you love me?ถ้าไม่รักกันฉันจะไป

ลำดับตอนที่ #2 : chapter2รับสมัครพนักงานหญิง3คน

นั่งก่อนสิ แกงส้มพูดพร้อมหน้าโหดแกต่างจากเมื่อกีี้ และสมายก็นั่งลงตามคำสั่งของแกงส้ม คุณคิดอย่างไงถึงมาสมัครงานที่นี่ แกงส้มเริ่มถาม

ฉันเห็นว่าที่นี่เปนบรษัทที่ใหญ่ และ เอ่อ เออ และ.........

และอะไร แกงส้มถาม

และฉันคิดว่าเงินเดือนที่นี่อาจจะสูงกว่าอื่นด้วย

ดี พูดตรงดีนิ แต่เทอรู้ใช่มั้ยว่าที่นี่รับพนักงานที่มีความสามารถและอาจจะรวมไปถึงการมีประสบการมากด้วยแต่เทอที่ฉันดูมานี่ก้เพิ่งจบเทอคิดว่าเทอจะทำงานอย่างมีคุณภาพได้ไง แกงส้มพูดอีก

ค่ะ ฉันทราบว่าฉันไม่มีประสบการณ์มาก่อน แต่คุณที่ฉันศึกษาข้อมูลมาคุณก้เพิ่งจบมาก่อนฉันแค่สองปีแล้วคุณเคยฝึกเปนผู้บริหารที่ไหนมาก่อนรึป่าวค่ะ ก็ไม่ใช่มั้ยล่ะค่ะ เพราะฉนั้นดิฉันว่าดิฉันสามารถทำงานได้โดยไม่ต้องมีประสบการณืมาก่อนก็ได้จิงมั้ยค่ะ สมายตอบพร้อมยิ้มตบท้าย

ดี ฉันชอบคนฝีปากกล้าอย่างนี้ เพราะฉนั้นฉันรับเทอเข้าทำงาน แกงส้มพูดพร้อมยิ้มเหมือนยินดีต้อนรับ

จิงหรอค่ะ สมายถามตาลุกวาว

จิงสิ ฉันจะโกหกเทอทำไมเล่ายัยบ๊อง

งั้นฉันขอถามอะไรหน่อยสิ

ถามอะไรล่ะ ว่ามาสิ แกงส้มพูด

ทำไมคุณถึงรับฉันเข้าทำงานทั้งๆที่ฉันพูดส่อเสียดขนาดนั้น สมายถามอย่างมาดมั่น

เทอลองคิดดูนะจะมีใครที่กล้าพูดกับฉันที่เปนหัวหน้าแบบนี้มั่งล่ะ การเปนเลขาพูดเยอะๆแบบนี้แหละดีแล้วมันจะได้คุยงานกันได้สะดวกสะดวกแล้วจะมีสักกี่คนที่พอเจ้านายยอมรับเข้าทำงานแล้วมานั่งซักไซ้ขนาดนี้ แกงส้มพูดพร้อมเอาหน้ามาใกล้ๆสมาย

คุนจะด่าฉันหรือจะชมกันแน่ละค่ะ เอ่อ แล้วเริ่มงานวันไหนล่ะค่ะ สมายถาม

พรุ่งนี้ ฉันจะตั้งโต๊ะไว้ข้างหน้าให้เทอมาถึงก็มานั่งโต๊ะข้างหน้านั่นแหละ ถ้าฉันมีอะไรฉันจะโฟนไปหา 9โมงล่ะอย่าสาย

ค่ะๆ งั้นฉันไปหาพี่สาวก่อนนะค่ะ สัมพาสอยู่ห้องท่านรองบริหารอ่ะค่ะ สมายบอกพร้อมลุกขึ้นยืน

ก้ไปสิ ใครลั้งขาเอาไว้ล่ะ แกงส้มตอบกวนๆ แล้วสมายก็เดินออกไป

past stop...

