ตอนที่ 13 : Chapter 13 : จูบของเขา

Chapter 13 : จูบของเขา
เธอจะมีใจรึเปล่า เธอเคยมองมาที่ฉันรึเปล่า ที่เราเป็นอยู่นั้น...คืออะไร
เธอจะมีใจรึเปล่า นั่นคือความจริงที่ฉันอยากรู้
ติดอยู่ในใจแต่ไม่อยากถาม...กลัวรับมันไม่ไหว
ฉึก!
โอ๊ยยยย
ของเหลวสีแดงข้นไหลค่อย ๆ จากนิ้ว หลังจากที่ความซุ่มซ่ามของฉันได้พามีดน้อยเฉือนนิ้วตัวเอง TOT เจ็บโฮก!
อ๊ากกกก เลือดไหลใหญ่แล้ว แม่จ๋า หนูกลัว (คนเขียนก็กลัวเจ้าค่ะ กลัวเลือด เขียนไปนิ้วชาไป T^T)
เกิดอะไรขึ้น เฮ้ย มีดบาดเหรอ ไหนมาดูสิ
คินตาวิ่งหน้าตาตื่นพร้อมกับคนอื่น ๆ ที่ตามมาดู หลังจากนั้นเขาก็คว้ามือของฉันไปดูทันที เมื่อเห็นว่าที่นิ้วของฉันมีเลือดไหล คินตาก็รีบชักสีหน้าเหมือนกับว่าเป็นห่วงฉันอย่างนั้นแหละ
ยัยซุ่มซ่ามเอ๊ย! มาล้างแผลก่อนแล้วเดี๋ยวค่อยเอาพาสเตอร์แปะ
มันแสบอ๊า TOT
ฉันร้องลั่นเมื่อนิ้วสัมผัสกับน้ำสะอาด อ๊ากกกก แสบแผล
อดทนหน่อยสิ เดี๋ยวแผลเน่าไม่รู้ด้วยนะ
ฉันทนให้เขาจับนิ้วจุ่มน้ำสักพัก เจ็บหนอ เจ็บหนอ จะเจ็บอีกนานมั้ยหนอ TT^TT
แค่นี้ก็เสร็จแล้ว ที่นี้ก็ไปนั่งรอที่โซฟาก่อนเลย เดี๋ยวฉันไปเอาอุปกรณ์ทำแผลก่อน
คินตาเดินดุ่ม ๆ ไปหยิบอุปกรณ์ทำแผล ส่วนนานะก็พาฉันไปนั่งที่โซฟา ตามด้วยเท็นและพี่มอลลี่ เท็นที่เดินตามมาคอยประจบนานะไม่ห่าง ส่วนพี่มอลลี่ก็คอยแต่จ้องหน้าฉันด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก จะเป็นห่วงฉันก็ไม่ใช่ จะหมั่นไส้เหรอ นั่นก็ไม่ใช่อีกนั่นแหละ อีกอย่างหนึ่งพี่มอลลี่จะหมั่นไส้ฉันทำไม จริงมั้ย
มาแล้ว รอนานมั้ย ^^
เดี๋ยวพี่ทำแผลให้แล้วกันนะ
=[ ]= พี่มอลลี่แย่งอุปกรณ์ทำแผลไปจากคินตาแล้ว เฮ้ย อะไรกันเนี่ยผู้หญิงคนนี้ คินตาจะทำแผลให้ฉันนะ หล่อนอย่ามาสล่อนได้มั้ยเนี่ย ฮึ่ม!
ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันทำเอง
ต้องอย่างนี้สิคะคินตา *O* นายเหมาะที่จะมาเป็นแฟนของฉันมากเลย แต่ว่าอย่ามั่วเถียงกันอยู่เลย เลือดจะหมดตัวแล้ว =___=;;
อ่า...ตามใจนายก็แล้วกัน
เฮ้อ...ปล่อยได้สักที ทีนี้ฉันก็คงจะได้ทำแผลให้เสร็จแล้วใช่มั้ย
คินตาหยิบสำลีขึ้นมาพร้อมกับหยดยาแดงลงบนสำลี จากนั้นก็นำมาทาที่นิ้วของฉันเบาๆ หน้าตาที่ดูจริงจังกับการทำแผลให้ฉัน มันช่างแตกต่างจากรอยยิ้มทะเล้นของเขาอย่างลิบลับ แต่ถึงจะทำหน้าแบบไหนก็หล่อทั้งนั้นแหละ คินตาค่อยๆ ติดพาสเตอร์ให้ฉันอย่างนุ่มนวล ถึงตอนแรกจะรู้สึกเจ็บ แต่ตอนนี้รู้สึกคุ้มชะมัดที่เจ็บตัว ฉันเหล่มองพี่มอลลี่ ซึ่งตอนนี้ทำหน้าเหมือนตูดลิง อิจฉาใช่มั้ยล่ะ^^
เสร็จแล้ว จากนี้ไปก็นั่งเฉยๆ อย่าซนและซุ่มซ่ามอีกรู้มั้ย ส่วนที่เหลือเดี๋ยวฉันทำต่อเอง
คินตาลูบหัวของฉันอย่างอ่อนโยนพร้อมกับยิ้มน่ารักเช่นเคย
อื้ม =////=
ถ้าอย่างนั้นวันนี้ฉันจะโชว์ฝีมือทำอาหารระดับเทพให้ดูเป็นขวัญตา ^^ เท็นลุกขึ้นยืนทำท่าภูมิใจเสนอตัวเองเต็มที่ จนฉันอดขำไม่ได้ นายเนี่ยรั่วได้ทุกสถานการณ์เลยสินะ
โม้อีกแล้ว น้ำหน้าอย่างนายทำเป็นด้วยเหรอ ไม่อยากจะเชื่อ :P
อ้าวที่รักครับอย่ามาดูถูกกันนะ ถ้าเธอได้ชิมแล้วจะติดใจขอให้ฉันกลับไปทำที่บ้านให้กินเลย คอยดูเถอะ
สงครามประสาทเสียของเท็นและนานะเริ่มต้นอีกครั้ง เป็นครั้งที่เท่าไหร่ฉันก็ไม่ได้นับซะด้วยสิ
อย่ามัวแต่พล่าม นายก็ไปช่วยคินตาทำอาหารสักทีดิ หิวแล้วนะ
นานะไล่เท็นให้ไปทำอาหาร ส่วนตัวเองก็หย่อนก้นลงบนโซฟา กระดิกขาอย่างสบายใจ ถ้าฉันเป็นเท็นจะเปลี่ยนใจจากผู้หญิงคนนี้ทันที =__=
สองหนุ่มกำลังเข้าครัวกันอย่างเคร่งเครียด ในขณะเดียวกันสามสาวแสนสวย (?) ก็นั่งสบายใจเฉิบอยู่บนโซฟาพร้อมกับดูรายการทีวี สตรีไทยจงเจริญ! -_- ให้แล้วมันน่ากระดากอายยิ่งนัก หน้าที่ทำอาหารมันควรเป็นหน้าที่ของฝ่ายหญิงอย่างเราๆ ไม่ใช่เรอะ
จึ๋งๆๆ
ฉันสะกิดแขนนานะสองสามที นานะหันมาด้วยใบหน้างุนงง ย่นคิ้ว จนเห็นรอยย่นบนหน้าผาก
อะไรของเธอ -*-
ฉันไม่ตอบแต่ชี้ไปทางห้องครัว
เป็นใบ้ไง -_-
นังบ้า! ฉันกำลังสื่อว่าให้แกไปช่วยพวกนั้นทำอาหารต่างหากย่ะ
ดูหน้าฉัน ฉันคือนานะลูกสาวร้านราเม็งแสนอร่อยเหาะที่ทำอาหารไม่เป็น แกจะบ้าเหรอ ให้ฉันไปช่วยทำอาหาร ครัวล่มพอดี
