you love me?ถ้าไม่รักกันฉันจะไป

ลำดับตอนที่ #3 : chapter3การทำงานวันแรก

เฟรมเดินออกมาจากห้องนั้นแล้วก็ยิ้มอยู่คนเดียวสักพักสมายด์และสต๊อปก็เดินมาหาเฟรมพอดี

ว่าไง ยิ้มตนเดียวอีกแล้วนะเพื่อนเรา ปิ๊งคนสัมพาสหรอหึยัยเฟรม

บ้ารึเล่า เฟรมตอบยิ้ม

ฮั่นแน่ๆ ไม่ต้องบ่งมาบ้าเลย อย่าลืมที่พี่บอกล่ะว่าถ้าจะคบกับใครต้องมาให้พี่สกรีนก่อน

คร้าๆ ถึงเฟรมจะชอบเค้าแต่มันก็เปนไปไม่ได้หรอกค่ะเรากับเค้ามันแตกต่างกันมากนะค่ะค่ะเฟรมพูดแล้วถอนหายใจทำให้สมายและสต๊อปสอึกไปเลยทีเดียวเพราะคำว่าเรากับเค้ามันแตกต่างกันเกินไปทำให้สมายคิดแต่หน้าของแกงส้มแล้วสมายก็สบัดหัวไล่ความคิดนั้นออกไปส่วนสตีอปก้เช่นเดียวกันเพราะคำคำนั้นทำให้สต๊เหนแต่หน้าแคนขึ้นมาเช่นกัน

เอ่อ แล้วผ่านรึป่าวล่ะ สมายที่เปนคนได้สติก่อนจึงถาม

ได้แน่นอนแยู่แล้ว คนอย่างเฟรมซะอย่าง หึหึ เฟรมบอก ว่าแต่แกอ่ะได้ป่ะ

ฉันเพื่อนแก ฉันก็ต้องได้แน่นอนอยู่แล้ว 55 

แล้วพี่ต๊อปล่ะ เฟรมและสมายพูดมาพร้อมกัน

ก้พี่เปนพี่สาวของทุกคน พี่้ต้องได้สิ 555 สต๊อปพูด แล้วทั้งสามคนก็เดินออกมาจากบริษัทนั้นพร้อมกัน

พี่ต๊อปเฟรมไม่อยากเชื่อเลย ว่าจะมีบริษัทไหนที่จะรับเราไว้บริษัทเดียวกันสามคนขนาดนี้อ่ะ เหมือนฝันไปมากเลยเฟรมดีใจจนไม่รู้จะดีใจอย่างไงแล้ว

อืมพี่ก็ดีใจพี่ก็บอกแล้วไงว่าไม่ลองไม่รู้ มาสมัครงานที่แรกก็ได้งานทำเลยเหนมั้ยเราดวงดีตั้งแต่เรียนจบเลยนะเนี่ย

แต่มายชอบบริษัทนี้จังใหญ่แต่เวลาทำงานก้ทำงานเหมือนพี่น้อง ไม่ตองคิดว่าใครตำแหน่งสูงกว่าหรือต่ำกว่าด้วย

วันต่อมา....

ทั้งสามคนมาถึงที่ทำงานตั้งแต่ยังไม่ถึง9โมง เพราะไม่อยากมาสายตั้งแต่วันแรกที่ทำงานสมายกับสต๊อปได้ทำงานใกล้กันเพราะห้องของแกงส้มกับแคนใกล้กัน แต่เฟรมอาจจะต้องห่างไปหน่อยแต่ไม่ไกลมากสักเท่าไหร่

สมายมาที่หน้าห้องแต่ก็ไม่เหนโต๊ะอย่างที่แกงส้มบอกจึงมองที่สต๊อปก็เหนว่าหน้าห้องของแคนก้ไม่มีโตีะเหมือนกันทั้งสองคนจึงพยักหน้าให้กันเปนสันยานว่าให้เข้าไปในห้องไปถามเรื่องโต๊ะ

สมายเข้าไปในห้องเหนแกงส้มนั่งอยู่ แล้วมองมาที่ข้างตัวเองก็เหนโต๊ะทำที่เมื่อวานมันไม่มี

คุณทำไมข้างหน้าห้องไม่มีโต๊ะอย่างที่คุณพูด สมายพูด

ฉันเปลี่ยนใจแล้วฉันจะให้เทอมาทำงานในห้องเผื่อเทอไม่รู้งานจะได้สอนถนัดๆหน่อย แกงส้มพูดแล้วก้มดูงานต่อ

