ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Hello Love4
ติด ติด ติด ตึ่ง!!!!
จำได้ไหม น้าอายังจำได้ไหม ~ ~
เวลาหกโมงเย็นของวันมักจะมีเพลงประจำของมันครับอย่าว่าแต่ทำไมถึงมีแต่ประเทศไทยเลยที่เกาหลี กรุงโซลก็มีครับไม่ต้องถามว่ามาจากใคร ......
มองขวานะ
.
.
.
.
.
.
มองขวาอีกนิด
.
.
.
.
.
.
อีกนิดนึง
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่ต้องสงสัยเลยครับ พี่ซีวอนนะ ได้ข่าวว่ารู้จักกับคุณลุงสรยุทธที่เป็นนักข่าวที่ประเทศไทย คนนี้เพื่อนซี้กันเล๊ยยยย พี่แกเลยเอามาเป็นเพลงประจำผับเมื่อเวลาหกโมงเย็นผับจะมีเพลงนี้ขึ้นจนพนักงานในร้านแทบจะร้องเป็นเพลงได้แล้ว ผมเคยถามพี่ฮีชอลนะว่ารำคาญไหม พี่แกตอบแบบไม่ต้องคิดอะ รำคาญมาก!! นี่ไม่ได้เปิดแค่ในร้านนะบางทีร้องเพลงในรถด้วย แต่เพราะรักพี่ฮีชอลเลยไม่ว่าไร นั่นว่าไปนู้น
"เราจะทำตามสัญญา .......ขอเวลาอีกไม่นาน แล้วแผ่นดินที่งดงามจะคืนกลับมา~YO~"
นั่นมีโย้!ด้วยพูดยังไม่ทันขาดคำครับผมพี่แกก็ร้องเพลงมาเลย
"แบคฮยอน วันนี้ไม่มีเรียนรึไงเรา"
"ไม่มีฮะ เพลงเพราะเนาะ"
"แน่นอนอะ เพลงนี้เขาฮิตกันในไทยมาก^^" นั่นไงแล้วพี่แกก็ยาวไปครับเรื่องเพลง ประเทศไทย บลาๆๆๆๆ จนพี่ฮีชอลตามออกมาแหละ
"คุยอะไรกันดูสนุกเชียว"เสียงอ่อนเสียงหวานมาเชียว แต่อย่าให้เจ้แกโกรธหรือวีนละกัน และก่อนที่พี่ซีวอนจะตอบผมคิดว่ามันจะยาวไปกว่าเดิม
"ไม่มีอะไรหรอกพี่ฮีชอล ถามไถ่เฉยๆไม่ได้เจอกันนานเนอะพี่ซีวอน"
"อะ เอ่อ ใช่ๆ"พี่แกก็เออ ออ ห่อหมกตามแหละถ้าตอบว่าไม่ใช่แม่จะตบโชว์แฟนสะเลย
"แล้วกินอะไรมารึยังแบค"หันไปยิ้มให้แฟนแล้วมาคุยกับน้อง เออดีเนอะหน้าน้องอยู่นี่ๆ
"ยังอะ หิวม๊ากมาก มากมายอะ"
"ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลยพี่กำลังจะพาฮีชอลออกไปกินข้าวข้างนอก ไปด้วยกันเลย"แหม่แจ่มไปเลยครับงานนี้
"ดีเลยครับถ้างั้นไปกันเถอะ หิ๊วววววววหิวววว"
จากนั้นผมก็เดินเกาะพี่ฮีชอลแหละครับเพราะถ้าไม่เกาะผมก็กลายเป็นอากาศนะสิถ้าไม่ดักคั้นกลางไว้ตั้งแต่ตอนนี้มีหวังผมก็นั่งหงอยมองดูพี่ชายกับพี่เขยคุยกันหนุงหนิง งุ้งงิ้งกันสองคนผมเคยละ ตั้งแต่นั้นมาอย่าคิดว่าผมจะพลาด แต่พอขึ้นรถปุ๊ป ผมนั่งหลัง ไม่มีคนนั่งคั้นกลางเพราะงั้น.......
"เดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปซื้อของก่อนไหมครับ"
"ดีเลยๆเค้าอยากได้เสื้อใหม่พอดี เสื้อขาดไปหลายตัวแล้ว"
"สงสัยรุนแรงไปหน่อย เดี๋ยวคืนนี้จะเบาๆนะครับ"
"บ้าหรอ>//< พูดอะไรไม่รู้แบคฮยอนอยู่นะ"
"ก็พูดความจริงนิ ทำเป็นเขินไปได้"
จ่ะ เขินกันเข้าไป คุยกันเข้าไป จู๋จี๋กันเข้าไปสุดท้ายผมก็ต้องนั่งเป็นหมาหงอยฟังพวกพี่ๆคุยอะไรกันก็ไม่รู้ไม่อายฟ้าอายดิน นี่น้องนั่งหัวโด่ๆอยู่หลังรถก็ไม่สนใจปากก็บอกน้องอยู่ๆแต่ตัวนี่เลื้อยไปหาพี่ซีวอนละ จูบได้คงจูบไปแล้ว แต่อยากไปทักไปท้าละพี่ฮีชอลมันทำจริง เคยไซร้กันในรถแล้วครั้งนึงเกือบรถคว่ำ ฮอลลลชีวินบยอนTT
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พอมาถึงร้านแล้วผมก็รีบลงรถไปเกาะพี่ซีวอนเลยครับ ผมจะได้เลือกร้านเวลาพาผมมาด้วยก็มักจะตามใจผมแหละครับ ผมเดินตรงกลางควงแขนพี่ซีวอนไว้แล้วอ้อนไป พี่แกชอบบบแต่พี่แกบอกถ้าฮีชอลทำจะชอบมว๊ากกกว่า เชอะนี่น้องนั่นเมียนิก็ได้แต่น้อยใจแหละครับเห้อออ พี่ฮีชอลก็ชอบหัวเราะใหญ่ ชอบมากได้แกล้งน้องเนี่ยเดินไปผมก็อ้อนไปแหละครับ บอกว่าไปกินอาหารญี่ปุ่น ก็ ไปร้านของพี่ชานยอลแหละครับมาทานสาขาหลักเลย เผื่อจะได้เจอคิดถึงงง><
"เดินกันเข้าไปก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อน"พี่ฮีชอลแกชอบไปเข้าห้องน้ำก่อนจะกินข้าวเสมอครับ นั่นไม่เป็นปัญหา
"โอเคครับผม ไปกันเถอะป๋าา วันนี้จะกินให้พุงกางเลย"
"ฮ่าๆๆ โอเคๆ แล้วรีบตามมานะครับ เดี๋ยวคิดถึง"นี่ๆพี่ซีวอนฉันอ้อนแก ก็สนใจหน่อยดิ เบื่อคนติดเมีย
แยกย้ายครับผมก็เกาะพี่ซีวอนแกเข้าร้านไป พี่ฮีชอลก็ไปเข้าห้องน้ำ เราหยอกกันเล่นกันคิกคักตามประสาแหละครับพี่แกชอบแกล้งผมก็ชอบอ้อนนี่ไม่ติดว่าเป็นพี่เขยผมจะจับทำแฟนแล้วจริง แต่ประเด็นพี่ซีวอนไม่ใช่สเป็คถึงจะรวยก็เถอะ
"คิกๆ พี่นี่มันหื่นอะ"
"ไม่หื่นไม่ใช่พี่ดิ"
"มิน่าละติดใจเลย"
"นอกจากใจแล้วยังติดอย่างอื่นด้วย"
"ทะลึ่งไปใหญ่ละพี่อะ พอๆไม่คุยละ"
ก็งี้แหละครับเวลาล้อแกเรื่องบนเตียงเนี่ยล้อไม่ได้เชียวพี่แกไม่มียางอาย แต่ถ้าล้อพี่ฮีชอลเลยนั้นเขินสะบัดแขนขาพันกันไปหมด เหวี่ยงไปมาจนไปตีคนอื่นเขาให้เจ็บตัวก็ไม่อยากจะล้อละครับ สองคนนี้เขาเข้ากันได้ผมเชื่อแล้ว
"พี่ซีวอน!"เออดิพี่ซีวอนไง เอ๊ะใครเรียกวะ
"อ้าวไอ้ชานยอล!!" นั่น! เอ้ารู้จักกันหรอ?
