รักไหนที่แท้จริง..?

ลำดับตอนที่ #1 : ชอบเธอหรือนี่..?

เนย สาวน้อยหน้าตาพื้นๆไม่สวย ไม่เด่น ไม่สะดุดตา นิสัยพูดตรงจริงใจไม่เสแสร้ง เด็กบ้านๆที่ต้องมาเรียนต่อมอปลายที่โรงเรียนชื่อดังของจังหวัดในเมือง เธอไม่ได้เรียนเก่งแล้วสอบได้โรงเรียนนี้หรอกแต่เธออยากเปลี่ยนโรงเรียนที่เรียนอยากรู้อยากเห็นการใช้ชีวิตของคนในเมืองบ้างทั้งๆที่ตัวเองนั้นช่างซื่อ ไม่ทันคนซะเหลือเกิน

วันแรกกับการเรียนโรงเรียนในเมืองของเธอ เนยมีเพื่อนที่มาเรียนมอปลายพร้อมเธอคนหนึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กซึ่งอยู่บ้านใกล้กันชื่อว่า “โย” โยเป็นเด็กบ้านๆไม่รู้เรื่องยิ่งกว่าเนยซะอีก (เอาแล้วไงก็ช่างมาอยู่ด้วยกันซะนี่)

เนย : โยเสร็จยัง..? (สายตลอดแม่คนนี้ ตั้งแต่ประถมยันมัธยม)

โย : เสร็จแล้วๆ แปปนึง

เนย : (เสร็จแล้ว..? แปปนึง หมายความว่ายังไม่เสร็จกำลังรีบอยู่ _ _’)

ทั้งสองคนนั่งรถสองแถวไปโรงเรียนพร้อมกัน เหมือนที่เคยไปโรงเรียนพร้อมกันตั้งแต่ประถม เมื่อถึงโรงเรียน ทั้งสองเดินไปเรียนอย่าง งงๆ เพราะไม่ชินกับโรงเรียนใหม่ วันแรกก็เป็นปกติแต่ละวิชาก็ไม่ได้เรียนไรมากมายเหมือนเป็นการทำความรู้จักกันเพราะหลายๆคนก็มาจากที่อื่นบ้างอยู่ที่โรงเรียนนี้ตั้งแต่เดิมบ้าง เมื่อรู้จักกันก็ได้คุยกัน บางวิชาก็ให้จับกลุ่มบ้าง ซึ่งแน่นอนเด็กที่อยู่โรงเรียนนี้ตั้งแต่แรกเค้าก็ต้องอยู่ด้วยกันเหลือแต่คนแปลกหน้าอย่างเราที่ก็จับกลุ่มกันด้วยความไม่คุ้นเคย เมื่อจับกลุ่มกันเสดกลุ่มของเราก้อมี

เนย,โย,ฟ้า,ป่าน,ดาว,สุ ด้วยความที่เรามาจากต่างที่กันไปกินข้าวหรือไปไหนมาไหนก้อไปด้วยกันอยู่ด้วยกันจนสนิทกันเลย

ฟ้า เป็นเด็กต่างจังหวัดเลยมาเช่าหอพักใกล้ๆโรงเรียน ซึ่งที่นี่แหละเป็นแหล่งมั่วสุม เห้ยย รวมตัวของพวกเรา ^^ แล้ววันหนึ่งป่านสาวสวยของกลุ่ม ที่ผู้ชายรุมจีบกันอย่างไม่เกรงใจเพื่อนในกลุ่มกันเลยทีเดียว เห้อ ได้นัดเจอกับแฟนใหม่ของเธอและชวนพวกเราไปด้วย วันนี้เนยนั่งมอไซต์กับป่าน ฟ้านั่งกับสุ ไปกันสี่คนเพราะดาวมีนัดกับแฟน ส่วนแม่ชีโยไม่ไปเที่ยวไหนไม่ชอบเที่ยวยิ่งไปเจอผู้ชายหมดสิทธิ์