ค่ะๆ ก้ได้ สายพุดเส็จก้นั่งลงที่โตีะแล้วนั่งศึกษาเอกสารที่วางบนโต๊ะ แลตอนนั้นแกงส้มก็เงยหน้าขึ้นมามองสมาย มองอยู่อย่างนั้น มอง มอง มอง
แล้วแกงส้มก็ยิ้มออกมาไม่รู้ตัว ทำให้คนที่ถูกมองรู้สึกตัวขึ้นมา

มองอะไรหรอค่ะ คุณแกงส้ม สมายพูดพร้อมมองตัวเองว่าแต่งตัวไม่เหมาะสมรึป่าว

ป่าวหรอก ฉันไม่คิดว่าเทอจะตั้งใจทำงานด้วย แกงส้มตอบ

เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกนะค่ะฉันจะทำงานให้สมกับเงินเดือนที่คุณให้

ก้ดี แล้วแกงส้มก็ก้มอ่านเอกสารต่อ แต่ไม่รู้ทำไมสมายมองแกงส้มไม่ละลายสายตายแบบนี้ มอง มอง มองเค้าไปเลื่อๆ แล้วอยู่ดีเสียงเฟรมก็ดังขึ้นมา เรากับเค้าต่างกันเกินไป ทำให้สมายหลบมาอ่านเอกสารสักพักเสียงประตูก้ดังขึ้น สักพักก้ปรากฏตัวขึ้นมาเปนผู้ชายร่างสูง ขาว ใส่สูทสีดำดูแล้วก็รู้ว่าเปนแขก สมายจึงลุกขึ้นยืน

สวัสดีค่ะ พูดเส็จสมายก็นั่งลง ผู้ชายคนนั้นยกมือรับไหว้

ใครหรอแกง เลขาคนใหม่หรอน่ารักดีนิ

ครับพี่ฮั่น เลขาคนใหม่เพิ่งมาทำงานวันแรกหน่ะ ชื่อสมาย แกงส้มตอบ

น่ารักดี พี่จีบได้ป่ะ ฮั่นพูดแล้วมองมาทางสมายแต่สมายไม่ได้ยินเพราะตั้งใจอ่านเอกสารอยู่

แกงส้มอึ้งไปนิดๆ แต่ก้ยิ้มออกมา  แล้วแต่เถอะพี่

ใจดีจิง พูดเส็จฮั่นก็เดินไปหาสมาย ทำให้สมายสดุ้งแล้วรีบลุกขึ้นมา

มีอะไรรึป่าวค่ะ สมายถาม

อ๋อ เปล่าหรอกครับ แค่อยากจะพาสมายไปทานข้าวด้วยอ่ะค่ะ ได้รึป่าว

อ่อ ต้องถามพี่สาวมายก่อนอ่ะค่ะ พี่สาวหวงมายมาก สมายพูดจบแกงส้มก้ยิ้มเหมือนพอใจที่สมายตอบไปอย่างนั้น

งั้นเดี๋ยวพี่ไปถามพี่สาวเอง พี่สาวอยู่ไหนหรอค่ะ ฮั่นถามจบทำให้แกงส้มแกงส้มหุบยิ้มทันที

อ๋อเปนเลขาอยู่ห้องคุณอตรุจอ่ะค่ะ สมายตอบจิงสมายไม่อยากตอบเท่าไร่เพราะเทอไม่อยากไปแต่เพราะกลัวเสียมารยาท

งั้นเดี๋ยวมานะค่ะ

past stop....

ทำไมที่หน้าห้องไม่มีโต๊ะล่ะ สต๊อปถามแคน

ก็ไม่เหนรึไงว่าโต๊ะเลขามันอยู่ข้างเทอนั่นแหละ แคนตอบ

โต๊ะเลขาต้องอยู่หน้าห้องสิ ไม่ใช่ในห้อง สต๊อปสวน

ก็ใครบอกล่ะว่าฉันให้เทออยู่นอกห้อง ฉันไม่ได้บอกสักคำ แคนสวนกลับ สต๊อปจึงยอมนั่งลง แคนจึงมองสต๊อปไปเปนระยะๆ สักพักเสียงประตูก็ดังขึ้น พอสต๊อปมองที่ประตู ก็พบว่า ...........

