คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ~ShoT FiC HanHyuK ~ [ EnD ]
~SHOT FIC HANHYUK~ [P.2]
เ้าวันใหม่ที่สใส [รึป่าว =_=#]
“อืม......ฮยอแนายเป็นอันนเียวนะ” ฮันยอพูแ่ายัไม่ลืมูว่านที่นบอนั้นอยู่หรือไม่
“อ้าว!!!ไปไหนอเานะ” ฮันยอพูับัวเอ่อนะเินออาห้ออฮยอแโยไม่ไ้สัเอะไรเลย
เมื่อำระร่าายอนเสร็ฮันยอ็เินเ้ามาในห้ออฮยอแอีรอบแ่็ยัพบแ่วามว่าเปล่า ฮันยอเริ่มเอ๊ะใึเินไปเปิู้เสื้อผ้าอฮยอแแล้ว็้อใอีรอบเพราะภายในู้มีแ่วามว่าเปล่า
ฮันยอวิ่ออมาถามฮีอลที่ำลันั่พอรัับีวอนอยู่ (อีแล้วรึ 555+)
“ฮีอลนายเห็นฮยอแรึเปล่า” ฮันยอถามฮีอลอย่าร้อนรน
“็เห็นเมื่ออนี3ะี4นะออไปไหนไม่รู้เหมือนัน” ฮีอลอบฮันยอ
“อะไรนะ!!” ฮันยอพู้วยวามใ
“มีอะไรันรึเปล่า....เมื่อวานฮยอแ็พูอะไรแปลๆับันนะ” ฮีอลที่ลุึ้นยืนเินเ้ามาหาฮันยออย่าสสัย
“แล้วฮยอแเาพูอะไรับนายละ” ฮันยอถามฮีอลอีรอบ
“็บอให้ันูแลนายีๆเพราะไม่รู้ว่าเาะไ้เอนายอีรึเปล่าอะไรประมาเนี้ยแหละ” ฮีอลทำท่าๆเล็น้อยให้ฮันยอ
“ฮยอแ!!!” เสียอฮันยอเอยออมาอย่าแผ่วเบาแล้วรีบับรถออไปาบ้านทันที ‘ฮยอแพี่อโทษ’ ฮันยอพร่ำบออโทษฮยอแลอเวลา
ที่บ้านเฮ
อนนี้ฮยอแยืนอยู่ที่หน้าบ้านอเพื่อนรั เฮเป็นที่พึ่ให้นไร้าิอย่าฮยอแไ้แ่อีใฮยอแ็ไม่อยารบวนเฮเท่าไรเหุผล่ายๆ็ือฮยอแเรใเฮนั้นเอ มีเรื่อทีไรฮยอแ็มาแ่ที่นี้
ามินที่เินออมาาบ้าน็เห็นฮยอแยืนอยู่รหน้าบ้าน้วยสภาพที่อิโรย ใบหน้าหมอล้ำเหมือนนไม่ไ้หลับไม่ไ้นอนและที่ยิ่ไปว่านั้น ามินเห็น้ำแๆบนอฮยอแามินึเิมเ้ามาหาฮยอแอย่าเป็นห่วเป็นใย
“พี่ฮยอใรทำอะไรพี่รับ” พูบามิน็อฮยอแแ่อนนี้ฮยอแไม่อบอะไรสิอฮยอแลน้อยลทุทีและหมลไป
“พี่ฮยอๆๆ” ามินพยายามเรียฮยอแที่อนนี้สลบลไปแล้ว
[อาเป็นเพราะเมื่อืนึไปหน่อย ร๊า: ไรเอร์]
ภาพทุอย่าอยู่ในสายาอฮันยอในหัวใอเาอนนี้ปวใที่สุภาพที่นรั(?? ไปเป็นันั้แ่เมื่อไร )อยู่ในอ้อมออนอื่น ฮันยอเปิประูรถแล้วรีบวิ่ไปอุ้มฮยอแออาามินทันที
“อย่ามายุ่ับเมียัน” พูไ้เท่านั้นฮันยอ็อุ้มฮยอแึ้นรถแล้วมุ่หน้าลับบ้านทันที
“เฮ้!!!!เี๋ยวสิ” ามินับบุลที่อุ้มฮยอแไปามือเมื่อี้
“มีอะไรหรอามินเสียัเียว” เฮที่เพิ่เินออมาาัวบ้าน็ถามามิน
“ไม่มีอะไรรับ” ามินอบปัๆไป
.
