you love me?ถ้าไม่รักกันฉันจะไป

ลำดับตอนที่ #7 : chapter7บอกรักฉันอีกทีได้มั้ยcst

เช้าวันใหม่.........

สมายตื่นรึยัง สต๊อปเค๊าะประตูห้องสมาย

ตื่นแล้วค่ะ สมายวิ่งรวดออกมาทัน โทดทีค่ะพี่ต๊อปมายตื่นสาย

อืมๆ พี่ฮั่นรออยู่ข้างล่างแล้วแหละ

ค่ะๆ สมายได้ยินคำว่าฮั่นหน้าสมายสลดลงทันที

ทั้งสองคนเดินลงไปล่างอย่างเงียบทำไมนะทำไมเทอเหนพี่สาวของตัวเองเปนศัตรูไปได้ไม่นะไม่

อ่าวสมาย ตื่นสายหรอเรา ฮั่นทักทายสมาย

เอ่อพี่ฮั่นตรงนี้อ่ะยืนกันอยู่สองคนนะค่ะ สต๊อปบอก

เออ โทดทีนะ ฮั่นพูดแล้วเกาหัวแบบเขินๆ

เอ่อ เราไปกันเถอะค่ะพี่ฮั่นพี่ต๊อป เดี๋ยวจะสายแล้วโดนหักเงินเดือนเอา

จร้า ไปกัน ฮั่นเดินไปนั่งตรงคนขับเรียบร้อยแล้ว

พี่ต๊อปนั่งหน้ามายเปนเด็กนั่งหน้าผู้ใหญ่มันไม่เหมาะ สมายบอกเชิงอธิบาย

อืมๆ สต๊อปบอกแค่นั้น ตอนนี้เหมือนความสัมพันระหว่าพี่น้องมันลดลงอย่างเหนได้ชัด

เมื่อทั้งหมดอยู่บนรถเงียบสงัด ฮั่นจึงตัดสินใจเปิดเพลง คนที่ใช่เค้าก็ไม่รักเราคนที่รักเค้าก็ไม่ใช่บอกหน่อยคนกลางอย่างฉันต้องทำอย่างไงจะช้าเร็วต้องเจอกับวันนั้นฉันคือคนตัดสินใจแต่แล้วจะเลือกใครสุดท้ายคนปวดใจก็ฉัน เพลงนี้ขึ้นมาทำให้สมายเจ็บจิ๊ดเข้าไปที่หัวใจเพลงมันก็ถูกจิงๆแหละสุดท้ายคนปวดใจก็คือฉัน

มาย มาย ถึงแล้ว สต๊อปมาเขย่าตัวสมายทำให้เทอหลุดออกจากภวังค์

ค่ะๆ สมายพูด

ตั้งใจทำงานนะเดี๋ยวตอนกลางวันพี่มารับไปทานข้าวกัน ฮั่นบอกสมาย

ค่ะๆ มาช้าหน่อยนะค่ะ มายคงต้องเคลียร์งานหน่อย สมายพูดเส็จฮั่นก็ออกรถไป

ทั้งสองคนเดินไปด้วยกันโดยมีผู้คนรอบข้างมองแปลกๆ ก็แง้แหละเล่นมากับเพื่อนเจ้าของบริษัทอย่างนี้อ่ะแต่สมายกับสต๊อปก็ทำใจไว้ส่วนนึ่งแต่มาเจอเข้าจิงก็เสี้ยวเหมือนแฮะ

มาย มายคิดว่าพี่ชอบแกงส้มใช่มั้ย สต๊อปพูดออกมาจนได้ สมายหยุดนิ่งอยู่สักพักแล้วพอตั้งสติได้ก้เบือนหน้าหนี ถ้าแกคิดอย่างนั้นหยุดคิดได้เลยพี่ไปปรึกษาแกงส้มแค่นั้นเอง

ทั้งๆที่พี่เปนเลขาคุณแคนหรอค่ะ สมายพูดออกไปแล้วเทอไม่รู้ว่าสต๊อปจะโกดเทอรึป่าวที่เทอพูดแบบนั้นออกไปเทอไม่ได้อยากพูแต่ปากมันไปก่อนสมองอีก

