คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : (ไอ้)พวกปราสาทขุนนาง(100%)
รุ่งเช้า
แสงอาทิตย์ของเช้าวันใหม่สาดส่องเข้ามาในห้องนอนทั่วห้องทำให้คนที่นอนอยู่เริ่มรู้สึกตัว
"อืม........."ร่างสูงขึ้นเสียงในลำคอเล็กน้อยก่อนที่จะเอาใบหน้าซุกลงกับเรือนผมสีดำนุ่ม
หืม??ทำไมวันนี้เตียงมันอุ่นๆ
เปลือกตาค่อยๆเปิดขึ้นทีละนิดๆเผยให้เห็นดวงตีมรกตที่ยังคงความงัวเงียไว้อยู่ ภาพแรกที่ปรากฏเข้ามาให้ดวงตาก็คือ.....
"O.O"ชุดนอนที่อีกฝ่ายที่กำลังหลับอยู่ใส่อยู่นั้นเป็นเสื้อนอนกางเกงตัวหลวมโคร่งทำให้เสื้อร่นลงมาเห็นเนินอกน้อยๆทำให้ขอทานผู้อ่อนต่อโลก(???)หน้าแดงแปร๊ด
"งืมมมมม"คิลซุกใบหน้าลงที่แผงอก วงแขนบอบบางที่วางไว้ตวัดลงที่เอวของร่างสูงพลางดึงเข้ามากอดราวกับเป็นหมอนข้าง
"คิล....."โรกระซิบเรียกคนที่อยู่ตรงหน้าเบาๆ ไม่ใช่ว่ารังเกียจ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่กลัวว่าจะอดใจไม่ไหวต่างหาก!!!
"อือ....."คิลร้องครางวงแขนโอบให้ร่างสูงเข้ามาแนบชิดหนักกว่าเดิม
"คะ...คิล.."ใจเย็นไว้ๆ
"ฟรี้~"ยังคงหลับไม่ตื่น
"นี่....."โรเขย่าตัวคิลเบาๆ
เขาจะอดใจไม่ไหวแล้วน้า!!!~
".........."ไร้การตอบสนองแถมยังเบียดร่างเข้ามาให้ชิดกับเขามากกว่าเดิมอีกต่างหาก
โรกลืนน้ำลายดังเอื้อก
คะ....แค่..จูบ...นิดนึง....คงไม่เป็นไรหรอก........มั้ง?......
ดวงตาสีมรกตปิดลง ใบหน้าของชายหนุ่มค่อยๆโน้มลงไปอย่างเชื่องช้าเล็งเป้าไว้ที่ริมฝีปากบางสีชมพูนั่น
คิลขยับตัวเล็กน้อยก่อนที่ดวงตาสีม่วงจะค่อยๆปรือขึ้นมาอย่างเชื่องช้าก่อนที่จะตื่นเต็มตาเมื่อเห็นว่าไอ้คนข้างหน้านี้มันกำลังจะทำอะไร
"ทำบ้าอะไรของแกว่ะ!!!!"เสียงตะโกนดังขึ้นพร้อมกับกำปั้นถูกประเคนไปยังใบหน้าหล่อๆของฝ่ายตรงข้าม
หมับ!!
"รุนแรงจัง- -.."โรคว้าข้อมือของอีกฝ่ายไว้อย่างทันท่วงทีก่อนที่จะล็อคไว้ทั้งสองข้าง
"อ้าก!!!ปล่อย!!!!"คิลตะโกนอย่างบ้าคลั่งเท้านั้นถีบไปถีบมาสะเปะสะปะ
"ใจเย็นๆก่อนซี่"โรรีบรวบตัวของหญิงสาวเอาไว้ก่อนที่เท้าที่คุณเธอถีบลมนั้นจะเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ตนแทน
"ปล่อยๆๆๆๆ"คิลก็ยังคงไม่เลิกละความพยายาม
"เฺฮ้ย!!พวกแก!ตื่นได้ละ......."เสียงของใครบางคนดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดอ้าออกก่อนที่คำพูดทั้งหลายจะกลืนหายไปในลำคอของผู้มาใหม่
"เอ่อ.......ขอโทษที่รบกวนว่ะ- -."ฝ่ายผู้มาใหม่นั้นไม่รอช้า ปิดประตูทันที
"เฮ้ย!!!!ไอ้เฟริน!!เดี๋ยวก๊อนนนน!!!!"คิลตะโกนเรียกชื่อของเพื่อนสุดแสบที่กำลังเข้าใจผิดอย่างรุนแรง
"ไม่รบกวนแล้วโว้ย!!ไปล่ะๆแล้วลงมากินข้าวให้ทันละกัน"เฟรินตะโกนข้ามฟากประตู
"บ้าเอ้ย"คิลสบถอย่างไม่พอใจก่อนที่จะหันไปมองขอทานที่อยู่ข้างหลังตาขวางๆ
"ปล่อยได้รึยัง???"
