ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บ่อเกิดแห่งความรัก(kssm cst hf)

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2 บ่อเกิดแห่งความรัก

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.ย. 55


    เออ นั่นดิ แม่ง ยัย ซา-มาย

    ทั้งสามวิ่งไล่กันอย่างมีความสุขแต่สมายวิ่งหลบไปหลังอาคารอาคารหนึ่งซึ่งหลังอาคารก็มีห้องน้ำอยู่แต่สมายก็ไม่ได้สนใจอะไร

    อยากจะรู้ว่าจะหาเราเจอมั้ยนะนะ คุคุ สมายพูดอย่างขำๆ
    สมายเหนพี่สาวของเทอไม่เดินมาเทอจึงถ้อยหลังออกมาจากซอกตึกและดูเหมือนเทอจะถ้อยไกลไปหน่อยและเทอคงลืมว่าข้างหลังเทอเปนห้องน้ำซึ่งมีคนเข้าออกได้ตลอดเวลาและเทอถ้อยหลังไปชนกับผู้ชายคนนึง � � �ผลัก!!!

    โอ๊ย!!! ขอโทดค่ะ ขอโทด สมายยกมือไหว้ด้วยท่าทีลุกลี้ลุกลน

    เดินอย่างไงเนี่ย อยากเต้นมุนว๊อกรึไงถึงเดินถ้อยหลังเนี่ยฮะั ชายหยุ่มตะคอกใส่สมายด้วยท่าทีโวยวาย


    ทำให้สมายที่ยกมือขอโทดขอโพยอยู่เอามือลงทันทีด้วยความโกด

    ก้อฉันบอกแล้วไงว่า ขอโทษ ขอโทษ ให้อภัยกันไม่ได้รึไง

    นี่ เทอ เทอเปนคนผิดเทอไม่ทางตอบโต้ อะไรทั้งนั้น!!!ชายหยุ่มพูดบ้าง

    นี่ฉันก็มีปากนะ แล้วฉันก็ขอโทาคุณแล้วด้วย ชิ! สมายพูดขึ้น

    � � � � � อยุ่รอคำว่ารักของเทอนั้นตลอดมา ช่วยรับรู้ใจกันบ้างจะได้มั้ย รักแอบๆไม่รู้จะไปบอกเทอยังไง อยู่ให้เทอนั้นรู้ในความรักที่เก็บไว้อยู่ลึกๆจากคนใกล้ตัวที่ยังใกล้หัวใจที่ไม่รู้จะเก้บคำว่ารักได้นานแค่ไหน.....
    ทันใดนั้นเสียงโทรสับของสมายก้ดังขึ้น
    ฮัลโหล

    (ยัยมายแกอยู่ไหนเนี่ย)สต๊อปพูดแบบอารมเสีย

    อยุ่ห้องน้ำอ่ะี่เดี๋ยวมายเดินออกไป รอตรงประกาศผลอ่ะเจอที่นั่นนะ สมายพูดรั่วโดยมองชายหนุ่มด้วยสายตาอาคาด

    เมื่อวางสายไปสมายจึงรีบออกมาโดยไม่ต่อปากต่อคำกับชายหนุ่มอีกแต่ในใจเทอคิดว่า อย่าให้เจออีกนะ ชิ!

    part sport.... 15นาทีก่อนหน้า
    เฟรมๆ เราแยกกันหาเถอะไม่งั้นไม่เจอแน่อ่ะ สต๊อปพูดขณะที่ลืมว่าตัวเองมีโทรศัพท์มาด้วย

    เคๆ พี่ เฟรมตอบ

    โอ๊ย! ยัยมายอยุ่ไหนเนี่ย แต่เอ๊ะ! ฉันไม่โทรสับนี่น่า สต๊อปทำท่าควักโทรศัพท์ แต่ว่า....

    โอ๊ย!!! ใครเหยียบเท้าฉันว่ะ สตีอปพูดอย่างอารมเสีย

    นี่! ป้าใครให้เอาเท้ามาขว้างเค้าเนี่ย ทางมีไว้ให้เดินนะคร๊าบ บบบ บ ชายหนุ่มผิวเข้มตอบด้วยสีหน้ายียวนกวนประสาท

    ใครป้าแกที่ฉันจำไดเฉันไม่มีสาขนาญาติปากหทาแบบนาย สต๊อปสวน

    หรอคับ ชายหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินออกไปอย่างหน้าตาเฉย

    นี่นายอย่าให้ฉันเจออีกนะ ไอ้คนเฮงซวย สต๊อปแทบจะกรี๊ดและรีบโทหาสมายและตามด้วยเฟรมทันที

    part fame...

