ตึกตึก ตักตัก เผลอรักหมดใจ [จบแล้ว]

ตอนที่ 12 : Chapter 12 : นางมารแห่งปี!

FUNGIII✿

 

Chapter 12 : นางมารแห่งปี!

‘ ก็แค่เพียงรักข้างเดียว 
มันไม่จริง ไม่มีรักที่สวยงาม 
ฉันคงได้แค่ฝันไป รักข้างเดียวคือเรื่องจริง 
ใจทั้งใจผิดหวังมาเท่าไร ต้องตัดใจสักที…’

22.30 น.

 [เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ....]

ตู๊ด ตู๊ด

ติดต่อใหม่อะไรของหล่อนคะ ฉันติดต่อนานะอยู่ไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันติดต่อใหม่และมันจะไปถึงนานะได้ไงล่ะจริงมั้ย (แป๊กค่ะ) แฮ่ ขอเล่นมุกบ้างอะไรบ้างสิ ฉันโทรหานานะรอบที่ยี่สิบสี่ แต่ก็ยังติดต่อไม่ได้

[เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ....]

และนี่ก็คือรอบที่ยี่สิบห้า ถ้าไม่เสียดายโทรศัพท์ล่ะก็ฉันอยากจะปาทิ้งจริง ๆ จะติดต่อเพื่อดำเนินแผนการอะไรไม่ได้เลย ไว้ค่อยคุยตอนเช้าก็ได้เพราะยังไงก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว  อยากรู้มั้ยแผนการต่อไปของฉันคืออะไร...เล่าให้ฟังก็ได้รู้ว่าอยากรู้จนตัวสั่นแล้ว ฮ่าๆๆๆ (ใครเขาบอกเธอว่าอยากรู้)

แผนการนี้ได้แนวร่วมคนสำคัญนั่นก็คือ เท็น ฉันหลอกล่อให้เท็นไปชวนคินตาจัดปาร์ตี้สังสรรค์ที่บ้านของคินตา จากนั้นฉันก็จะเป็นฝ่ายชวนนานะไปร่วมงาน เมื่อทุกคนได้สนุกกับงานปาร์ตี้สุดดี๊ด๊าแล้ว เท็นจะได้มีเวลาเข้าไปใกล้ชิดกับนานะ จากนั้นก็จะได้ทำความรู้จักกันมากยิ่งขึ้น ต่อจากนั้นฉันก็จะได้มีเวลาอยู่กับคินตา แฮ่! ไม่อยากนึกภาพ มันต้องโรแมนติกสุดๆเลย เนอะ ^^ แค่คิดเงิน 1 ล้านบาท ก็ลอยเข้ามาแล้ว (เธอยังคงเห็นแก่เงิน)

เช้าวันรุ่งขึ้น...

“วันนี้เรามีสมาชิกเพิ่มมาใหม่อีกหนึ่งคน  ขอแนะนำให้รู้จักกับ ‘เท็น’ หนุ่มหล่ออารมณ์ดี >O<”

แปะๆๆๆๆ

ฉันปรบมือตอนรับเท็นที่วันนี้มาร่วมออกกำลังกายตอนเช้าด้วยกัน เท็นยิ้มร่าโบกไม้โบกมือเหมือนได้รับตำแหน่งมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส ดูเหมือนจะมีแค่ฉันกับเท็นที่ร่าเริงผิดปกติ

“=__=” << นานะ

“-O-” << คินตา

อ่า...ทำไมทุกคนทำหน้าเอือมแบบนั้น ต้องดีใจสิวันนี้จะมีสมาชิกใหม่นะ

“แกมาทำไมว่ะ”

คินตาเอ่ยถามเท็นด้วยใบหน้าเซ็งจิต แต่คนที่ถูกถามกับยิ้มยั่วอย่างมีความสุข  เฮ้! นายสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันไม่ใช่เหรอ (สนิทแบบเธอกับนานะไง -__-)

“โธ่ คุณเพื่อนครับ ผมก็มาออกกำลังกายบ้างอะไรบ้างสิครับ เนอะโอมเพี้ยง^^ “

“ช่ายยยย ออกกำลังกาย!”

