Prince of Darkness

ลำดับตอนที่ #3 : คำสัญญาที่ 3 สงคราม "ก ข ค ง" ครึ่งแรก

 อาจารย์ "เอาละเริ่มสอบได้"

แก่น "เอ..." เดียวก่อน เริ่มแล้วหรอ ยังไม่เตรียมใจเลย จารย์ครับผมยังไม่พร้อม จารรรรรรรรรรรรร

อาจารย์ "แก่นเธอเป็นอะไร สีหน้าไม่ดีเลย"

แก่น "เปล่าครับเมื่อคืนผมอ่านหนังสือมากไปหน่อย" อ่านหนังสืออะไรละครับ ก็แค่เมื่อวานนี้มีปีศาจมาทำสัญญากับผม แล้วพอมาโรงเรียนเพื่อนผมก็ไปทำสัญญากับปีศาจตนไหนก็ไม่รู้

อาจารย์ "อ่านหนังสือก็ดีอยู่แต่ ต้องนอนให้พอด้วยนะ"

แก่น "ครับจารย์"

แก้ว "แก่น เป็นไรมาก หรือเปล่า"

แก่น "อืม ไม่เป็นไรมากหรอก ไม่ต้องห่วง" 

จะทำไงดีเนี่ย เอ๋ "คือ ที่ฉันชอบโรงเรียน เพราะ ฉันได้พบเจอคนมาก ได้พูดคุยกับคนที่มีความชอบต่างกัน และเหมือนกัน ได้เรียนสิ่งต่างๆ มากมายฉันจึงมีแความสุขที่ได้ไปโรงเรียนไง"

อยู่ทำไมเราคิดถึงเรื่องที่แก้วพูดตอนนั้นได้ ถ้าเพื่อนคนหนึ่งหายไป ยายนั้นจะเป็นยัง คงจะต้องเสียใจมากแน่ๆ ทั้งที่รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่รู้ว่าจะต้องเสียอะไรไป

แต่ฉันจะทำอะไรไม่ได้เลยหรอ ฉันทำอะไรไม่ได้จริงๆ หรอ 

เมื่อแก่นต้องการสิ่งใดอย่างรุนแรง ปีศาจที่จะทำสัญญาด้วย ก็สามารถเข้ามาในจิตใจของแก่นได้ 

อิมูส 'ต้องการพลังไหม ต้องการความสามารถไหม'

แก่น 'เสียงใครวะ เสียงคุ้นๆ' 

อิมูส 'ข้าเอง แกจำข้าไม่ได้หรอก หรอปีศาจที่ทำสัญญากับแกไง หึหึหึ'

แก่น 'ไอ้ปีศาจหมี แกเข้ามาในหัวฉันทำไมฟะ นี้ขนาดอยู่ห่างกันแกยังตามมาหลอกฉันอีกหรอ'

อิมูส 'ข้างชื่ออิมูส โวย ก็แกเองไม่ใช้หรอที่ต้องการพลังนะ ถ้าแกไม่รู้สึกต้องการพลังละก็แกกับข้าก็ติดต่อกันทางจิตไม่ได้หรอ'

แก่น :เพราะเราต้องการพลังทำให้เราสามารถติดต่อทางจิตกับมันได้ ดีเลยเจอทางรอดแล้วตู ฮึฮึฮึ

อิมูส 'จะขออะไรก็บอกมา จะได้สัญญากันได้สักที'

แก่น 'แกชื่ออะไรนะ อิ..อิ...มุ...  อิอะไรแล้วนะ บอกมาใหม่ดิ'

อิมูส 'อิมูส โวย อิมูส ปีศาจเงาจันทา อิมูส โวย'

แก่น 'เออ อิมูส ชื่อแกเนี่ยเรียกยากวะ ฉันเรียกแกว่า หมีผี หรือ หมีน้อย ดี"

อิมูส 'ไม่ต้องมาเปลี่ยนชื่อคนอื่นเค้าจะได้ไหม ถ้าให้ดีเรียกฉันว่า หมีน้อยดีกว่า' [-////-]

แก่น :แกไอ้ปีศาจแอ๊บเอย 'งั้นหมีน้อย ถ้าฉันทำสัญญาจะมีอะไรเป็นหลักฐานว่าเราทำสัญญากันแล้วละ' 

อิมูส 'ก็สัญญาของฉันขึ้นที่ตัวแกไงละ'

แก่น :ชัดเจนแล้วงานนี้ ไอ้สินทำสัญญากันปีศาจชัวร์ แล้วตูจะทำไงดีละทีนี้ เดียวก่อนสิ 'แล้วถ้าทำสัญญากันแล้วแต่ ไม่เป็นไปตามสัญญา แบบว่าทำไม่ได้ตามที่ขอละจะเป็นยังไง'

