ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [WIN]THE WINNER TEAMB. WHO IS YOU

    ลำดับตอนที่ #1 : Who is you [TEAMB] B❤JIN EPISODE : 1

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ย. 56


    SUBJECT : Who is you [TEAMB] BJIN

    EPISODE : 1

    AUTHOR : FalseHope

     

     

    ที่บ้านหลังหนึ่ง.....คือบ้านของผมเอง =,=

     

    ในขณะที่พ่อกับแม่กำลังถกเถียงกันเรื่องย้ายบ้านอยู่นั่น ผมที่กำลังช่วยน้องทำการบ้านอย่างเบื่อหน่าย ทุกวันที่พ่อกับแม่ทะเลาะกัน บอกได้ว่าทั้งผมและน้องชินล่ะ

     

    กริ้ง! กริ้ง!

     

     

    ใครมานะ ไปดูสิผมไล่น้องไปดู แต่ตัวเองกลับเปิดทีวีดูอย่างไม่ใส่ใจใครทั้งสิ้น

     

     

    พี่! พี่! จดหมายจากวายจี

     

     

    O_O!

     

    พลั่ก!

    ผมวิ่งชนขาโต๊ะเขียนการบ้านของตัวเอง

     

    ฮ่ะ....

     

     ผมส่ายหน้าให้กับความซุ่มซ่ามของตัวเองก่อนที่จะวิ่งไปหามันทันที อะไรนะจดหมายจากวายจีงั้นเหรอ น้องชายของผมมันถือและกระโดดโย่งๆ ผมเห็นอย่างนั้นก็อดที่จะมั่นไส้มันไม่ได้ เลยผลักหัวมันไปหนึ่งที พร้อมกับดึงจดหมายมาทันที

     

    เขาว่าไงบ้าง จะได้เป็นป่ะ?”

     

    เห้? ไอ้เด็กบ้า ยังไม่ทันได้เปิดดูเลยนะ ผมส่ายหัวกับความอยากรู้ของน้องชายตัวเอง ก่อนที่จะค่อยๆแกะซองจดหมายออก แต่ละนาทีที่ผ่านไปที่ข้อความปรากฏต่อหน้าผม มันทำให้ผมหัวใจวายตาย

     

    เพราะ.... ?

     

     

    อะไรน่ะเหรอ.... ?

     

     

    เขารับฉันแล้ว! ฮ่าๆ ! นี่! เขารับฉันเป็นเด็กฝึกหัดแล้วนะ ฮ่าๆ จริงๆนะ! ” ผมผละจดหมายออกจากหน้าตัวเอง พร้อมกับยิ้มแฉ่งให้น้องชายที่นั่งดูผมอ่าน

     

     

    จริงเหรอ? ฮะ เย้ๆ !! แม่! พ่อ! พี่จินได้เป็นเด็กฝึกหัดของวายจีแล้วฮะ น้องชายคนเดียวของผมวิ่งตะโกนเข้าไปในบ้าน เหลือแค่ผมที่กำลังดีใจอย่างถึงที่สุด ! มันเป็นเรื่องที่ดีที่สุดตั้งแต่ผมเกิดมาเลยด้วยซ้ำ แค่แม่บอกว่าผมน่าจะไปเป็นนักร้องผมก็เริ่มค้นหาตัวเองทันที ในที่สุดนักร้องก็เหมาะกับผมที่สุดแล้ว! ค่ายวายจีผมเล็งไว้แล้ว เมื่อตัวเองรู้เป้าหมายตอนนี้ผมดีใจ! ที่สุดเลย

     

    ฮ่าๆๆผมยังคงหัวเราะเหมือนคนบ้าคลั่งที่อยู่หน้าบ้านตัวเอง ไม่สนด้วยซ้ำว่าคนที่ขับรถผ่านไปมาเขาจะมองผมยังไง

     

    เก่งมากลูกแม่! แม่ภูมิใจในตัวลูกที่สุดเลยแม่ของผมเดินออกมาก่อนที่จะโผเข้ากอดผม ผมยิ้มและกอดแม่

     

     

    งั้นเราก็.... ฉลองงงงงงง!!”

     

     

    ฮ่าๆๆ // ฮะ กินเนื้อกินเนื้อ! เย้! ” ผมมองดูครอบครัวของตัวเองอย่างรักใคร่ พ่อกับแม่ถึงจะทะเลาะกันหนักขนาดไม่เว้นวัน แต่พวกท่านทั้งสองก็รักกันมากนะ ผมละนับถือจริงๆเลย

     

     

     

     

     

     

     

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมา....

    @YG FM.

