ตึกตึก ตักตัก เผลอรักหมดใจ [จบแล้ว]

ตอนที่ 11 : Chapter 11 : รักสับราง

FUNGIII✿

 Chapter 11 : รักสับราง

‘บอกกับฉันได้ไหมว่ามันเป็นความจริงหรือว่าฉันคิดมาก

ใจฉันเริ่มจะหวั่นไหวกับคำถามที่ยังไม่ได้คำตอบ

บอกความในใจกับฉัน อยากจะรู้ว่าใจเธอคิดเช่นไร

หรือว่าเธอคิดจะแกล้งกัน เธออยากเห็นน้ำตาของฉันใช่ไหม’ 

หลังจากแปลงโฉมสาวเฉิ่มเบ๊อะให้เป็นสาวหวานแหววจากชุดเดรสแขนตุ๊กตาสีชมพูอ่อน คอลเล็กชั่นใหม่จาก ‘เชอร์เบอรี่’ รองเท้าคัทชูสีขาว จาก ‘บูบาก๊อบ’ และเครื่องประดับงาม ๆ จาก ‘อะลองเต้’ เรียบร้อยแล้วนั้น ฉันก็ออกจากห้องแต่งตัวเพื่อไปถ่ายปกนิตยสารกับหนุ่มนิรนามที่ไม่รู้ว่าจะหน้าเป็นอย่างไรนิสัยใจคอเป็นยังไง ที่สำคัญหล่อมั้ย ตอนนี้ฉันตื่นเต้นมากมาย เกิดมายังไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง วันนี้ฉันจะแสดงฝีมือระดับเทพ(ตกสวรรค์)ให้ได้ดูเป็นขวัญตา โฮะๆๆๆ

“มาแล้วค่า มาแล้ว นางแบบของเรามาแล้ว น่ารักมากเลยใช่มั้ยล่ะคะหนุ่มๆ”

เสียงแจ้ว ๆ ของพี่แซมมี่กระเทยแท้ที่ทำเอาผู้หญิงจริง ซิง ๆ อย่างเราต้องอายม้วนต้วนกลับเข้ากะลาทันที ทำให้หนุ่ม ๆ บริเวณนั้นหันมามองฉัน  ฉันก็ทำได้แต่ดึงกระโปรงเปิดขาอ่อนของตัวเอง (มันสั้นมากค่ะ ยาวแค่คืบเดียวเท่านั้น)

บรรดาผู้ชายที่หันมาจากที่เคยทำหน้าเหมือนปลาบู่ชนตู้กระจกกลับกลายเป็นหน้าคางคกหื่นกาม =..= เน้ มองกันขนาดนี้ทำไมไม่เข้ามาขอเบอร์เลยล่ะเจ้าคะ

                “มาแล้วเหรอ งั้นก็มาเริ่มกันเลย เสียเวลาไปเยอะแล้ว”

                ตากล้องที่ดูเหมือนจะเป็นผู้เป็นคนมากสุดเรียกสติของทุกคนให้กลับมาเหมือนเดิม  ฉันเดินไปที่ฉากเพื่อเริ่มงานเลย  ไหนอ่ะนายแบบ ไม่เห็นมีเลยสักคน หลอกกันเล่นรึเปล่าเนี่ย - -*

                “แล้วนายล่ะคะ”

                “ฉันอยู่นี้ ดีใจจังที่เป็นเธอ >O< พอฉันรู้ว่าคนที่จะมาแทนเอมมี่เป็นเธอ ฉันรู้สึกดีมากเลย อย่างงี้เราก็จะได้สานต่อเรื่องบนลิฟท์ได้แล้วสินะ”

                =[  ]=;

สะ...สานต่อเรื่องบนลิฟท์ !!