พี่ฮั่น นนน น!!!!  สต๊อปตะโกน

สต๊อป ฮั่นพูดแล้วยิ้ม

เดี๋ยวๆ พี่รู้จักยัยนี่ได้อ่ะ แล้วพี่อะไรกับเลขาผม แล้วรู้ได้ไงว่ายัยนี่มาทำงานกับผม แคนถามรัวมาก

เดี๋ยวก่อนๆทีละคำถาม พี่รู้จักต๊อปเพราะเราเคยเปนรุ่นพี่รุ่นน้องที่มหาลัยเดียวกัน พี่เปนแค่พี่น้องกัน พี่ไม่รู้ด้วยว่าสต๊อปเขาทำงานที่นี่มันบังเิอิน แล้วที่พี่มาก้เพราะว่าสมายบอกว่าพี่สาวเค้าทำงานเปนเลขาแกอยู่ที่นี่ ฉันไม่คิดว่าจะเปนต๊อป

แล้วพี่มีอะไรหรือป่าว พูดเส้จสต๊อปก็นั่งลง

คือ พี่จะขอให้สมายไปกินข้าวกับพี่ ได้ป่าวอ่ะ

ได้ดิพี่ สต๊อปบอก

ไมง่ายงั้นอ่า เหนสมายบอกว่าเทอหวงเค้ามาก ฮั่นพูด

ไอ้หวงมันก้หวง แต่สำหรับพี่ต๊อปไว้ใจได้ประมาณหนึ่งประมาณหนึ่งเท่านั้นนะ สต๊อปทำตาดุใส่ฮั่น

คร้าบๆ งั้นพี่วานให้ต๊อปไปพูดหน่อยดิน้องเทอจะได้เชื่อ ฮั่นว่า

โอเคๆ ไปก้ได้ แล้วฮั่นกับสต๊อปก้เดินไปห้องทำงาแกงส้ม

สมาย เสียงสต๊อปเรียกสมายจึงหันไปตามเสียง

อ่าวพี่ต๊อป สมายพูด

นี่พี่สาวเทอหรอสมาย แกงส้มพูด

ใช่ค่ะ พี่สาวฉันที่ดูแลฉันตั้งแต่เด็ก สมายบอก

มายพี่ให้เทอไปกินข้าวกับพี่ฮั่นได้นะ สต๊อปบอก

อ่าว ไง๊ง่ายขนาดนั้นล่ะปกติพี่ไม่เคยให้มายไปกับผู้ชายคนไหนเลยนะนอกจากพี่โดมอ่่ะ

ก้เพราะพี่รู้จักพี่ฮั่นตั้งแต่สมัยเรียนหน่ะสิ พี่สนิทกับพี่ฮั่นพอสมควร พี่เลยไว้ใจเค้าประมาณนึ่ง สต๊อปตอบ

โอเค มายรู้อย่างนี้ก็สบายใจแล้ว สมายหันไปยิ้มให้ฮั่น

งั้นเราไปกันเถอะครับ ฮั่นพูด

ค่ะ สมายพูดแล้วเก็บของบนโต๊ะ

เดี๋ยวสต๊อป เทอชื่อสต๊อปใช่มั้ย แกงส้มที่เงียบอยู่นานหันมาถาม

ใช่ค่ะ สต๊อปบอก ทำให้สมายก็ยืนอยู่จุกอกไม่แพ้กัน

เทอไปกินข้าวกับฉันะน้องเทอก้ไปกับพี่ฮั่แล้ว เทอจะไปกินข้าวกับใครล่ะจิงมั้ย แกงส้มพูด

ไม่เปนไรค่ะ ฉันมีน้องสาวอีกคนนึ่งทำงานออกแบบอยู่บริษัทนี้เหมือนกันฉันไปกินข้าวกับน้องก้ได้ค่ะ

หยุดก้ไม่ได้แล้ว หยุดไม่ได้แล้วใจมันเดินหน้าไปไกล  โทรสับสต๊อปดังขึ้น

(ฮัลโหลพี่ต๊อป พี่ต๊อป เดี๋ยวเฟรมจะไปคุยงานข้างนอกกับลุกค้านะค่ะอาจจะไม่ได้กินข้าวด้วยแต่ไม่ต้องเปนห่วงนะค่ะคุณฮัทไปด้วย)

โอเคๆ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ

(ค่ะๆ รักพีต๊อปนะ)

เอ่อ ฉันคงต้องไปกินข้าวคุณแล้วมั้งค่ะ น้องติดงานอ่ะค่ะ

งั้นเราออกไปพร้อมกันเลยมั้ยครับ แกงส้มบอกโดยไม่ได้คิดว่าคนที่ฟังอยู่มันเจ็บ

เราไปกันเถอะครับน้องสมาย ฮั่นพูด

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
จบไปอีกตอนนะค่ะ วันนีอัพให้สองตอนเลย ไม่แน่่ตอนดึกๆอาจจะอัพต่อ ถ้าทุกคนเม้นมาเยอะๆ รักทุกคนเด้อ