The Murderer Online

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ ◈ ประสบการณ์ชีวิตกับคำว่าแหกคุก

บทนำ
 

ประสบการณ์ชีวิตกับคำว่าแหกคุก 

 

 

ณ เรือนจำพิเศษ 

 

 

เรือนจำพิเศษแห่งหนึ่งตั้งอยู่บนเกาะร้างห่างไกลจากแผ่นดินใหญ่ มีระบบป้องกันการหนีคุกอย่างดี ทั้งกำแพงสูงสิบเมตรหนากว่าหนึ่งเมตรปิดกันเรือนจำแห่งนี้จากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง เรือนจำพิเศษย่อมมีไว้เพื่อ'คนพิเศษ' คนพิเศษที่ว่านี้คือเหล่า'อาชญากร'ที่อันตรายที่สุดจากทั่วโลก แบ่งโซนเป็น แฮคเกอร์ ฆาตกร ปัญหาทางจิต และอื่นๆอีกมากมาย ถึงอย่างนั้นก็ยังมีโซนหนึ่งที่ถูกแยกออกมาชัดเจนเพื่อนคนๆเดียว .....เรือนจำกักกันพิเศษ..... ผู้ที่ถูกกักกันอยู่นั้นเป็นเพียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งผู้ซึ่งก่อคดีอุกฉกรรจ์มากมาย ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นการฆาตกรรม เหยื่อทุกรายไม่เคยหลงเหลือร่างกายเพื่อใช้ในการชันสูติ หากพยานไม่เห็นกับตาว่าเด็กคนนี้เป็นคนลงมือจนถึงตอนนี้ก็คงยังไม่สามารถหาตัวคนร้ายได้ 

 

 

 

ณ เรือนจำกักกันพิเศษ 

 

 
 

เด็กหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ มือทั้งสองข้างถูกโซ่ล่ามไว้ด้วยกัน แขนถูกล่ามติดกับห่วงเหล็กเหนือหัว ส่วนเท้าทั้งสองถูกล่ามติดกับลูกตุ้มเหล็กหนักกว่าห้าสิบกิโลกรัม ทั้งที่ถูกล่ามโซ่ไว้มากมายขนาดนี้ใบหน้าของเด็กหนุ่มก็ยังสดใสดูมีชีวิตชีวา แม้จะซูบซีดไปบ้างก็เถอะ เส้นผมสีดำกระเซอะกระเซิงอย่างคนไม่ดูแล นัยน์ตาสีทับทิมกวาดไปรอบห้องมองนู่นมองนี้อย่างเด็กช่างสงสัย ตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ถูกย้ายมายังเรือนจำกักกันพิเศษแห่งนี้ไม่ได้ทำให้ความมีชีวิตชีวาของเขาลดลงแม้แต่น้อย ถึงกระนั้นร่างกายที่ถูกล่ามโซ่ขยับไม่ได้มากนักก็ต้องอ่อนแอลงเป็นธรรมดา แต่ก็ยังแข็งแรงกว่าคนทั่วไปอยู่ดี ห้องขังแห่งนี้มีเพียงรูระบายอากาศเล็กๆพอให้นิ้วผ่านไปได้เท่านั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะแหกคุก มีนายทหารพิเศษร่างยักษ์เอาอาหารมาให้เช่นเคย เขาปลดโซ่ที่ล่ามแขนไว้ลงมาเล็กน้อย ให้โซ่หย่อนพอที่จะให้เด็กหนุ่มขยับแขนเพื่อทานอาหารได้ เด็กหนุ่มตอบขอบคุณไปตามมารยาทแต่ความสนใจนั้นไม่ได้อยู่ที่อาหารแม้แต่น้อย  

 

 

 

ทันทีที่นายทหารหันหลังกลับไป เด็กหนุ่มก็ใช้ทริคเล็กๆน้อยๆปลดกุญแจมือที่คล้องอยู่หลุดดังกริ๊ก! ในขณะที่ชายคนนั้นหันหลังกลับมาด้วยความสงสัย นักโทษก็ปลดโซ่ที่จองจำตัวเองหมดเรียบร้อย เด็กหนุ่มเหวี่ยงขาเตะเข้าที่ก้านคอของทหารผู้โชคร้ายเต็มแรง ส่งผลให้เขาลงไปกองสลบเหมือดทันที เด็กหนุ่มยิ้มอย่างนึกสนุกและลงมือจัดการเปลี่ยนชุดของตนเองกับเจ้าหน้าที่ทันที หมวกใบใหญ่ตามสไตล์เครื่องแบบนายทหารปิดใบหน้าไปมากกว่าครึ่ง ทำให้ยากที่จะแยกว่าใครเป็นใครภายใต้หมวกใบนั้น 