เอ่อ สวัสดีค่ะ สต๊อปบอก แคนเพียงแค่พนมมือขึ้นมาเหมือนรับไหว้ แล้วก็ก้มดูประวัติของสต๊อปเพื่อจะมาสัมพาสต่อ พอเค้าอ่านจบเขาก็เงยหน้าขึ้นมา แคนมองหน้าสต๊อปอยู่สักพัก

เอ่อ นั่งก่อนสิ แคนบอก และสต๊อปก็นั่งลง

คุณคิดอย่าไงถึงมาสมัครงานที่แล้วคิดย่างไงถึงลาออกมาจากที่อื่นมาสมัครงานกับเรา

ฉันเหนว่าที่นี่เปนบริษัทที่ใหญ่ และเงินเดือนน่าสูงเพราะครอบครัวของฉันไม่รวยมากหรืออาจจะเรียกว่าจนเลยก็ได้ และเหตุผลที่ฉันลาออกมาจากที่ทำงานเก่าก้เพราะน้องสาวฉันก็มาสมัครงานที่นี่เหมือนกันฉันห่วงน้อง ฉันเลยมาอยู่กับน้องด้วย เคลียมั้ยค่ะ

เคลียดี เปนห่วงขนาดนี้แอบชอบน้องสาวตัวเองป่าว แคนถามแล้วยิ้มๆ

นี่คุน!!!!! ฉันดูแลน้องตั้งแต่พ่อแม่ฉันตาย ไหนจะค่าเทอมฉันค่าเทอมน้องฉันไม่บ้าชอบน้องสาวแท้ๆของฉันหรอก สต๊อปโกรธเปนฝืนเปนไฟ

ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วยผฝแค่แซวเฉยๆ แคนถาม

ก็ถ้ามีใครบอกว่าคุณกับคุณธนทัตมีอะไรกันจะโกรธมั้ยล่ะค่ะ

โอเคๆ ผมเข้าแล้ว สัมพาสต่อนะ คุณจบมาจากที่นี่โดยตรงใช่มั้ย

ใช่ สต๊อปตอบหวนๆ

แล้วถ้าผมไม่รับคุณเข้าทำงานคุนจะทำอย่าไง ฉันก้ไม่อาจให้น้องสาวฉันทั้งสองคนทำงานที่นี่เหมือนกัน

แม้ว่าเขาสองคนนั้นอาจจะสัมพาสผ่านงั้นหรอ

ใช่ ฉันไม่ไว้ใจผู้ชาย ใครจะไปรู้ว่าคนที่นี่นิสัยใจคอเปนอย่างไร

โอเค ผมชอบคุนที่คุนเปนคนรักครอบครัว แล้วผมก็พอจะดูออกมว่าคุนเปนคนตรงและแน่นอนว่าคุนไม่คิดจะโกงเงินของบริษัท ผม รับ คุณ เข้า ทำ งาน!

จิงหรอ สต๊อปพูดแล้วเหล่ไปทางแคน

จิงสิ คุนเริ่มงานพรุ่งนี้ 9โมงห้ามสาย คุนไปหาน้องคุนเถอะ เปนห่วงจะตายแล้วมั้ง

ขอบใจย่ะ สต๊อปพูดทั้งที่เค้าไม่รู้ด้วซ้ำว่าเค้ากล้าพูดอย่างนี้กับเจ้านายเค้าได้ไงเค้ารู้สึกว่าทำไมเขาถึงรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มันพิเศษ

past frame...

เมื่อพนักงานพามาห้องห้องนึงพนักงานก้พาเฟรมเข้าไปในห้อง พอเข้าไปแล้วก๋เหนผู้ชายคนนึงที่ดูบุคลิกเหมือนคุนชาย เมื่อแดดสะท้อนเข้ามาปะทะหน้าเค้าพอดีทำเค้าเปล่งออร่ามากระทันหันเขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาและมองหน้าของเฟรมสักพัก

คุณใช่มั้ยครับที่จะมาสัมพาสเข้าทำงาน ผมชื่อฮัทนะครับ เปนเพื่อนของไอ้แกงแล้วก็ไอ้แคนมันหรือคุณธนทัตกับคุณอติรุจนั่นแหละครับ