ถูกของเธอ เธอคือลูกสาวร้านราเม็งที่แสนอร่อยเหาะที่ทำอาหารไม่เป็นและไม่ได้เรื่องที่สุดที่ฉันเคยรู้จัก แต่ถึงจะกระนั้นก็เถอะ ฉันหิวแล้วนี่นา ไม่รู้ว่าสองคนนั้นจะตายคาครัวไปรึยัง -_-;; จะได้เรื่องมั้ยเนี่ย สงสัยว่างานนี้ฉันคงต้องออกโรงเองแล้วล่ะมั้ง
ไม่ต้องเถียงกัน เดี๋ยวพี่ไปดูให้เอง เธอสองคนนั่งเล่นรอที่นี่แหละ^^
พี่มอลลี่ที่คงจะทนเสียงโวยวายของนานะ(คนเดียวเหรอ)อาสาที่จะไปช่วยสองหนุ่มให้ ก็ดีเหมือนกันถ้าได้พี่มอลลี่ไปคุมงาน อาหารคงเสร็จไวขึ้น
ฝากด้วยนะคะ
ฉันยิ้มแหยๆ ให้พี่มอลลี่ แต่เธอกับทำหน้าเอือมและส่งสายตาแปลกๆให้ฉันแทน อ่า...เป็นอะไรหว่า ช่างเถอะ ตอนนี้ฉันนั่งเล่นกับนานะสองคนในห้องนั่งเล่น สักพักก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักมาจากห้องครัว สงสัยคงจะกำลังสนุกกับการทำอาหารอยู่ล่ะมั้ง คินตากับพี่มอลลี่ เอ๋ คินตากับพี่มอลลี่เหรอ =[ ]=
พับผ่าสิ! ฉันปล่อยให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกันได้อย่างไร โอ๊ย ยัยโอมเพี้ยงทำพลาดอย่างใหญ่หลวงนัก ถ้าสองคนนั้นอยู่ได้กันมิหวังความสัมพันธ์คงก้าวกระโดดแน่แท้(เหลา) ไม่ได้การแล้ว ต้องขัดขวางงงง!!คิดได้อย่างนั้นฉันก็ลุกฮวบจากโซฟามุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือสี่สิบห้าองศา(เป๊ะเว่อร์)เพื่อไปขัดขวางความรักที่กำลังจะเบ่งบานกลางห้องครัว(แลดูเลวมาก -_-) นานะที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ก็หันมาถามด้วยความตกใจ
O_o แกจะไปไหน
ไปทำภารกิจ -_-
สั้นๆง่ายๆ ตอบคำถามเสร็จแล้วฉันก็เดินดุ่มๆ เมื่อไปถึงห้องครัวก็พบว่าสองหนุ่มและหนึ่งสาวสวยกำลังจัดจานอาหารกันอย่างสนุกสนานยิ่งนัก คินตาที่เห็นฉันเดินเข้ามาเป็นคนแรกก็เอ่ยทักทันที
อ้าว ทำไมไม่นั่งรอที่โซฟาก่อนล่ะเดี๋ยวก็ได้แผลอีกหรอก
ฉันไม่ได้ซุ่มซ่ามขนาดนั้น -__-; แต่ก็ยอมรับว่าซุ่มซ่ามนิสนึง ฉันส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้ก่อนจะรับบทเป็นคนดี
คือว่าฉันอยากช่วยน่ะ มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย>O<
ช่วยไปนั่งเป็นเพื่อนสุดที่รักของฉันหน่อยสิ เธอเดินมาอย่างนี้เดี๋ยวสุดที่รักของเขาก็เหงาแย่เลย เท็นที่ยกหม้อน้ำซุบมาเอ่ยขึ้นอย่างดี๊ด๊าและกล้าพูดเต็มปากเต็มคำว่า ที่รัก อี๋แหวะ ถ้าเจ้าตัวได้ยินมิหวังเป็นเรื่องแน่
ที่รักอะไรของนายไม่ทราบยะ คิดจะปีนเกรียวกันรึไงไอ้หน้าลิงเผือก!