"เอ่อ...อืม..."โรปล่อยร่างบางออกไปอย่างเสียดาย(???)แล้วลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วส่งให้คิล
"อาบเร็วๆล่ะ เดี๋ยวไปเรียนสาย"
ณ โรงอาหาร
"งาย~คู่หวานแหววแห่งปี"เฟรินทักขึ้นอย่างล้อๆเมื่อเห็นคิลกับโรเดินเข้ามาพร้อมกัน
"หวานแหวบ้าอะไรของแกฟ่ะ= ="คิลหันไปแยกเขี้ยวให้กับเฟริน
"อ่าว??ก็ตะกี้ในห้องนอน.....หึๆๆๆ"เฟรินหยุดคำพูดไว้แค่นั้นก่อนที่จะหัวเราะหึๆอย่างเจ้าเล่ห์
"ไม่ใช่แบบนั้นโว้ย!"ใบหน้าของคิลแดงสุกก่ำเป็นลูกตำลึงพร้อมกับกระโดดเตรียมจะฟัดกับหมาแถวๆนี้
ติงต่องๆ
'สมาชิกป้อมอัศวินทุกคน วันนี้ขอให้ไปซ้อมการแสดงด้วย'
เสียงของเจ้าแม่แห่งป่อมอัศวิน มาิทิลด้าดังออกมาจากลำโพง
"โหย~อีกแล้วหรอเนี่ย โดดซ้อมได้มั้ยฟ่ะ"เฟรินพูดขึ้นอย่างเซ็งๆพลางเอาหน้าฟุบลงกับโต๊ะ
'อ้อ แล้วก็ขอเตือนว่าห้ามแอบโดดซ้อมเด็ดขาด โดยเฉพาะนาย เฟริน เดอบาโรว์'เสียงของมาทิลด้าดังออกมาจากลำโพงอีกรอบทำเอาเจ้าของชื่อสะดุ้งโหยง
เจ๊แกมีหูทิพย์รึไงว่ะ??
"งานนี้แกโดนเพ่งเล็งขัวร์ๆเลยว่ะ"คิลยิ้มอย่างขำๆ
"ยังไงฟ่ะ??"เฟรินส่งสายตาเขียวปั๊ดใส่คิลที่กำลังยิ้มหน้าระรื่น
"อ่ะโด่~ใครๆเขาก็รู้ว่าแกขี้เกียจอย่างกะอะไรดี ยังไงก็ต้องมีซักวันที่แกโดดซ้อมอยู่แล้ว แต่ฉันว่ายัยมาทิลด้าคงจับตาดูแกจนแกอดโดดซ้อมแน่ๆเลยว่ะ"คิลร่ายยาว ซึ่งแต่ละคำพูดนั้นชวนให้เฟรินคิ้วกระตุกมากทุกทีๆ
"ไอ้........"เฟรินเตรียมกำลังจะด่าแต่ก็ต้องหยุดไว้ก่อนเพราะรู้สึกถึงไอเย็นๆที่อยู่ทางด้านหลัง
"เฟริน"คาโลเรียกชื่อคนรัก(??)ของตัวเองด้วยน้ำเสียงอันเย็นเยียบฟังแล้วสะท้านไปถึงไขกระดูกแต่มีหรือว่าคนอย่างท่านเฟริน เดอบาโรว์คนนี้จะกลัว???
"ทำไมหรือจ้ะ^^"เฟรินส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มไปให้คาโลแหวะเล่น
"เฟริน- -.."คาโลเริ่มเหงื่อแตก
"สนใจรื้อฟื้นความทรงจำเมื่อคืนมะ*-*"เฟรินส่งสายตาวิบวับไปให้คาโลร่างหญิงสาวทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งเฮือก
ได้กลับเป็นผู้ชายเมื่อไหร่นายไม่รอดแน่!!!