เมื่อเปลี่ยนชุดเสร็จก็ยึดบัตรผ่านเข้าออก ใช้แผ่นพลาสติกเล็กๆที่ถูกสร้างขึ้นเป็นพิเศษลอกลายนิ้วมือของเจ้าหน้าที่มาเก็บไว้ และสุดท้ายใช้เครื่องวิเคราะห์โครงสร้างพิเศษที่เพียรสร้างมาตลอดหนึ่งเดือนในการวิเคราะห์ม่านตา เสร็จแล้วจึงนำร่างนายทหารมาล่ามโซ่แทนตนและเดินออกไปในฐานะ 'ทหารเวรที่นำอาหารมาให้นักโทษ'

 

 

อุปกรณ์ทั้งสามชิ้นได้ใช้กระโยชน์จริงๆ โดยขั้นแรกใช้เครื่องวิเคราะห์ม่านตาเพื่อผ่านโซนเรือนจำกักกันพิเศษ เจ้าหน้าที่เวรยามคนอื่นก็ไม่ได้สงสัยอะไร ถัดมาใช้ลายนิ้วมือเพื่อออกจากเรือนจำพิเศษ และสุดท้ายใช้บัตรผ่านเข้าออกในการใช้เรือเพื่อมุ่งหน้าสู่แผ่นดินใหญ่



เมื่อออกจากเกาะมาถึงแผ่นดินใหญ่แล้วเด็กหนุ่มจึงถอดชุดนายทหารออกเหลือเพียงกางเกงสแล็กและเสื้อยืดคอกลมสีขาวธรรมดาไม่เป็นที่ผิดสังเกต เขาเลือกจะเผาชุดเครื่องแบบทิ้งเพื่อทำลายหลักฐาน และใช้บริการธนาคารเฉพาะเพื่อถอนเงิน ธนาคารแห่งนี้ไม่ต้องใช้บัตรอะไรทั้งสิ้นใช้เพียงการสแกนม่านตาและหลบกับดักทั้งหมดที่เจ้าของบัญชีตั้งไว้ก็พอซึ่งมันไม่ได้ยากเย็นอะไร เด็กหนุ่มตั้งกับดักให้สัมพันธ์กับคลื่นความถี่ของสมองเพราะต่างคนต่างความถี่จะได้ไม่ต้องหลบกับดักทุกครั้งที่มาธนาคาร อีกทั้งยังเป็นระบบป้องกันภัยชั้นเลิศเพราะหากคนที่เข้ามาไม่ได้มีคลื่นความถี่ตรงกับที่กำหนดไว้ มีดดาบหลาจพันเล่นจะพุ่งลงมาโดยมีเป้าหมายที่ประตู ต่อให้เก่งมาจากไหนก็ไม่รอด เงินในธนาคารมีมากมายมหาศาลชนิดที่ว่าใช้เป็นสิบชาติก็ไม่หมด เด็กหนุ่มถอนมาสองล้านยูเอสดอลลาร์ กระนั้นก็ยังไม่ใกล้เคียงหนึ่งเปอร์เซ็ต์ของเงินทั้งหมด 

 

 

เมื่อถอนเสร็จเด็กหนุ่มจึงมุ่งหน้าไปที่ห้างเพื่อจัดการสารรูปที่ดูราวกับขอทานของตนทันที



แน่นอนว่าห้างที่เขาไปนั้นต้องเป็นห้างแบรนด์เนม เด็กหนุ่มสุ่มๆมาชุดหนึ่งเป็นเสื้อคอปกแขนสั้นสีน้ำเงินตามฉบับเด็กหนุ่มวัยรุ่นทั่วไป กางเกงยีนส์สี่ส่วน และรองเท้าผ้าใบแค่นั้นก็หมดไปกว่าสองพันยูเอสดอลลาร์ ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย เขาไม่ต้องกังวลว่าใครจะจำหน้าได้เพราะคนที่เคยเห็นหน้าเค้ามีเพียงพยานผู้เห็นเหตุการณ์ซึ่งตายไปไม่นานหลังจากเขาถูกจับ และนายทหารที่นำอาหารมาให้ทุกวันเท่านั้นซึ่งก็ไม่ต้องกังวลอีกเพราะโดนไปขนาดนั้นไม่ความจำเสื่อมก็เจ้าชายนิทรา ในขณะที่กำลังเดินเล่นหาอะไรกินก่อนจะกลับสายตาก็ไปสะดุดกับของที่เคยคิดว่าเป็นเกมเด็กๆ เกมออนไลน์นั่นเอง

 

 

"แต่ก่อนเคยเห็นแต่เกมปลูกผัก กับเกมจีบหญิง เดี๋ยวนี้มีเกมเก็บระดับแล้วเหรอเนี่ย"

 

 

เด็กหนุ่มพึมพำเบาๆที่สะดุดตาคือชื่อเกมอันแปลกประหลาดนั่นเอง The Murderer Online เห็นชื่อแล้วก็สั่งซื้ออย่างไม่รีรอ 'Murderer เล่นเกม The Murderer Online งั้นเหรอ.... อย่างงี้ก็สนุกสิ'  

 

 



 

 

G  Minor!