คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทนำ
ลิเคียว . เหล้าหวานที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์เพียงแค่ 15-30% กลิ่นหอมบางเบาเย้ายวนด้วยส่วนผสมของผลไม้ กระทั่งครีมละเลียดกรุ่นใจ แม้ดีกรีความร้อนแรงบาดคอจะไม่โดดเด่นเท่า หากใครกลับหยุดลิ้มลองรสหวานหอมชวนหลงใหลไม่ได้เลย
.
.
“พี่รักผม แต่ว่าผมไม่รักพี่ … ความคิดผมนะ พี่ก็แค่ … คู่นอน”
แม้จะรู้ตัวเองดีว่าได้พูดจาทำร้ายจิตใจคนตรงหน้าไปสักเท่าไร แต่เมื่อต่ออยู่หน้าเจ้าของร่างบอบบางคนนี้ เขาไม่สามารถที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้เท่าที่ควร หนำซ้ำยังรังแต่พูดจาก้าวร้าวแข็งกระด้างจนอีกคนจุกอกเสียทุกครั้งไป
ใช่ว่าเขาอยากจะพูดแบบนี้ … แต่ว่า …
… อดไม่ได้ …
… กลัว … กลัวว่าจะมีคนมาทดแทน …
… กลัว … กลัวความหอมหวานเจือกลิ่นละเมียดละไมจะละลายหัวใจเขา …
รัม . ปนหวานปนขมอยู่ในคราวเดียวที่พาดผ่านริมฝีปาก รสหวานชวนรื่นรมย์ยากจะถอนตัวของรัมสามารถทำให้คุณเมาเอาได้ง่ายๆ หากแต่แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าหนทางเบื้องหน้าคืออะไร ก็ยากแล้วที่จะถอนตัวออกมาจากวังวนแห่งความหวานเย้ายวนนั้นได้
.
.
“เอาแทมินกลับคืนมาให้ผมเดี๋ยวนี้” เสียงทุ้มต่ำพูดขึ้นเรียบๆ แต่ทว่ากลับทำให้คนฟังรู้สึกหนาวเยือกจับขั้วหัวใจ
“แต่เด็กคนนั้นไปแล้ว … เขาลาออกไปแล้วนายก็รู้”
“ไปแล้วก็ตามกลับมาไม่ได้หรือไง ผมยังไม่อนุญาตให้แทมินไปไหน แล้วแทมินจะไปได้ยังไง”
“แต่ …”
“อย่าให้ผมต้องพูดซ้ำอีก ไปตามแทมินกลับมาให้ผมเดี๋ยวนี้!”
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฟิคชั่นเรื่องนี้ตั้งใจนำเสนอความรักในแต่ละรูปแบบถ่ายทอดออกมาในกลิ่นอายของแอลกอฮอล์
ที่แน่นอนค่ะว่าคนส่วนใหญ่รักมัน และชอบที่จะลิ้มลองมัน …
ไม่ต่างจากความรักเลยค่ะ บางทีแม้จะรู้ทั้งรู้ว่าเจ็บ แต่ก็ยังกล้าเดินหน้าต่อ
เหมือนพวกแอลกอฮอล์ลิซึ่มที่ติดเครื่องดื่มประเภทนี้มากจนหยุดตัวเองไม่ได้ ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันไม่ดีต่อร่างกาย
อ่านแล้วลองเทียบดูสิคะว่าตรงกับตัวคุณบ้างหรือเปล่า ?
แก้ ปรับพล็อตบททั้งหมดเป็นชายชายเรียบร้อยแล้ว .
ความคิดเห็น