สาวห้าวสุดเซ่อ ดันมาเจอรัก

ลำดับตอนที่ #19 : Lesson 19

         และแล้วฉันก้อมาถึงพระราชวังของอีตาโอมซะที  แน่นอนว่ามันเรียกว่าบ้านไม่ได้เพราะว่ามันโค-ตะ-ระใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆ   แล้วมันจะให้ฉันทำความสะอาด วันเดียวก้อไม่เสร็จหรอก  ถ้าฉันทำมันทั้งหลังฉันต้องตายแหงๆเลย  แต่ฉันอยากเช็ดหลังคาบ้านมันจิงๆเลยแฮะ (ฉันชักจะโรคจิตเหมือนไอ้ผู้แต่งซะแล้วสิ:มักกะโรนี) )(ไหงแกมาแขวะฉันซะงั้นเลยวะ ฉันอยู่ของฉันดีๆนะแก:ผู้แต่ง)(เจ๊เปิดทางให้พูดหน่อยหละปล่อยซะยาวเลย:มักกะโรนี)(แหมแกนานทีมีบทพูด เฮ้ย เข้าเรื่อง:ผู้แต่ง)เหตุที่ฉันอยากเช็ดหลังคาบ้านมันก้อเพราะว่า หลังคาบ้านมันสวยมากค่ะโรบิน มันออกแนวตะวันตกหนะ  แล้วฉันก้อคิดว่าบ้านมันต้องเปนโชว์รูมรถอย่างแน่นอน รถมันมีเปน10 คัน ฉันหละอึ้งจิงๆ  บ้านฉันมี 2 คันเอง

"นี่มัวแต่ยืนอยู่ได้  ทำอย่างกะไม่เคยเหนงั้นแหละ"

"........."เออ ฉันไม่เคยเหนหวะ

"ยัยบ้านนอกเข้ากรุงเอ๊ย"

"........"เออ ฉันมันบ้านนอก ก้อดูจมูกฉันสิ บ่งบอกเหลือเกินว่ามีเชื้ออีสานหนะ ดั้งแหมบเชียว(แกมันสะเทือนใจฉันหวะ:ผู้แต่ง)

"ตามมา" หลังจากที่นายนั่นพูดเสร็จฉันก้อเดินตามเข้าไปอย่างระมัดระวัง ไม่รู้ฉันเป็นอะไร เกร็งเปนบ้าเลย นี่ฉันต้องมาทำความสะอาดบ้านที่สวยขนาดนี้เลยหรอไงเนี่ย แล้วอีกอย่างนายนี่อยู่คนเดียวเข้าไปได้ไงวะ ถ้าเปนฉันหละเหงาตายเลย

"นี่ ฉันต้องทำหมดเลยหรอ"

"จะบ้าหรอ ถ้าเทอทำหมดนี่นะ เทอคงต้องนอนกับฉันแล้วแหละ"เออมันก้อจิง

"แล้วจะให้ฉันทำรูไหนหละย่ะ"

"ข้างบนที่มีห้องอยู่ 5 ห้องหนะ ทำไปให้หมดแต่มีอยู่ห้องนึงที่ล็อกหนะไม่ต้องทำเพราะมันเปนห้องของพ่อแม่ฉัน  แล้วฉันจะออกไปข้างนอกเดี๋ยวเข้ามา เข้าใจ๋"

"(- -) (_ _)"

"อ้อ แล้วก้ออย่ามาอาบน้ำที่นี่ด้วย"นายนั่นพูดหลังจากที่ฉันเหนห้องน้ำ แล้วทำตาโต

"รู้แล้วน่า" ความจิงฉันก้อกะจะไม่อาบบ้านนายเหมือนกันนั่นแหละ แต่นายห้ามฉันมันก้อคือการยุฉันนั่นแหละ คิ คิ คิ  

"ยิ้มอะไรอยู่คนเดียว"นายนั่นมองฉันอย่างจับพิรุท

"เปล๊า"พอฉันพูดเสร็จฉันก้อเดินขึ้นไปข้างบนโดยที่ตานั่นหันหลังไปขึ้นรถแล้วออกไปด้านนอก

"ถึงเวลาทำงานบ้านแล้ว Les't go" แล้วฉันก้อทำทุกอย่างตามที่นายนั่นสั่ง

......
.....
....
...
..
.

