♀จับคู่กัด .. มาเป็นคู่รักจอมป่วน ♂

ลำดับตอนที่ #1 : cha 1 : สวนสัตว์

chapter 1

**************************************************************************

ฉันเดินดูสัตว์ต่างๆที่ถูกพันธการในกรงด้วยสีหน้าสมเพชพวกมันอย่างบอกไม่ถูก ความจริงแล้วฉันต่างหากที่น่าสมเพช วันหยุดยาวทั้งทีแต่เพื่อนทุกคนกลับไปเที่ยวเมืองนอกบ้าง ต่างจังหวัดบ้าง ฉันเลยต้องมาเที่ยวคนเดียว แถมสถานที่ที่เลือกก็ดันเป็นสวนสัตว์ แต่ก็จำไม่ได้แล้วว่าเลือกเพราะเหตุผลบ้าอะไร

ขณะนี้เป็นเวลา 9.00 น

มีแต่คนวิปริตจริงๆเท่านั้นแหละที่มาเที่ยวสวนสัตว์ตอนที่เขาเพิ่งเปิดหมาดๆแบบนี้ และที่แน่ๆคือคนวิปริตคนนั้นมีฉันรวมอยู่ด้วย

"หืม นี่ตัวอะไรวะ" ฉันหยุดเดินแล้วให้ความสนใจกับกรงสัตว์แปลกประหลาดในทันที ฉันมองเพ่งไปยังแอ่งน้ำขุ่นๆที่มีสัตว์โลกที่น่าสงสารตัวหนึ่งกำลังดิ้นไปมา ตัวใหญ่ๆสีขาวๆ เห็นไม่ค่อยชัดเท่าไหร่เพราะมันยังมืดๆอยู่

เหอะๆๆ กระต่ายเดี๋ยวนี้ตัวใหญ่ขนาดนี้แล้วนิยมมาเล่นโคลนแล้วเรอะ

ส่วนตรงนี้เป็นที่อยู่ของสัตว์ที่เปิดให้เห็นกันจะๆ ไร้กรง ไร้รั้ว แต่ฉันลงความเห็นว่าสัตว์แถบนี้จะน่าสมเพชเป็นพิเศษ เพราะ 'ขนาดไม่มีอะไรกั้น พวกมันก็ยังหนีออกไปไม่ได้'

และสัตว์ประหลาดที่ฉันยืนจ้องมันอยู่ก็ดิ้นขลุกขลักในน้ำข้นๆที่เต็มไปด้วยสิ่งปฏิกูลเหม็นเน่าจากตัวมันเองเหมือนโดนล่ามโซ่เอาไว้ในน้ำนั่น

"เฮ้อ~ไอ้โง่เอ๊ย สมแล้วที่เกิดมาเป็นสัตว์น่ะนะ" ฉันพูดแล้วก็หัวเราะเยาะมันอย่างบ้าคลั่ง ดีที่ตอนนี้ไม่มีคน ไม่งั้นฉันคงต้องถูกมองว่าบ้าแหงๆ มาสวนสัตว์เพื่อที่จะมาหัวเราะเยาะเย้ยพวกมัน ทั้งๆที่พวกมันบางตัวอาจจะฉลาดกว่าฉันก็ได้

พรวด!!!

"เฮ้ย!"

จู่ๆไอ้สัตว์ประหลาดนั่นก็โผล่พรวดขึ้นมาจากน้ำเหมือนกับมันได้ยินเสียงฉันด่ามันยังไงยังงั้น คิดจะแก้แค้นเรอะ มาเลยซี่ ฉันพร้อมจะซัดแกให้กระเด็นออกนอกโลกเสมออยู่แล้ว

ตัวประหลาดนั่นลุกขึ้นมาได้ก็จริง แต่ก็ล้มลงไปอีก ส่วนที่เป็นสีขาวๆเลยถูกโคลนสาดทับจนกลายเป็นสีน้ำตาลเน่าๆ แล้วเจ้าตัวนั้นก็นั่งนิ่งในแอ่งโคลนไปซะอย่างนั้น

มันกลัวฉัน ฮ่าๆๆ ไร้น้ำยาว่ะ

"ฮ้า! แฮ่ก แฮ่ก นึกว่าจะตายซะแล้ว" ไอ้ตัวนั้นพูดด้วยเสียงเหนื่อยๆปนหอบ แล้วเอามือขึ้นมาเสยผมที่ตกลู่ลงมาปรกหน้า

แฮะๆ มันพูดได้ด้วยเว้ยเฮ้ย

ฉันหัวเราะกับตัวเองในใจ แล้วขาก็เริ่มขยับถอยหนีอัตโนมัติ

"อ้าวนี่!จะไปไหนล่ะ ช่วยฉันหน่อยสิ" เจ้านั่นโวยวายขึ้นมาแล้วยื่นมือมาทางฉัน

"นี่แกเป็นคนหรอ?"