"มาทานข้าวหรอพี่"ทำไมไม่ทักผมอะ
"ใช่มาทานกับแฟน"
แล้วพี่ชานยอลก็มองมาที่ผม ไม่ช๊ายยยย ไม่ช่ายยยย ไม่ใช่แบคน้อยนะพี่ชานยอลอย่ามองงั้นดิ พอพี่ชานยอลมองผมก็ออกห่างจากพี่ซีวอนทันทีแหละครับ แต่คนมันขี้แกล้งพี่แกก็โอบไหล่สะเลย เห้ย!โอบไรเนี่ยเดี๋ยวพี่ชานยอลหวงงง
"หวัดดีแบคฮยอน"เพิ่งจะทักกันหรอ จะนอยด์ละเกือบจะนอยด์ละ
"อ้าวรู้จักกันหรอเนี่ย งั้นก็ไม่ต้องแนะนำเนอะ"
"งั้นเข้าไปนั่งข้างในสิครับ โต๊ะพิเศษเลยดีกว่า"
"แน่นอนมาทานข้าวกับแฟนก็ต้องไพเวทกันหน่อยปะ"
แล้วพี่ซีวอนก็โอบไหล่ผมเข้าไปข้างในแหละครับ ไพเวทมากมีสามโต๊ะ วิวสวยยิ่งมืดก็ยิ่งสวย แต่ไม่มีใครเข้ามาเลยมีแค่พวกเราสามคน? พี่ชานยอลก็ช่วยจัดแจงโต๊ะและเรื่องอาหารให้ครับ ผมนั่งตรงข้ามกับพี่ชานยอลส่วนพี่ซีวอนก็นั่งข้างๆ ผมรู้สึกอึดอัดแปลกๆกับสายตาของพี่ชานยอลครับ
"นี่ร้านแกหรอเนี่ย"
"ใช่ครับนี่เป็นสาขาหลัก ส่วนใหญ่ผมกับพี่ยูราจะผลัดกันมาดูร้าน"
"อืมดีเลยจะได้เข้ามาทานบ่อยๆ เพิ่งรู้ว่าร้านนี้เป็นร้านของแกแบคฮยอนชอบกินอาหารญี่ปุ่นนะ"
"หรอครับ"พูดกับพี่ซีวอนแต่มองหน้าผมนี่ต้องการอะไรอะ จะทักพี่ซีวอนก็ดักตลอดนี่ยังไม่ได้พูดกับพี่ชานยอลสักคำเลยนะเนี่ย
"ใช่สิ ใช่ไหมแบคฮยอน"
"เอ่อ...ชะ"
RRRRRRR~
"แปปนึงนะ ฮัลโหล ครับ ครับรอแปปนึง เดี๋ยวพี่มานะคุยกันไปก่อนละกัน"สงสัยเป็นพี่ฮีชอลโทรมา แน่ละเข้ามาในร้านคงเจอหรอกนี่มันไพเวท!! คิดว่าเอาไว้สำหรับแขกพิเศษมากกว่าลูกค้านะเนี่ย เมื่อพี่ซีวอนออกไปก็เกิดความเงียบครับ พี่ชานยอลก็มองผมในแบบที่คิดไม่ออกว่ามองแบบไหนแต่มันอึดอัดมาก
60%................^^
"เอ่อ ....คือ สวัสดีฮะพี่ชานยอล"ยิ้มใจดีสู้เสือไปครับ ผมไม่รู้ว่าพี่ชายอลไปโมโหอะไรมา คิ้วนี่ผูกกันจนวุ้นไปหมด
"ทานเลยไหมครับ ไหนบอกชอบอาหารญี่ปุ่น"
"ละ แล้วพี่ชานยอลไม่ทานหรอฮะ มีอาหารตั้งเยอะแบคกินคนเดียวไม่หมดหรอก"
"น้องแบคก็ไม่ได้มากินคนเดียวนี่ครับ แฟนก็มาด้วยนิ" ห๊ะ!เดี๋ยวนะ แฟน แฟนไหน? เออเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีแฟนก็วันนี้
"พี่ชานยอลหมายถึง.......ใครหรอครับ?"
