สาวห้าวสุดเซ่อ ดันมาเจอรัก

ลำดับตอนที่ #13 : Lesson 13

        "นายตามฉันมาทำไมเนี่ย"ไม่ต้องสงสัยว่าหันไปด่าใคร หันไปด่าไอ้โอโม่  มันตามฉันมาตลอดเลยตั้งแต่ฉันมาโรงเรียน   เอะ หรือว่าฉันยังไม่ล้างตู-ด  ถึงได้มีหมาตามหลังมาเนี่ย



         "ฉันไม่ได้ตามเทอนะ"



         "แล้วนายจะไปตึกม.ต้นทำไม"



         "แล้วเทอหละ" บังอาจย้อนนะเนี่ย



         "ฉันไปหาน้องของฉัน อ้อ รู้แล้วว่านายจะไปหาใคร จะไปหาน้องนีน่านั่นใช่มะ ชิ" ไปหากันอยู่ได้น่ารำคาญที่สุด



         "หึง ฉันหรอ" หึงหรอ ฉันไม่มีทางหึงนายหรอก



         "คนอย่างฉันเนี่ยนะจะหึงนาย อย่ามาตลกน่า" โมโหที่สุดเลย



         "แล้วเทอโมโหอะไรเล่า" นั่นสิ ฉันโมโหอะไรกันนะ



         "ไม่รู้เว้ย ไม่ต้องมาถามด้วย น่าเบื่อ"



         "แล้วใครมาด่าฉันก่อนหละเนี่ย" ฉันผิดใช่มะ ไม่เคยชนะตานี่ได้เลยหละมั้งเนี่ย



         "โอเคฉันผิด พอใจหรือยัง แล้วก้อเลิกเดินข้างๆฉันซะด้วย" ฉันตอบแบบขอไปที



         "ไม่ ไม่เหนมีป้ายเขียนเลย ว่าไม่ให้เดินข้างๆอ่า" กวนพระบาทฉันอีกและ น่าเบื่อที่สุด



         "......" ฉันเงียบ แล้วเดินไปหาไอ้อิ๋วที่ห้อง  แล้วตาบ้านั่นก้อตามมาอยู่ได้  ไอ้อิ๋วมันอยู่ไหนของมันเนี่ย ตอนนี้ตาโอโม่นั่นเดินไปคุยกะน้องชายตัวเอง



         "อิ๋ว"



         "อะไร"



         "ช่วยไรอย่างดิ"



         "ไม่" โห มันตอบง่ายมาก



         "น่านิดเดียวเองนะ" ฉันอ้อนมัน



         "ช่วยไรหละ" อิอิ ตามแผน



         "ช่วยสัมภาษณ์คนให้หน่อยดิ"



         "ไม่อิ๋วไม่ถนัด" มันตอบงี้อีกแระ ไม่เปนไรมีไม้เด็ด



         "แกรู้ไหมว่าฉันจะให้แกไปสัมภาษณ์ใคร"



         "......" มันเงียบแล้วทำไม่สนใจ



         "นีน่าอ่า แกไม่อยากใกล้ชิดเค้าหรอ"ไอ้อิ๋วฟังแล้วหยุดนิดนึง แล้วเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉันอย่าทึ่ง



         "ไม่อ่า รู้สึกเกลียดยัยนั่นมากเลย" อ้าว กรรมอีกฉัน ไหงเปนงั้นวะ



         "ไมอ่า"



         "ก้อมันตบพี่มักอ่า" โอ้ ไอ้น้องชาย ฉันรักแกจังเลย



         "แล้วทำไงหละเนี่ย"



         "พี่ก้อให้..."  ไอ้อิ๋วพูดแล้วมองไปยังตาโอโม่ที่คุยกะน้องชายอย่างสนุกสนาน

  

         "แกกำลังจะบอกฉันว่าให้นายนั่นช่วยหรอ" ฉันพูดแล้วไอ้อิ๋วก้อพยัdหน้า  เฮ้อ  ไม่มีทางเลือกอื่น คงต้องใช้จิงๆ ฉันจึงค่อยๆเยื้องกรายเข้าไปหาตาโอโม่นั่น



         "นี่ นายมานี่หน่อย" ฉันค่อยๆกระซิบตาโอโม่  แล้วก้อลากนายนั่นออกมาคุยข้างนอก



         "มีอะไรหรอ" ตานั่นพูดแล้วทำอาย



         "ฉันเรียกนายออกมา ไม่ได้จะมาบอกรักซะหน่อย ไม่ต้องอาย" พอฉันพูดจบ หน้านายนั่นก้อปกติทันที มันคิดจิงๆหรอเนี่ย



         "แล้วมีอะไรหละ"



         "มีอะไรอยากให้ช่วย"



         "อะไรหละ" ตานั่นพูดแล้วยิ้มแบบมีเลศนัย



         "ช่วยไปสัมภาษณ์นีน่าให้หน่อยสิ" ฉันพูดแล้วทำตาปริบๆยิ้มแบบอ้อนๆให้นายนั่น



         "ได้" โอ้ พระเจ้าจอร์จ  อยากจะถอดหัว สำเร็จแล้ว



         "นี่เปนคำถามที่ใช้ถามยัยนั่นนะและนี่คือที่อัดเสียง อะ" แล้วฉันก้อยื่นกระดาษและที่อัดเสียงให้ตานั่น



         "สัมภาษณ์ตอนนี้เลยหรอ"



         "ใช่ ไปเลยเร็วๆ เดี๋ยวฉันแอบดู เอาใจช่วย สู้ๆ สู้ตายหละ" ฉันพูดแล้วก้อผลักตานั่นเข้าไปหายัยหนูนานั่น