อิมูส 'คำสัญญาจะถูกยกเลิก แล้วปีศาจตนนั้นก็จะสลายไปไงละ ไอ้พวกปีศาจหน้าโง่ที่ไม่มีพลัง พอที่จะทำให้ผู้ทำสัญญาได้พลังตามที่ต้องการนะมันสมควรสลายไปนะดีแล้ว

คำสัญญานี้คือทุกสิ่งทุกอย่าง คือการได้โอกาสที่จะกลับไปทำในสิ่งที่ไม่ได้ทำ ได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่ ได้พลังแห่งชีวิตของผู้ทำสัญญาเพื่อให้เกิดใหม่'

แก่น :บ้าน้าไอ้หมีน้อย มันจริงจังกับสัญญาขนาดนี้เชียวหรอเนี่ย แต่มันไม่สำคัญหรอกเพราะฉันต้องช่วยไอ้บ้าสินแล้วก็รักษาสภาพโรงเรียนนี้ไว้ ให้เหมือนเดิมให้ได้ 'งั้นจะรู้ได้ไงว่า

สัญญาอะไรกันไว้ละ'

อิมูส 'เรื่องง่ายๆ ก็ไปถามคนที่ทำสัญญาสิวะ เรื่องง่ายๆ'

แก่น :ไอ้หมีบ้า แล้วจะให้ฉันไปถามมันยังตรงๆ เนี่ยนะเวรกรรมงั้นต้องหลอกถามมันสินะ แต่เจ้าสินคงต้องขอให้มันเองได้คะแนนเยอะที่สุดในห้อง ไม่สิต้องสูงสุดในสายชั้นงั้นตูต้องทำ

เดียวสิ เราสอบอังกฤษอยู่สินะ ต้องทำให้ได้คะแนนมากๆ ให้ได้ต้อง ไอ้สมองเจ้ากำก็ไม่มีอะไรอยู่เลยด้วย เวรและกรรม เดียวก่อนสิ วันเสาร์เราติวกับแก่นไว้แล้ว งั้นคิดถึงตอนนั้นดีกว่า

อิมูส 'เฮ ไอ้หนูแกชื่ออะไรวะ'

แก่น 'หา ชื่อฉันหรอ แก่น ทำไมหรอวะ' เอเดียวก่อนปีศาจมันเป็นพูดภาษาไทยได้ แล้วมันผู้ภาษาอื่นได้หรือเปล่าฟะ 'นี่คุณหมีน้อยครับ 

ไอ้ My house is ………… the bank and the school.แล้วตอบข้อไหมดีครับมีให้เลือกดังนี้ครับ

ก.between

ข.among

ค.behind

ง.in front of

ตอบข้อไหนดีครับ'

อิมูส 'ง่ายๆ ก.ไงไอ้หนูแก่น'

แก่น 'โอโห คุณหมีน้อยเก่งจังเลยครับ แล้วข้อนี้ละครับ' ฮาๆ สบายกูละมึง ฮาๆ ทำได้เต็มชัวร์ ฮาๆ'

อิมูส 'ของง่ายๆ วะแค่นี้จิบๆ ไหนๆมีอันไหนอีก'

แก่น 'ครับคุณหมีน้อย คุณหมีน้อยเก่งจริๆ เลยนะครับ' หลอกง่ายชิบ 

[แล้วแก่นก็ถามอิมูสเรื่องคำตอบของข้อสอบไปเรื่อยๆ จนทำเสร็จ พอส่งข้อสอบแก่นหันไปหาสิน แล้วยิ้มที่มุมปาก แล้วหัวเหาะหึๆ]

แก่น :คิดว่าแก่มีของดีคนเดียวหรือไงสิน ฉันนะมีปีศาจหน้าโง่ที่มีไว้หลอกใช้อยู่เหมือนก็โวย หึๆ

สิน 'ยิ้มอะไรของมันวะ น่ากลัววะ แกคิดว่าแกจะทำคะแนนได้มากกว่าฉันหรอไอ้บ้าแก่น ฉันนะได้พลังแห่งความรู้มาแล้วโวย ฉันนะต้องได้คะแนนมากกว่าแกแน่ ใช้ไหม ซินเทีย'

ซินเทีย 'ใช่แล้วไอ้หน้าโง่นั้นไม่ทางได้คะแนนมากกว่านายอยู่แล้ว ฮีๆ'

หลังเลิกเรียน 

แก่น "แก้วเราไปซื้อหนังสือที่เธออยากได้กัน"

แก้ว "อา จริงสินะ งั้นไปกันเลยไป"

ณ.ร้านหนังสือแห่งหนึ่ง

แก้ว "อา เล่มนี้แหละที่ฉันอยากได้ แต่มันแพงมากเลยนะ"

แก่น "เออ ไม่เป็นไร แค่เธออ่านมันก็พอแล้ว แล้วก็..."