"ช่างมันเถอะครับ กินเถอะเดี๋ยวอาหารจะไม่อร่อย" นั่น พูดแล้วก้มหน้าก้มตากิน มันไม่เหมือนพี่ชานยอลคนที่เคยรู้จัก
"เอ่อ...คือ....."
จะให้พูดอะไรมันก็เหมือนพูดคนเดียว เพราะตอนนี้พี่ชานยอลดูจะสนใจอาหารมากกว่าผมเสียอีกตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าพี่ชานยอลเป็นไรไหนบอกว่าแฟน มากับแฟน แฟนไหน? งงฮะ แต่ตอนนี้หิว แต่ก็ไม่มีอารมณ์จะกินเลยแฮะ
"นี่ ซีวอนต่อไปนี้อย่าริอาจทำแบบนี้อีกรู้ไหม ผมไม่ชอบ!"เสียงมาแต่ไกลแหละครับรู้เลยว่าใคร
"จ้าาา จ้าาพอแล้วจ้าาผมเจ็บแล้วน้าาฮีชอลล"เสียงยืดเสียงยาวมาเชียว จนตอนนี้ผมกับพี่ชานยอลมองไปทั้งสองคนด้วยอาการงงเป็นไก่ตาแตก พี่ชานยอลที่นั่งก้มหน้าทานอาหารอยู่ๆก็มองผมสลับกับพี่ซีวอนและพี่ฮีชอล
"ตัวเอง เบาๆหน่อยน้องๆก็อยู่นะ" เมื่อซีวอนพูดจบฮีชอลถึงได้รู้ว่าไม่ได้มีแค่แบคฮยอนที่นั่งทานอาหารบนโต๊ะที่มีอาหารญี่ปุ่นมากมายเต็มโต๊ะไปหมดนี่จะกินหรือจะเลี้ยงทั้งหมู่บ้าน??
"เอ่อ...ขอโทษนะเด็กๆ แหะๆ"ปล่อยมือกระทันหันแหละ เจอคนหล่อไม่ได้เชียว ตอนนี้พี่ชานยอลยังคงงงอยู่ตาโตกว่าเดิมเป็นไข่ห่านเลยละ
"นี่ชานยอล ส่วนนี่ฮีชอลแฟนพี่เอง" ผ่างงงง!!! โอ้ทำไมพี่ชานยอลทำหน้าแบบนั้นตกใจอะไรปานนั้น
"สวัสดีนะชานยอล คนนี้นะหรอที่ตัวเองบอกว่าเป็นรุ่นน้องคนสนิท"พี่ฮีชอลเข้าไปนั่งข้างๆพี่ชานยอลก่อนจะมองไปยิ้มไปจนลืมแฟนตัวเอง
"ตัวเองอะมามองเขาสิ เนี่ยแหละไอ้ชานยอลที่บอกจะพามาเปิดตัวแต่มันก็ไม่อยู่ พอจะพามาทำความรู้จักกันตัวก็ไม่ว่างเลยไม่ได้เจอกันสักที" ถึงบางอ้อ
"พี่ฮีชอลแฟนพี่หรอ?" พี่ชานยอลมองผมสลับกับพี่ฮีชอลไปมา
"ใช่ คนนี่แหละแฟน เพิ่มอีกตำแหน่งก็เมียพี่เองแหละ^^" อวดใหญ่เลยแหวะคนอวดเมีย
"อ้าวแล้ว.... แบคฮยอน"
"น้องชายของฮีชอลเอง"
By.....................