                ไอ้บ้า!!!  เดี๋ยวคนอื่นเขาก็เข้าใจผิดหมด ทุเรศที่สุดเลย

                “นายพูดบ้าอะไรเนี่ย สานตรงสานต่ออะไรมิทราบ พูดจาแบบนี้ฉันเสียหายนะ -_-//”

                นายเท็นเดินเข้ามาหาฉันในสภาพที่ดูดีเกินคำบรรยาย แต่สำหรับฉันนายมันคือคนบ้าติงต๊อง อ๊ากกก ฉันต้องร่วมงานกับคนแบบนี้เหรอเนี่ย

                “ก็สานต่อธุระของเราให้จบไง ^O^”

                “นั่นมันธุระของนายคนเดียวต่างหากย่ะ”

                “เอาล่ะๆๆๆ พอก่อน เรื่องสานต่ออะไรไว้คุยกันทีหลังแล้วกันนะ ส่วนตอนนี้เริ่มงานกันก่อนดีกว่า”

                พี่ตากล้องที่เห็นท่าไม่ดีคงกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์ปะทะกันระหว่างหนุ่มหล่อหน้าใสกับยัยปากปลาร้า (แง ทำไมคนเขียนต้องว่าเขาแบบนั้นด้วยอ่ะ >O< ไม่ยอม) จึงรีบห้ามทัพไว้เสียก่อน

                “เดี๋ยวจะอธิบายเซ็ทแรกให้ฟังนะ ฉากนี้จะเป็นฉากเกี่ยวกับคุณหนูคุณชาย เดี๋ยวให้โอมเพี้ยงนั่งตรงโซฟาตรงนั้น เห็นใช่มั้ย จากนั้นเท็นก็ไปยืนข้างหลังโซฟาแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆกัน โอเค”

                ดะ...เดี๋ยวก่อน ยื่นหน้าให้มันใกล้กันเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว อยากตอบไปว่าไม่โอเคร้อยพันครั้ง แต่นึกถึงหน้าขของคุณแม่ โอเคก็โอเค

                ฉันเดินไปนั่งลงบนโซฟาที่พี่ตากล้อง สอบถามชื่อแล้วพี่เขาชื่อ กล้อง จากความคิดของฉันเนื่องจากพี่เขาชื่อกล้องเลยมาเป็นตากล้อง (เอ่อ ไม่เกี่ยวกันมั้ง) พอฉันหย่อนก้นลงไปนั่งปุ๊บ เท็นก็ยื่นหน้าเข้ามาปั๊บ อีตานี่ น้อยๆหน่อยเถอะย่ะ นายบอกว่าชอบเพื่อนฉันไม่ใช่เหรอ ทำไมแบบนี้เดี๋ยวนานะเข้าใจผิดนะ >__</// (ออกแนวเขินกลบเกลื่อน)

                “ใกล้ไปแล้วมั้ง”

                ฉันกระซิบบอกเบาๆ

                “ใกล้กันอีกนิดนึง  นั่นแหละดีมาก”

                =___= พี่กล้องคะ ตกลงถ่ายปกวัยรุ่นหรือถ่ายอะไรกันแน่คะ ใกล้กันไปไหน ไม่ได้จะมาถ่ายโฆษณายาสีฟันใกล้ชิดนะคะ

                “นี่ฉันไม่ได้ล่วงเกินเธอนะ แต่ฉันกำลังทำงานอยู่”

                แต่ที่ฉันเห็นมันไม่ใช่นะ คอยดูฉันจะฟ้องนานะ

                “เอาล่ะ ทีนี้ให้เท็นมานอนหนุนตักโอมเพี้ยงได้เลย”

                ไอ้หยา!!! หนุนตัก มากเกินไปแล้ว อันนี้ฉันให้ไม่ได้เด็ดขาด ฉันจะเก็บไว้ให้คนพิเศษของฉันเท่านั้น นายเท็นที่กำลังทิ้งตัวลงมานอนบนตักของฉันต้องหัวกระแทกขอบโซฟาทันที เพราะฉันลุกพรวดขึ้นมาก่อนน่ะสิ

                “เฮ้ย เธอลุกทำไมน่ะ หัวฉันกระแทกเลยเห็นมั้ย”

                “ก็ฉันไม่อยากให้นายมานอนตักฉันนี่  ไม่เห็นเข้าใจเลยถ่ายปกนิตยสารวัยรุ่นนะคะ ทำแบบนี้มันไม่เป็นการเชิญชวนให้พวกวัยรุ่นทำตัวแบบนี้หรือไง ทำไมต้องถ่ายอะไรแบบนี้ด้วย”

                วีนแตกเลย ขออภัยหากไม่เคยให้ฉันในโหมดนี้  แต่สำหรับฉันคิดว่าการให้ใครนอนหนุนตักโดยเฉพาะผู้ชายเนี่ย มันเป็นสิ่งสำคัญพอกับเฟิร์สคิสเลยทีเดียวนะ และอีกอย่างนี่มันนิตยสารวัยรุ่น เยาวชนของชาติ ทำแบบนี้ได้ไง -__-

                “เฮ้ โอมเพี้ยงเธอใจก่อนสิ”

                เท็นลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินมาหาฉัน แต่ฉันกับถอยเท้าหนี

                “พี่กล้องครับ ผมขอเวลา 5 นาที นะครับ”

                หมับ!