"ถามอะไรน่ะ ก็คนสิ ….ช่วยทีสิครับ" ฉันพยักหน้าแล้วกลืนน้ำลายหนืดๆลงคอไปอย่างยากลำบาก

สรุปว่านี่เป็นคนที่ตกลงไปในแอ่งน้ำธรรมดาๆ ไม่ใช่สัตว์ประหลาดที่กลัวฉันหรืออะไรที่ไหน หมดอารมณ์เล้ย อุตส่าห์มาเที่ยวต้องมาเจอไอ้พวกปัญญาอ่อนอีก ทำไปได้เนอะตกลงไปในนั้นน่ะ ถ้าไม่งั่งจริงๆคงไม่ตกลงไปหรอก

แต่หมอนี่หน้าคุ้นจริงๆแฮะ

"นี่พี่สาว จะช่วยได้รึยังครับ?"

ฉันยื่นหน้าเข้ามาพิจารณาแทนที่จะยื่นมือเข้าไป อืมม์….ถึงจะเลอะโคลนไปบ้าง แต่ก็ดูออกว่าหน้าตาดีมาก ผมสีดำเข้มตกลู่ลงมาและมีน้ำโสโครกหยดติ๋งๆออกมาตามเส้นผม ดวงตาสีดำสนิทมองฉันอย่างขัดใจบอกไม่ถูก

"นาย…นายวิสกี้นี่นา ใช่รึเปล่า?" ฉันพึมพำถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจ ส่วนหมอนั่นก็เอาแต่ขมวดคิ้วทำหน้าตายุ่งยาก

"ครับๆ…..ทีนี้ช่วยผมได้รึยัง?"

"วิสกี้งั้นหรอ~" ฉันเอาหน้ากลับมาแล้วยืนมองร่างสูงในบ่อโคลนอย่างพินิจ

วิสกี้คือชื่อของหมอนี่นั่นเอง หนุ่มฮอตที่สุดในช่วงนี้ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นดาราหรือนักร้องอะไรทั้งนั้น น่าสนใจจริงๆ….

"นี่พี่สาว ขอร้องล่ะ….ช่วยผมก่อนได้มั้ย ขาผมติดอยู่ในนี้น่ะ"

ฉันหัวเราะในลำคอแล้วค่อยๆเอากล้องที่คล้องอยู่ที่คอขึ้นมา แล้วซูมไปยังพ่อหนุ่มป๊อปอย่างจงใจ เหมือนกับไม่ได้ยินเสียงขอความช่วยเหลืออะไรนั่นแม้แต่น้อย

"เฮ้ย!ทำอะไรอะ น…นี่ จะบ้าหรอ" วิสกี้พูดอึกอักเมื่อเห็นฉันรัวชัตเตอร์ไม่ยั้งมือ กดจนนิ้วเมื่อยไปหมดเลย

"โทษทีนะ" ฉันวางกล้องลง และมันก็ห้อยต่องแต่งอยู่บนคอฉันดังเดิม "ฉันกำลังว่างๆน่ะ อยากหาอะไรสนุกๆทำ"

"อะ…."

"ฉันไม่ได้รังเกียจพวกชอบทำตัวเด่น แล้วป๊อปปูล่าอย่างเธอหรอกนะ หึหึ ไม่ต้องห่วงนะ….เดี๋ยวซักชั่วโมงนึง ก็จะมีเด็กๆกับสาวๆมาเที่ยวที่นี่แล้วล่ะ ….ฉันว่านายจะต้องถูกช่วยแน่นอนเลยล่ะ"

ฉันพยักเพยิดให้กับคำพูดตัวเอง แล้วตวัดตัวกลับหลังหัน ปล่อยให้นายนั่นนั่งอึ้งอยู่คนเดียว

"บ๊าย บายนะจ๊ะ" ฉันโบกมือลาแล้วค่อยๆก้าวเดินออกจากบริเวณนั้นช้าๆ

"อ้อ! ถ้านายสงสัยว่าฉันถ่ายรูปไปทำไม ก็คอยดูตามข้างทางในวันพรุ่งนี้ละกัน มันจะถูกแปะเอาไว้เยอะแยะเลยละ"

"ฮ….เฮ้ อย่านะ เฮ้ๆ" หมอนั่นโวยวายโหวกเหวกไล่หลังฉัน ฟังจากน้ำเสียงแล้วยังคงตั้งตัวไม่ค่อยจะทันเท่าไหร่

ฉันจับกล้องของฉันไว้แน่นแล้วเดินฮัมเพลงเบาๆออกนอกสวนสัตว์อย่างมีความสุข

พรุ่งนี้ได้สนุกแน่….

รู้สึกว่าตัวเองชั่วร้ายจังแฮะ แต่คงไม่หรอกมั้ง…

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สวัสดีค่า~ รู้สึกอายนิดหน่อย อายเรื่องอะไรก็บอกไม่ถูกเหมือนกันอะค่ะ ฮ่าๆๆ

ตอนนี้เพิ่งเริ่มๆเป็นมือสมัครเล่น ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ^^



allwayss