เสียงโวยวายอันแสบแก้วหูดังมาแต่ไกล โอ้โห อยู่ไกลขนาดนั้นยังอุส่าได้ยิน กระแสจิตเธอดีเว่อร์เกินไปและ แต่ว่า...หน้าตาอย่างเท็นเรียกลิงเผือก แล้วคนอื่นไม่เป็นขี้เล็บของลิงเผือกเลยเหรอ =__=;;
ก็ตัวเองไงที่รักของเขาอ่ะ >O<;;
ไปหวานกันไกลๆ มดจะขึ้นหน้าจอแล้ว แนะนำให้ไปหวานกันเรื่องหน้าไป๊ (ยังจะมีเรื่องหน้า เอาเรื่องนี้ให้จบก่อนเถอะ!) ผ่านไปไม่นานอาหารทุกอย่างก็เสร็จสมบูรณ์และถูกจัดวางอย่างสวยงามน่ากิน ซึ่งตอนนี้จะดูน่ากินกว่าปกติเพราะว่าฉัน...หิวโฮกกกก!!!
เย้เย้ เสร็จสักทีหลังจากที่รอมาชาติกว่า J<<มอลลี่
กินแล้วนะค้า!<<ฉัน
ลุยเลยนะครับ<< คินตา
จัดเต็มเลยนะ!!<< เท็น
ฉันจะฟาดให้เรียบเลยนะ << นานะ
ทุกคนกระชับตะเกียบให้ถนัดมือ จากนั้นก็ลงมือคีบหมู หมา กา ไก่ (หมากับกาไม่มีนะ -_-) ใส่ปากและโซโล่อย่างเต็มที่ ประมาณว่าไม่หมดไม่เลิก ทุกคนตั้งหน้าตั้งตากิน เอิ่ม ยกเว้นนายเท็นก็แล้วกันที่แตกต่างจากชาวบ้านเพราะนายนั่นเล่นดื่มแชมเปญอย่างเดียว นี่ก็ปาไปสี่ส้าห้าแก้วแล้ว แต่ทำไมคินตาไม่เห็นดื่มบ้างเลยอ่ะ -O-
ทำไมนายไม่เห็นดื่มเหมือนนายเท็นเลยอ่ะ
ฉันวางตะเกียบแล้วหันไปถามคินตาที่กำลังเคี้ยวตุ๊ยๆ อย่างน่ารัก รู้สึกว่าฉันจะถามได้ผิดเวลามาก ขัดจังหวะคนหล่อกำลังกินTOT
ตายจริง! นี่เธอไม่รู้เหรอว่าคินตาน่ะแพ้แชมเปญ อุ๊บส์ อะไรกันเนี่ย เห็นสนิทสนมกันแต่ไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยเหรอ -_- ฉันว่าฉันถามคินตานะ แล้วทำไมจะต้องอ๊ง อุ๊บส์ ทำท่าดัดจริตแบบนั้นด้วยไม่ทราบ เห็นแล้วขัดลูกตาตะหงิดๆ
ตอนที่เราสองคนไปเรียนต่อที่เมืองนอกด้วยกัน มีอยู่ครั้งหนึ่งตอนที่เราไปงานวันเกิดเพื่อน คินตาน่ะเผลอดื่มแชมเปญเข้าไปโดยลืมไปว่าตัวเองน่ะแพ้ คินตาน่ะคออ่อนมากๆ ดื่มไปแค่แก้วเดียวเท่านั้นก็เมาคอพับแล้ว ฉันนั่งฟังพี่มอลลี่พล่ามถึงความหลังอันหอมหวานของตัวเอง แหวะ จำได้มั้ย นายน่ะเมาแล้วก็เผลอจูบฉันต่อหน้าเพื่อนๆ ในงานเต็มเลย หลังจากนั้นเราสองคนก็โดนล้อเรื่อย^^
