สาวห้าวสุดเซ่อ ดันมาเจอรัก

ลำดับตอนที่ #2 : Lesson 2

             โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





   "ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เออ  ขำกันเข้าไป คนเดินชนโต๊ะไม่คิดช่วยเลย ขำกันซะทั้งห้องอยากจะเอาหัวมุดกำแพงเหลือเกิน



   "ไอ้มักแกมีซักวันป่าววะ ที่มาโรงเรียน แล้วไม่ตกบันไดก้อเดินชนโต๊ะอ่า  ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ"  ฟ้าพูดขึ้น  ฟ้าคือเพื่อนซี้ฉันเองคะแก๊งฉันมีกันอยู่ 3 คนคะนี่คือเพื่อนที่คบกันมาประมาณ 8 ปีคะ ซึ่งฉันก้อคิดอยู่ว่าจะคบมันต่อมั้ย มันหัวเราะฉันทุกวัน เวลาฉันทำซุ่มซ่าม  

  

   "มันเปนกิจวัตรของไอ้มักมันอยู่แล้วนี่หว่าสนใจไรมาก  ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ"  ต่ายเพื่อนฉันอีกคน นี่ขนาดกิจวัตรฉันแกยังหัวเราะมันได้ทุกวันเลยนะ แกยังอยากมีไม้เอกบน ต.เต่าหรือป่าวเนี่ย (ต่าย = ตาย)  

    ต่ายก้อเปนเพื่อนฉันอีกคนเรารู้จักกันตอนเข้าม.1 แต่ก้อยังไม่สนิทเท่ายัยฟ้า แถมยังเรียบร้อยอีกด้วย แต่คบกันนานเข้ามันเริ่มห้าวพอๆกับฉันแล้วหละ หัวเราะทีจะกินหัวคนเข้าไปได้ตั้งหนึ่งหัวเลยหละ



  "หยุดหัวเราะฉันซักทีเหอะ" ฉันพูดแล้วทำเปนงอน



  "เค้าล้อเล่นน่า อย่างอนไปหน่อยเลยนะ" ยัยฟ้ามาง้อฉัน ฉันไม่ยอมง่ายๆหรอก ถ้าแกไม่เลี้ยงไอติมฉัน (ไม่ค่อยงกเลยนะไอ้มัก:ผู้แต่ง)  (นิสัยก้อพอๆกะเเกอ่าแหละ:มักกะโรนี) ( -_-" : ผู้แต่ง)



  "แล้วแกกินข้าวยังหละ  ถ้ายังเดี๋ยวฉันเลี้ยง ออกคนละครึ่งกะไอ้ต่ายมัน" เออก้อยังดีวะไม่เลี้ยงไอติม แต่เลี้ยงข้าว



   "เฮ้ย เกี่ยวไรกะฉันวะ ไอ้ฟ้าฉันไม่มีตังเฟ้ย" ต่ายพูดขึ้นแล้วหยิบเงินมาให้ดู โหไม่มีตังพูดมาได้ แบงร้อย 5 ใบเนี่ยนะ



   "อ้าว ไอ้ต่ายพูดงี้เดี๋ยวได้ตายไปข้างนึง" ยัยฟ้าพูดแล้วทำหน้าโหด



  "เอางี้แล้วกัน แกเลี้ยงข้าวฉันทั้งสองคนเลย ไอ้ฟ้าข้าวเช้า ไอ้ต่ายข้าวกลางวัน" ฉันพูดเสร็จแล้วก้อลากยัยสองคนนี้ลงไปข้างล่างทันที อิ อิ ยังไงฉันก้อไม่เสียตังค์


        และแล้วก้อถึงโรงอาหาร  ฉันรู้สึกว่าคนเยอะจังเลย แต่ก้อไม่เท่าตอนกลางวัน ตอนกลางวันนะแทบจะมุดฝ่าดง teen ไปซื้อข้าวเลย



   "เฮ้ย ไอ้ฟ้าเอาเงินมาเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวเอง" 555555  และแล้วฉันก้อได้กินฟรีตั้ง 2 มื้อ



   "เออ แล้วเดินดีๆ หละระวังหกล้ม"  ยัยฟ้าพูดขึ้น ตายแล้วฉันมีเพื่อนคอยเปนห่วง



   "ฉันอายคนเค้าที่มีเพื่อนซุ่มซ่ามอย่างแกอ่า" เวงกำ ไอ้เพื่อนชั่ว ฉันหละอยากจะเอา บีคูล ยัดปากจิงๆเลย



   "ไปซื้อข้าวแล้ว"  ไม่อยากจะสนใจ



   "ป้า แกงเขียวหวานไม่เอามะเขือนะเอาไก่เยอะๆด้วย"



   "อีหนู แกงเขียวหวานไม่เอามะเขือเนี่ยนะ" ก้อใช่อ่าดิ  หูยานเหมือนนมแล้วหรอไงป้า



   "ใช่ป้า"



   "เอามะเขือไปหน่อยนะ คนมารอเยอะป้าเลือกไม่ไหวหรอก" ก้อได้วะ



   "ก้อได้ป้า"  แล้วป้าก้อตักแกงเขียวหวานมาให้ ซึ่งเต็มไปด้วยมะเขือ เนี่ยนะเอามะเขือไปหน่อย มันไม่หน่อยแล้วเยอะโคตรๆ



   "ไอ้มักโว้ย"  โอ๊ะโอ  ใครเรียกคนสวยเนี่ย อ้าวยัยฟ้านี่ แล้วฉันก้อรีบวิ่งไปหายัยพวกนั้น แต่แล้ว







            โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





    ขณะนี้ฉันรู้สึกว่าจานข้าวฉันลอยไปไหนก้อไม่รู้ มันหลุดไปจากมือฉันแล้ว   แล้วฉันก้อได้ยินเสียงคนขำไปทั่วโรงอาหารแล้วด้วย    รู้สึกฉันหน้าทิ่มกับพื้นอีกแล้ว  ฉันไม่อยากลืมตาเลย  ต้องมีคนหัวเราะฉันแน่  เอาไงเอากันมันหัวเราะฉันก้อหน้าด้านยืนให้มันหัวเราะหละวะ  ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นแต่แล้วก้อเจอะกับเหตุการไม่คาดฝัน

                         โอ้แม่เจ้า! หลวงพี่จอร์จทอดไข่ดาว









       <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<





      มาพบกันอีกตอนแล้วนะคะ  ยังไงก้อเอาใจช่วยกันหน่อยแล้วกันนะคะ  กลุ้มใจกะเรื่องนี้มากๆเลยหละคะ  กลัวแต่งไม่จบเพราะว่าไม่มีผู้ให้กำลังใจคะ(เริ่มอ้อนผู้อ่านซะแล้ว)  ยังไงก้อช่วยเม้นให้หน่อยนะคะ ช่วยโหวตให้ก้อจะดีคะ  ถ้าเรื่องนี้ไม่ค่อยมีคนอ่านอาจจะให้จบเร็วๆหรือ ไม่ก้อหมกให้มันเปนเหล้าอ่าคะ   ช่วยๆหน่อยนะคะ เรื่องแรกอ่า   แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าคะ