พี่ไปปรึกษาเรื่อง เอ่อเรื่อง แคนหน่ะ

ทำไมค่ะ สมายถามอย่างงงงวย

พี่คิดว่าพี่ชอบแคนหน่ะพี่ก็โทรไปถามพี่โดมแล้วว่าพี่รู้สึกอย่างนี้หมายความว่าไงพี่โดมบอกว่าพี่ชอบเค้าพี่เลยไปถามข้อมูลที่เกี่ยวกับแคนจากแกงส้ม อย่าบอกใครนะเรื่องนี้อ่ะพี่อายแต่ที่พี่มาบอกเราอยากให้เราสบายใจก้เท่านั้น

ค่ะ ถึงพี่ไม่ได้ชอบคุฯแกงส้มแต่คุนแกงส้มก็ชอบพี่หนูเข้าใจค่ะ มายไปทำงานก่อนนะค่ะ สมายไม่ได้ฟังอะไรแล้วเดินเข้าห้องทำงานไปเลย สมายเข้าไปแล้วเหนแกงส้มนั่งอยู่

มาแล้วเรอะ กว่าจะมา แกงส้มพูด

ขอโทดค่ะ สมายพูดแค่นั้นทำให้แกงส้มสงสัยปติเทอต้องเถียงสิไม่ใช่อย่างนี้

เอ่อนี่ สมายพรุ่งนี้เทอมีงานที่ต่างจังหวัดกับแค่สองคนสักสามวันไปได้มั้ย แกงส้มถาม

ได้ค่ะคุนประธาน สมายตอบ

นี่เทอเปนอะไรปกติเทอไม่ใช่อย่างนี้นิ มีอะไรรึป่าว

ป่าวค่ะ ดิฉันขอทำงานต่อนะค่ะ ว่าเส็จสมายก็ก้ก้มลงอ่านเอกสาร

past stop...

เมื่อวานอ่ะไปทำไมกับแกงส้มสองคนตั้งนาน แคนถาม

แล้วคุณเปนอะไรกับฉันล่ะค่ะฉันถึงต้องรายคุณ

ก็เปน เปน เปน เลขาฉันไง แคนทำท่าอึกอัก

เฮ้อ เลขาก้คือเลขาไม่ใช่ทาสนะค่ะ สต๊อปถอนหายใจ

เทอไม่ใช่ทาสเทอไม่ใช่เลขาแจ่เทอเปนคนที่ฉันรัก เคลียมั้ย ฉันหึงรู้มั้ยเมื่อวานฉันตามเทอไปถึงที่บ้านอ่ะ

แคน สต๊อปอึ้งมาก อึ้งสุดในสามโลก

เออ ทำไมพอพูดอย่างนี้ทำไมด่าไม่ได้แล้วล่ะห่ะ แคนพูดจบจึงดึงสต๊อปมาประกบริมฝีปากอย่างดุเดือนเพราะบวกกับความโมโหด้วยเมื่อสต๊อปได้สติจึงผลักแคนออกไป

แคน เพรี้ย ฝ่ามืออรหัตไปทาบที่แคนทีแล้วน้ำตาก็หลั่งไหลออกมาทันที ทำไมนายทำกับฉันอย่างนี้ฉันเสียใจที่ฉันชอบคนอย่างนาย!!!!ว่าแล้วสต๊อปก็หันหลังเตรียมจะเดินออกจากห้องแต่อยู่ดีๆแคนก็มาสวมกอดสต๊อปจากข้า่งหลัง

สต๊อปฉันขอโทด ฉันหวง ฉันห่วง ฉันหึง ฉันรู้ว่าฉันเพิ่งเจอเทอแต่ทำไมไม่รู้ว่าฉันรักเทอได้ไง แต่ฉันรักไปแล้ว

ฉันก็รักนาย สต๊อปบอกเบาแล้วค่อยหันเผชิญหน้าักับแคน

บอกฉันอีกทีได้มั้ย แคนบอก

ฉันรักนาย ได้ยินมั้ย!!! สต๊อปบอกแล้วปาดน้ำตาทิ้ง