“เพี้ยนหรือเพี้ยนเนี่ยโอมเพี้ยง แกไปสนิทสนมกับผู้ชายแบบนั้นตอนไหนกัน”

นานะทำหน้าตามู่ทู่ บอกบุญไม่รับ

“นั่นสิเธอไปสนิทกับไอ้เท็นมันได้ไง  อย่าบอกนะว่าตอนงานวันเกิดมอลลี่”

คินตายืนกุมขมับตัวเอง ก่อนจะตบหน้าผากของตัวเอง พร้อมกับพึมพร่ำอะไรบางอย่าง เหมือนกับพูดกับตัวเองว่า ‘ให้มันได้อย่างงี้สิ’ ประมาณนี้มั้ง ถ้าฉันอ่านปากไม่ผิดอ่ะนะ

“เราไปวิ่งกันเถอะนะ เขาอยากวิ่งจะแย่แล้ว >O<”

เท็นคว้าแขนของนานะ จากนั้นก็กึ่งลากกึ่งกระชากให้นานะวิ่งไปพร้อมกัน

“เฮ้ย!!!!! อะไรเนี่ย ปล่อยแขนฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้หมาบ้า ปล่อยแขนฉันโวยยยยยยย!!!”

เสียงโหวกเหวกโวยวายของนานะดังลั่น พร้อมกับทุบตีตามร่างกายของเท็น แต่ถึงจะอย่างนั้นเท็นก็ยังคงยิ้มอย่างมีความสุข -__- ฉันว่านายนั่นคงผิดปกติทางสมองหรือไม่ก็ปัญญาอ่อนแน่เลย

เสร็จไปหนึ่งคู่ ^O^ ที่นี้ก็เหลือแต่....

ฉันกับคินตา 

“วันนี้ฉันไม่อยากวิ่ง เราไปที่อื่นกันเถอะ”

ฮะ?

ยังไม่ทันหายงงคินตาก็คว้าแขนของฉันให้เดินตามเขาไป...ไปไหน(?)

“นายจะพาฉันไปไหนอ่ะ  แล้วนานะกับเท็นล่ะ”

“ปล่อยสองคนนั้นไปเถอะ  เธอน่ะช่วยเงียบแล้วก็ตามฉันมาเถอะน่า”

“อ่า...ก็ได้ (. .)”

ยอมแต่โดยดี เขาจะพาฉันไปไหนกันแน่ ฉันก้มมองดูมือที่เขาจับฉันเอาไว้ สลับกับมองหน้าของเขาที่กำลังเดินอย่างตั้งใจเหมือนจะแข่งเดินมาราธอน แต่ถึงจะอย่างนั้น...ฉันกลับรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

“ถึงแล้ว!!!”

คินตาบอกเมื่อเดินมาถึงจุดหมายปลายทาง  ฉันกวาดสายตามองรอบ ๆ พบว่ามีร้านเช่าจักรยานอยู่ ที่สำคัญมีคนต่อแถวเต็มเลย

เดี๋ยวก่อนนะ  จักรยานเหรอ...หรือว่าเขาชวนฉันมาปั่นจักรยานอ่ะ O.O

“นายจะพาฉันมาปั่นจักรยานเล่นเหรอ”

“อาฮะ เปลี่ยนบรรยากาศไง วันนี้คนต่อแถวเช่าจักรยานเต็มเลย เธอรอฉันอยู่ตรงนี้ก่อนแล้วกันนะ”

เขาบอกฉันก่อนจะวิ่งไปที่ร้านเช่าจักรยาน จากนั้นก็ต่อแถวยาวเป็นกิโลเมตรนั่น (เว่อร์) ไม่นานเท่าไหร่ก็ถึงคิวของคินตา ดูเหมือนว่าจะได้จักรยานมาแล้ว แต่ว่าทำไมมีคันเดียว แล้วฉันจะปั่นยังไง = =^

“มาแล้ว รอนานมั้ย”

 “ไม่นานจ้า แต่ว่าทำไมมีคันเดียวเองอ่ะ แล้วฉันจะทำไงอ่ะ”

“พอดีมันเหลือคันสุดท้าย ฉันเลยจะให้เธอนั่งซ้อนท้าย ส่วนฉันเป็นคนปั่นเอง^O^”

*O*

ซ้อนท้ายจักรยานคินตาเหรอ โอ้ววว ซ้อนท้ายจักรยานชายหนุ่มจากนั้นก็ซบหลังของเขาเบา ๆ ก๊าก เขินอ่ะ >///<

“จะดีเหรอ ฉันตัวหนักนะ”

“เถอะน่า ไปปั่นจักรยานกันวันนี้อากาศดีนะ เร็วเข้า ขึ้นมาเลย”

คินตาตบเบาะรองนั่งเพื่อให้ฉันรีบ ๆ ขึ้นไปนั่งไวๆ

ฮึบ!

(อย่าคิดลึก นั่นคือเสียงปีนขึ้นไปนั่งบนเบาะค่ะ)

“เกาะไว้ให้ดีนะครับคุณผู้หญิง ไปแล้วน้า”

เหวอ

คินตาออกตัวเร็วมาก เล่นเอาฉันเกือบหงายหลังโชคดีที่มือสามารถคว้าหลังของคินตามาเกาะไว้ได้ทัน   

เกาะไว้ได้ทัน!!!!!