หน้าห้างไม่ไกลจากหอมากนัก ไปถึงแฟนของป่านก็ยังไม่มาอาจเพราะเราคงไปก่อน (คิดในแง่ดีเค้าคงไม่ตั้งใจมาหลังผู้หญิงหรอก) แต่รอไม่นานแฟนใหม่ป่านก้อมา พวกเราก้อไม่รู้หรอกว่าคนไหนรู้อีกทีก้อตอนที่อีป่านเดินเข้าไปหาเค้านี่แหละ แฟนป่านพาเพื่อนมาด้วย สงสัยเพื่อนแฟนป่านก้อคงอยากจะมาเห็นหน้าป่านเหมือนกันซินะ เหมือนพวกเราแหละ ^^ ทันทีที่อิป่านเจอแฟนเท่านั้น นางก็ไปซ้อนท้ายเค้าซะนี่ แล้วฉันละที่นางนั่งมาด้วยเนี๊ยะ _ _’

ป่าน : เห้ยเนยวันนี้ฉันขอนั่งรถกับแฟนฉันวันนึงนะ

เนย : อ้าวว เห้ย เอางี้เลยหรอ เออก้อได้ให้แกวันนึง

แต่ไม่ทันจะคว้ากุญแจรถก็มีมือใหญ่ๆด้านๆ มาคว้ากุญแจรถไป ด้วยความตกใจและปรี๊ดดดแตก

เนย : เห้ย…อารายหว่ะ มาเอากุญรถแจฉันทำไม

เนยหันไปพูดใส่เจ้าของมือนั้นด้วยอารมณ์เสีย แต่ก็ต้องเจอกับสีหน้ายิ้มแย้มพอใจกับสิ่งที่ตนทำของชายหนุ่มร่างสูง ผิวขาว และสายตาที่มีเสน่ยิ่ง เขาเป็นเพื่อนของแฟนอิป่าน ชื่อไปร์ ไปร์หาได้สนใจคำพูดของเนยไม่ คว้ากุญแจได้ก็ขึ้นไปนั่งขับมอไซต์ทั้งๆที่ไม่ใช่รถของตน

เนย : อารายเนี๊ยะ รถฉันนะ ทำงี้ได้ไง

ไปร์ : เอ้า..!! เร็วซิ เพื่อนเค้าไปหมดแล้วนะ จะอยู่นี่รึไง (เสียงหล่อเข้ม แต่กวนตรีนน พูดขึ้น)

เนย : นายนะซิต้องอยู่นี่ เพราะที่นายนั่งอยู่อ่ะรถฉัน และฉันก็ไม่อนุญาตให้นายนั่งรถฉันด้วย

แล้วเนยก้อเข้าไปแย่งกุญแจที่เสียบติดอยู่กับรถ โดยไม่ทันนึกว่าได้เข้าไปใกล้ไปร์มาก สายตาเนยเผลอหันไปสบตากับไปร์ที่ยิ้มด้วยความพอใจ เริ่มรู้ตัวเนยรีบผละตัวออกห่างไปร์ทันที

ไปร์ : ไม่ไปงั้นไปละนะ ^^ (พร้อมด้วยสายตายิ้มเยาะเย้ย ได้ใจ และขับรถออกจากตรงนั้น)

เนย : เห้ยยย …!! หยุดนะเว้ยย รถฉันนะ (โมโหและอายสายตานับสิบคู่ที่มองอยู่)

ไปร์หยุดรถและหันมายิ้มขำๆ กับเนย เนยรีบวิ่งไปนั่งซ้อนท้ายด้วยอารมณ์โมโห (เนย : หน้าด้าน)ไปร์ขับรถไปเรื่อยๆโดยได้สนใจอารมณ์โกรธของเนยที่แสดงออกอย่างเหนได้ชัดเลยแถมยังยิ้มอย่างอารมณ์ดี (เนย : บ้าไปแล้วรึไงทำคนอื่นโมโหยังจะมายิ้มอารมณ์ดีอยู่ได้) เนยพรึมพรำ

