ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    you love me?ถ้าไม่รักกันฉันจะไป

    ลำดับตอนที่ #6 : chapter6ช่วงเวลาที่อึดอัด

    • อัปเดตล่าสุด 8 ธ.ค. 55


    เวลาผ่านพ้นไปจนถึงตอนเย็นเวลานี้อาจเปนช่วงเวลาเดียวที่เทอจะตัดสินใจได้สมายเอามือมากุมสร้อยอีกครั้งเทอนึกถึงภาพฮั่นละแกงส้มสลับกันไปมาแกงส้มเปนคนที่ไม่เทอแต่เทอรักเค้าส่วนฮั่นเปนคนที่รักเทอแต่เทอไม่ได้รักเค้าแบบนั้นเทอรักเค้าแบบพี่ชายเมื่ออยู่กับฮั่นเทอสามารถยิ้มได้แต่ไม่สามารถลืมแกงส้มได้บางทีฮั่นอาจจะทำให้เทอลืมเรื่องร้ายก็ได้สักพักสมายก็ได้ยินเสียงรถมันเปนสัญญาณที่ทำให้เทอรู้ว่าหมดเวลาตัดสินใจแล้ว

    สมายขึ้นมาเลย ฮํ่นพูดแล้วสายฮั่นเหลือบมองไปที่สร้อยคอของสมายทำให้ฮั่นยิ้มทันที

    ค่ะ สมายพูดแค่นั้นเพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้เทออึดอัดแล้วเทอก็เดินขึ้นรถไป

    สมายคือสร้อย

    อ๋อค่ะ สมายได้แค่นั้นสมายไม่มองแม้แต่สายตาของฮั่นเทอไม่ได้เขินหรืออะไรแต่เทออึดอัด

    สมายตกลงจะคบกับพี่ใช่มั้ย

    ใช่ค่ะแ่ต่พี่เปนแฟนมายคนแรกมายอาจจะดูแลได้ไม่ดีนะค่ะ

    มายไม่ต้องทำอะไรหรอกทำตามปกติพี่จะดูแลมายเอง

    ระหว่างทางจนถึงบ้านฮั่นเอาแต่ยอดคำหวานให้สมายแบบหยดเหยิ้มสมายได้แต่ยิ้มให้ฮั่นไม่ได้พูดอะไรแต่ในใจสมายคิดว่าถ้าเปนแกงส้มก็คงจะมีความสุขมากกว่านี้สักวัน ฉันต้องลืมคุณให้ได้คุณแกงส้มให้ได้

    สมายถึงแล้วอ่ะพี่ยังไม่หายคิดถึงเลย ฮั่นทำเปนอ้อน

    พี่กลับไปเถอะค่ะเดี๋ยวทั่งมายแล้วก้พี่ก็ทำงานสายกันพอดี

    โอเคจร้า เดี๋ยวตอนเช้าพี่มารับนะ เอามาทั้งสามคนเลยเราไปทางเดียวกันอยู่แล้ว

    อ๋อถ้างั้นก็ได้ค่ะ สมายพูด

    ไม่ต้องมารับเฟรมนะค่ะ พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่ฮัทมารับ เฟรมมาจากไหนไม่รู้รู้แต่ว่าตอนนี้มายืนข้างสมายเรียบร้อยแล้ว

    เฟรมทำไมเรียกสนิทสนมขนาดนั้นล่ะ อย่าบอกนะว่า.... สมายพูดค้างไว้แค่นั้นเพราะเฟรมพูดสวนมาว่า

    บ้าไม่ได้อะไรขนาดนั้นฉันก็แค่เหนเค้าน่ารักรักดีแล้วพี่ฮัทก็ให้ฉันเรียพี่เพราะดูเหมือนห่าวเหินเกินอ่ะ คิคิ

    นั่นแปลว่าเค้าจีบแกแล้วแหละยัยเฟรม สมายพูด

    พี่เหนด้วยนะ เพราะนั่นอ่ะน้องชายพี่เองพี่รู้ดีว่าเวลามันจีบมันจะทำอย่างไง ฮั่นเสริม