                มือของเท็นจับเข้าที่แขนซ้ายของฉันก่อนจะดึง กระชาก ลาก และ ถู (เว่อร์) ออกจากบริเวณจุดเกิดเหตุมาที่มุมตึก นายพาฉันมามุมตึกทำเพื่อ?

                “อะไรของนาย ลากฉันมาตรงนี้ทำไม”

                “นี่ฉันไม่คิดจะลวนลามหรือล่วงเกินเธอเลยจริงๆนะ สาบานเลยก็ได้  แต่เราสองคนกำลังทำงานกันอยู่นะ ได้โปรดช่วยเข้าใจด้วยเถอะ”

                “ทำไมฉันจะต้องเข้าใจในเมื่อฉันเป็นฝ่ายเสียเปรียบและนายก็ได้เปรียบ”

                “ฉันจะไปคิดอย่างนั้นกับเพื่อนวาที่แฟนในอนาคตได้ไงกันเล่า เธอเป็นเพื่อนนานะนะ และเธอก็เป็นเหมือนเพื่อนฉันด้วย”

                สรุปนายทำเพื่อ...นานะ -__-;;

                อาฮ้า! คิดอะไรดี ๆ ออกแล้ว พูดถึง ‘นานะ’ แกเป็นเพื่อนรักของฉัน ดังนั้นฉันขอมอบสิ่งดี ๆ ให้กับเธอ ผู้ชายที่จริงใจ รวย และหล่อ โอ้ว แกโชคดีมากเลยเพื่อน เพราะฉะนั้นถ้าอยากกำจัดคู่แข่งและให้เพื่อนมีความสุข มันก็ต้องวิธีนี้เท่านั้น

“ฉันจะช่วยนายจีบนานะก็ได้ ^O^”

“จริงเหรอ เธอพูดจริงใช่มั้ย “

หน้าของเท็นดูตื่นเต้นมาก ใจเย็นก่อนนายควรจะฟังให้จบประโยคก่อนนะ

“แต่มีข้อแม้...”

“ข้อแม้อะไร ฉันทำได้ทุกอย่างเลย ว่ามาเลย^^”

เยี่ยม!

“ถ้างั้นเอาหูมานี่สิ”

เท็นย่อตัวลงมา ส่วนฉันก็เขย่งขาอีกเล็กน้อย ก่อนจะกระซิบกระซาบเบา ๆ ทำเอาเจ้าตัวที่ได้ฟังถึงกับเบิกตาโตทันทีที่ได้ยิน

“เฮ้ยยยย!! เอาจริงดิ มันจะดีเหรอ”

“ดีสิ ดีมากด้วยนะ^O^”

Nana’s Talk ::

                สงสัยวันนี้หิมะจะตกในเมืองไทย ไก่ออกลูกเป็นลิง ยัยคนเขียนจะหน้าตาดี เพราะว่าวันนี้ยัยโอมเพี้ยงไม่รู้หายหัวไปไหน ดูสิ ฉันเลยได้โอกาสอยู่กับคินตาสองต่อสองเลย ฮู้ววว แต่ว่าถึงจะมีโอกาสได้อยู่สองต่อสองกับคินตาแล้วก็เถอะ แต่หมอนั่นไม่เห็นมีทีท่าว่าจะสนใจฉันสักนิด พอโอมเพี้ยงไม่อยู่วันนี้คินตาก็เลยเงียบยิ่งกว่าเก่าอีก อย่างนี้ฉันคงจะต้องทำอะไรสักอย่างแล้วมั้ง

                “คินตา วันนี้นายไปกินราเม็งที่ร้านของบ้านฉันเอามั้ย อร่อยมากเลยนะ^O^”

                ชักชวนไปที่บ้าน หลังจากนั้นถ้าคินตายินยอมล่ะก็ โฮะๆๆๆ ฉันมอมยาและวางแผนปลุกปล้ำเขาซะ -..-

                “ไม่ล่ะ ฉันอยากกินข้าวที่บ้านมากกว่าน่ะ เธอทำอาหารเป็นรึเปล่า”

                =[  ]=;;

พูดตามตรงคำถามนี้มีคนถามฉันเกินร้อยครั้งเห็นจะได้ เพราะคนส่วนใหญ่คิดว่าครอบครัวฉันเปิดร้านราเม็ง ดังนั้นคนในครอบครัวก็จะต้องทำอาหารเป็น และอร่อยขั้นสุดยอด แต่ความจริงแล้วฉัน...