เนย : นี่นายช่วยขับรถให้มันเร็วหน่อยได้ไม๊ เพื่อนฉันไม่รู้ไปถึงไหนตามไม่ทันแล้วเนี๊ยะ

ไปร์ : ตัวเองช้าแท้ๆยังมาสั่งคนอื่นอีกนะเรา (ไปร์พูดด้วยน้ำเสียงกวนตรีน)

เนย : ทีนายขับรถคนอื่นไม่คิดบ้างรึไง หน้าด้าน (หงุดหงิดๆ)

ไปร์ขับรถไปเรื่อยๆโดยไม่มีบทสนทนาอะไรกันจนกระทั้งไปถึงน้ำตก เนยเป็นคนชอบน้ำตกมากไม่มีครั้งไหนที่มาเที่ยวน้ำตกแล้วจะไม่ลงเล่นน้ำและครั้งนี้ก็เช่นกัน

ถึงน้ำตกเนยไม่พูดพร่ำทำเพลงโดดลงเล่นน้ำในชุดเสื้อยืด กางเกงกีฬาของเธอที่ใส่มานั่นแระ (ชุดไปเที่ยวเธอหรือนี่..??) เนยลงเล่นน้ำอย่างสบายใจเหมือนว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้โมโหใครมา

ฟ้า : เห็นน้ำตกไม่ได้เลยนะแก เป็นต้องโดดลงไปเล่น

เนย : นานๆทีกว่าจะมาก็เล่นให้เต็มที่หน่อยซิ ^^

ฟ้า : แล้วแกลงไปเล่นแกเอาชุดมาเปลี่ยนรึไง..?

เนย : เออหว่ะ…ฉันลืมไปเลย _ _’ ไม่เป็นไรเดียวนั่งมอไซต์ก็แห้งเอง

ก้อไม่บอกกันล่วงหน้าเลยนี่ว่าจะมาน้ำตกบอกแค่จะมาดูหน้าแฟนอีป่านมัน _ _!!

ในขณะที่เนยเล่นน้ำอยู่นั้น ไม่รู้เลยว่ามีสายตามองเธออยู่ทุกอิริยาบถ

เบนซ์ : เห้ยย ไปร์มองไรหว่ะ (ถามด้วยน้ำเสียงแหย่เหมือนจารู้คำตอบอยู่แล้ว)

ไปร์ : ป่าว..!! มองไรละ กรุก้อมองไปเรย ให้กรุนั่งปิดตารึไง

เบนซ์ : สนใจเพื่อนป่านหรอหว่ะ..?

ไปร์ : ป่าว สน เสิน อารายละ อย่างกรุจาไปชอบใครเป็น แฟนสักคนยังไม่เคยมี ไม่ใช่เมิงนะเว้ยยย

เบนซ์ : เค้าอ่ะชื่อเนย

ไปร์ : จิงหรอหว่ะ (พูดอย่างสนใจ)

เบนซ์ : ไหนบอกไม่สนไง 555

ไปร์ : เค้าก้อน่ารักดี.. (ยิ้มไปพูดไป)

เบนซ์ : เมิงมองตรงไหนหว่ะว่าน่ารัก แค่ความเป็นผู้หญิงยังหายากเลย 555

ไปร์ : มันก้อน่ารักในแบบของเค้า เมิงเอามาตรฐานของเมิงมาวัดไม่ได้หรอกเว้ยย

เบนซ์ : ไม่สนใจเรยยยย … (น้ำเสียงประชดประชัน) ป่านบอกกรุว่าเนยยังไม่เคยมีแฟนเลยหว่ะเมิง แต่ก้อน่าอยู่ไม่รู้ชอบผู้หญิงด้วยกันรึป่าว ….ขอเวลาไปสวีทกับแฟนก่อนนะ เมิงก้อนั่งไม่สนใจเค้าไปละกัน