.
.
.
ภายในัวรถันหรู่มีบุลสอนที่นั่อยู่หนึ่ร่าที่นอนหลับเป็นายส่วนอีน็หันมามอร่าบาเป็นระยะๆ
“อืม.....” เสียราอนที่เพิ่ื่นนอนัึ้น ร่าบาำลัปรับาให้เ้าับแสแ่็้อใเพราะนที่อยู่้าๆนั้นเป็นฮันยอ
“พี่ฮัน!!!” ฮยอแอุทานออมาอย่าใ ‘็เราหนีออมาแล้วนี้แล้วทำไมเรายัอยู่ับพี่ฮันไ้ละ’ ฮยอแถามัวเอในใ
“ในานั้นเลยหรอฮยอแ” ฮันยอพูยิ้มๆ่อนะหันหน้าไปมอถนนอย่าเิม
“พี่ฮัน.....พี่ปล่อยผมไปไ้ไหมฮะ” ฮยอแพูออมาทั้น้ำาพลาหันหน้าไปมอทาอื่น
“ะไม่ไ้หรอนะฮยอแ” ฮันยอพูเสียเรีย
“ทำไมละรับในเมื่อเราไม่ไ้รัันพี่็มีนรัอพี่อยู่แล้ว........ไ้โปรเถอะรับผมไม่อยาเ็บอีแล้ว” พูบฮยอแ็ปล่อยโฮออมาทันที
ฮันยออรถอยู่้าทา่อนะหันหน้ามาุยับฮยอแอย่าริั
“ฮยอแฟัันนะ...ันไม่มีวันปล่อยนายไปไหนทั้นั้น” ฮันยอพูอย่าหนัแน่น
“....................” ไม่มีำพูใออมาาปาอฮยอแมีแ่วามเียบและน้ำาที่ไหลไม่หยุ
“แล้วันับฮีอล็ไม่ไ้เป็นอะไรัน้วยนอเสียา.........เพื่อนรั็เท่านั้น” ฮันยออธิบายให้ฮยอแฟั
“พี่หมายวามว่าพี่ับพี่ฮีอลไม่ไ้บันอย่านั้นหรอฮะ” น้ำาที่เยไหลออมามามายแ่อนนี้หายไปไหนหมแล้ว็ไม่รู้มีเพียแ่รอยยิ้มอร่าบา
“็ใ่นะสิรับ” ฮันยอพูบ็อฮยอแไว้แน่น
“ฮยอแ.....”
“ฮะ...”
“พี่รัฮยอแนะ” ฮันยอวยโอาสหอมแ้มฮยอแสะฟอให่่อนะประบริมฝีปาหนาลที่ริมฝีปาบามอบูบที่แสนะอ่อนโยนให้ันและัน
“ผม็รัพี่รับรัมาลอ” พอผละออาฮันยอฮยอแ็พูในสิ่ที่เ็บเอาไว้มานาน
“ลับบ้านันเถอะรับ” ฮยอแพูทำลายวามเิลแล้วมอออไปทานอรถแทนเพราะลัวว่าฮันยอะเห็นแ้มแๆอน >/////<
“ไ้รับที่รั 555+” ฮันยอหัวเราะออมาเพราะเห็นฮยอแเิล ‘นอะไรเิลน่ารัอย่านี้เี๋ยวพัับเลย’ [ไอ้หื่น=.,=]
“บ้า......” พูเอเิลเอ
The End………
__________________________
ในที่สุไรเอร์็แถนบและ 555+
[มันวรภูมิใไหมเนี้ย]
บอามรเลยนะ
ไรเอร์ไม่่อยมั่นใเลยว่าะมีนอ่านป่าว
อ่านแ่ไม่เม้นท์มันูเห็นแ่ัวยัไไม่รู้นะ
วระมีิสำนึันมั้น้า
เม้นท์ๆๆันมั้น้า
มีไรสสัยถามมาไ้เลย [แ่ถ้าเป็นารบ้านิเอาไปไลๆๆเลย 5555+]
ปล.อนนี้ไรเอร์รวบรััอนอะนะถ้าถามมา
เอันอนหน้า ไปี่า ~ฟิ้ว~
ความคิดเห็น