  "โย่ โย่ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสร็จแล้ว ดีใจอีหลีเด้อ"ไปอาบน้ำดีกว่า ล้าล้าลา  แล้วเวลาก้อผ่านไป จนฉันอาบน้ำเสร็จ  โอ้ว สบายจิงๆ ดีนะที่ตานั่นยังไม่กลับมา   เฮ้ย  นั่นใครอ่า กำลังจะเข้าไปในห้องนั้นนี่หน่า แถมยังใส่ชุดมหาลัยอยู่เลยต้องเปนขโมยแน่ๆเลย คอยดูเถอะ  ไม้เบสบอลนี่หน่า  เสร็จฉันแน่ ไอ้ขโมย  แล้วฉันก้อค่อยๆย่องและเปิดประตูจะเข้าไปในห้องนั้น


                 แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

  "เฮ้ยยยยยยยยย/เฮ้ยยยยยยยยย"ฉันและเขาต่างพูดพร้อมกัน  จะไม่ให้ร้องได้ๆไงเล่า  ก้อเขากำลังแก้ผ้าอยู่หนะสิดีนะที่ฉันยังไม่เหนน้องชายเขาอ่า-//-

"หันมาได้แล้วแหละ-//-" ควับบบบ(เอฟเฟ็คหันหลัง) ค่อยยังชั่วหน่อยที่มันใส่เรียบร้อยแล้ว

"นายเปนใครอ่า" หน้าเหมือนนายโอมเลยแฮะ

"ฉันต่างหากที่ต้องถามว่าเทอเปนใครเข้ามาบ้านฉันได้ยังไง"

"เอะ ฉันต่างหากที่ต้องถามนาย"

"ฉันอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิดแล้วพอใจหรือยังเล่า"

"เอะ  แล้วไหนนายนั่นบอกว่าอยู่คนเดียวไง"ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองแต่ผู้ชายคนนั้นก้อยังได้ยิน

"นายนั่นที่เทอหมายถึงหนะคือนายโอมหรือป่าว"

"ใช่"

"ฉันเปนพี่ชายเค้าเองแหละ  แล้วที่มันบอกว่าอยู่คนเดียวก้อเพราะว่าฉันอยู่หอหนะ"อ๋ออย่างนี้นี่เอง แต่ยังไงตานั่นก้อผิดไม่ยอมบอกฉันมาดีๆ

"อ๋อ"

"ยัยมักกะโรนี อยู่ไหนเนี่ย"เฮ้ย มันเสียงนายโอมนี่หน่า

"เอ่อ...ไปก่อนนะ.....ค่ะ"ทำไมต้องลืมพูดค่ะด้วยวะ

"เดี๋ยว...-//-"

"หือ"

"ฉันชื่อ อาร์มนะ เทอชื่อมักกะโรนีใช่มะ"

"ใช่.....ค่ะ"ลืมอีกแล้วตู

"ไม่ถนัดพูดค่ะก้อไม่ต้องพูดหรอก"

"อือ"ค่อยถนัดปากหน่อย

"ไปแล้วนะ" แล้วฉันก้อเดินลงมาข้างล่างเพื่อชำระความแค้นของฉันกะอีตานั่นบังอาจหลอกฉัน

"นี่ เทอไปไหนมาเนี่.....O_oพี่อาร์มทำไมกลับเร็วจัง" หน้าซีดเปนไก่เชียวนะไอ้โอม

"ป่าวหรอกเผอิญฉันลืมของไว้ว่าจะมาเอาแล้วก้อจะอาบน้ำซะหน่อยก้อเลยมาเจอสาวน้อยผู้น่ารักคนนี้"   ตายแล้วพี่อาร์มชมว่าฉันน่ารักด้วย เดี๋ยวก้อจับมาหอมแก้มซะเลย-///-

"พี่ชมว่ายัยนี่น่ารักหรอ  พี่มีตาหามีแววไม่  พี่มีตาอยู่ที่ฝ่าเท้าหรือป่าวเนี่ย"   นายนั่นพูดแล้วชี้มาที่ฉัน

               เพี้ยยยยยยยยยยยยย (ฉันตีแขนมันค่ะ)

"นายไม่พูดก้อไม่มีใครหาว่าเปนใบ้หรอกย่ะ"ฉันกระซิบด้วยเสียงอันเบาเพื่อไม่ให้พี่อาร์มรู้ เดี๋ยวเสียภาพพจน์(ถูกป่าวหว่าเขียนอย่างงี้:ผู้แต่ง) 

"ก้อมันจิงนี่หน่าเทออย่าปฏิเสธความจิงน่า รับไม่ได้อ่าเดะ" ไม่ได้รับไม่ได้ย่ะ  แต่อายเว้ย-//-

"นี่......"