ว๊ายยยยยยยชานยอลหน้าแตกอะเธอว์
จำได้ไหม น้าอายังจำได้ไหม ~ ~
เวลาหกโมงเย็นของวันมักจะมีเพลงประจำของมันครับอย่าว่าแต่ทำไมถึงมีแต่ประเทศไทยเลยที่เกาหลี กรุงโซลก็มีครับไม่ต้องถามว่ามาจากใคร ......
มองขวานะ
.
.
.
.
.
.
มองขวาอีกนิด
.
.
.
.
.
.
อีกนิดนึง
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่ต้องสงสัยเลยครับ พี่ซีวอนนะ ได้ข่าวว่ารู้จักกับคุณลุงสรยุทธที่เป็นนักข่าวที่ประเทศไทย คนนี้เพื่อนซี้กันเล๊ยยยย พี่แกเลยเอามาเป็นเพลงประจำผับเมื่อเวลาหกโมงเย็นผับจะมีเพลงนี้ขึ้นจนพนักงานในร้านแทบจะร้องเป็นเพลงได้แล้ว ผมเคยถามพี่ฮีชอลนะว่ารำคาญไหม พี่แกตอบแบบไม่ต้องคิดอะ รำคาญมาก!! นี่ไม่ได้เปิดแค่ในร้านนะบางทีร้องเพลงในรถด้วย แต่เพราะรักพี่ฮีชอลเลยไม่ว่าไร นั่นว่าไปนู้น
"เราจะทำตามสัญญา .......ขอเวลาอีกไม่นาน แล้วแผ่นดินที่งดงามจะคืนกลับมา~YO~"
นั่นมีโย้!ด้วยพูดยังไม่ทันขาดคำครับผมพี่แกก็ร้องเพลงมาเลย
"แบคฮยอน วันนี้ไม่มีเรียนรึไงเรา"
"ไม่มีฮะ เพลงเพราะเนาะ"
"แน่นอนอะ เพลงนี้เขาฮิตกันในไทยมาก^^" นั่นไงแล้วพี่แกก็ยาวไปครับเรื่องเพลง ประเทศไทย บลาๆๆๆๆ จนพี่ฮีชอลตามออกมาแหละ
"คุยอะไรกันดูสนุกเชียว"เสียงอ่อนเสียงหวานมาเชียว แต่อย่าให้เจ้แกโกรธหรือวีนละกัน และก่อนที่พี่ซีวอนจะตอบผมคิดว่ามันจะยาวไปกว่าเดิม
"ไม่มีอะไรหรอกพี่ฮีชอล ถามไถ่เฉยๆไม่ได้เจอกันนานเนอะพี่ซีวอน"
"อะ เอ่อ ใช่ๆ"พี่แกก็เออ ออ ห่อหมกตามแหละถ้าตอบว่าไม่ใช่แม่จะตบโชว์แฟนสะเลย
"แล้วกินอะไรมารึยังแบค"หันไปยิ้มให้แฟนแล้วมาคุยกับน้อง เออดีเนอะหน้าน้องอยู่นี่ๆ
"ยังอะ หิวม๊ากมาก มากมายอะ"
"ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลยพี่กำลังจะพาฮีชอลออกไปกินข้าวข้างนอก ไปด้วยกันเลย"แหม่แจ่มไปเลยครับงานนี้
"ดีเลยครับถ้างั้นไปกันเถอะ หิ๊วววววววหิวววว"
จากนั้นผมก็เดินเกาะพี่ฮีชอลแหละครับเพราะถ้าไม่เกาะผมก็กลายเป็นอากาศนะสิถ้าไม่ดักคั้นกลางไว้ตั้งแต่ตอนนี้มีหวังผมก็นั่งหงอยมองดูพี่ชายกับพี่เขยคุยกันหนุงหนิง งุ้งงิ้งกันสองคนผมเคยละ ตั้งแต่นั้นมาอย่าคิดว่าผมจะพลาด แต่พอขึ้นรถปุ๊ป ผมนั่งหลัง ไม่มีคนนั่งคั้นกลางเพราะงั้น.......
"เดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปซื้อของก่อนไหมครับ"
"ดีเลยๆเค้าอยากได้เสื้อใหม่พอดี เสื้อขาดไปหลายตัวแล้ว"
"สงสัยรุนแรงไปหน่อย เดี๋ยวคืนนี้จะเบาๆนะครับ"
"บ้าหรอ>//< พูดอะไรไม่รู้แบคฮยอนอยู่นะ"
"ก็พูดความจริงนิ ทำเป็นเขินไปได้"
จ่ะ เขินกันเข้าไป คุยกันเข้าไป จู๋จี๋กันเข้าไปสุดท้ายผมก็ต้องนั่งเป็นหมาหงอยฟังพวกพี่ๆคุยอะไรกันก็ไม่รู้ไม่อายฟ้าอายดิน นี่น้องนั่งหัวโด่ๆอยู่หลังรถก็ไม่สนใจปากก็บอกน้องอยู่ๆแต่ตัวนี่เลื้อยไปหาพี่ซีวอนละ จูบได้คงจูบไปแล้ว แต่อยากไปทักไปท้าละพี่ฮีชอลมันทำจริง เคยไซร้กันในรถแล้วครั้งนึงเกือบรถคว่ำ ฮอลลลชีวินบยอนTT
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พอมาถึงร้านแล้วผมก็รีบลงรถไปเกาะพี่ซีวอนเลยครับ ผมจะได้เลือกร้านเวลาพาผมมาด้วยก็มักจะตามใจผมแหละครับ ผมเดินตรงกลางควงแขนพี่ซีวอนไว้แล้วอ้อนไป พี่แกชอบบบแต่พี่แกบอกถ้าฮีชอลทำจะชอบมว๊ากกกว่า เชอะนี่น้องนั่นเมียนิก็ได้แต่น้อยใจแหละครับเห้อออ พี่ฮีชอลก็ชอบหัวเราะใหญ่ ชอบมากได้แกล้งน้องเนี่ยเดินไปผมก็อ้อนไปแหละครับ บอกว่าไปกินอาหารญี่ปุ่น ก็ ไปร้านของพี่ชานยอลแหละครับมาทานสาขาหลักเลย เผื่อจะได้เจอคิดถึงงง><
"เดินกันเข้าไปก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อน"พี่ฮีชอลแกชอบไปเข้าห้องน้ำก่อนจะกินข้าวเสมอครับ นั่นไม่เป็นปัญหา
"โอเคครับผม ไปกันเถอะป๋าา วันนี้จะกินให้พุงกางเลย"
"ฮ่าๆๆ โอเคๆ แล้วรีบตามมานะครับ เดี๋ยวคิดถึง"นี่ๆพี่ซีวอนฉันอ้อนแก ก็สนใจหน่อยดิ เบื่อคนติดเมีย
แยกย้ายครับผมก็เกาะพี่ซีวอนแกเข้าร้านไป พี่ฮีชอลก็ไปเข้าห้องน้ำ เราหยอกกันเล่นกันคิกคักตามประสาแหละครับพี่แกชอบแกล้งผมก็ชอบอ้อนนี่ไม่ติดว่าเป็นพี่เขยผมจะจับทำแฟนแล้วจริง แต่ประเด็นพี่ซีวอนไม่ใช่สเป็คถึงจะรวยก็เถอะ
"คิกๆ พี่นี่มันหื่นอะ"
"ไม่หื่นไม่ใช่พี่ดิ"
"มิน่าละติดใจเลย"
"นอกจากใจแล้วยังติดอย่างอื่นด้วย"
"ทะลึ่งไปใหญ่ละพี่อะ พอๆไม่คุยละ"
ก็งี้แหละครับเวลาล้อแกเรื่องบนเตียงเนี่ยล้อไม่ได้เชียวพี่แกไม่มียางอาย แต่ถ้าล้อพี่ฮีชอลเลยนั้นเขินสะบัดแขนขาพันกันไปหมด เหวี่ยงไปมาจนไปตีคนอื่นเขาให้เจ็บตัวก็ไม่อยากจะล้อละครับ สองคนนี้เขาเข้ากันได้ผมเชื่อแล้ว
"พี่ซีวอน!"เออดิพี่ซีวอนไง เอ๊ะใครเรียกวะ
"อ้าวไอ้ชานยอล!!" นั่น! เอ้ารู้จักกันหรอ?