    ยัยมายน้ายัยมายฉันจะถีบแกเฟรมพึมพัมไปด้วยในขณะที่เดินหายัยน้องสาวตัวแสบและขณะนั้นเฟรมก็สะดุดอะไรสักอย่างด้วยความที่เปนคนโก๊ะอยู่แล้วทำให้เทอหงายหลังเฟรมหลับตาปี๋และรอความเจ็บปวดที่จะตามมา

    อร๊าย ยย ยย !!! เฟรมกรี๊ดออกมา

    หมับ!!! เอ๊ะ! เฟรมลืมตาที่ละข้างแต่เทอไม่รู้สึกเจ็บเลย และพอลืมตาข้างหน้าเธอนั้นก็เป็นชาย

    หนุ่มคิวเข้ม หน้าขาวใสอยู่ตรงหน้า และประคองเทอไว้ นี่เปนสาเหตุทำให้เทอไม่เจ็บ เมื่อรู้สึกตัวเทอจึงค่อยๆออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่มคิวเข้มเพราะเทอรู้สึกว่าเธออยุ่ในอ้อมแขนนี้นานไปแล้ว

    เอ่อ เออ เออ ขอบคุรนะค่ะ เฟรมพูด้วยท่าทีที่เขิน และหน้าแดงก่ำ

    ไม่เปนไรครับ ทีหลังเดินดีๆนะจะได้ไม่ต้องมาสะดุดหลุมแบบนี้นะคับ ชายหนุ่มตอบใจดีจะรู้บ้างมั้ยว่าเฟรมคนนี้จะละลายแล้ว

    ค่ะๆ พี่ชื่ออะไรค่ะ เฟรมกั้นใจถาม

    อ๋อพี่ชื่อฮัทคับ เรียนอยู่ปี3 แล้วเรารู้ได้ไงว่าแต่น้องรู้ได้งเนี่ยว่าพี่แก่กว่าหน้าตาพี่บ่งบอกขนาดนั้นเชียว ฮัทถามทีเล่นทีจิง ทำเอาเฟรมลนไปเลย

    ปะ ปะ เปล่าค่ะ หนูชื่อเฟรมอยู่ปี2ค่ะ

    � � � �มันไม่มีความหมายอะไรเลยกับเทอ ทุ่ทเทไปแค่ไหรเทอก้ไม่ต้องการ

    เสียงโทรศัพท์เฟรมดังขึ้นขัดจังหวะ พอดี๊ พอดี

    ฮัลโหล

    (ไปเจอกันที่รถนะเฟรมเดี๋ยวพี่พายัยมายไปที่รถเอง)สต๊อปพูด

    OK จ่ะพี่ปี3

    (เออๆ เร็วๆนะ)

    เฟรมถึงกับงงปกติพี่สาวเทอคนนี้ขี้เล่นจะตายแล้วทำไมเปนแบบนี้นะ

    เออ พี่สาวเฟรมโทตามอ่ะค่ะไปก่อนนะค่ะ เฟรมพูดพร้อมดบกมือลาฮัท

    ครับๆ หลังว่าจะได้เจอกันอีกนะคับ ฮัทโบกมือลาเฟรมและยิ้มอย่างจิงใจ

    เฟรมรีบเดินไปที่รถด้วยสีหน้าเบิกบานแต่เมื่อมาถึงที่รถแล้วพี่สาวและน้องสาวของเทอทำไมน่าบึงตึงกันขนาดนี้

    เออ สองคนนี้เปนอะไรกันรึป่าวเนี่น หน้าไม่เหมือนเด็กฟิวเลย เฟรมหยอกทั้ง2เล่นแต่ปรากฎว่าหน้าทั้ง2ก้ไม่เอ้นจอบเหมือนเดิม เฟรมจึงเงียบ

    เอาเห๊อะ เดี๋ยวขึ้นรถเดี่ยวเล่าให้ฟัง สต๊อปพูด

    @ในรถ

    ว่ามา เฟรมพุดด้วยความสงสัย

    สต๊อปเล่าก่อน เฟรมถึงกับขำ เพราะรู้นิสัยพี่สาวคนนี้ดี

    หัวเราะอะไรยัยเฟรม สต๊อปพุด

    เปล่าจร้าเปล่า แล้วเราอ่ะสมาย มีอะไร อย่าหน้างอคอหักเปนปลาทูน้่า

    ก็........ สมายเล่าให้ฟังจนจบ

    เฟรมก็หัวเราะอีกครั้ง ก็เรามันซุ่มซ่ามเองนี่น่า(ลืมไปเลยว่าตัวเองก็ซุ่มซ่ามจนพี่ฮัทเขาต้องไปรับไว้อย่างงั้นอ่ะ)

    โฮ่พี่เฟรม มายก็ขอโทษแล้ว ยังจะมาด่าิีอีกรุ้งี้ไม่ขอโทดหรอก หึ

    ทั้งสามกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ

    part 3หนุ่ม...

    เ้ฮ้ยไปไหนมาว่ะ แคนพูด

    ฉันรอแกจนไปเข้าห้องน้ำมาแหละ แต่แม่งเจอเด็กกวนโอ๊ย แกงส้มพูด

    เหมือนกันว่ะ แต่นี่คงไม่ใช่แต่นี่คงไม่ใช่เด็กหน้าตามันบ่งบอก

    เออๆ แล้วนี่ ไอ้ฮัทว่ะแกงส้มพูดเพราะรอนานพอสมควรแล้ว

    มาแล้วๆ ฮัทวิ่งมา หอบแหกๆ

    กว่าจะมา แคนพูด โทษว่ะ ไปช่วยเด้กมา โคตรน่ารักอ่ะ วิ๊งโคตรๆ

    แมะไม่ค่อยเลยนะมึง ไปเหอะเดี๋ยวอาจารย์ก้หักคะแนนเอาอ่ะ แกงส้มพูดด้วยความลำคาน
    ----------------------------------------------------------------------------------------------
    พระเอกออกมาแล้ว ขอเม้น เปนกำลังใจไรท์หน่อยน้า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×