ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขจรทศทิศ

    ลำดับตอนที่ #1 : น้ำท่วม

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ค. 56


                น้ำท่วม เป็นเรื่องธรรมชาติ ธรรมดาๆ ของเหตุการณ์ในฤดูฝน ถ้าน้ำท่วมในฤดูแล้งก็ผิดธรรมดาไปหน่อย แต่ก็มิใช่ว่าจะไม่มี เพียงแต่นานๆ ครั้งหนึ่ง

                เพราะคนต้องอยู่กับธรรมชาติ ดังนั้นไม่ว่าจะน้ำท่วม น้ำไม่ท่วม หรือ น้ำมาก น้ำน้อย ก็เป็นสิ่งธรรมดาๆ ที่เราจะทำอย่างไรให้ตัวเองเดือดร้อนน้อยหรือได้ประโยชน์มาก ก็อยู่ที่สติปัญญาของแต่ละคน โดยไม่ต้องโวยวายขอให้ใครมาช่วยก็จะเป็นการไม่ให้โลกรู้ว่า เขาเก่งกว่าเรา และทำอย่างไรให้เรา เก่งเหมือนเขาบ้าง

                น้ำท่วมไร่นา น้ำท่วมบ้านเรือน ที่เราคิดว่าเดือดร้อนนักหนาสาหัสกันอยู่ในขณะนี้ก็ยังไม่เท่ากับ คนที่พบเหตุการณ์ น้ำท่วมทุ่งฯ หรือ น้ำท่วมปาก

                น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง

                (สำ) ก. พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย

                น้ำท่วมปาก

              (สำ) ก. พูดไม่ออกเพราะเกรงจะมีภัยแก่ตนหรือผู้อื่น

     

    ทุกข์เพราะพ่อ – แม่

                ผลของกรรมเก่า เป็นเรื่องที่แก้ได้ยาก

                เหตุของกรรมใหม่ เป็นเรื่องที่สร้างได้ไม่ยาก

                ทุกข์เพราะพ่อแม่ลูกพูดไม่ได้ แต่ควรคิดอย่างไรเพราะว่า พ่อ-แม่ คือ

    ๑.     ปูชนียบุคคล

    ๒.     เป็นสิริมลคล สำหรับผู้คิดดีทำดี

    ๓.     เป็นอัปมงคล สำหรับผู้คิดไม่ถูกต้อง

    แต่พ่อ-แม่ ที่ขาดศีลธรรมเป็น มิจฉาทิฐิ เป็นทาสสุรา การพนัน นารี หรืออบายมุขประเภทต่างๆ ลูกๆ ที่อยู่ในภาวะเช่นนี้ จะต้องทำใจอย่างไร จึงจะเอาตัวรอดจากการเป็นลูกอกตัญญู หรือลูกเนรคุณ ซึ่งจะมีเสนียดจัญไรติดตัว และเมื่อตายก็ย้ายไปอยู่นรกแน่นอน

                ความคิด ชาตินี้เราเกิดมาแล้วเราเปลี่ยนพ่อแม่ไม่ได้ แต่เราสามารถเลือก พ่อ-แม่เกิดใหม่ในอนาคตได้

                ยังไม่ได้ลงมือทำเพียงแค่คิด ก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลย

    การให้กำลังใจตัวเอง

                เพราะว่า ผลย่อมตรงกับ เหตุ

                ดังนั้น การที่เราเกิดมาแล้วเป็นอย่างไรก็เพราะเหตุที่เราได้ทำไว้ เราจึงควรยินดีและพอใจในพ่อแม่ของเรา แม้ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม เราก็ไม่มีโอกาสเลือกเป็นอย่างอื่นได้

                ถ้าเรารู้สึกไม่พอใจผู้ให้กำเนิดเรา การคิดเช่นนี้เป็นเชื้อให้เกิดความอกตัญญู และอกตเวที ก็ตามมาติดๆ และพฤติกรรม เนรคุณ ก็เสนอแผนการมาให้เลือกมากมาย

                แต่ว่า พ่อ-แม่ของเรา จะเป็นคนแสนเลวประการใด โหดร้ายแค่ไหน ก็ต้องถือว่าเป็น บุคคลต้องห้าม สำหรับลูกที่จะเข้าไปแตะต้องด้วย อกุศลจิต มิได้เลย เพราะว่าของที่มีคุณทั้งหลายถ้าปฏิบัติถูกก็จะเป็นคุณอนันต์ ถ้าผิดก็เกิดเป็นโทษมหันต์เช่นกัน

                พ่อ-แม่เปรียบประดุจพระอรหันต์ ซึ่งลูกทุกคนจะต้องเคาระนับถือตอบแทนบุญคุณ ถ้าไม่ปฏิบัติก็จะเกิดมลทินไปชั่วชีวิต

    ทำไมเราจึงมีพ่อแม่ที่ทำผิดคิดชั่ว?