"มาทานข้าวหรอพี่"ทำไมไม่ทักผมอะ
"ใช่มาทานกับแฟน"
แล้วพี่ชานยอลก็มองมาที่ผม ไม่ช๊ายยยย ไม่ช่ายยยย ไม่ใช่แบคน้อยนะพี่ชานยอลอย่ามองงั้นดิ พอพี่ชานยอลมองผมก็ออกห่างจากพี่ซีวอนทันทีแหละครับ แต่คนมันขี้แกล้งพี่แกก็โอบไหล่สะเลย เห้ย!โอบไรเนี่ยเดี๋ยวพี่ชานยอลหวงงง
"หวัดดีแบคฮยอน"เพิ่งจะทักกันหรอ จะนอยด์ละเกือบจะนอยด์ละ
"อ้าวรู้จักกันหรอเนี่ย งั้นก็ไม่ต้องแนะนำเนอะ"
"งั้นเข้าไปนั่งข้างในสิครับ โต๊ะพิเศษเลยดีกว่า"
"แน่นอนมาทานข้าวกับแฟนก็ต้องไพเวทกันหน่อยปะ"
แล้วพี่ซีวอนก็โอบไหล่ผมเข้าไปข้างในแหละครับ ไพเวทมากมีสามโต๊ะ วิวสวยยิ่งมืดก็ยิ่งสวย แต่ไม่มีใครเข้ามาเลยมีแค่พวกเราสามคน? พี่ชานยอลก็ช่วยจัดแจงโต๊ะและเรื่องอาหารให้ครับ ผมนั่งตรงข้ามกับพี่ชานยอลส่วนพี่ซีวอนก็นั่งข้างๆ ผมรู้สึกอึดอัดแปลกๆกับสายตาของพี่ชานยอลครับ
"นี่ร้านแกหรอเนี่ย"
"ใช่ครับนี่เป็นสาขาหลัก ส่วนใหญ่ผมกับพี่ยูราจะผลัดกันมาดูร้าน"
"อืมดีเลยจะได้เข้ามาทานบ่อยๆ เพิ่งรู้ว่าร้านนี้เป็นร้านของแกแบคฮยอนชอบกินอาหารญี่ปุ่นนะ"
"หรอครับ"พูดกับพี่ซีวอนแต่มองหน้าผมนี่ต้องการอะไรอะ จะทักพี่ซีวอนก็ดักตลอดนี่ยังไม่ได้พูดกับพี่ชานยอลสักคำเลยนะเนี่ย
"ใช่สิ ใช่ไหมแบคฮยอน"
"เอ่อ...ชะ"
RRRRRRR~
"แปปนึงนะ ฮัลโหล ครับ ครับรอแปปนึง เดี๋ยวพี่มานะคุยกันไปก่อนละกัน"สงสัยเป็นพี่ฮีชอลโทรมา แน่ละเข้ามาในร้านคงเจอหรอกนี่มันไพเวท!! คิดว่าเอาไว้สำหรับแขกพิเศษมากกว่าลูกค้านะเนี่ย เมื่อพี่ซีวอนออกไปก็เกิดความเงียบครับ พี่ชานยอลก็มองผมในแบบที่คิดไม่ออกว่ามองแบบไหนแต่มันอึดอัดมาก
60%................^^
"เอ่อ ....คือ สวัสดีฮะพี่ชานยอล"ยิ้มใจดีสู้เสือไปครับ ผมไม่รู้ว่าพี่ชายอลไปโมโหอะไรมา คิ้วนี่ผูกกันจนวุ้นไปหมด
"ทานเลยไหมครับ ไหนบอกชอบอาหารญี่ปุ่น"
"ละ แล้วพี่ชานยอลไม่ทานหรอฮะ มีอาหารตั้งเยอะแบคกินคนเดียวไม่หมดหรอก"
"น้องแบคก็ไม่ได้มากินคนเดียวนี่ครับ แฟนก็มาด้วยนิ" ห๊ะ!เดี๋ยวนะ แฟน แฟนไหน? เออเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีแฟนก็วันนี้
"พี่ชานยอลหมายถึง.......ใครหรอครับ?"