=[ ]=;; ผะ...เผลอจูบกัน คินตากับพี่มอลลี่ สองคนนั้นเคยจูบกัน ใจของฉันเหมือนกำลังจะสลายอยู่หน้าเตาหมูกระทะ ไม่จริงใช่มั้ยอ่ะ โกหกชัดๆ เป็นไปไม่ได้ TOT ไม่จริงงงง!! คินตาหันมามองหน้าพี่มอลลี่ แต่ไม่ใช่สายตาที่หวานซึ้งเท่าที่คาดไว้ แต่กลับเป็นสายตาที่ถูกมองด้วยแค่หางตาเท่านั้น ส่วนนานะที่กำลังเคี้ยวอาหารอยู่ก็ถึงกับติดคอทันที ฉันไม่รู้จะทำหน้ายังไงดีเลยได้แต่ลูบหลังให้นานะ และนายเท็นก็ช่วยหาน้ำมาให้ ฉันรู้สึกว่างานมันเริ่มกร่อย กร่อยซะจนฉันอยากจะร้องไห้ ฉันสบสายตากับคินตา เขาว่ากันว่าสายตาไม่สามารถซ่อนความรู้สึกได้ ป่านนี้เขาคงรู้แล้วว่าฉันรู้สึกยังไง...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk Talk ::
หายหน้าหายตาไปนาน คิดถึงเค้ามั้ย (แอบดอง 5555+) อ่านแล้วเม้นท์เหมือนเดิมนะ ถ้าไม่สนุกเหมือนเคย ฝีมือตกตํ่าลงไป ขออภัยค่ะ TOT ฝากติดตามต่อไปเรื่อยๆนะ เค้าจะพยายามอัพนะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

พระเอกนางเอกเค้าจะคุยกัน ไรเนี่ย!
สงสารโอมเพี้ยงอีกแล้วอ่า พี่มอลลี่จะพูดทำไม-3-
งานเลยไม่สนุกเลยอ่ะ รักนานะ ฮ่าๆๆๆ
รีบๆมาอัพนะคะ หายไปนาน คิดถึง>w<
ตบด้วยส้นรองเท้า เบอร์ 40 ซะ
แต่ T^T ทำไมต้องเคยจูบคินตาของเค้าด้วยอ้า T_T แง๊ๆๆๆๆๆๆ
บทนี่ดูจะ แบบ 5555555 นานะก่ะเท็น หวาน<เฉพาะเท็นล้ะมั้ง 55>
*แต่เค้าชอบน้ะ จี้้ หายหน้าหายตาไปซะนานเลยT^T คิดถึงงงงง <เหมือนลูกลิงคิดถึงแม่ลิง ๕๕๕>
แล้วกลับมาอัฟต่อ เน่ออ >o #116
เอาน่า โอมเพี้ยงแค่ความหลัง แค่ความหลังท่องไว้ครับโอมเพี้ยง มันแค่ความหลังงงง!!! ย้ากกกก!!!(เริ่มหนักแหละ)
ส่วนนานะก็หูดีเกิน อยู่ไกลขนาดนั้นแล้วยังได้ยินอีกสุดยอด นับถือๆ เท็นก็เล่นไม่เลิก
คิดถึงมากเลยจ้าาาา ท่านไรท์จ๋าาา มาจุ๊บที(โดนท่านไรท์กระโดดเตะ) พอเหอะ
แล้วรีบกลับมาอัพน้าาาาา
มันก็แค่จูบแบบไม่ตั้งใจหรอก เชอะะะะ
ทำไมบทนี้ มอลลี่ ดูร้ายๆไงไม่รู้อ่ะ =[]=!!
แบบนี้ยอมไม่ได้อ่ะ คินตาา T^T