                การที่เรามาเกิดเป็นลูกของท่าน ก็เพราะเป็นผลของบาปกรรมทั้งหลายที่เราได้ทำไว้เอง ดลจิตให้ท่านทำเช่นนั้น ถ้าเราไม่ต้องมาเกิดเช่นนี้อีก ก็ควรเร่งทำความดีให้มากขึ้น ในชาติต่อไปเราก็จะพ้นสภาพเช่นนี้ และอย่าได้เอาความชั่วไปตอบแทนท่าน เพราะผลที่ตามมาจะหนักยิ่งกว่าเดิมหลายเท่านัก

                การที่เราทำให้พ่อ-แม่ ต้อง บ่น ด่า ทุบตี หรือ ฆ่า เรานั้น เป็นการปิดทางสวรรค์และนิพพานของลูก พร้อมกันนี้ก็เปิดทางอบาย ทุคติ วินิบาต และนรก ไว้รอด้วย

                การที่พ่อ-แม่ ต้องบ่นว่าทุบตีเรานั้น เพราะท่านไม่ดี หรือ ท่าอยากให้เราดี

    -          ถ้าท่านบ่นหรือด่า โดยที่เราไม่ผิด หรือไม่จริง และเราคิดว่าเราดีกว่าท่าน ก็ต้องตั้งสติรับฟังโดยไม่โต้แย้งทันที รอให้ท่านอารมณ์ดีจึงคอยชี้แจงเหตุผล

    -          ถ้าเราเป็นฝ่ายผิดก็ต้องรีบแก้ไข อย่าทำเช่นนี้อีก

    -          ถ้าท่านบ่นหรือด่าหาสาระไม่ได้ ก็ควรสงบใจ วางอุเบกขา คิดว่ามันเป็นการระบายอารมณ์ของคนที่มีภาระมาก ได้บ่นได้ด่าออกไปบ้าง อารมณ์ก็จะดีขึ้น เป็นธรรมดาของคนส่วนใหญ่ทั่วๆ ไปเท่านั้นเอง

    แต่ คำบ่นหรือด่าของพ่อแม่ ก็ไม่มีพิษภัยเท่ากับคำเยินยอของหนุ่มสาวหรือคนที่หวังประโยชน์จากเรา และฝึกการปล่อยวางอดกลั้น ก็จะเป็นการบำเพ็ญขันติบารมีด้วย

                นิมิตตํ สาธุรูปานํ กตัญญูกตเวทิตา

                ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี

    ทุกข์ เพราะลูก

              เลี้ยงลูกให้รู้จักลุกขึ้นสู้ ความไม่ท้อถอยทำให้เด็กก้าวหน้า ต่างจากเด็กล้มเหลว           

                การปลอบเด็กเมื่อผิดหวังเรื่องใดเรื่องหนึ่ง โดยบอกว่ามันไม่สำคัญนั้นไม่ถูกต้อง เพราะทำให้เด็กรู้สึกสับสน และไม่สบายใจที่อยากได้สิ่งนั้น

                ความไม่ท้อถอยเมื่อผิดหวัง เป็นความสามารถที่จะลุกขึ้นสู้ใหม่ เป็นการแยกเด็กก้าวหน้าออกจากเด็กล้มเหลว