"ช่างมันเถอะครับ กินเถอะเดี๋ยวอาหารจะไม่อร่อย" นั่น พูดแล้วก้มหน้าก้มตากิน มันไม่เหมือนพี่ชานยอลคนที่เคยรู้จัก
"เอ่อ...คือ....."
จะให้พูดอะไรมันก็เหมือนพูดคนเดียว เพราะตอนนี้พี่ชานยอลดูจะสนใจอาหารมากกว่าผมเสียอีกตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าพี่ชานยอลเป็นไรไหนบอกว่าแฟน มากับแฟน แฟนไหน? งงฮะ แต่ตอนนี้หิว แต่ก็ไม่มีอารมณ์จะกินเลยแฮะ
"นี่ ซีวอนต่อไปนี้อย่าริอาจทำแบบนี้อีกรู้ไหม ผมไม่ชอบ!"เสียงมาแต่ไกลแหละครับรู้เลยว่าใคร
"จ้าาา จ้าาพอแล้วจ้าาผมเจ็บแล้วน้าาฮีชอลล"เสียงยืดเสียงยาวมาเชียว จนตอนนี้ผมกับพี่ชานยอลมองไปทั้งสองคนด้วยอาการงงเป็นไก่ตาแตก พี่ชานยอลที่นั่งก้มหน้าทานอาหารอยู่ๆก็มองผมสลับกับพี่ซีวอนและพี่ฮีชอล
"ตัวเอง เบาๆหน่อยน้องๆก็อยู่นะ" เมื่อซีวอนพูดจบฮีชอลถึงได้รู้ว่าไม่ได้มีแค่แบคฮยอนที่นั่งทานอาหารบนโต๊ะที่มีอาหารญี่ปุ่นมากมายเต็มโต๊ะไปหมดนี่จะกินหรือจะเลี้ยงทั้งหมู่บ้าน??
"เอ่อ...ขอโทษนะเด็กๆ แหะๆ"ปล่อยมือกระทันหันแหละ เจอคนหล่อไม่ได้เชียว ตอนนี้พี่ชานยอลยังคงงงอยู่ตาโตกว่าเดิมเป็นไข่ห่านเลยละ
"นี่ชานยอล ส่วนนี่ฮีชอลแฟนพี่เอง" ผ่างงงง!!! โอ้ทำไมพี่ชานยอลทำหน้าแบบนั้นตกใจอะไรปานนั้น
"สวัสดีนะชานยอล คนนี้นะหรอที่ตัวเองบอกว่าเป็นรุ่นน้องคนสนิท"พี่ฮีชอลเข้าไปนั่งข้างๆพี่ชานยอลก่อนจะมองไปยิ้มไปจนลืมแฟนตัวเอง
"ตัวเองอะมามองเขาสิ เนี่ยแหละไอ้ชานยอลที่บอกจะพามาเปิดตัวแต่มันก็ไม่อยู่ พอจะพามาทำความรู้จักกันตัวก็ไม่ว่างเลยไม่ได้เจอกันสักที" ถึงบางอ้อ
"พี่ฮีชอลแฟนพี่หรอ?" พี่ชานยอลมองผมสลับกับพี่ฮีชอลไปมา
"ใช่ คนนี่แหละแฟน เพิ่มอีกตำแหน่งก็เมียพี่เองแหละ^^" อวดใหญ่เลยแหวะคนอวดเมีย
"อ้าวแล้ว.... แบคฮยอน"
"น้องชายของฮีชอลเอง"
By.....................
ว๊ายยยยยยยชานยอลหน้าแตกอะเธอว์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น