ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กล่อง what's up มุมเล็ก ๆ ของความคิด

    ลำดับตอนที่ #9 : what's up 17 กันยา.... อุปโลกน์

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ย. 51



    รู้ตัวทุกครั้ง ว่าทำอะไร พิจารณาทุกครั้ง

    ว่ากำลังทำอะไร............

    รู้ว่า อะไรควร อะไรไม่ควร

    แต่ก็ยังจะทำในแบบที่อยากทำ

    เอาแต่ใจตัวเอง

    ไม่ตามใคร ไม่ฟังใคร

    เป็นตัวของตัวเอง ที่ใครหลายๆคนรับไม่ได้

    รู้ตัวเองว่า.... เป็นคนที่ไม่ค่อยแคร์ใคร ว่าใครจะคิดยังไง

    แต่ก็รู้ว่า การอยู่ในสังคมเราควรทำตัวอย่างไร

    ซึ่งมัน ตรงข้ามกับสิ่งที่เป็น.....

    โผงผาง ตรงไป ตรงมา

    ไม่มีมารยาท และไม่รักษาน้ำใจใคร

    แต่ในขณะที่อยู่ในสังคม

    เราต้องพูดจาถนอมน้ำใจ อ้อมไปอ้อมมา

    จนใจความถูกเรื่องอื่นกลบไปหมด

    รักษามารยาท............

    ทั้งๆที่มันไม่ใช่ตัวเอง

    โอเคมันเป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่ควรทำ

    สิ่งที่ใครๆเห็น ใครๆก็รัก

    แต่ยิ่งทำ ยิ่งไม่ชอบตัวเอง

    ที่เพื่อความสุขจอมปลอม

    ความเป็นในสิ่งที่ใครก็ไม่รู้มาอุปโลกน์ให้เรา

    ก็ยอมเสแสร้งทำในสิ่งที่ไม่ใช่สิ่งที่เป็นธรรมชาติของเรา

    .........................................................

    ทั้งที่ในความจริงเราเอง.......ก็เป็นเพียงสิ่งมีชีวิต

    ที่เกิด ตั้งอยู่ และดับไป ไม่ต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่น

    ทำไม... ต้องมาอุปโลกน์ ตัวเองว่าเราเป็นใคร

    ทั้งๆที่เราเองก็รู้ว่าในความเป็นอะไรของเรานั้น

    มันไม่ได้มีอะไรไปมากกว่า ความไม่มีอะไรเลย

    ...................................

    โอเค เฟิร์นรู้ว่า

    เฟิร์นเป็นคน

    เฟิร์นลูกของพ่อกับแม่

    เฟิร์นมีครอบครัว เฟิร์นมีญาติ

    ตอนนี้เฟิร์นเป็นนักเรียน

    หน้าที่ของนักเรียนคือเรียนหนังสือ

    เรียนหนังสือ เพื่อมีความรู้

    เมื่อเรามีความรู้ ก็จะมีคนฝากความหวังว่าจะพึ่งพาเราได้

    (เหมือนที่เฟิร์นพึ่งพาคนอื่นในตอนนี้)

    แล้วเราก็กลายเป็นความหวัง

    เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ

    เฟิร์นก็จะมีอายุมากขึ้น

    โตขึ้น เรียนรู้เรื่องต่างๆมากขึ้น

    แล้วความหวังก็มากขึ้น

    เฟิร์นรู้และเคยได้ยินเหตุผลมามากมาย

    ที่ใครหลายๆคน นิยามความหมายของการมีชีวิตอยู่

    แต่สุดท้าย ทุกคนก็ต้องตาย.........

    คำถามคือว่า

    แล้วสุดท้ายความหมายที่แท้จริงของชีวิตคืออะไร

    ...........................................................

    ไม่ชอบอาการแบบนี้

    อาการที่อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล

    อาการที่ควบคุมตัวเองไม่ได้

    แพ้ตัวเอง.........เหลือเกิน

    ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ

    - -

    ขอโทษที่เป็นคนไม่ได้เรื่องแบบนี้

    ขอโทษ....................

    ขอโทษกับทุกสรรพสิ่ง

    แต่ว่าเฟิร์นเปลี่ยนไม่ได้แล้ว.........

    +*******+

    ~ally~

    17 กันยายน 2551

    สุดท้าย ทุกสิ่งบนโลกก็เป็นเพียงที่เราไม่สามารถสัมผัส

    ว่างเปล่า............... สุดท้ายทุกสิ่งก็ว่างเปล่า




    อยากเรียนภาษา อยากเรียนดนตรี

    แต่ทำไม

    ต้องอัดให้หนูเรียนวิชาการอย่างเดียวด้วย

    หนูเบื่อ....
      หนูเหนื่อย โรงเรียนดัง

    สถาบันมีชื่อเสียง...........

    ผลักหนูเข้าไปในสิ่งที่หนูต่อต้านอีกแล้ว

    ถ้าหนูเรียนโรงเรียนที่แย่ที่สุดในประเทศไทย

    เรียนมหาลัยที่จัดอยู่อันดับสุดท้ายของโลก
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×