ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [WIN]THE WINNER TEAMB. WHO IS YOU

    ลำดับตอนที่ #2 : Who is you [TEAMB] B❤JIN EPISODE : 2

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 56


    SUBJECT : Who is you [TEAMB] BJIN

    EPISODE : 2

    AUTHOR : FalseHope

     

     

    แค่นี้ก็ถือว่าเป็นอันเสร็จสิ้นแล้วนะ เรื่องกินเรื่องอยู่ยังไงก็ดูแลกันด้วยล่ะ เพราะตอนนี้พวกนายทุกคนคือ ทีม ไม่ใช่แค่ใครคนหนึ่ง โดนก็ต้องโดนด้วยกัน เข้าใจที่ฉันพูดนะเสียงบอสพูดขึ้น ก็เรียกสติจากผมทันที ไม่ใช่อะไรหรอก ผมยังช็อกอยู่เลยกับเหตุการณ์หน้าแตกครั้งยิ่งใหญ่ หมอนั่นที่ไม่ใช่ดงฮยอกมองผมอย่างเหวี่ยงๆ คือผมก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นอะไรกับผมมากหรือเปล่า ก็อีเรื่องเดินเข้าห้องผมชนหลังผม แค่นั้นเอง ไหนจะตอนนั่งเก้าอี้อีก ผมไม่ได้แย่งแต่ผมอยู่ใกล้กว่า >_<!!

     

     

    ส่วนพวกเธอสองคนก็อยู่ด้วยกันนะ ยังไงก็ดูแลกันด้วยล่ะ

     

     

    บอสครับ! นอนห้องเดียวกัน ?” ผมเลิกคิ้วสูงขึ้น สงสัยได้ยินผิดแน่ๆ

     

     

     ทำไม นายมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” O_O เฮือก!

     

     

     

    เปล่าครับ.... อยากกรีดร้องงงงงง !!!

     

     

     

     ไง...บีไอ บอสหันไปถามเพื่อนชีวิตที่จะได้อยู่ร่วมใช้ชีวิตกับผม ห๊ะ?

     

     

     

    ไม่มีปัญหาครับบีไอ ตอบ

     

     

     

    หึ! ฉันหวังว่าพวกนายจะมีความสุขนะบอสว่าก่อนที่จะเดินจากไป สมาชิกที่เหลือก็ทักทายกัน อย่างกับฝูงลิงเผือก ฟู่ >_^ ผมจะผ่านไปได้ไหมนะ T_T แงงงงงงงง!

     

     

     

    ความสุขกับผีนะสิ...เฮ้อ!” ผมมองหน้าคนข้างๆก่อนที่จะลุกขึ้น

     

     

     

    บีไอเพียงแค่มองหน้าและจิกตา

     

     

     

     “ฮึ่ย!”  สะบัดหน้าพร้อมกับเดินออกไป เพื่อหาห้องพัก

     

     

    แท่นแท้นนน... โอ๊ะโอ้วว ห้อง 404 งั้นเหรอเนี้ย ? ผมที่กำลังมองเลขห้องอย่างชั่งใจ

     

     

     

    ไง ? ใช่จินฮวานป่ะ ฉันบ็อบบี้น่ะ ยินดีที่ได้รู้จักใครคนหนึ่งที่อยู่ห้องข้างๆชะโงกหน้าออกมาพูดกับผม

     

     

     

    อืม... บ็อบบี้หวัดดี ^_^” ผมว่า ก่อนที่จะยิ้มแห้งๆ

     

     

     

    เฮ้! ดูเหมือนว่านายจะยิ้มสวยน่ะ ยิ้มกว้างๆแบบเต็มใจหน่อยเถอะ เพื่อนใหม่ที่ไม่คิดว่าจะเป็นเพื่อนอีกต่อไป เอ่ยด้วยน้ำเสียงอย่างร่าเริง ผมเห็นแบบนั้นก็เลย

     

     

     

    “^____________^” ดูเหมือนว่าบ็อบบี้จะเงียบและนิ่งมาก พอผมยิ้มอีกครั้งหมอนี้ก็หัวเราะเลย =,= ไม่บ้าใช่ไหมบ็อบบี้ )_(!

     

     

     

    ฮ่าๆๆ นายยิ้มแล้วตาหายเลยบ็อบบี้ว่า

     

     

    ห๊ะ ! ตาหายงั้นเหรอ? ตา ตา ตา! อ๊ะ

     

     

     

    เฮ้! บีไอทำไมนายไม่เดินไปอีกทางละว่ะผมที่กำลังงุนงงกับคำพูดของบ็อบบี้ ที่บ้าจี้ตาม บีไอที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ จู่ๆก็เดินแทรกเข้ามา พร้อมกับไขกุญแจอย่างน่าตาเฉย ผมที่มองดูการกระทำของหมอนี้ก็อดไม่ได้ที่จะ……

     

     

     

    ฉันขอตัวนะ บ็อบบี้ J ”  

     

     

     

    หลังจากที่เราสองคน ? สองคน ? ใช่ผมกับบีไอ ! ไอ้บ้านี้แม่งมารยาททักทาย อ่ะไม่มีสักคำ สมบัติผู้ดีอ่ะมีไหม ชิ! ว่าในใจก็เดินเลี่ยงไปอีกทางทันที ผมที่ไม่ทันได้ล้มตัวนอน ร่างสูงของบีไอก็ล้มฟุบกับที่นอนทันที ไม่อยากจะเชื่อหมอนี่ไปตายอดตายอยาก(นอน) มาจากไหน ก็ล้มตัวเสร็จก็หลับพริ้มทันที =,=! แต่ละคนที่ผมเจอ ! มันจะมีบ้างไหนที่ปกติสักคนนนน !!!