"พอแล้ว  ทะเลาะกันอยู่ได้"

"ชิ/ชิ" ฉันกับนายโอโม่นั่นพูดพร้อมกันแล้วสะบัดหน้าไปอีกทางนึง

"5555555555555555+" นี่คือเสียงพี่อาร์มที่ขำได้น่ารักมาก แต่คำต่อมาที่พี่อาร์มพูดฉันแทบจะกระโดดกัดคอพี่เขาแล้ว ซึงคำนั้นก้อคือ

"เทอสองคนนี่เหมาะกันดีนะ" -/////- อะไรนะ ทำไมต้องอายด้วยนะ


<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<


        มาเจอกันแล้วนะค่ะหายไปนานแสนนาน  ยังไงก้อเปนกำลังใจหน่อยนะค่ะ   วันนี้สอบเส็ดกลับ
บ้านมาปุ๊บก้อมาอัพให้อ่านกันปั๊บเลยนะค่ะ  ตอนนี้คิดว่าจะแต่งเรื่องใหม่ด้วยแหละค่ะ  แต่คิดว่าเอาเรื่อง
นี้ให้รอดก่อนดีกว่า   แต่ก้อคิดพล็อตเรื่องหน้าไว้แล้ว   ยังไงก้อเปนกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ อย่าลืม      

    ~กรุณาเม้น    โหวต    และติดตามตอนต่อไป   ด้วยค่ะ   จาก !!! ไม่มีใครรัก+ + + + บายยยย~

               เพี้ยยยยยยยยยยยยย (ฉันตีแขนมันค่ะ)

"นายไม่พูดก้อไม่มีใครหาว่าเปนใบ้หรอกย่ะ"ฉันกระซิบด้วยเสียงอันเบาเพื่อไม่ให้พี่อาร์มรู้ เดี๋ยวเสียภาพพจน์(ถูกป่าวหว่าเขียนอย่างงี้:ผู้แต่ง) 

"ก้อมันจิงนี่หน่าเทออย่าปฏิเสธความจิงน่า รับไม่ได้อ่าเดะ" ไม่ได้รับไม่ได้ย่ะ  แต่อายเว้ย-//-

"นี่......"

"พอแล้ว  ทะเลาะกันอยู่ได้"

"ชิ/ชิ" ฉันกับนายโอโม่นั่นพูดพร้อมกันแล้วสะบัดหน้าไปอีกทางนึง

"5555555555555555+" นี่คือเสียงพี่อาร์มที่ขำได้น่ารักมาก แต่คำต่อมาที่พี่อาร์มพูดฉันแทบจะกระโดดกัดคอพี่เขาแล้ว ซึงคำนั้นก้อคือ

"เทอสองคนนี่เหมาะกันดีนะ" -/////- อะไรนะ ทำไมต้องอายด้วยนะ


<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<


        มาเจอกันแล้วนะค่ะหายไปนานแสนนาน  ยังไงก้อเปนกำลังใจหน่อยนะค่ะ   วันนี้สอบเส็ดกลับ
บ้านมาปุ๊บก้อมาอัพให้อ่านกันปั๊บเลยนะค่ะ  ตอนนี้คิดว่าจะแต่งเรื่องใหม่ด้วยแหละค่ะ  แต่คิดว่าเอาเรื่อง
นี้ให้รอดก่อนดีกว่า   แต่ก้อคิดพล็อตเรื่องหน้าไว้แล้ว   ยังไงก้อเปนกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ อย่าลืม      

    ~กรุณาเม้น    โหวต    และติดตามตอนต่อไป   ด้วยค่ะ   จาก !!! ไม่มีใครรัก+ + + + บายยยย~