คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไม่รอให้มันจางหาย
อาจจะช้าไป ที่เริ่มเขียน
แต่ไม่สายไปที่จะเขียน
ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน
จะวันนี้ และไปจนถึงวันสุดท้าย
วันแรก.... เรารู้จักกัน ในฐานะ คนแปลกหน้า
ต่างที่มา ต่างครอบครัว
ต้องเข้ามาเรียนในห้องเดียวกัน
ไม่นาน ก็เปลี่ยนเป็นความคุ้นเคย
จนวันหนึ่ง คำว่าเพื่อน ค่อยๆเติมเต็มช่องว่างระหว่างกัน
จนถึงวันนี้ เราทุกคนต่อกันติด
และแน่นแฟ้นขึ้น
คงไม่สายถ้าฉันจะเขียนบันทึกครั้งนี้
แต่คงมีเวลาอีกไม่มากที่จะได้เขียนมัน
เพราะอีกไม่นาน ห้องสิบรุ่น15 ก็จะหมดลง
พร้อมกับเส้นทางเดินของพวกเรา
ที่แยกออกไปแต่ละสายตามความต้องการของแต่ละคน
อีกไม่นานก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน....
เหมือนเสียงกลองรัวอื้ออึงฟังอะไรเริ่มไม่ได้ศัพท์
ทั้งๆที่เตรียมใจว่า ต้องมีสักวันที่วันนั้นมาถึง
แต่พอใกล้ถึงวันนั้นแล้ว ก็ยิ่งเหมือนความรู้สึกถูกกัดกินไปเรื่อยๆ
ใช่... ใจหาย
แล้วก็คงจะไม่รอให้มันหายไปจนไม่สามารถจดจำอะไรได้เลย
3/10 Last Memory บันทึกสุดท้ายในความทรงจำ
แล้วเราจะไม่ลืมกัน
~ally~
เจ๊ไก่ ไอ้ไก่ กุ๊กไก่ ยัยชิกเก้น ชิกเก้นลิตเติลของพวกแกเอง
ความคิดเห็น