คาโลคาดโทษในใจ
"หืมๆๆ???เรื่องอะไรว่ะ???"คิลเสนอหน้าเข้ามาเต็มที่
"หึๆๆๆๆ"เฟรินหัวเราะเจ้าเล่ห์
"เมื่อไหร่จะกินเสร็จ??"โรผู้ถูกลืมหันไปถามตัวแสบสองตัวที่กำลังโม้กันอย่างเมามันส์
"เออๆๆแปปๆๆๆๆ"คิลรีบกลับมานั่งที่เดิมก่อนที่จะกระซรวกข้าวเข้าปากอย่างหงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะระหว่างการโม้
ณ ห้องซ้่อมการแสดง
"เฮ้ย!!นี่จะหาเรื่องกันรึไงว่ะ!?"เสียงของคุ้นหูของใครบังคนดังลั่นออกมาจากห้องซ้อมการแสดงทำให้เหล่าผู้มาใหม่ทั้ง4งงกับเสียงที่ดังออกมานั้น
"เกิดอะไรขึ้นว่ะ?"เฟรินหันไปถามคิล
"อยากรู้ก็ต้องเข้าไปดู"คิลพูดพร้อมกับเปิดประตูเข้าไป
ภาพของคนสองกลุ่มกำลังทะเลาะกันอยู่ซึ่งคนกลุ่มแรกนั้นไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ดูแล้วคาดว่าจะเป็นรุ่นพี่ ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งคือเหล่าชาวผองเพื่อนป้อมอัศวินที่กำลังยึดตัวครี้ดที่กำลังทำท่าจะไปกระทืบฝ่ายนั้น
"กะ....เกิดอะไรขึ้นเนี่ย"เฟรินวิ่งเข้าไปหาเรนอนที่กำลังยืนหลบอยู่หลังมาทิลด้า
"คะ...คือ......."เรนอนหยุดคำพูดไว้แค่นั้นทำให้เฟรินอารมณ์เสียงนิดๆก่อนที่จะหันไปถามมาทิลด้าแทน
"เหอะ!!ก็พวกรุ่นพี่จากปราสาทขุนนางน่ะสิ อยู่ดีๆก็เปิดประตูเข้ามาแล้วบอกว่าจะใช้ห้องซ้อม พอพวกเราไม่ยอมผลสุดท้ายก็ยืนทะเลาะกันอยู่นี่แหละ"มาทิลด้าอธิบายสั้นๆ
"แล้วพวกพี่ๆเขาจะมาใช้ห้องซ้อมการแสดงทำไมล่ะ???การแสดงไม่ได้มีป้อมอัศวินแสดงชุดเดียวหรอ"คิลถามต่อ
"การแสดงน่ะมีทั้งหมด4ชุดตามจำนวนของแต่ละป้อม ซึ่งหนึ่งป้อมนั้นจะแสดงหนึ่งชุดส่วนปีที่แสดงนั้นก็จะไปจับฉลากกันเอาอีกทีน่ะ"มาทิลด้าตอบ
"ใช่ ในเมื่อรู้เรื่องแล้วก็ออกไปไกลๆซะเถอะนะพวกหนูๆทั้งหลาย"รุ่นพี่ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาพร้อมกับเส้นผมสีแดงแปร๊ตทั้งหัว
"ป้อมอัศวินจองซ้อมในห้องนี้1อาทิตย์แล้วนะ จะมาไล่กันแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะห๊ะ!!?"เจคตะโกนตอกกลับ
"แหมๆๆๆทางที่ดีอย่าพูดมากแล้วออกไปซะจะดีกว่านะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"รุ่นพี่ชายหนุ่มอีกคนเดินออกมายืนข้างๆรุ่นพี่หัวแดง หัวสีเหลืองอ๋อยนั้นเพิ่มความแสบตัวให้เหล่าผู้มองดูเป็นอย่างมาก
"เฮ้ย!!พูดแบบนี้หาเรื่องกันนี่หว่า!"ครี้ดเตรียมจะพุ่งตัวออกไปอีกรอบแต่ก็ถูกกัสกับเจคล็อคตัวไว้
"หึๆๆๆพรุ่งนี้พวกเราจะมาที่นี่อีกรอบ ถ้าพวกแกไม่ย้ายออกไปดีๆล่ะก็ พวกฉันขอไม่รับรองความปลอดภัยของพวกแกละกันนะ"รุ่นพี่อีกคนเดินออกมายืนอีกข้างของรุ่นพี่หัวแดงซึ่งรุ่นพี่คนนี้นั้นมีสีผมที่แยงลูกกะตาไม่แพ้สองคนข้างๆเลยทีเดียว(ซึ่งนั่นก็คือสีเขียวสว่าง=..=)
"ไปกันเถอะพวกเรา!!"รุ่นพี่หัวแดงตะโกนพร้ิอมกับเดินนำหน้าออกไป รุ่นพี่คนอื่นๆจึงเดินตามปล่อยทิ้งให้เหล่าชนคนป้อมอัศวินยืนเงียบอยู่ตรงนั้น
ทันทีที่เสียงปิดประตูดังขึ้น เหล่าบุคคลที่ยืนอยู่ในห้องก็เริ่มหันหน้าเข้ามาพูดคุยกันทันที
"ฮ่วย!!!พวกแก2คนจะล็อคตัวฉันไว้ทำไมว่ะ!!!อดตั๊นหน้าไอ้พวกนั้นเลย"ครี้ดหันไปโวยใส่กัสและเจคที่บังอาจมาขัดขวางการไปชกต่อยของตน(??)