     

     

              เอาละ! พอกับเรื่องของคนอื่นสักที เอาเรื่องของผมดีกว่า อันดับแรกเลยก็คือรื้อทุกอย่างที่อยู่ในกระเป๋าแล้วเอามาจัดกระจายบนที่นอน เสร็จก็เอามาวางไว้ให้เป็นระเบียบ ในห้องนี้มีสองเตียง เตียงของผมอยู่ฝั่งซ้ายของบีไออยู่ฝั่งขวา มีห้องน้ำอยู่ในตัว จู่ๆผมก็มีไอเดียขึ้นมา หึๆ! ผมเดินออกไปหาเทปกาวมา เสร็จก็เริ่มแปะ แปะ !

     

     

     

    ฉันน่ะ ! ไม่อยากอยู่กับนายด้วยซ้ำไป ไอ้บ้าเอ้ย ตัวสูงซะป่าว! มารยาทน่ะมารยาท มีไหม ชิ! โธ่เอ้ย !” ผมเดินแปะๆ เทปกาวบนพื้นห้อง ตอนนี้ก็แบ่งเป็นสองฝั่งแล้ว ผมปาดเหงื่อที่หน้าผากเบาๆ ก่อนที่จะเดินข้ามไปอีกฝั่ง ที่เป็นของบีไอ

     

     

     

    ถ้าฉันจะเอาหมอนปิดหน้านาย? นายตายแน่ๆ  ฮ่าๆ อ๊ะตอนนี้ผมกำลังคร่อมบีไออยู่! จะเรียกว่าสำรวจหนังหน้าของหมอนี้ก็ได้ ว้าว ! หมอนี้หล่อกว่าผมอีก คิดแล้วก็นึกโทษพ่อกับแม่ในใจ หล่อน้อยกว่าไอ้นี้ไม่เท่าไร ยังดันเตี้ยกว่าอีก T_T ผมที่กำลังบ่นอยู่ จู่ๆบีไอก็ลืมตาขึ้นมา และผมที่กำลังคร่อมอยู่ ตกใจ O_O ผลของมันก็คือ

     

     

    จุ๊บ!

     

     

    5 นาทีผ่านไปไวเหมือนผมสูง T_T

     

     

    ผมค่อยๆยันกายร่างของตัวเองขึ้นมา แต่รู้ไหม มันยังไม่จบเมื่อผมยันท่าผิด

     

     

    จุ๊บ !

     

     

    ผมเลยได้... เอ่อ... จุ๊บบีไออีกครั้ง คือจริงๆแล้วผมไม่ได้รู้สึกดีบ้าบออะไรเลยนะ ขนลุกชะมัด!

     

     

    จะลุกได้รึยัง........ หนัก

     

     

     

    O_O

     

    เพียะ!

     

     

    ผมตีหน้าอกของบีไอเบาๆก่อนที่จะลุกขึ้นมา ><!

     

     

    คือมัน...เอ่อมัน....คือจริงๆ.....แบบ.... เอ่อ...

     

     

    หุบปาก!”

     

     

    แรง!

    ผมที่ยังไม่ทันได้อธิบายอะไรให้มันชัดเจน ไอ้หมอนี้แม่งก็โหดซะแล้ว แงๆ ผมกลัว T_T

     

     

    คือเราต้องแบ่งเขตกัน นายฝั่งนั้นของฉันฝั่งนี้ โอเค้?”

     

     

    *มองหน้า* ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย

    หึ! ฉันเป็นพี่ใหญ่

     

     

    งั้นเหรอ แล้วถ้าฉัน....บีไอพูดขึ้นและลุกขึ้นมา ค่อยๆเดินเข้ามาหาผม

     

     

    พรึ่บ! บีไอต้อนจนตัวผมล้มตัวไปนอนที่เตียงของตัวเอง

     

     

    จะ..จะทำอะไรนะ

     

     

    *ยิ้ม*

     

     

    ไอ้บ้า!... นายจะข่มขืนฉันเรอะห๊า! นี่แน่ะไวกว่าความคิดเมื่อผมชกบีไอ

     

     

    โอ๊ย!” บีไอชี้หน้าผมทันที ใครจะดง่ ผมออกตัววิ่งหนีทันที

     

     

    แบร่! :P” ผมแลบลิ้นพร้อมกับวิ่งไปวิ่งมาในห้อง บีไอและผมกำลังวิ่งไล่จับอย่างเอาเป็นเอาตาย ผมได้แต่หัวเราะเสียงใส ส่วนบีไอก็ได้แต่กัดฟันกรอดๆ ผมที่กำลังจะกระโดดไปอีกฝั่ง ไม่ทันบีไอก็คว้าตัวผมได้ ผมดิ้นๆอยู่แบบนั้นไม่ถึงเสี้ยววินาที ผมและบีไอก็ล้มกันอีกครั้ง และจุ๊บกันอีกที T_T โชคร้ายนัก เมื่อมีคนเปิดเข้ามาในห้อง……

     

     

    เห้ย !”

     

     

    มีไรว่ะ ! อ๊าก! บีไอกับจินฮวานจูบกัน

     

     

     

     





    #อะไร? ทำไม? ใครเข้ามา ห๊าาาาาาาาาาาาาา ! -0- 
    ถึงการแข่งขันจะจบแต่เรื่องของวินยังไม่จบนะค่ะ
     ^_^ โดยเฉพาะเรื่องของบีจิน 
    555555555555555555555555555555 
    อ่านให้อัพเร็วก็ + เม้นท์รัวๆเลยค่า  ^_^ 
    + ไม่สนุกหรือยังไงก็บอกกันได้นะค่ะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×