ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic baramos]ฟิค บารามอส โร&คิล

    ลำดับตอนที่ #6 : ค่ำคืนอันแสนหวาน~(รึเปล่า?)(100%)

    • อัปเดตล่าสุด 21 เม.ย. 52


    พระจันทร์สีเหลือนวลลอยเด่นยามค่ำคืน เหล่าสัตว์น้อยใหญ่ที่ออกหากินตอนกลางคืนเริ่มส่งเสียงร้องคลอไปกับเสียงเสียดสีของใบไม้ที่ดังขึ้นในป่าเหมือนบรรเลงขับกล่อมใ้ห้ทุกคนอยู่ในห้วงนิทราอย่างเป็นสุข............

    .................

    ..........

    ซะที่ไหนกันล่ะ!!

    พวกเขาทั้ง5คนต้องมาันั่งตากน้ำค้างกันอยู่ใจกลางป่าแบบนี้มาเป็นชั่วโมงเพื่อให้ไอ้ขอทานกิตติมศักดิ์มาถามนู้นถามนี่ให้เรื่องมากอยู่นั่นแหละ!!!ไม่เห็นหรอ(ว่ะ!!)!!คนจะนอน!!

    ย้อนไปเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน

    ทุกสรรพสิ่งตกอยู่ในความเงียบเหลือก็แต่ดวงตาสี่คู่ที่จ้องมายังหญิงสาวเจ้าของนัยตาสีม่วงเขม็ง

    "อ่ะ..อย่าจ้องกันอย่างนั้นสิ...- -.."เสียงของคิลเรียดังขึ้นทำลายความเงียบ

    "จะไม่ให้จ้องได้ไงล่ะในเมื่อเห็นเพื่อนที่เข้าใจว่าเป็นชายมาตลอดสองปีแล้วอยู่ๆมากลายเป็นหญิงเนี่ย มันรับไม่ได้ว่ะ -- --"โรเอ่ยทำเอาผู้ต้องหาทำหน้าเจื่อน

    เออ ตูผิดเอง-..-

    "ผ่านคืนนี้ไปชั้นก็เป็นเหมือนเดิมแล้วน่า~จากนั้นต่อไปแกก็คิดว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยละกัน"คิลพูดตัดบทง่ายๆ

    "นายคิดว่ามันจะตัดทิ้งไปง่ายๆขนาดนั้นเลยหรอ"โรพูดด้วยสีหน้าอันราบเรียบ

    มันติดมาจากไอ้คาโลรึเปล่าว่ะ= =

    "เออๆๆ!!แล้วแกจะให้ชั้นทำยังไงล่ะว่ะ!?บอกมาดิ๊ พ่อขอทานสุดฉลาด"คิลพูดจาประชดประชัน

    ==============================
    เม้นกันเยอะๆหน่อยซี่~เดี๋ยวไม่อัพซะหรอก=[]=*!!
    --------------------------
    อ๊าาาาในที่สุดก็มีคนมาเม้นให้>.<
    =================================
    "เล่าเรื่องมาให้หมด ทั้งเรื่องที่นายเป็นผู้หญิง เหตุผลที่ต้องปลอมตัวเข้ามา"โรพูดทำให้คิลทำสีหน้าปุเลี่ยนๆ

    "แล้วทำไมชั้นต้องเล่าให้นายฟังด้วย- -"คิลพูดจากวนโอ๊ย ซึ่งของตอบแทนที่ได้มาก็คือสายตาอาฆาตจากรุ่นน้องที่น่ารักและขอทานอีกหนึ่งคน

    'ไม่เล่านายตาย- -++'โร

    'เล่าๆมาเถอะครับ- -'รีซิสท์

    'เล่าๆมาเถอะน่าาาาจะไปนอน'ไคร์

    'ถ้าพี่คิลไม่เล่าแล้วเมื่อไหร่จะได้นอนล่ะคะ- -'เรเดีย

    "- -.."สรุปคือตูผิด

    "เฮ้อ~เล่าก็ได้"คิลยกมือยอมแพ้

    "อีเรื่องที่ชั้นเป็นผู้หญิงนี่เป็นมาตั้งแต่เกิดแล้วคงไม่ต้องอธิบาย ส่วนเหตุผลที่ทำไมต้องปลอมตัวเป็นผู้ชายก็เพราะถ้าเป็นผู้หญิงมันยุ่งยาก"คิลจบคำอธิบายทำให้หลายคนงงว่ามันยุ่งยากยังไง

    "โธ่เว้ย~ก็ชั้นเป็นลูกคนเล็กสุดแถมเป็นผู้หญิงอีกตะหากพ่อก็ต้องหวงเป็นธรรมดาสิว่ะ ถ้าไม่เป็นผู้ชายป่านนี้ชั้นคงไม่ได้เข้าเอดินเบิร์กหรอก- -++"คิลบ่นไปถึึงพ่อสุดที่รักของตัวเอง

