12 ราศี อัญมณีแห่งดวงดาว

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 เจ้าหญิง(100%)

     \"แอล ตื่นได้แล้วลูก\" เสียงตะโกนของผู้เป็นแม่ดังมาจากชั้นล่าง ปลุกเด็กหญิงผู้ไม่รักความเป็นหญิงของตนตื่นขึ้น  

เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงที่แข็งราวกับไม้ มือเรียวบางสะบัดผมสีทองยาวแต่กลับพันกันยุ่งรวบเป็นหางม้า

ผิวสีขาวอมชมพูของเธอเนียนละเอียดเหมือนเปลือกไข่กลับมีร่องรอยแห่งความซกมก ถึงเธอจะดูตื่นดีแล้วแต่

ดวงตาสีน้ำเงินยังคงดูเหมือนคนเพื่งตื่นนอนไม่มีผิด เด็กสาวใส่เสื้อแจ็กเก็ตตัวหลวมโครก และสะพายกระเป๋าหนังใบใหญ่

ที่เทอะทะไม่เหมาะกับเด็กสาวร่างบางนั้นเอาเสียเลย



     \"ลงไปแล้วแม่\" แอลลื่นถลาบนราวบันไดลงมาถึงชั้นล่าง



     \"กว่าจะลงมาได้นะ\" โอปอลน้องสาวจอมกวนทักขึ้น ขณะที่แม่กำลังทำกับข้าวอยู่



     \"เมื่อไหร่จะลงมาอย่างสมเกียติ์ความเป็นผู้หญิงหน่อยฮึ ถ้าพ่อยังอยู่กับเราเขาคงคิดเหมือนแม่แหละ เมื่อไหร่จะทำตัวสมกับที่

เป็นมงกุฎราชกุมารีหน่อยฮึ...ฉอด...ฉอด...ฉอด\" แม่บ่นยืดยาวซะจนลิงทั้งสองจะหลับ



     \"ค่าาาาาา~า ซาบแล้ววววว\"ลิงสองตัวพูดพลางหาวหวอด



     \"ไม่อยากให้แม่บ่นก็ทำตัวดีดีหน่อยซิ\" โอปอลเริ่มย้ายทัพไปเข้าข้างแม่



     \"อย่างเช่นหัดสระผมของลูกบ้าง\" แม่รีบเสริม



     \"เออเอาไว้วันหลังแล้วกัน วันนี้ลูกไม่ว่าง\"แอลบายหน้าหนีเตรียมเดินออกจากบ้านอย่างเนียนที่สุด



     \"อย่าเพิ่งไปสิแม่มีอะไรจะบอก\"



     \"หือ!!\"ลูกสองคนหันหน้ามามองแม่พร้อมๆกัน



     \"คือ..มีจดหมายมาหาลูกๆหนะ\" แม่ยื่นนจดหมายให้ลูกทั้งสอง



     \"ขอเรียนเชิญนักเรียนที่อายุไม่เกิน 15 ไม่ต่ำกว่า 10ปีเข้าร่วมการแข่งขันชิงอัญมณี 12 ราศี พบกันวันที่ 23 นี้ที่โรงเรียนเวทย์มนตร์

และการรบเซอเรียค่าสมัคร 300 ออเรียส ต่อ คน...แค่เนี้ย แล้วแม่จะส่งใครไปล่ะเงินตั้งสามร้อยออเรียสแม่ส่งเราสองคนไปไม่ไหวหรอก

คะ แล้วเรียนตั้งเกือบเดือน ลูกคงคิดถึงแม่แย่\" โอปอลรีบยอแม่



     \"ถ้าเจ้าอยากไปนักก็ไปเถอะ ข้าไม่ได้อยากไปซักหน่อย\"แอลเมินหน้าทำเหมือนจะเดินออกจากบ้าน แต่แม่และน้องสาวอ่านแอลออก

ทันที ที่พี่สาวก็สนใจอยากเรียนอยู่ไม่น้อย



     \"ไม่ต้องห่วงหรอกแอลลูกแม่ แม่แค่อยากให้ลูกไปหาเสด็จตาในวังลูกก็ได้เรียนแน่นอนแล้ว\"แม่รีบพูดขึ้นก่อนแอลจะออกจากบ้าน

ทั้งๆที่รู้ว่าลูกสาวคนโตไม่มีทางยอมแน่ที่ต้องใสกระโปรงยาวเยื้อยเฟื้อยเข้าไปพูดคะคะขาขาในวัง เพราะครั้งล่าสุดที่เธอค้องใส่ชุดราตรี

เต้นรำให้เสด็จตาขี้เล่นดูอีกครั้งแน่มันจะเป็นครั้งเรกแครั้งสุดท้ายที่เธอจะเข้าวัง



     แอลหันมามองแม่อย่างหมดอารมย์แล้วเดินออกจากบ้านไป............



     \"ร้อนชะมัด\" เสียงบ่นอุบอิบของแอลที่ตอนนี้เป็นเพียงเสียงเล็กๆในตลาดที่มีคนเดินพลุกพล่านเต็มท้องถนนไปหมด

    

     ถ้าวันนี้ไม่ได้นัดกับพวกนั้นไว้ไม่มีทางออกมาแน่  แอลคิดแต่ตอนนี้คงสายไปแล้วที่จะเดินกลับบ้านไปอีก



     ..................ติ่ง  ต่อง  ติ่ง  ต่อง........................



