้มที่ริมฝีปากของเดนิส ขณะที่มือก็ยังคงทำความสะอาดบนแก้มยุ้ยของเด็กน้อยไปด้วย

แน่นอนว่าเขาไม่รู้จักมารดาของเธอ เขาจึงไม่มีทางจะได้บอกถึงวีรกรรมสุดแสบของบุตรสาวของเธอคนนั้นอยู่แล้ว