     

    เอาละ ในเมื่อตอนนี้ทุกคนก็มากันครบละ...

     

     

    บอสครับ! ยังไม่มาสองคนครับ”  บ็อบบี้เอ่ยขึ้น เมื่อเห็นว่าสมาชิกอีกสองคนยังไม่มา

     

     

     

    ใคร? ขอรายชื่อหน่อยสิ

     

     

    .............

     

     

     

    อ่อ จินฮวาน เอ๊ะ! บีไองั้นเหรอ หึ สงสัยหลงอยู่ที่ไหนสักแห่งในตึกนี้แหละมั้ง เอาละเรามาเริ่มก่อนเลยก็แล้วกัน จะได้ไม่เสียเวลา

     

     

     

     

     

    แฮ่ก!.... เหนื่อยเป็นบ้าเลยผมที่กำลังวิ่งไปวิ่งมาอย่างตับไตจะหาย  

     

              ตอนนี้ผมอยู่ในบริษัทวายจี แต่ดันลืมห้องนะสิ โอ๊ย! ทำไมต้องมาเป็นวันนี้ด้วยนะ  ผมที่กำลังจะวิ่งขึ้นไป เกือบจะสะดุดหัวฟาดพื้นเมื่อใครบางคนมาตัดหน้า

     

     

    เห้ย!” ผมอุทานก่อนที่จะมองหน้าคนๆนั้น

     

     

    “……….” ไม่ตอบแถมยังส่งสายตาเหวี่ยงๆนั่นมาให้อีก

     

    ผมได้แต่คาดโทษไว้ในใจ ถ้าไม่ติดว่าผมยังหาห้องไม่เจอละก็นะ ไอ้หมอนี้ได้โดนสักตั้งแน่! คอยดูดิ่! ได้แต่กัดฟันกรอดๆอย่างโมโห ผมยืนหอบก่อน สักพักก็เดินกลับไปทางเดิม แต่โชคชะตากลับไม่เข้าข้างซะเลย ในเมื่อซองเอกสารของหมอนั่นตกอยู่พื้น

     

     

    เอาไงดี ? ให้ ไม่ให้ ให้ ไม่ให้ ให้ ไม่ให้ ไม่ให้! โธ่เอ้ย จริงๆเลยผมได้แต่โกรธตัวเองที่บ้าวิ่งตามหาคนของซองจดหมาย ไม่นานก็เจอร่างสูงที่กำลังเดินไปข้างหน้า ไอ้บ้านี่เดินเร็วชะมัด

     

     

    นาย! นาย! นี่! ดงฮยอก! ไอ้บ้า เห้ย ! ไอ้เปรต!” ผมที่แหกปากตะโกนอย่างบ้าคลั่งเพื่อให้คนตัวสูงหยุดและหันกลับมา

     

     

    “??” หมอนั่นค่อยๆหันมา

     

     

     

    นี่! ดง..ดง?...ดงฮยอก!” ผมตะโกนเรียกชื่อของคนตัวสูง

     

     

     

    “??”

     

     

     

    นายนะ...ดงฮยอกใช่มะ นี่อ่ะฉันเห็นว่านี้มันเป็นของนายเลยเอามาให้ ฮ่าๆ คือจริงๆแล้วก็ไม่ได้เปิดดูอะไรเลยนะ แต่ถ้ามีปัญหาอะไร อยากจะปรึกษาอะไร เป็นฉันก็ได้นะ เหอะๆ ไปละ บายจินฮวานบอกเสร็จก็ยิ้มให้ก่อนที่จะหันหลังเดินกลับ

     

     

     

     

    เดี๋ยว!” เสียงโหดๆพูดขึ้นมา

     

     

     

    ว่าไง ?” จินฮวานหันไปหา และยิ้มให้อีกครั้ง

     

     

     

    ฉันไม่ใช่ดงฮยอกคนที่ไม่ใช่ดงฮยอกว่าด้วยหน้าตาเรียบๆ

     

     

    เห้?” ผมตาโต อ้าปากค้าง?

     

     

    ตุ๊บ เพล้ง!

     

     

    หน้าแตกทันทีเลย.......... !!!!

     

     

     


    #เป็นไงบ้างค่ะ แลดูพี่จินเอ๋อๆ 555555555555555555
    แอร๊ย! บีไอ แค่นี้ก็หลงจนจะบ้าอยู่แล้ว -///- ความอายและบิดหรือจิกหมอน
    หรือไม่ก็กรีดร้องอย่างบ้าคลั่งนั้น เกิดจากความโนของตัวเองล้วนๆ หึๆๆ 
    ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ ^_^ +เม้นท์ด้วยน๊าจ้ะ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×