ทำไม่เป็น และไม่คิดที่จะทำเลยด้วยซ้ำ ฉันเกลียดการทำอาหารที่สุดเลย TOT

“ขอโทษนะ ฉันทำไม่เป็นหรอก”

“อา...อย่างนั้นเหรอ วันนี้ฉันไม่อยากไปกินที่ร้านแบล็กโมเทียล และก็ไม่อยากจะไปกินข้าวที่ไหนเลย ไม่รู้ทำไมฉันถึงอยากกินข้าวที่บ้าน  เธอหายไปไหนของเธอนะโอมเพี้ยง”

=___=

บังอาจมาก อยู่กับฉันแต่ไปคิดถึงเพื่อนของฉัน นายมันบ้ามาก! ฉันสวยขนาดนี้ทำไมถึงมองข้ามฉันเรื่อยเลย อ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะ คินตาคิดถึงโอมเพี้ยงเหรอ *O* อย่างนี้เท่ากับคินตามีใจให้ยัยเพี้ยงเพื่อนรักรึเปล่า?

“นายว่าโอมเพี้ยงน่ารักมั้ย”

หลอกถาม โฮะๆๆๆ

“น่ารัก...” อ้าวทำไมเงียบไป ตอบอะไรมากกว่านี้หน่อยเซ่ โอ๊ะ บันทึกเสียงไว้ด้วยท่าจะดี ^O^ “ผู้หญิงคนนั้นน่ารักมาก ถึงแม้ว่าจะดูบ๊องบางครั้ง ซุ่มซ่ามบ่อยไป แต่อยู่ด้วยแล้วก็เพลินดีนะ เวลาที่โอมเพี้ยงอยู่ด้วย ฉันรู้สึกว่าโลกมันดูสดใสดี ทำให้ฉันรู้สึกดีตามไปด้วย เฮ้ย! เธอทำอะไรน่ะ”

ติ๊ด

แค่บันทึกก็เรียบร้อย ><’

“ก็บันทึกเสียงน่ะสิ ^O^”

“นี่เธอ! ลบเดี๋ยวนี้เลยนะ นี่ ห้ามเอาไปเปิดให้ใครได้ยินนะ”

คินตาทำท่าจะช่วงชิงโทรศัพท์ของฉันไปจากมือแต่โทษทีพอดีฉันไม่เตี้ยเหมือนยัยโอมเพี้ยงสุดที่รักของนายหรอกนะที่จะยืนเตี้ยให้นายมาแย่งหลักฐานชิ้นสำคัญได้  แบร่ :P

ยัยเพี้ยงเอ้ย หากตอนนี้แกกำลังนอยด์และเศร้าเสียใจอยู่ที่ไหนก็ตาม เพื่อนรักของแกคนนี้จะบอกว่าเลิกนอยด์และมารอฟังข่าวดีได้เลย เฮ้อ...จะว่าไปเสียดายเงิน 1 ล้านบาทจัง (เพื่อนกันมันช่างเชื้อไม่ทิ้งแถวซะจริงๆ )

“กรี๊ดดดดดดด!!”

สะดุดกิ่งไม้ล้ม

ฟิ้ววววววว

จ๋อม!

“โทรศัพท์ของช้านนนนนน!!!!!!! ”

ไอโฟน 4 เอส บัดนี้จมนํ้าไปแล้ว โอ้ว ใจดวงน้อยแตกสลาย TTOTT 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk Talk ::
ยาวเว่อร์อีกแล้วตอนนี้  แต่งเพลินไปหน่อยนึง ขออภัยถ้าขี้เกียจอ่าน และขอบคุณที่ทนอ่านจนจบนะคะ สามารถแสดงความเห็นกันได้เลยนะ คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้! ฮ่าๆๆ อยากแนะนำอะไรก็เชิญเลย คอมเม้นท์ของท่านคือกำลังใจของเรา ขอบคุณค่ะ