    อ่าวพี่ฮั่นเปนพี่ชายพี่ฮัทหรอค่ะ เฟรมถาม

    ก็ใช่อ่ะสิ น้องชายพี่อ่ะเปนคนดีนะคบๆไปเลย ฮั่นชง

    ชั่งเถอะค่ะว่าแต่มาส่งกันที่บ้านอย่างนี้อ่ะเปนอะไรกันรึป่าวคู่่นี้ เฟรมถาม

    เปนสิเพิ่งเปนเมื่อกี้เอง มายคบกับพี่แล้วนะ ฮั่นอวด

    จิงหรอสมาย สต๊อปพูดตอนนี้โผล่มาที่ข้างสมายอีกข้างนึ่ง

    ใช่ค่ะพี่ต๊อป คือมายเหนพี่ต๊อปวางใจพี่ฮั่นแล้วพี่ฮั่นก็บอกว่าชอบมายตั้งแต่ปีหนึ่งมายเหนว่าพี่ฮั่นนิสัยดีด้วย

    เร็วนะแกยัยมาย เฟรมแซว

    เดี๋ยวนะแกอยู่ปีหนึ่งพี่ก้อยู่ปี2พี่ฮั่นก็ปี4อย่าบอกนะค่ะว่าคนที่พี่ฮั่นหลงนักหลงหนาคือคนนี้อ่ะส๖ีอปพูดแล้วชี้ไปทางสมาย

    ใช่คนนี้แหละคนที่แกเชียร์พี่ไง ฮั่นตอบ

    รู้งี้ไม่น่าเชียร์เอาแหละๆพี่ฮั่นอย่าทำให้น้องสาวต๊อปเสียใจแล้วกันถ้าไม่งั้นพี่คงรู้นะว่าจะทำอะไร

    รู้ๆจ่ะ เสียใจบ้านพังใช่มั้ย ฮั่นบอก

    ก็รู้นิ ฝากน้องสาวต๊อปด้วยนะ

    อืมๆ เออนี่ยัยต๊อปเดี๋ยวตอนเช้าพี่มารับมายกะต๊อปนะเพราะมันไปที่เดียวกันอ่ะส่วนเฟรมคงมีคนอยู่แล้ว ฮั่นบอกแล้วขยิบตา

    ไปเถอะมายเข้าบ้าน สต๊อปพูดหลังจากที่รถของฮั่นขับออกไปแล้ว และเมื่อทั้งหมดเข้าบ้าน

    มาย! พี่รู้นะว่าแกไม่ได้ชอบพี่ฮั่น สต๊อปตะโกนจนทำให้สมายหันไปมองสต๊อปแล้วอยู่ดีๆน้ำตาสมายก็ไหลลงมา

    พี่ต๊อปรู้ได้ไง สมายพูดทั้งๆที่น้ำตาก็ยังไหลรินลงมาไม่ขาดสาย

    พี่รู้นะว่าตอนแกสลบไปจิงๆแล้วแกไม่ได้สลบบจิงๆหรอก สต๊อปพูดหน้านิ่ง

    ฮะ! แกสลบหรอมายโรคนั้นแกกำเริบอีกเหรอแต่มันหายไปนานแล้วนะ เฟรมถามอย่างตกใจ

    พี่ต๊อป มายขอโทดไม่รู้จะทำอย่างไง สมายพูดแล้วเข่าทรุดมานั่งกับพื้น สต๊อปเหนจึงเดินมาหาสมาย

    แล้วทำไมทำแบบนี้ก็รู้ตัวว่าชอบเขาแล้วทำอย่างนี้ทำไม สต๊อปพูดแบบอ่อนโยนที่เหนได้ไม่บ่อยนัก

    คือ.... สมายพูดได้แค่นั้นแล้วสมายก็วิ่งขึ้นไปบนห้องเทอนั่งลงบนเตียงและวางสำพาระลงคราวนี้น้ำตาพรั่งพรูกว่าเดิมอีก

    จะให้มายบอกพี่ได้ไงว่าเพราะคุณแกงส้มชอบพี่ หนูไปคบกับพี่ฮั่นก้เพราะพี่จะให้หนูพูดอย่างนี้หรอพี่ต๊อป ฮือๆ ฮึก ฮึก สมายพูดแล้วทวนภาพเหล่านั้นอีกครั้งรวมถึงคำพูดที่แกงส้มพูดกับพี่สาวของเทอตอนที่เทอสลบอยู่สมายเอามือขึ้นมากุมหัวอีกครั้งเทอปวดหัวอีกแล้วแต่จะทำไงได้ในเมื่อสมองเทอยังคิดเรื่องนั้นอยู่เทอจึงรีบควักยาจากกระเป๋าที่สต๊อปให้เมื่อกลางวันแล้วหยิบขึ้นมากิน "คุณแกงส้มค่ะฉันรักคุณ" สมายพูดแค่นั้นเทอก็สลบไปยันเช้า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×