อ๋อค่ะๆ เฟรมยิ้มให้ฮัทแล้วมองหน้าฮัทไม่ละสายตา

ผมไม่ค่อยถนัดให้สัมพาสใคร งั้นผมขอคุณออกแบบบ้านในฝันของคุณได้มั้ยครับ

อ่อได้ค่ะ เรื่องแบบน้10นาทีก็เส็จแล้วค่ะ

จิงหรอครับ เร็วดีนะ งั้นเริ่มเลยสิ ฮัทบอก เฟรมจึงเริ่มเอากระกระดาษมาวาดๆ ๆ แล้วฮัทก้นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ฮัทแอบเอาโทรสับขึ้นมาถ่ายรูปเฟรม

แล้วส่งไปให้แกงส้มกับแคน แล้วเขียนต่อว่า เนี่ย!!! แม่ของลูก

เส็จแล้วค่ะ นี่ค่ะ เฟรมส่งให้ฮัทดู

สวยมากครับ ทำไมถึงชอบบ้านแบบนี้แล้วคุณมีแนวคิดอะไรเวลาออกแบบ

ก็เพราะมันเปนบ้านในฝัน ฉันอยากมีบ้านที่ใหญ่บ้างแล้วเวลาออกแบบทุกอย่างให้ลูกค้าฉันก็จะมองลูกค้าแล้วหัวสมองฉันก็จะประเมินมาว่าอันนี้ลูกค้าชอบอันนี้ไม่ชอบเหมือนมันอยู่ในจิตวิญญาณอ่ะค่ะ เฟรมพูดไปด้วยเพ้อไปด้วย

ผมชอบคุณ ฮัทเผลอพูดออกมา

อะไรนะค่ะ เฟรมถาม

เอ่อ ผมหมายถึงชอบแนวคิดของคุณหน่ะคิดไม่เหมือนใครดี ฮัทแก้ตัว

อ๋อค่ะ คนอื่นก็บอกว่าฉันไม่ค่อยเหมือนใคร ถ้าฉันเหมือนใครก็ดีสิค่ะฉันจะได้มีทุกอย่างเหมือนคนอื่นเค้าด้วย ประโยคสุดท้ายเฟรมพูดแผ่วทำให้ฮัทไม่ได้ยิน

อะไรนะครับประโยคสุดอ่ะ ผมไม่ค่อยได้ยิน

อ๋อไม่มีอะไรค่ะ เฟรมแล้วยิ้ม ว่าเรื่อง .... ... งานอ่ะค่ะ รับฉันเข้าทำงานมั้ยค่ะ

ครับผมรับคุณเข้าทำงาน ฮัทบอกแล้วยิ้มให้

จิงหรอค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากเลย เฟรมดีใจจนเผลอจับมือฮัทขึ้นมาเพื่อขอบคุณทำให้ฮัทหน้าแต่เปนลูกมะเขือเทศเทศที่กำลังสุกจัดเลยที่เดียว  เอ่อขอโทษค่ะ เมื่อเฟรมรู้สึกตัวเฟรมก็ปล่อยมือฮัทแล้วแล้วถอยหลังยาวๆไปสามเก้า

พรุ่งนี้9โมงนะครับอย่างสายล่ะ เดี๋ยวไอ้แกงมันว่าส่วนโต๊ะทำงานคุณอยู่ห้องข้างผมนะครับห้องนั้นจะมีพนักงานคนอื่นอีก2-3คนแล้วผมจะจัดโต๊ะไว้ให้นะครับ

ค่ะๆ ขอบคุณค่ะ เฟรมพนมมือแล้วเดินถอยหลังเพื่อจะออก แต่!!! ก็ดันถอยหลังไปชนประตูซะงั้น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
จบไปอีกหนึ่งตอนนะค่ะ หวังว่าจะชอบกันนะค่ะ ครั้งนี้เอารูปเฟรมมาประกอบนิดนึ่ง คราวหน้าจะเอารูปใครมาติดตามนะค่ะ