"เอาน่า เดี๋ยวมันก็เป็นเรื่องขึ้นมาหรอก"เจคตบบ่าครี้ดเบาๆเป็นเชิงให้ใจเย็น
"ไอ้พวกรุ่นพี่พวกนั้นนี่น่าประเคนหมัดให้จริงๆ"คิลหันไปพูดกับเฟริน
"แล้วไอ้ที่พวกนั้นบอกว่าไม่รับรองความปลอดภัยนี่หมายความว่าไงว่ะ?"เฟรินหันไปถามโรที่ยืนเงียบอยู่ข้างๆ
"ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันว่าถ้าพวกเราไม่ย้ายที่ซ้อมพวกนั้นต้องมาเล่นพวกเราแน่ๆ"โรตอบ
"โห มีเรื่องที่ห้องสมุดอย่างแกไม่รู้ด้วยหรอว่ะเนี่ย= ="เฟรินทำหน้าไม่อยากเชื่อทำให้โรหันมามองด้วยสายประมาณว่า'คนนะไม่ใช่เทพเจ้าจะไปรู้หมดทุกเรื่องได้ยังไง'(อ่ะนะ ก็จริง- -)
"แล้วพวกเราจะเอาไงล่ะ"อาชูร่าตะโกนถามเพื่อนๆทั้งห้อง
"ไปถีบพวกมันซักทีสองทีได้มั้ยว่ะ??"<<ครี้ด
"ไปรุมต่อยกะไอพวกรุ่นพี่เลยเหอะ"<<คิล
"ไปท้าพวกนั้นแข่งกันเลย!!"<<เฟริน
"ผมว่าอย่าไปฟังพวกรุ่นพี่เขาเลยดีกว่านะครับ พวกเราก็ซ้อมกันตามปกติดีกว่ามั้ยครับ??"ซีบิลเอ่ยขึ้นทำให้ทั้งห้องหันมามองเป็นตาเดียว
"อืม.....แบบนั้นก็ดีนะ"มาทิลด้าลูบคางเล็กน้อยพร้อมกับพยักหน้าหงึกหงักสองสามครั้ง
"อืม"คาโลตอบรับเบาๆ
"ก็ดีนะ"กัสตอบ
"เออก็ได้ฟ่ะ!!แต่ถ้าไอ้พวกนั้นมาหาเรื่องเมื่อไหร่นี่ขอจัดการได้เลยนะเว้ย!!"ครี้ดตอบซึ่งมีคิลกับเฟรินเห็นด้วยอยู่ข้างๆ
"ตามใจนายละกัน"แองเจลิน่าเอ่ย
"เอ้า!!ซ้อมกันได้แล้วๆ!!!"มาทิลด้าตะโกนทำให้เหล่าโมนทั้งหลายพร้อมใจกันโห่ร้องกันอย่างเป็นทุกข์
"โห่~"
"ไม่ต้องมาร้องเลยย่ะ!!พวกเราเสียเวลามามากกันพอแล้ว เอ้า!!!ซ้อมเข้าๆๆๆ!!!"แองเจลีน่าตะโกนพร้อมกับยกคทาอาญาสิทธิ์ขึ้นมาขู่ทำให้ทุกคนต้องจำใจเดินคอตกกันไปซ้อมการแสดง
ภายนอกห้องการแสดง
เสียงโวยวายเริ่มเงียบลงแล้วเสียงการซ้อมบทเข้ามาแทนที่ทำให้บุคคลภายนอกที่ยืนแอบฟังอยู่นั้นแค้นเคืองเป็นอันมาก
"ชิ!!แล้วอย่าหาว่าไม่เตือนละกัน!!!"
================================คัตโตะ!!!!=============================
แงะ สั้นง่ะ โปรดอย่าเคืองโกรธกันเลยนะคะ=()=
ความคิดเห็น