    ทางด้านเวส

    "ฮ้ดชิ้ว!!"ขณะที่เวสกำลังนอนกระดิกเท้าอย่างสบายใจเฉิบ อยู่ก็เกิดอาการจามขึ้นมา

    "ใครนินทาว่ะเนี่ย"

    กลับมาที่เดิม

    "หึๆๆเพราอย่างงี้ก็เลยต้องปลอมตัวเป็นผู้ชาย งั้นสิ??"โรเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ในตามีประกายความขบขันเพราะเหตุผลแปลกๆของคิล

    "เออ!!ไม่ต้องมาขำเลยนะเว้ย ไม่มาเป็นชั้นบ้างก็ให้มั้นรู้ไป"คิลสะบัดหน้าหน๊อย่างงอนๆ

    "เออๆๆๆไม่ขำก็ได้เลิกงอนได้แล้วน่า"โรหันหน้าไปง้อคิลโดยไม่รู้ตัวว่ารุ่นน้องที่น่าสงสารทั้งสามคนจะเป็นยังไง

    "พี่คะ- -"เสียงของเรเดียพูดขัดคอ

    "พวกพี่จะปล่อยพวกผมไปนอนได้รึยังครับ= ="ตามด้วยรีซิสท์

    "ผมง่วงงงงงงT^T"และไคร์ตบท้าย

    "อ่า...อืมๆไปนอนกันๆ^^"คิลรีบพาพวกน้องๆเข้าเต้นท์กลบเกลื่อนความอาย ตามด้วยโรไปติดๆ

    "ราตริสวัสดิ์นะคะ"เรเดียพูดจบก็๋ล้มตัวลงนอนทันที  รีซิสท์นั้นไม่พูดอะไรแค่ล้มตัวลงแล้วนอนส่วนไคร์นั้นหลับก่อนใครพูด-- --

    โรนอนลงข้างๆคิล

    "เอ๊ะ!!นายมานอนข้างชั้นทำไมเนี่ย ไปนอนฝั่งนู้เลยไป"คิลเอ่ยปากเป็นเชิงไล่

    "ไม่เอา จะนอนตรงนี้แหละไม่ต้องบ่นมาก นอนได้แล้ว"โรพูดและนอนทันทีไม่ปล่อยให้คิลเถียง

    "ชิ"คิลสบถเบาๆพลางพลิกตัวนอนอีกด้านที่ไม่ใช่ด้านที่ประจันหน้ากับไอ้ขอทานงี่เง่านี่

    มือหนาของใครบางคนวางลงที่เอวบางของสาวผมดำก่อนที่จะดึงร่างบางเค้ามากอด

    "นายทำอะ......."คิลหันไปทันทีแต่ก็พบกับดวงตาสีมรกตของฝ่ายตรงข้ามที่อยู่ใกล้กันแค่คืบ

    "ปล่อย"คิลกระซิบเสียงเครียด

    "น่า ชั้นไม่ทำอะไรนายหรอก"โรพูดพลางกระชับวงแขนทำให้ใบหน้าของหญิงสาวแนบอยู่ที่แผงอกของชายหนุ่ม

    "ไอ้โร...ปล่อย!!"คิลลดเสียงต่ำลงเพราะเสียวน้องๆจะได้ยิน

    ".............."แต่คำตอบที่ได้มาคือความเงียบ

    "หลับไปแล้วหรอเนี่ย เฮ้อ~"คิลถอนหายใจอย่างเซ็งๆ และกะว่าคืนนี้จะไม่หลับ แต่ความง่วงชนะทุกสรรพสิ่ง(??) ดวงตาสีม่วงค่อยๆปรือลงก่อนที่จะผลอยหลับไปในอ้อมแขนของชายหนุ่ม
    ==================================
    โอยยยยแต่งแล้วคลื่นไส้อยกจะอ้วก=_="(ความจริงมันคลื่นไส้ตั้งแต่ก่อนแต่งนิยายแล้วแหละ รู้สึกท้องเกิดอาการไม่ค่อยดีTT)
    ---------------------
    เรียกมาอ่านบารามอสไม่ได้ก็อ่านธาเรียซิสแทนละกัน>w<
    ==================================
    รุ่งเช้า

    แสงสว่างเริ่มลอดเข้ามาภายในเต้นท์ ชายหนุ่มผมสีชาไหวตัวเล็กน้อย ดวงตาสีเขียวค่อยๆเปิดขึ้น ก่อนจะกระพริมจาถี่ๆซักสองสามทีเพื่อให้สายตาปรับให้ชินกับแสงสว่าง

    ดวงตาสีมรกตเปิดกว้างขึ้นอย่างตกใจเมื่อเห็นภาพแรกที่เล็ดลอดเข้ามาในสายตา

    เส้นผมสีดำสนิทตกลงมาปรกใบหน้าหวานที่ขึ้นสีเรื่อ ริมฝีปากอิ่มสีชมพูเผยอขึ้นเล็กน้อยเหมอืนเชิญชวนให้สัมผัส ลมหายใจอุ่นเป่ารดแผงอกของชายหนุ่มทำให้คนที่ตื่นนอนก่อนหน้าแดง