ฉันมองมือของตัวเองที่เกาะหลังคินตาอยู่  ซึ่งมันเหมือนฉันกำลังกอดเขาเอามากๆเลย อ๊ากกก ฉันกอดผู้ชายก่อนเหรอเนี่ย T^T เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันก็รีบปล่อยมือจากหลังของคินตา แต่ว่า...

หมับ!

เอามือออกไม่ทัน คินตาดึงมือของฉันไปจับไว้ เฮือก! ซึ่งมันทำให้ฉันเหมือนกอดเขาแน่นขึ้น

“ปล่อยมือเดี๋ยวก็หงายหลังไปอีกหรอก”

เขาหันมายิ้มให้

“จับไว้แบบนี้แหละ ฉันไม่ถือหรอกน่า ^^”

ยิ้มด้วย!

นายไม่ถือแต่ฉันถือนะ ถ้าคนเห็นเข้า พวกเขาจะมองฉันยังไง แล้วนี่มันก็สวนสาธารณะใกล้บ้าน ถ้าเกิดมีคนรู้จักผ่านมาเห็นแล้วเอาไปฟ้องพ่อกับแม่ฉัน  ฉันไม่ตายเหรอ

“เอ่อคือว่า เดี๋ยวฉันเกาะที่เบาะเอาก็ได้นะ แหะๆ”

พยายามแงะมือออก โอ๊ย มือคนหรือหนวดปลาหมึก เหนียวหนึบหนับ TT

“ดูนั่นสิ  นกเพียบเลย”

เขาใช้มืออีกข้างชี้ให้ฉันดูนก แต่มืออีกข้างยังจับมือฉันไว้อยู่ เฮ้ย!! เขาปั่นจักรยานโดยไม่จับแฮนด์เหรอ =[ ]=; รถเริ่มเซเล็กน้อย แต่ก็กลับมาทรงตัวได้อีกครั้ง ทั้งๆที่มือของเขาก็ยังชี้ให้ฉันดูนกที่กำลังบิน

“สวยดีเนอะ”

ฮะ? สวยเหรอ ยังไม่ทันได้มองเลย

ฉันมองไปตามนิ้วเรียวยาวที่กำลังชี้ฝูงนกเหล่านั้น  สวยจริงๆ ด้วย เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะเมื่อกี้เราไม่พูดเรื่องนี้กันนี่หว่า นายเป็นคนพาออกนอกเรื่องใช่มั้ย =..=

“อื้มสวยดี”

ฉันเออออไปตามภาษา แต่ว่ามือทั้งสองกำลังพยายามแงะมือของคินตาอยู่เช่นกัน

“เธอนี่ดื้อจังเลยนะ บอกว่าเดี๋ยวตกไม่เชื่อกันบ้างเลย ฉันปล่อยก็ได้ แต่ถ้าตกอย่ามาว่ากันนะ”

แฮ่ มือฉันได้เป็นอิสระแล้ว อะโฮ่ว โฮ้วววววว เหวอ =[  ]=;; คินตาเร่งความเร็วขึ้น ทำให้ฉันเกือบหงายหลังรอบที่สอง อ๊าก แกล้งกันนี่หว่า!

“นายแกล้งฉันเหรอ -.-“

“ใครบอก ฉันกำลังออกกำลังกายต่างหากเล่า”

“นายแกล้งฉัน โอ๊ย ฉันจะอ้วกแล้ว ช่วยปั่นช้าลงหน่อยสิ”

คินตาค่อยๆ เบรกรถจักรยานช้า ๆ จนในที่สุดล้อก็หยุดหมุน

“ไม่แกล้งแล้วก็ได้  ว่าแต่ยังรู้สึกอยากอ้วกอยู่มั้ย”

                ฉันส่ายหัวไปมาแทนคำพูด ค่อยยังชั่วหน่อย สรุปนายก็ยอมรับแล้วใช่มั้ยว่าแกล้งฉันน่ะ ฮึ่ย! J (แล้วทำไมต้องยิ้มฟะ)

                “ยู้ฮู อยู่ตรงนี้กันเองเหรอ วะ...ว้าว มีซ้อนท้ายกันด้วย นานะเราทำแบบนั้นกันบ้างมะ เธอเป็นคนปั่นเดี๋ยวฉันซ้อนเอง ^O^"
                 เท็นกับนานะที่ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหน แต่ที่รู้ ๆ นายมักจะมาพร้อมกับเสียงแปลกประหลาดเสมอ เดี๋ยวก็ว้าว เดี๋ยวก็อะโฮ่ว โฮ่ว โว่ว อะไรของมันก็ไม่รู้