แก้ว "............."

แก่น "ขอบใจนะที่ติวหนังสือให้ แล้วก็ช่วยติววิชาอื่นให้ฉันด้วยได้หรือเปล่า" [-////-]

แก้ว "เอ หรือว่าไม่อยากแพ้สินเค้า"

แก่น "หา เปล่าสักหน่อยแค่อยากตั้งใจเรียนก็เท่านั้นเอง" ก็เพราะไอ้สินนั้นไปสัญญากับปีศาจนะสิ แล้วก็เพราะไม่อยากให้เธอเสียใจด้วย

แก้ว "ได้สิ ฉันจะสอนตั้งใจติวให้นายอย่างดีเลย" [แก้วยิ้ม]

แก่น "อา ขอบใจนะ" [-////-] อุ่นใจได้หน่อยว่าเราจะทำข้อสอบได้ แต่ยังไม่พอหรอกต้อง ทำมากกว่านี้

แก่น "ครับเอาเล่มนี้ครับ เท่าไรครับ"

พนักงาน " หนึ่งพันแปดร้อยบาทค่ะ"

แก่น "เอ เท่าไรนะครับ" หูเราเป็นอะไรวะ

พนักงาน " หนังสือเล่มนี้ราคาหนึ่งพันแปดร้อยบาทค่ะ"

แก่น :อ๊ากกกก แก้วเล่นกูแล้วไง หนังสือบ้าอะไรของเธอวะ เล่มละเป็นพันเลย "คะ คะ ครับ" ผมตกใจเล็กน้อย ก่อนจะจ่ายตังไปกับหนังสือเล่มนั้น

พนักงาน "ขอบคุณค่า"

แก้ว "แก่นไปกินข้าวกัน เดียวฉันเลี้ยงเอง"

แก่น "หา อืมๆ" [ยังช็อกไม่หายจากค่าหนังสือ]

ณ. ร้านอาหารตามสั่งใกล้บ้าน

แก้ว "อยากกินอะไรสั่งเลยแก่น เดียวฉันจ่ายเอง ฮาๆ"

แก่น :เฮๆ ไม่ขำโวย ไม่ขำ ฉันซื้อหนังสือละ พันแปดให้เธอ แต่เธอพามาเลี้ยงอาหารตามสั่งงั้นหรอ อย่างมากก็ไม่ก็ร้อยหนึ่ง ข้าวกะเพาจานละ 45 บาทไหนรัฐบาลบอกว่าคิดไปเองวะ

แพงชิบ ค่าน้ำไม่เกินยี่สิบ สองคนก็ร้อยกว่าบาท กูเสียพันแปด แมงเสีย ร้อยกว่า แถมติวให้ตู ตูก็ไม่รู้เรื่อง ขาดทุนโวย ขาดทุน

แก้ว "แก่นกินอะไรสั่งสิ" [พูดเสียงหนาว แล้วเธอก็ยิ้ม]

แก่น :นะ นะ น่ารักอะ "อืมๆ" ช่างมันก็แล้วกัน ท่าทางเธอจะดีใจมาก อย่าไปคิดว่าคุ้มไม่คุ้ม แค่คนที่รักเรามีความสุขก็ดีแล้ว เอ๋ รักหรอ ไม่มั้งแค่เพื่อนรักมั้ง

พอเรากินข้าวกันเสร็จผมก็พาเธอไปส่งที่บ้าน บอกลากันที่หน้าบ้านของเธอ แล้วผมก็คิดจะทำในสิ่งที่น่าจะเป็นสิ่งที่ดี คือปกป้องสิ่งสำคัญในชีวิตผมสิ่งที่เห็นสิ่งที่รู้ว่าผมมีคุณค่า

ไม่ว่าจะให้วิธีไหนก็ต้องผมจะปกป้องสิ่งสำคัญของคนพวกนั้น และมันต้องเป็นพลังของผมเองไม่ใช้พลังของปีศาจ หรือเทพ องค์ใด แต่เป็นพลังของมนุษย์ที่ชื่อว่า แก่น คนนี้

จบคำสัญญาที่ 3 สงคราม "ก ข ค ง" ครึ่งแรก