คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
ในโรงเรียนที่แสนจะเงียบสงบ ฉันก็ใช้ชีวิตประจำวันอย่างเดิมๆและเบื่อหน่ายไปวันๆ ชีวิตที่คิดว่าจะขอโสดสนิทตลอดชีวิต มันคงได้เป็นความจริงเสียแล้วล่ะ
ฉันชื่อว่า แก้วผกา วารีรัตน์ ชื่อเล่นว่า สายฝน เป็นนักเรียนหญิงอายุ15ที่ธรรมดามากๆ โดนคนอื่นดูถูกไม่เว้นวัน
เรือนร่างบางและขาว ดวงตาสีน้ำตาลดำ ผมยาวสีดำสนิท ร่างของฉันดูธรรมดาซะไม่มี คนนู่นคนนี้เดินผ่านก็บอกต่อๆกันไปเรื่อยว่า ยัยลาว ซึ่งคำนี้จะไม่มีวันจางหายไปจากโรงเรียนเลยก็ได้
“ถ้าชีวิตของฉัน มันดีกว่านี้ก็ดีสินะ” ฉันเอ่ยขึ้นเบาๆและทิ้งตัวลงนอนบนพื้นของห้องศิลปะ
“หรือ...ถ้าฉันได้เพื่อนใหม่สักคน ก็คงจะดีสินะ”
ภาพเริ่มมืดลงทีละนิด และสติก็เริ่มหายไปเมื่อไหร่ตัวฉันก็ไม่อาจจะรู้ได้ เพราะนี่คือเวลานอนกลางวันของฉันแล้ว
‘อยากได้เพื่อนใหม่สักคนจัง เพื่อนที่สามารถเข้าใจความรู้สึกของฉันได้
เข้าใจความทุกข์ของฉัน พร้อมที่จะมีความสุขกับฉัน ถ้าได้สักคนก็คงจะดี’
Duck-
Fly
ความคิดเห็น