    "คะ.....คิล"โรเรียกชื่อคนที่นอนอยู่ข้างหน้าเบาๆ

    "อืม...."เจ้าของชื่อไม่ตื่นแต่กลับซุกตัวลงบนแผงอกให้แนบแน่นขึ้นโดยไม่รู้ว่าการกระทำของตนเองนั้นทำให้คนนอนซุกหน้าแดงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

    "คิล"โรเพิ่มเสียงเรียกให้ดังกว่าเดิมเล็กน้อยให้คนตรงหน้ารู้สึกตัว

    "อือ..........."ท่าทางจะได้ผลแพขนตาค่อยเปิดขึ้นทีละน้อยๆก่อนที่จะเริ่มรู้สึกตัวว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของใครบางคน

    "O_O"ดวงตาสีม่วงเบิกโพล่งขึ้นเมื่อเห็นคนที่อยู่ตรงหน้า

    "ไง^^;;"โรยิ้มทักทายแห้งๆเพราะเริ่มรู้สึกว่าตาขวาเริ่มกระตุกนิดๆ

    "แกมากอดชั้นได้ไงว่ะเนี่ยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

    ............................

    .......................

    ..................

    ............

    .......

    .

    "โอ๊ย!มือเบาๆหน่อยสิ"เสียงโรร้องขึ้นทันทีที่สำสีชุมแอลกอฮอล์มาโดนที่บาดแผลตรงใบหน้าของตน

    "ก็แกอยากมากอดชั้นเอง ช่วยไม่ได้เจอแบบนี้ไปแหละดีแล้ว!!"คิลสะบัดหน้าหนีอย่างงอนๆมือที่จับสำลีอยู่กดลงไปที่แผลแรงขึ้น

    ดูไกลๆนี่ก็เหมือนสามีภรรยา

    "พี่โรกับพี่คิลนี่เหมือนแฟนกันจังเนอะ"เรเดียพูดขึ้นขณะที่กำลังหยิบแอปเปิ้ลขึ้นมากิน

    "เห็นด้วย"ไคร์ตอบขณะที่กำลังเขี้ยวกล้วยแก้มตุ่ย

    ส่วนรีซิสท์นั้นพยักหน้าน้อยๆและกินแอปเปิ้ลที่ปอกอยู่ในจานไว้เรียบร้อยแล้ว

    "โอ๊ย!!!เจ็บๆๆๆๆ"โรน้ำตาแทบเล็ดเนื่องจากสาวน้อย(?)ตรงหน้าเข้านี่มือหนักเอาเรื่องเลย

    ทำไมโรถึงมีแผลบนใบหน้าแบบนี้น่ะหรอ

    ก็เมื่อเช้าตอนที่คิลตื่นมาก็เล่นชกเค้าไปหลายเปรี้ยงข้อหาว่าไปกอดจนทำให้น้องๆตื่น

    ลงสุดท้ายคนชกก็ต้องมาทำแผลให้ส่วนน้องๆก็ไปหาผลไม้กินในป่าเป็นข้าวเช้าแทน

    "เอ้า!!~เสร็จแล้ว"คิลแปะพลาสเตอร์ทับแผลแล้วเก็บยาทั้งหลายลงกล่องปฐมพยาบาลของน้องเรเดีย

    "ขอบใจ"โรบอกพลางยิ้มน้อยๆทำเอาเธอใจเต้นไม่เป็นส่ำ

    "-/////-"เลือดสูบฉีดขึ้นใบหน้าจนหน้าแดงผิดสังเกตุ

    มือหนาทาบไปที่หน้าของร่างบางอย่างเบามือ

    "ทะ..ทำอะไรของนาย"คิลพูดตะกุกตะกักพลางปัดมือของฝ่ายตรงข้ามออก

    "อ่าว??ก็เห็นหน้าแดงๆนึกว่าเป็นไข้เลยวัดไข้ให้ไง แต่ตัวไม่ร้อนนะ"โรพูด

    เออ!!!หน้าตูไม่ร้อนแต่ข้างในมันร้อนไปหมดแล้วโว้ยยยย!!

    "เออๆๆชั้นไปหาน้องๆดีกว่า อยู่กับนายแล้วเซ็งเป็นบ้าเลยว่ะ"คิลพูดจบก็ลุกออกไปทันทีปล่อยให้โรนั่งทำหน้างงกับอาการแปลกๆของเพื่อนสาว

    หรือนี่เป็นช่วงฤดูนางของมันหว่า??

    "เฮ้ย!!รอด้วยดิว่ะ!!"
    ==========================
    อ้ากกกกตอนนี้สั้นจัดเลยอ่ะค่ะ แต่รับประกันว่าตอนหน้าจะกลับมายาวเหมือนเดิมแน่(มั้ง??)>/l<
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×