    สิ่งที่พ่อ-แม่ควรทำ

    ๑.     บอกว่าเรื่องร้ายๆ นั้นก็จะผ่านไปเอง วันนี้แพ้แต่พรุ่งนี้ลองใหม่ได้อีก

    ๒.     สนับสนุนให้แก้ปัญหา การลงมือทำเป็นยาขนานเอกที่จะรักษาความรู้สึกท้อแท้

    ๓.     รู้ว่าเมื่อไรควรจะเข้าไปยุ่งเกี่ยว

    ๔.     ตั้งขอบเขตที่เหมาะสม ไม่บีบคั้นหรือหย่อนยานเกินไป

    ๕.     เน้นความสำเร็จ เด็กที่ประสงความสำเร็จจะได้รับคำชมเชยมากมาย ทำให้เด็กมีความมุ่งหวังในคุณค่าและอนาคตของตน ทำให้เด็กเรียนรู้ว่าความสำเร็จนั้น ต้องเกี่ยวโยงกับการทำงานหนัก และให้เด็กรู้ว่าสิ่งที่ยังทำไม่ได้นั้น ถ้าพยายามฝึกฝนก็จะทำได้

    ทุกข์เพราะลูกดีน้อย

              ลูกชั่ว – เพราะกรรมเก่าของ ลูก หรือ ของ พ่อ-แม่

                ลูกชั่ว – เพราะกรรมใหม่ของ ลูก หรือ ของ พ่อ-แม่

    ลูกคน พระพุทธองค์ตรัสไว้ใน ปุตตสูตร ด้วยหลักศีล ๕

    ๑.     อภิชาตบุตร ลูกที่สูงกว่าตระกูล พ่อ-แม่ไม่มีศีล ๕ แต่ลูกมี

    ๒.     อนุชาติบุตร ลูกที่เสมอกับตระกูล พ่อ-แม่ มี ลูกมี

    ๓.     อวชาติบุตร ลูกที่ต่ำกว่าตระกูล พ่อ-แม่ มี ลูกไม่มี

    ในขัตติยสูตร ตรัสสอนว่า

                ลูกคนใดเป็นลูกที่เชื่อฟัง ลูกคนนั้นนับว่าเป็นลูกที่ประเสริฐสุดกว่าลูกทั้งปวง

    การเลี้ยงดูลูกที่ดีน้อย

              ในปัจจุบันพ่อแม่ส่วนมากไม่ค่อยสนใจสร้างคุณธรรมในตัวลูก มุ่งแต่จะหาเงินไว้ให้ลูก หวังให้ลูกเรียนเก่ง เรียนสูง ทำงานเบา ทำงานที่มีเกียรติ ได้เงินเดือนสูง ร่ำรวย ฯลฯ ทำให้ลูกคนในปัจจุบันส่วนมากกลายเป็น ลูกบังเกิดเกล้า ไปตามๆ กัน

    สาเหตุที่ทำให้ลูกไม่เคาระเชื่อฟังพ่อแม่

    ๑.     ไม่ให้ความอบอุ่นกับลูก

    ๒.     ทำตัวอย่างที่ไม่ดี

    ๓.     ถืออารมณ์ มากกว่า เหตุผล

    ๔.     รักลูกตามอารมณ์

    ๕.     จู้จี้ ขี้บ่น

    ๖.     เลี้ยงลูกให้ขี้เกียจ เพราะรัก สงสาร จึงทำแทนลูกจนลูกทำอะไรไม่เป็น

    สูตรการเลี้ยงลูก

              แม่น้ำ ลูกยอ กอไผ่...ใส่เตา

              แม่น้ำ – เอาน้ำเย็นเข้าลูบ พูดจาภาษาดอกไม้

                ลูกยอ – ใช้วิธียกย่องชมเชย ให้กำลังใจในสิ่งที่ลูกมี ลูกทำได้

                กอไผ่ – เมื่อทำผิดก็ต้องทำโทษบ้าง ด้วยเหตุผลไม่ใช่ด้วยอารมณ์

                ใส่เตา – เมื่อ ๓ วิธีแรกไม่ได้ผลก็ต้องทำใจให้ได้ว่า เขาได้ตายจากเราไปแล้วปล่อยไปตามกรรมของเขาเถิด เพราะทุกคนมีกรรมเป็นของตน ฝืนกฎแห่งกรรมไม่ได้

    ข้อควรจำ

              อย่าคิดเปรียบเทียบว่าลูกเราไม่เป็นเหมือนลูกของคนอื่น เพราว่า...กรรมใคร กรรมมัน

    ทางแก้

    ๑.     สอนเรื่องความกตัญญูกตเวที

    ๒.     เลี้ยงลูกด้วยเหตุผล อย่าเลี้ยงด้วยอารมณ์

    ๓.     หัดลูกให้เป็นคนรู้จักรับผิดชอบตัวเอง
     

      
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×