ถึงเวลากลับแระ เนยก้อเดินมาที่รถพร้อมกับฟ้าและสุ

เนย : ฟ้า สุ ฉันนั่งรถไปกับพวกแกด้วยนะฉันตัวเปียกเดียวคนขับรถฉัน เค้าจะเปียกฉันไม่อยากทำใครเดือดร้อน (เสียงประชดแดกดัน)

สุ : รถแกก็มีทำไมไม่นั่งรถแกละ (แอบแซว)

ฟ้า : ใช่ๆ แกนั่งหลังฉัน ฉันก็เปียกหมดซิ (ผลักไสไล่ส่งเพื่อนกันเหลือเกิน)

เนย : ทิ้งกันอย่างนี้เลยหรอ เด่วเหอะ

ไปร์ : มาขึ้นรถเหอะ ไม่เป็นไรไหนๆก้อเป็นคนขับรถแล้ว เปียกนิดเปียกหน่อยจาเป็นรายไป (ยิ้มเหมือนรู้ว่าเนยไม่มีทางเลือก)

เนยเดินมานั่งรถกับไปร์ด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจแต่ก้อไม่ได้โมโหมากอาจเพราะเนยเปนคนที่โกรธง่ายหายเร็วละมั้ง

ไปร์ : เขยิบมาอีกก็ได้เดียวก็ตกรถหรอก

เนย : ยุ่ง ชั้นชอบนั่งของชั้นอย่างนี้

ไปร์ : กลัวหรอ เหอะ เหอะ (น้ำเสียงยั่วโมโหอีกแระ)

เนย : กลัวคนอย่างนายเนี๊ยะนะ เชอะ

ขับรถไปสักพักไปร์ก็หยุดจอดรถริมถนน (เนย : จอดรถทำไม) เนยพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ

ไปร์ : จะพูดเสียงดังทำไมเนี๊ยะไม่ได้อยู่ไกลกันซะหน่อย

เนย : แล้วนายจอดรถทำไมละ รีบๆขับไปซิจาได้ถึงหอสักที

ไปร์ถอดเสื้อคลุมตัวเองยื่นมาให้เนย (เนย : อาราย..?) เนยถามอย่าง งงๆ

ไปร์ : ใส่ซะเด่วจะหนาวตายก่อนถึงหอ

เนย : ใครบอกว่าหนาว อากาศสบายดีออก

ไปร์ : หรอ งั้นก้อตามใจถือไว้ให้ด้วยละกัน

ไปร์พูดเสดก้อขับมอไซต์ต่อไป โดยปล่อยให้เนยแอบปลื้มใจกับการกระทำของตัวเองโดยไม่รู้ตัว เนยเอาเสื้อไปร์มาห่มและแอบยิ้มเขินๆ ทั้งสองนั่งไปจนถึงหอพักโดยไม่ได้พูดอะไรกันเลย เมื่อถึงหอเนยยื่นเสื้อให้ไปร์

ไปร์ : ซักให้ด้วยนะ เปียกซะขนาดนี้จะให้ผมเอากลับไงอ่า (พูดและยิ้มพร้อมกับสบตาของเนย)

เนย : ไม่ได้ขอแล้วต้องซักให้อีกหรอ (เนยถามหน้างงๆ)

ไปร์ยิ้มและนั่งรถออกไปเลย ขณะเดียวกันสายตาทั้งสามสู่ของ ป่าน สุ และฟ้าก้อมองมาที่เนยอย่างตั้งคำถาม

เนย : มองไรกัน

ฟ้า : เห็นโกรธๆกันอยู่ ไหงเป็นงี้ได้หว่า (ยิ้มแหย่)

เนย : อะไร ก็โกรธแต่ฉันทำเสื้อเค้าเปียก

สุ : อ่ะๆ เพื่อนเรามีแฟนก้อคราวนี่แหละโว้ย (แซวอย่างสนุกปาก)

ป่าน : 555

เนย : เป็นบ้าไรกันเนี๊ยะ ไปอาบน้ำนอนดีกว่า

ป่าน ฟ้า สุ : ฮิ้ว ฮิ้ววววว ^____^