~"Love is...??"~

ลำดับตอนที่ #1 : ชั้นผิดเอง

         ดึกแล้วนะ...ชั้นก้อยังคงคิดถึงเทอเสมอ ชั้นนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ที่ระเบียงพร้อมกับนั่งคิดถึงเทอ คิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชั้นกับเทอ ที่มันคงเป็นไปไม่ได้...

        ชั้นชอบเทอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น เทอกับชั้นมีฐานะที่แตกต่างกัน ชั้นพยายามตีสนิทเทอ แต่เทอก้อแค่ยิ้มรับและคุยด้วยในฐานะที่ชั้นเป็นคนเหมือนกับเทอ ชั้นกับเทอสนิทกันมากขึ้น แต่เรา 2 คนยังมีฐานะที่แตกต่างขวางกั้นไว้อยู่ ชั้นรักเทอมากเหลือเกิน จนไม่สามารถเก็บไว้ได้อีก ชั้นบอกเทอ แต่เทอกลับบอกชั้นว่าเทอมีคนรักอยู่แล้ว แล้วที่ผ่านมา เทอให้ความหวังชั้นทำไม ทั้งๆที่ไม่เคยคิดจะรักกัน

       ชั้นเปลี่ยนไป จากคนที่เรียบร้อยอ่อนโยน ชั้นกลายเป็นคนที่ก้าวร้าวสำหรับเทอ เทอเริ่มออกห่างชั้นไปเรื่อยๆ ส่วนชั้นก้อตื้อเทออยู่อย่างนั้น จนเทอรำคาญ และพูดจาไม่ดีกับชั้น ทำให้ชั้นได้สติว่าชั้นไม่ควรทำแบบนั้น แต่ด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรี ชั้นไม่ยอมขอโทษเทอ เทอตัดสัมพันธ์กับชั้น โดยที่ชั้นไม่ได้เอ่ยอะไรออกไปซักคำ น้ำตาไหลรินลงมาดั่งสายฝน ไม่รู้ว่าจะหยุดเมื่อไหร่ รู้เพียงว่า หัวใจชั้นแตกสลายไปแล้ว พร้อมกับเทอที่เดินจากไป และไม่คิดจะหันกลับมามอง ชั้นอยากจะขอโทษเทอ แต่เราไม่มีโอกาสได้เจอกันเลย  ชั้นพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เจอกับเทอ แต่ก้อไม่เคยได้เจอกับเทอซักที

     หลังจากวันนั้นมันก็ผ่านมานานมากแล้ว นานจนเทอแทบจะลืมชั้นไปแล้วแหละ ชั้นคงคิดว่าเทอลืมชั้นไปแล้ว ถ้าเทอไม่ส่งของสิ่งนั้นมา สิ่งที่ตอกย้ำชั้น ว่าเทอไม่เคยรักชั้นเลยแม้แต่นิดเดียว นั่นคือ....การ์ดแต่งงาน

     วันนี้ ขณะที่ชั้นกำลังนั่งดูดาว น้ำตาไหลริน และ คิดถึงเทอ เทอกำลังเข้าพิธีวิวาห์กับคนๆนึงที่เทอรัก และ ทิ้งชั้นไว้ข้างหลังโดยเทอไม่คิดจะหันมามองชั้นแม้แต่นิดเดียว เทอคงไม่รู้สินะ ว่าชั้นเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องทนเป็นแบบนี้ ต้องทนกับความเจ็บปวดที่เทอมองข้ามชั้นไป ต้องทนเห็นเทอเดินเคียงข้างเค้า และ ไม่ใช่ชั้น

    ชาตินี้...ชั้นไม่รู้ว่าอยู่ไปเพื่ออะไร เพราะใจทั้งใจของชั้นอยู่แค่เทอเพียงคนเดียว ชั้นเริ่มต้นกรีดข้อมือของชั้นช้าๆกดลึกลงไป เลือดค่อยๆไหลออกมาอย่างช้าๆ เจ็บนะ แต่ที่ใจชั้นเจ็บกว่านั้นพันเท่า ชั้นหวังว่าคงไม่มีใครมาพบชั้นก่อนที่ชั้นจะตาย ชาติหน้า ขอให้ชั้นได้คู่กับเทอนะ ชาตินี้ ชั้นคงแทนที่เค้าไม่ได้...