     เสียงกดออดดังขึ้นเป็นระยะจนเจ้าของบ้านทั้นสามที่หลับปุ๋ยอยู่บนโซฟาต้องลุกขึ้น



     \"ฟี~ ปายเปิดปาตูหน่อยยย\"เสียงดังยืดยาวมาจากในบ้าน



     \"ห้ายรีนปายเปิดดิ ฉานจานอนนนน\"



     \"ก้ออด้าย\" เสียงพูดจบลงประตูก็ค่อยๆแง้มออก แอลสบตาสีน้ำตาลทองของเด็กสาวที่เตี้ยกว่า



     \"พี่แอล!!!!!\" เสียงนั้นตะโกนดังลั่นบ้าน ก่อนที่เด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกันอีก 2 คนกระโดดเข้ามาหาแอลอย่างรวดเร็ว

ไม่เหมือนกับคนเพิ่งตื่นนอนเลยซักนิด



     \"ลมอะไรหอบพี่มาถึงนี่เนี่ย  หิวมั้ยอ๊ะ\"



     \"พี่กินอะไรมารึยังงะ  จะเอาไอติมของโปรดมั้ย\"



     \"ไม่ได้เจอกันเป็นชาติเลย\"



     \"เอาละ กินข้าวมาแล้ว เอาไอติมหน่อยก็ดี ไม่หิว แล้วก็มีอะไรอยากจะปรึกษานิดหน่อย\" แอลตอบทุกคำถามอย่างเคย



     \"แล้วพี่มาปรึกษาเรื่องอะไรล่ะ\"ฟีโอน่า หรือที่ทุกคนเรียกว่า ฟี ผู้มีนัยตาสีแดงเพลิงกล่าวขึ้น



     \"ก็เรื่องที่ได้จด...\"



     \"ถ้าพี่จะพูดเรื่องจดหมายน่ะเรารู้แล้ว  ได้แล้ว  แล้วก็อ่านแล้วด้วย\"เรนเชีย หรือ รีน กล่าวขึ้น รีนเป็นน้องสาวฝาแฝดกับพาย

หรือ แพนโดรา แล้วก็เป็นญาติห่างๆกับ ฟี รีนมีผมสีทองยาวสลวยกับดวงตาสีน้ำตาลทองคู่สวย แต่พายกลับมีดวงตาสีเขียว และ

เรือนผมดกหนาสีน้ำตาล



     \"นี่ไอติมค่ะ\"พายเดินมาจากในครัวพร้อมกับไอติมถ้วยโต 4 ถ้วย\"แล้วววพี่จะเข้าแข่งรึปล่าว\"พายเปิดประเด็นขึ้น



     \"ก็สนใจอยู่หรอก แต่เกรงว่าจะไปไม่ได้นะสิ ก็ยัยโอปอลมันดันอยากไปเหมือนกันโอกาศที่ท่านแม่จะไปเบิกตังเลยก็น้อยอยู่

แล้วด้วย\" แอลพูด ถ้าทางของเธอดูกระฉับกระเฉงน้อยลงทันตา



            ................เจนีวีค...................



     หมาน้อยตัวเล็กน่ารักที่มีขนฟูฟ่อง นุ่มนิ่ม และขาวราวกับปุยนุ่นวิ่งกระดิกหางดุ๊กดิ๊กออกมาจากห้องครัว หน้าตาอันใสซื่อบริสุทธิ

์ของเจ้าหมาน้อยที่ไม่ตรงกับนิสัยของมันซักติ้ด เจ้าหมาน้อยวิ่งมาหาแอลอย่างอารมย์ดี ก่อนจะกระโจนเข้ามาเลียหน้าแอลแผล็บๆ

อย่างหมาที่คิดถึงนายเป็นที่สุด



     .....ไอ้หมาน่าเตะ้.....



     \"ไอ้มู่(ชื่อเล่นของหมานะคับ)เลิกเลียได้เลยเห็นแล้วหมั่นไส้\"ฟี พูดขึ้นทันควันเมื่อเห็นเจนีวีคกระแนะกระแหนจนน่าอัด เจ้า

หมาน่ารักในสายตาของคู่แฝดต่างสายเลือด ก็ส่งสายตาหยาดเยิ้มมาหานายคู่แฝด (เวร)



     \"มู่จังไม่ต้องกลัวหรอกจ๊ะ รีนจะคอยดูแลเอง รีนไม่ปล่อยให้ใครบางคนมาแกล้งมู่ของเค้าหรอก\"



     .....ทั้งนายทั้งหมา พอกัน.....



     \"เข้าเรื่อง เข้าเรื่อง เอาเป็นว่าถ้าโอปอลจะไปเราจะส่งเงินไปช่วยพี่เองแล้วกันนะ\"พายกล่าว



     \"งั้นพี่ไปก่อนแล้วกัน บาย ถ้ามีอะไรจะมาหาอีกนะ\"แอล เดินออกจากประตูไปก่อนจะเดินทางกลับ ทั้ง ทั้งที่อากาศยังร้อน

อยู่เหมือนเดิม



      ____________________________________________________________________



555+ในที่สุดผมก็พิมพ์จบบทที่ 1 แล้ว

ช่วยเป็นกำลังใจต่อไปด้วยนะครับ

อยากให้ช่วยเมนท์เยอะๆด้วยคับ อยากได้เมนท์ที่สุดเลย

แต่น้อยกว่าคะแนนนะครับ

เอาเป็นว่า  

                         มาดูก็ได้ มาเมนท์ก็ดี มาบวกคะแนนยิ่งดีใหญ่ครับ

                                สุขสันต์วันพ่อล่วงหน้าครับ