         "อ้าว พี่โอม มีอะไรหรือป่าวค่ะ" ดัดจริตจิงๆเลย



         "พี่..." เฮ้ย  พูดดิวะ  นายนั่นหันมามองฉัน ฉันเลยยิ้มให้



         "พี่มาขอสัมภาษณ์นีน่าหนะ"



         "เอะ พี่โอมอยู๋ชมรมบาสเกตบอลไม่ใช่หรอค่ะ" อีนี่ฉลาดจิงๆเลยนะไอ้บ้า



         "เอ่อ..." เอาแล้วไง ตัยหองแล้ว



         "ค่ะ"



         "เอ่อ..อ้อ..เพื่อนพี่ให้มาช่วยหนะจ่ะ"



         "ค่ะ ถามมาเลยค่ะ"



         "เอ่อ...น้องนีน่ามีพี่น้องกี่คนคับ" อย่าเกร็งดิวะ



         "เปนลูกคนเดียวค่ะ" ตาหวานเชียวนะ อีหนูนา หมันไส้เว้ย



         "แล้วย้ายมาจากโรงเรียนไหนคับ"



         "เอ่อ..โรงเรียนSPFค่ะ" ต๊าย ชื่อเหมือนสารที่อยู่ในครีมบำรุงผิวเลย SPF 15 ไง



         "แล้วมีหวานใจหรือยังคับ"



         "อันนี้ถามเองหรือป่าวค่ะ" เอาแล้วมันยั่วซะแล้วค๊าบ



         "......." อย่าเงียบดิ



         "ความจิงก้อมีอ่านะค่ะ"  โห อีนี่จ้องตานายโอโม่ซะหวานเยิ้มเชียว



         "เค้าเปนใครคับ"



         "ก้อ..." จึก จึก จึก ใครมาสะกิดเนี่ย ฉันใช้มือปัดมือที่สะกิดออก จึก จึก จึก ใครเนี่ยทนไม่ไหวแล้วนะ ควับ  อีจูเรียนี่หน่า



         "เทอมาทำไรที่นี่" ดีนะที่ยัยนี่พูดเสียงไม่ดัง



         "เรื่องของฉัน"



         "งั้นหรอ" ยัยนั่นพูดแล้วพยายามมองนายโอโม่กะนังหนูนาว่าทำอะไรกัน แล้วอยู่ๆอีจำปีก้อ



         "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" จ๊ากกกกก อุดหูแทบไม่ทัน  มันต้มนกหวีดกินเปนอาหารหรือไงเนี่ย



         "แกทำอะไรโอมเนี่ย" ฉันรู้แล้วมันกรี๊ดทำไม เพราะมันเหนไอ้โอมนั่นกับนีน่าจูบกัน ชิ อีตาบ้าเอ๊ย ทำไปไม่อายฟ้า อายดิน อายหิน อายสะพาน เลยหรอไงอีจำปีพูดเสร็จก้อเข้าไปจิกหัวอีนังหนูนามาตบ พร้อมนั่งค่อม เตรียมตบเต็มที่ รู้สึกจะได้ดูชะนีตบกันนะค่ะ อิ อิแต่อยู่ๆตาโอโม่ก้อจับมือฉันแล้ววิ่งหนีไปทันที โธ่เว้ยอะไรกันเนี่ยไม่ได้ดูชะนีตบกันเพราะแย่งผงซักฟอก อย่างแกเลย



          "ปล่อยนะ" ฉันพูดแล้วสะบัดมือออก



         "อะไรกันเล่า"



         "นายถือวิสาสะอะไรมาจับมือฉัน"



         "ทำไมกันเล่า"



         "ฉันไม่เหมือนผู้หญิงที่นายรู้จัก ที่นายเคยมีอะไรด้วยนะ ถึงจะมาทำแบบนี้หนะ"



         "เปนอะไรของเทอ อยู่ๆก้อมาด่าฉัน"



         "ก้ออยู่ๆนายก้อไปจูบกับนีน่านี่ จะให้ฉันไว้ใจนายได้ยังไง"



         "อะไรกันเล่า เค้าจูบฉันเองต่างหากเล่า"



         "แล้วทำไมนายไม่ขัดขืนเล่า" ฉันไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องโกรธเค้าด้วย ทั้งๆที่ก้อไม่เกี่ยวกับฉันซักนิดเดียวเลย



         "นายเอาของๆฉันมานี่" ฉันพูดแล้วดึงกระดาษที่เขียนคำถามกับที่อัดเสียงออกจากมือเค้าทันที



         "อะไรของเทอ"



         "......." ฉันเงียบ แล้ววิ่งหนีทันที  แต่เค้าก้อจับมือฉันไว้



         "ปล่อยเดี๋ยวนี้"



         "เรื่องอะไรกันเล่า"



         "ปล่อยนะ" ฉันพูดแล้วพยายามสะบัดมือออกแต่มือก้อไม่สามารถหลุดออกมาได้



         "เทอเปนหนี้บุญคุณฉันอยู่นะ เพราะฉะนั้น ฉันสั่งอะไรเทอก้อต้องทำ"



         "นาย...นายนี่มัน...บ้าที่สุดเลย" ฉันไม่น่าไปขอความช่วยเหลือจากตานี่เลยจิงๆ



         "นายจะให้ฉันทำอะไรว่ามาเลยดีกว่า" ชักจะรำคาญแล้วนะ



         "ฉันต้องการ......"













<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<









                 พบกันอีกตอนนะค่ะ   ไม่ได้มาอัพหลายวันเลย เผอิญโดนแม่ทำโทษไม่ให้เล่นคอม    ก้อเลยไม่ได้มาอัพน่ะค่ะ   ความจิงแล้วนะค่ะ    พบกันตอนหน้าค่ะ