                “นายจะบ้าเหรอ!! ตัวนายหนักอย่างควายฉันจะไปปั่นไหวได้ไง -__-“

                ฉันนั่งดูเท็นกับนานะสวีทกัน (?) บนรถจักรยาน ฉันชอบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันจัง J

                “อ่า งั้นเธอซ้อนฉันปั่นก็ได้ เอามะๆๆ”

                “ไม่เอา! ไปไกลๆเลยไป๊ ฉันรำคาญนายจะแย่อยู่แล้ว”

                “ตัวเองอ่ะ รำคาญเขาทำไมอ่ะ เขาแค่จะชวนตัวเองไปสนุกด้วยกันเองนะ>O<”

                สะ..สนุกด้วยกัน ดูมันใช้คำ คนได้ยินเข้าจะคิดยังไงกันไอ้บ้า สมควรให้นานะด่าให้เข็ด  เท็นกับนานะยังคงยืนต่อล้อต่อเถียงกัน ไม่มีฝ่ายใครยอมใคร แต่ดูเหมือนนานะจะเริ่มเดือดปุด ๆ แล้ว เป็นฉันก็เดือดเหมือนกันนะ ต่อให้ด่าเจ็บแสบแค่ไหน หมอนั่นก็ยังยิ้มเสมอ บ้า!

                “เธออยากไปร่วมงานปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่บ้านฉันด้วยกันมั้ย”

                “หืม”

                เข้าแผนฉันล่ะ J

                “พอดีไอ้เท็นไม่รู้คึกอะไรอยากจัดงานปาร์ตี้น่ะ ฉันก็เลยจะชวนเธอไปร่วมด้วยเย็นนี้น่ะ”

                มีหรือที่คนอย่างฉันจะปฏิเสธน่ะ แน่นอนว่าฉันต้องไปด้วยอยู่แล้ว (ก็แผนเธอนี่)

                “อื้ม ให้นานะไปด้วยนะ”

“ตามสบายเลยครับคุณผู้หญิง^^”

ก็แค่นั้น...ฉันแทบรอให้ถึงตอนเย็นไม่ไหวแล้วล่ะ

                ตอนเย็น (เร็วเว่อร์)

                @ บ้านของคินตา

ตอนนี้ฉันอยู่กับคินตาสองคนที่บ้านของเขา อย่าเพิ่งแปลกใจว่าทำไมอยู่กันแค่สองคน พอดีว่านานะต้องกลับไปช่วยกิจการที่บ้านก่อนแล้วค่อนตามมา ส่วนเท็นก็ตามติดนานะแจเลย ฉันก็เลยมาช่วยคินตาเตรียมงานที่บ้าน พวกเราตกลงกันว่าจะกินหมูกระทะกัน คินตาเลยพาฉันไปซื้อของมาเพื่อเตรียมอาหาร ตอนนี้ฉันก็เลยหันผัก หันหมูอยู่ในครัว โดยมีผู้ช่วยสุดหล่อคอยให้กำลังใจ (ช่วยได้มากเลย -__-)

กิ๊งก๊อง

เสียงออดดังขึ้น สงสัยว่าพวกเขาจะมากันแล้ว

“เดี๋ยวฉันไปเปิดประตูเอง”

คินตาอาสาไปเปิดประตูให้ จากนั้นก็เดินดุ่มๆไปเปิดประตูให้ผู้มาเยือน พวกเขามากันแล้วแต่ฉันยังเตรียมของไม่เสร็จเลย แง T^T ฉันตั้งหน้าตั้งตาหันหมูให้เสร็จ เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้น มือหันหมูไปส่วนหูก็ฟังเสียงที่พวกนั้นคุยกัน

“วันนี้ฉันจิ๊กแชมเปญมาจากที่บ้านด้วย^^”

นี่คงเป็นเสียงของเท็นสินะ

“อวดชะมัดเลย”

และนี่คงเป็นเสียงของนานะ

“แล้วน้องโอมเพี้ยงหายไปไหนเนี่ย >O<”

!!!

=[  ]=;;

อย่าบอกนะว่าเป็นเสียงของ....

พี่มอลลี่!!!!!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk Talk ::
เอิ่มชื่อตอนดูเลวร้ายมาก นั่นเป็นเพราะว่าโอมเพี้ยงรู้สึกเหมือนพี่มอลลี่จะเป็นนางมารที่คอยขัดขวางความสุขนั่นเอง ไม่มีไรมากหรอก แต่จะมีอะไรมากก็ตอนต่อไปเนี่ยแหละ เฮ้ย รู้สึกเหมือนจะมีฉาก จุด จุด จุด ด้วย ไม่สปอยและ บ๊ายบายค่ะ ^O^